Στο Καλντερίμι (Νο 258)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost

με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

τις Τυπολογίες,

το Αθλητικό Καλντερίμι,

τις Σταγόνες ιστορίας

& τις Μουσικές ιστορίες

δια χειρός         

Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Ο Κοτζιάς  απελαύνει Ρώσους κι ο Καμμένος τους τιμά!

Υπαρκτός σουρεαλισμός.

@ Όξω οι Ρώσοι, μέσα οι Ρωσίδες!

@ Η Έφη Θώδη υπέγραψε μαζί με τους 320 διανοούμενους υπέρ της συμφωνίας των Ψαράδων;

Ο Πέτρος Μουγγοπέτρος;

@ Ερώτηση:

Αληθεύει ότι

ζήτησαν και την υπογραφή του Χριστού από τον Βελόπουλο;

Που έχει τα δικαιώματα για την Ελλάδα;

@ Κούκα, λέει, θέλει ο Ολυμπιακός.

Φαίνεται ότι το πήραν απόφαση κι εφέτος θα άδουν «ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ»…

@ Πήγε η κόρη μου στους Scorpions κι ύστερα ήρθε και μου είπε ότι ήταν κάτι γέροι που «παίζει» να είχαν προλάβει να δουν την κατασκευή του Παναθηναϊκού Σταδίου…

Μπορεί να έπαιζαν, είπε, στα Παναθήναια!

@ Καλώς ήρθατε στο τελευταίο «Καλντερίμι» της περιόδου.

1^η ενότητα

Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

@ Θα ξεκινήσουμε σήμερα με μια περίεργη ιστορία που εύχομαι να μην είναι αληθινή, αλλά κάνει τον γύρο των δημοσιογραφικών και πολιτικών γραφείων.
Ενώ άρχισαν ήδη κάποια δημοσιεύματα περί τούτης.

Ακούστε:

Προσφάτως, έγινε στην Κυπαρισσία ο γάμος της κόρης ενός στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ.

Στον οποίο παρέστη κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μετά της συντρόφου του υπουργού Έφης Αχτσιόγλου και των μελών της ασφαλείας τους.

@ Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής για ένα ιδιωτικό γεγονός  χρεώθηκαν στο υπουργείο του Δημήτρη Τζανακόπουλου!

Δεν το πιστεύω!

Δεν το πιστεύω!

@ Άλλωστε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κι η υπουργός σύντροφός του διαθέτουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς!

@ Για να ξέρετε:

Εγκρίθηκε δαπάνη 13 χιλιάδων ευρώ για τη μετακόμιση της Αντωνοπούλου (ναι αυτής που έπαιρνε επίδομα ενοικίου) στο Παρίσι.

Μα απορρίφθηκε δαπάνη 150 ευρώ για την αναπηρική καρέκλα της Μυρτούς, που βίασε και κτύπησε ανελέητα ο Πακιστανός στην Πάρο.

@ Πόσο ξεφτιλισμένο κράτος έχουμε; Πόσο;

@ Πάμε, τώρα, στα τελευταία και φρέσκα νέα που μας μετέφερε το γνωστό παπαγαλάκι που ενδημεί στον εθνικό κήπο και κάνει άπειρες φορές καθημερινά τις επισκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου.

@ Εκεί, λοιπόν, σε μια από τις γνωστές συσκέψεις με τα κοψίδια, άκουσε διάφορους να συζητούν για το αφήγημα των επόμενων εκλογών.

Άκουσε να λένε στον Τσίπρα ότι δεν μπορεί να πάει σε εκλογές με το Σκοπιανό να τον συνθλίβει και με κομμένες συντάξεις.

@ Του έλεγαν ότι πρέπει να βρει τρόπους αντίδρασης.

Κι ένας από αυτούς είναι να τα… σπάσει με τους δανειστές!!!

Να βγει και να πει ότι δεν μειώνει συντάξεις όπως του ζητούν και πάει σε εκλογές.

Το φθινόπωρο.

@ Του έλεγαν, επίσης, ότι έτσι όπως πάει η συμφωνία με τα Σκόπια, δεν μπορεί να έρθει στην ελληνική βουλή νωρίτερα από τον Φεβρουάριο ή και τον Μάρτιο.

Άρα, δεν μπορεί να πάει σε εκλογές τον Μάιο, με κομμένες 2 εκ. συντάξεις κι αντίθετη την πλειοψηφία των Ελλήνων στη συμφωνία με τα Σκόπια.

@ Προσέξτε:

Το Μαξίμου «τρέχει» συνεχώς έρευνες που καταδεικνύουν ότι η κοινωνία πιστεύει πως ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας έχουν γίνει «γιουσουφάκια» των δανειστών κι απολύτως συστημικοί.

Κι αυτό δεν ξεπερνιέται εύκολα. Ειδικά στον κόσμο στον οποίο απευθύνονται.

Και δεν θ’ αλλάξει μόλις μειωθούν οι συντάξεις κι υπογραφεί η συμφωνία με τα Σκόπια από την ελληνική Βουλή.

@ Συνεπώς, όλο και περισσότεροι (πλην των καλοταϊσμένων στελεχών του Μαξίμου) εισηγούνται εκλογές άμεσα με αφορμή κατασκευασμένη σύγκρουση με τους δανειστές για το θέμα των συντάξεων.

Με προκήρυξή τους αμέσως μετά τις 21 Αυγούστου και την φιέστα της Πνύκας.

Οπότε, θα βγαίνει στα μπαλκόνια ο Τσίπρας και θα φωνάζει ότι δεν κόβει συντάξεις κι άλλα τέτοια φαιδρά. Δεδομένου ότι δις έχει ψηφίσει τη μείωση από 1-1-2018.

@ Για να ξέρετε:

Εκτός από το δίλημμα της ημερομηνίας των εκλογών και του αφηγήματος Τσίπρα γι αυτές, στο Μαξίμου μάλλον έχουν πάρει απόφαση δυο πράγματα.

Το ένα είναι ότι η ήττα τους είναι αναπόφευκτη και θέλουν να την καταστήσουν διαχειρίσιμη.

Το δεύτερο ότι ακόμη κι αν τελικά δεν επιλεγεί το φθινόπωρο για εκλογές, δύσκολα μπορεί να γίνει δομικός –προεκλογικός ανασχηματισμός ουσίας, αφού δεν υπάρχει πάγκος. Ενώ όσοι από την Κεντροαριστερά η αλλαχού «παρακαλάνε» για αξιοποίησή τους (Ραγκούσης, Μίχαλος, Ξενογιαννακοπούλου κλπ) είναι απολύτως απαξιωμένοι πολιτικά.

@ Προσέξτε:

Ο Τζανακόπουλος ανέφερε προσφάτως ότι οι πολιτικές εξελίξεις θα καθοριστούν εν πολλοίς από τις αποφάσεις για τις συντάξεις.

Δεν ανέφερε, όμως, τίνος αποφάσεις.

Των δανειστών ή του Τσίπρα με ρήξη με τους δανειστές;

@ Προσέξτε κάτι ακόμη:

Μη νομίζετε ότι ήταν τυχαία η πρόταση Μητσοτάκη και ΚΙΝΑΛ να μη κοπούν οι συντάξεις.

Εκτός άλλων, ήταν κι αφοπλισμός του Τσίπρα.

Για να μη μπορεί να λέει (αν προχωρήσει σε ρήξη με τους δανειστές κι εκλογές) ότι ο… Μητσοτάκης …θέλει να τις μειώσει.

Όπως λέει τώρα, μοιράζοντας σανό.

@ Για να ξέρετε:

Ο Ραγκούσης ισχυρίζεται ότι συναντήθηκε με τον Τσίπρα και συμφώνησαν σε όλα.

Αναφέρει, μάλιστα, ότι ο Τσίπρας του υποσχέθηκε ότι θα μπει στην κυβέρνηση!

Στη θέση του Σκουρλέτη ή στη θέση της Γεροβασίλη!

@ Για να ξέρετε:

Εδώ και καιρό σας έχουμε γράψει ότι για τον ανασχηματισμό που σκέφτονται στο Μαξίμου, έχουν βολιδοσκοπήσει τον Νίκο Χριστοδουλάκη.

Για αντικαταστάτη του Τσακαλώτου.

Ο ίδιος ο πρώην υπουργός, όπου και σταθεί και βρεθεί ισχυρίζεται ότι αυτό είναι μια άνευ προηγουμένου ανοησία!

Προσθέτει, μάλιστα, ότι για να μπει κάποιος στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ πρέπει να είναι είτε πολύ Αριστερός είτε πολύ Δεξιός!

@ Ερώτηση:

Αν ο ανασχηματισμός γίνει πριν το δεκαπενταύγουστο, αποκλείεται να προκηρυχτούν εκλογές μετά;

@ Πάμε σε άλλο θέμα που έχει προκαλέσει αίσθηση εντός του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης.

Στο θέμα της «αποπομπής» του πλέον έμπιστου συνεργάτη του Παππά, του περιβόητου πρώην σερβιτόρου, Μανόλη Πετσίτη.

Ο οποίος ήταν το alter ego του.

Που είχε όλη την ατζέντα του Παππά, με επιχειρηματίες και λοιπούς παράγοντες κι ήταν ο άνθρωπος όλων των επικίνδυνων αποστολών.

@ Τι συνέβη και έσπασαν οι άρρηκτοι πολιτικοί και φιλικοί δεσμοί των δυο;

Πολλά λέγονται, περισσότερα ακούγονται.

Πολύ περισσότερο αφού ο Παππάς είχε επιβάλλει τον πρώην σερβιτόρο φίλο του, τον κύκλο των εξ… απορρήτων του Τσίπρα!!!

Προφανώς για να κάνουν δίδυμο με τον Καρανίκα.

@ Προσέξτε:

Ο πρώην σερβιτόρος φίλος του Παππά, ήταν αυτός που συναντούσε τον Κοντομηνά, τον Καλογρίτσα, ενώ είχε αναπτύξει στενούς δεσμούς και με το περιβάλλον του Ιβάν Σαββίδη στο «Ε».

Κι ήταν μόνιμος θαμώνας, πλέον, του Κολωνακίου.

Ο ίδιος έγραψε στο διαδίκτυο:

«Η χειρότερη ήττα προέρχεται από την προδοσία… γιατί δεν σε πονά που έχασες κάτι, αλλά που εμπιστεύτηκες λάθος άνθρωπο…!».

@ Μιας κι αναφέρθηκα στον Παππά, να κάνουμε μνεία κι όσων συμβαίνουν στο Μαξίμου για τον Τσακαλώτο.

Ο οποίος αντιμετωπίζεται απ’ όλους τους προεδρικούς με διαρκώς αυξανόμενη καχυποψία, αφού τον θεωρούν ως εν δυνάμει αμφισβητία του Τσίπρα την επόμενη ημέρα των εκλογών.

@ Ο Τσακαλώτος, από την πλευρά του, θεωρεί ότι προορίζεται για νέα «Ιφιγένεια» του Τσίπρα, στον οποίο θα χρεωθούν σημαντικές υπογραφές που έβαλε όλα αυτά τα χρόνια που ήταν τσάρος της Οικονομίας κι έδεσαν την χώρα χειροπόδαρα.

Κι αυτό φοβάται ότι θα το κάνουν για να μένει ο Τσίπρας ατσαλάκωτος!

@ Ο Τσακαλώτος δεν ξεχνά κι υπενθυμίζει στους συνομιλητές του, τους εξευτελισμούς που υπέστη από τις παλινωδίες του Τσίπρα προκειμένου ο πρωθυπουργός να φαίνεται αρεστός στο εσωτερικό ακροατήριο.

Υπενθυμίζει ότι εξ αιτίας της καταβολής του επιδόματος (έκτακτου βοηθήματος) χωρίς συνεννόηση με τους δανειστές (2016) αναγκάστηκε ο ίδιος να στέλνει με την υπογραφή του επιστολές συγγνώμης.

@ Υπενθυμίζει, ακόμη, ότι μόλις προσφάτως έμαθε από την τηλεόραση (!!!) την απόφαση του Τσίπρα για το «πάγωμα» του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να δείξει στο πόπολο ότι έκανε διαπραγμάτευση με τη Μέρκελ.

Κάτι που ουδέποτε συνέβη.

Εξ ου και κόπηκε η δόση των 15 δις για τα μόλις 28 εκ. ευρώ που θα έφτανε το «πάγωμα» του ΦΠΑ.

Εξ ου κι ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών ανέλαβε να βρει ισοδύναμα προκειμένου να μην εκτεθεί ο Τσίπρας.

@ Την ίδια στιγμή, από το περιβάλλον Τσακαλώτου διοχετεύεται με νόημα η άρνησή του να παραστεί στη φιέστα του Ζαππείου με τη γραβάτα.

@ Για να ξέρετε:

Ο Τσακαλώτος είναι τελείως αντίθετος με το σκηνοθετημένο σενάριο - ενδεχόμενο ρήξης με τους δανειστές εξ αιτίας των συντάξεων.

Όπως είναι τελείως αντίθετος με τη δαιμονοποίηση του ρωσικού παράγοντα στην Ελλάδα.

@ Πάμε και στον Κοτζιά.

Ο οποίος είχε, λέει, έκτακτη συνάντηση με τον Τσίπρα, προκειμένου να εξετάσουν τις πτυχές της ελληνορωσικής κρίσης που δημιουργήθηκε εκ του μη όντος.

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο Τσίπρας εμφανίστηκε ενοχλημένος και δυσαρεστημένος από τους χειρισμούς του Κοτζιά και του μετέφερε την απόφαση πως από εδώ και στο εξής το κέντρο βάρους των χειρισμών στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής θα είναι το Μέγαρο Μαξίμου.

Τουτέστιν από τη Σκύλα στη Χάρυβδη…

@ Έχουμε ξαναπεί ότι ο Τσίπρας και το περιβάλλον του, με ξεκάθαρο έλλειμμα γνώσης σε κορυφαία ζητήματα της χώρας, παρέδωσε εν λευκώ κρίσιμους τομείς της χώρας σε χέρια συνεργατών του με ελάχιστο πολιτικό βάρος.

Την Οικονομία στον Βαρουφάκη, την εξωτερική πολιτική στον Κοτζιά και την Άμυνα της χώρας στον Καμμένο.

 Κι αν για τον τελευταίο υπάρχει το ελαφρυντικό ότι αν δεν του έδινε το υπουργείο Άμυνας θα είχε συνεχή ζητήματα, για τους άλλους δυο δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

@ Έτσι, φτάσαμε στην τραγωδία της Οικονομίας από την επιλογή του Τσίπρα με τον Βαρουφάκη, έτσι φτάσαμε στην επώδυνη λύση του Σκοπιανού, έτσι πάμε να λύσουμε το αλβανικό, έτσι τα σπάσαμε με τους Ρώσους.

Κι όλα αυτά με κρυφή διπλωματία!

@ Ούτε τα κυβερνητικά στελέχη, ούτε η αντιπολίτευση είχαν ενημερωθεί για τις κινήσεις στο Σκοπιανό, ουδείς έχει ενημερωθεί για τις συζητήσεις που γίνονται με τους Αλβανούς, ουδείς γνωρίζει για ποιον λόγο απελάθηκαν οι Ρώσοι διπλωμάτες.

@ Ποτέ δεν μάθαμε τι έκανε ο Κοτζιάς από τη στιγμή που ανακάλυψε ότι οι Ρώσοι διπλωμάτες ξεπέρασαν τα όρια των αρμοδιοτήτων τους.

Υπάρχει άραγε διάβημα προς τη ρωσική πρεσβεία για τις κινήσεις των διπλωματών της; Υπάρχει ενημέρωση του Ρώσου πρέσβη;

Όταν συναντήθηκε με τον Λαβρόφ (σχετικά προσφάτως) τον ενημέρωσε;

Του ζήτησε να τους τραβήξει τα γκέμια;

@ Επιπλέον, ποτέ δεν μάθαμε ποιοι ήταν αυτοί οι Ρώσοι που πήγαν να χρηματίσουν Έλληνες αξιωματικούς για ν’ αντιταχθούν (λες και χρειάζονταν χρηματισμό) στη συμφωνία των Ψαράδων.

Ποτέ δεν μάθαμε ποιοι μητροπολίτες χρηματίστηκαν για να λένε «όχι» στη συμφωνία.

Ποτέ δεν μάθαμε τον ρόλο και τις κινήσεις του πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, γνωστού για τη δράση του στην Ουκρανία.

 Όλα, τα χειρίστηκε μόνος του ο υπουργός Εξωτερικών και μια ομάδα που έχει δημιουργήσει πέριξ του, αποκλείοντας έμπειρους πρέσβεις.

 Όπως είχε χειριστεί μόνος του τα ζητήματα της Οικονομίας ο Βαρουφάκης κι είδαμε τα αποτελέσματα…

@ Θα γίνει ο Κοτζιάς ο νέος Βαρουφάκης;

Θα γίνει το εξιλαστήριο πολιτικό θύμα για ν’ αποσείσει τις ευθύνες του ο Τσίπρας;

Δεν ξέρουμε. Θα το δείξει η ζωή.

Κι ας βοά το πολιτικό παρασκήνιο ότι δεν είναι διόλου απίθανο να περάσει τις πύλες του υπουργείου Εξωτερικών ο Τσακαλώτος.

Στον ανασχηματισμό.

@ Για την ιστορία και μόνο αλλά και για να δούμε μέχρι ποιο σημείο θα υποχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση στο αλβανικό ζήτημα που τώρα συζητά (πάλι με μυστική διπλωματία και χωρίς ενημέρωση της αντιπολίτευσης), θα παραθέσουμε τις απαιτήσεις των Αλβανών:

1. Οι Αλβανοί δεν δέχονται ότι τα νησιά Οθωνοί, Ερεικούσσα και Μαθράκι έχουν ΑΟΖ!!! Και δεν αποδέχονται τη μέση γραμμή για τη χάραξη θαλασσίων συνόρων.

Α. Αν ο Κοτζιάς κι ο Τσίπρας αποδεχτούν το ανωτέρω, θα μπορούν οι Τούρκοι να επικαλούνται αυτό το προηγούμενο για να ισχυρίζονται τα ίδια για το Καστελόριζο. Ανατρέποντας, δηλαδή, όλη τη χαρτογράφηση της Ανατολικής Μεσογείου, εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.

Β. Αν ο Κοτζιάς κι ο Τσίπρας αποδεχτούν όσα ζητούν οι Αλβανοί, θα σημαίνει νέα οριοθέτηση στα οικόπεδα των υδρογονανθράκων του Ιονίου, αφού αυτομάτως θα παραχωρηθεί μεγάλο μέρος της ΑΟΖ (από τη συμφωνία του 2009) στους Αλβανούς. Τουτέστιν η Ελλάδα θ’ απεμπολήσει την εθνική κι οικονομική της κυριαρχία που διέπεται από την κάλυψη της Σύμβασης για το Δίκαιο της θαλάσσης.

2. Στο ζήτημα της Βορείου Ηπείρου, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Κοτζιάς έχει συμφωνήσει την απαλοιφή του όρου μ’ αντάλλαγμα να παύσουν οι Αλβανοί να χρησιμοποιούν τον όρο Τσαμουριά.

Α. Όμως, η ελληνική παρουσία στη Βόρειο Ήπειρο δεν αμφισβητείται ούτε σήμερα, ούτε εκατοντάδες χρόνια πριν.  Ενώ Τσαμουριά δεν υπήρξε ποτέ.

Β. Άρα, αν ο Κοτζιάς κι ο Τσίπας αποδεχθούν κάτι τέτοιο, αναγνωρίζουν (και δημιουργούν πολιτικό και διπλωματικό τετελεσμένο) την ύπαρξη Τσάμικου ζητήματος.

3. Οι Αλβανοί ζητούν αναθεώρηση του «πρωτοκόλλου της Κέρκυρας» (1914), με οποίο καθορίστηκε η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου.

Αυτό το πρωτόκολλο μπορεί να μην εφαρμόστηκε ποτέ, μπορεί καμιά ελληνική κυβέρνηση να το έβγαλε από το αραχνιασμένο συρτάρι, αλλά δεν παύει να αποτελεί γεγονός και δη με διαχρονική σημασία. Πολύ περισσότερο αφού τα κράτη δεν αποτελούν «στιγμιαίες δράσεις» της ιστορίας, αλλά έχουν παρελθόν, παρών και διαρκές μέλλον.

@ Πάμε σ’ άλλο θέμα:

Αποφασίστηκε σε ποιες πόλεις θα δημιουργηθούν τα τρία νέα hot spots υποδοχής των μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Γρεβενά.

Βόλβη, στην περιοχή Βαγιοχωρίου.

Κι αναζητείται μια ακόμη.

@ Για να ξέρετε:

Όλο και περισσότεροι φοιτητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, κάνουν λόγο για μεροληπτικές βαθμολογίες υπουργού της κυβέρνησης, με καθαρά κομματικά κριτήρια.

Είναι δυνατόν Χριστόφορε;

@ Περιμένω την άμεση ποινική δίωξη όσων υπέγραψαν την μεταβίβαση του 66% της ΔΕΣΠΑ και του 51% της Εταιρείας Προμήθειας Αερίου Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας.

Περιμένω τη δίωξη επειδή θυμάμαι που ο Τσίπρας έλεγε στη Βουλή ότι  όποιος τολμήσει και βάλει υπογραφή σε ιδιωτικοποιήσεις, δεσμεύεται ότι θα τον βάλει φυλακή.

@ Πάμε και στη Νέα Δημοκρατία.

Όπου, αυτό που γράφαμε ως επιτακτική αναγκαιότητα, από τον χειμώνα ακόμη, έγινε πράξη,

Δηλαδή, η ανάληψη της προεδρίας του συνεδρίου της Ν.Δ. από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Ως σύμβολο ενότητας και ολικής συσπείρωσης.

@ Για την ολική επαναφορά του Βαγγέλα, ο Κυριάκος δούλεψε πολύ.

Όχι μόνο με τις δημόσιες ή αυστηρά ιδιωτικές συναντήσεις τους.

Η ανάληψη της προεδρίας του συνεδρίου, αφού είχαν προηγηθεί μεγάλοι κύκλοι επαφών και συζητήσεων, «κλείδωσε» την περασμένη Τετάρτη.

Ο Μητσοτάκης πήρε τηλέφωνο τον Μεϊμαράκη κι όλα τελείωσαν σε λίγα δευτερόλεπτα.

-          Θέλω ν’ αναλάβεις τη δύσκολη αποστολή της προεδρίας του συνεδρίου.

-          Κυριάκο, είμαι στρατιώτης της παράταξης και θα κάνω ότι χρειάζεται…

@ Η επιστροφή του Βαγγέλα αφαιρεί επιχειρήματα από τους λασπολόγους των υπογείων του Μαξίμου.

Που όλο έβρισκαν σκιές στην συνύπαρξη του Καραμανλή με τον Μητσοτάκη ή τούμπαλιν.

Που όλο προσπαθούσαν να δημιουργήσουν συνθήκες εσωστρέφειας στη Νέα Δημοκρατία.

Ας μη ξεχνάμε ότι ο Τσίπρας επικαλέστηκε τον Μεϊμαράκη ακόμη και προσφάτως από τη Βουλή, για να δείξει, την …διάσταση απόψεων που δήθεν υπάρχει στην αξιωματική αντιπολίτευση.

@ Ας μη ξεχνάμε κάτι ακόμη.

Ότι όλοι αυτοί οι περιφερόμενοι πρόθυμοι (Παπακώστα, Μίχαλος, Αντώναρος, Καραχάλιος κλπ) επικαλούνταν, εκτός άλλων και τον … Μεϊμαράκη.

Τώρα πρέπει να βρουν άλλο αφήγημα …προθυμίας…

@ Για να ξέρετε:

Η ανάληψη της προεδρίας του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας από τον Μεϊμαράκη, μάλλον στέλνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το σενάριο μετάβασής του στις Βρυξέλλες μέσω ευρωεκλογών.

Τώρα πιο πιθανό είναι να τον δούμε σε υψηλή θέση του Επικρατείας.

Εκτός αν ο ίδιος θελήσει να εκτεθεί με σταυρό προτίμησης.

@ Ερώτηση:

Δηλαδή για να καταλάβω;

Η Γκολεμά κι ο Στάθης Παναγούλης κι ο Μαλέλης που πήραν στο ΚΙΝΑΛ, θα φέρουν πίσω όσους πασόκους πήγαν ΣΥΡΙΖΑ;

@ Ερώτηση:

Αληθεύει ότι η επόμενη επιστροφή στο ΚΙΝΑΛ θα είναι από Θεσσαλονίκη μεριά;

Και δη το αντίπαλο δέος (λέμε τώρα) του Βενιζέλου;

Ο Καστανίδης;

@ Να χαρώ στρατηγικό σχεδιασμό.

@ Ερώτηση:

Αληθεύει ότι η Εύα Καϊλή σκέφτεται και το ενδεχόμενο εμπλοκής της στην τοπική αυτοδιοίκηση

@ Για να ξέρετε:

Αναστεναγμοί ανακούφισης ακούστηκαν από τα στρατόπεδα των ειδικών δυνάμεων και των βατραχανθρώπων όταν μαθεύτηκε ότι τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου πήγε στον Όλυμπο και δεν χρειάστηκε τη βοήθειά τους.

Αυτή τη φορά δεν χάθηκε!

@ Ερώτηση:

Πάκης ή Κολίντα;

@ Πάντως, την ώρα που ο πρόεδρος Πάκης συναινεί δια της σιωπής του στη συμφωνία των Ψαράδων κι όταν δεν βγάζει λόγους σε κάμπους βουνά και πέλαγα κυνηγάει τον … Μινώταυρο, η Κολίνα έχει προχωρήσει:

-          Στην πώληση του προεδρικού αεροπλάνου της Κροατίας.

-          Σε καταβολή από την τσέπη της όλων των ταξιδιών της στο εξωτερικό.

-          Στην πώληση 35 πολυτελών αυτοκινήτων του υπουργικού συμβουλίου.

-          Μείωση του μισθού της και των υπουργών κατά 50%.

-          Αύξηση του ελάχιστου μισθού του ιδιωτικού τομέα.

-          Εξομάλυνση των μισθών δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων.

@ Λοιπόν;

Κολίντα ή Πάκης;

@ Πάμε, τώρα σε μια ιστορία από τα χρόνια της χούντας.

Στην Κρήτη, μια από τις αντιστασιακές οργανώσεις ήταν και το «Δημοκρατικό Εθνικό Κίνημα Κρήτης», πιο γνωστή ως «ΔΕΚΑ».

Στην οργάνωση αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο Φοίβος Ιωαννίδης.

Που αργότερα έγινε υφυπουργός του ΠαΣοΚ αλλά και διοικητής του ΙΚΑ.

@ Στη «ΔΕΚΑ» δραστηριοποιούνταν πολλά στελέχη της αντίστασης εναντίον της χούντας.

Μεταξύ αυτών κι θείος του νυν πρωθυπουργού Ηρακλής Τσίπρας.

Όταν έγινε η μεταπολίτευση, μαθεύτηκε ότι μεταξύ των δράσεων της «ΔΕΚΑ» ήταν (αρχικά) η προετοιμασία της απαγωγής του βασιλιά Κωνσταντίνου και της βασίλισσας Άννας Μαρίας κι εν συνεχεία η ενέργεια με την μεταφορά τους στην «ασφαλή» Κρήτη.

Αυτά, πριν οργανωθεί το αντικίνημά του βασιλιά, στις 13 Δεκεμβρίου 1967.

@ Ο σκοπός της απαγωγής, ήταν ο εκβιασμός της χούντας, αφού γνώριζαν ότι κάτι τέτοιο θα λάμβανε παγκόσμια επικαιρότητα και τα φώτα της υφηλίου θα έπεφταν στην Ελλάδα.

@ Σήμερα, ο μόνος επιζών είναι ο Φοίβος Ιωαννίδης.

Που αντιμετωπίζει σοβαρότατα ζητήματα υγείας.

Μα αυτά δεν τον εμποδίζουν να ισχυρίζεται ότι το σχέδιο αυτό δεν πραγματοποιήθηκε αφού συνελήφθησαν άπαντες, σχεδόν ταυτοχρόνως, ως κάποιος να τους «κάρφωσε».

@ Λέει και κάτι άλλο.

Ότι ο θείος του σημερινού πρωθυπουργού ΔΕΝ συνελήφθη.

Κι ως φυγόδικος έφτασε στην Αθήνα, συζήτησε με τον Ασλανίδη και ξαφνικά βρέθηκε με ισχυρή διοικητική θέση στον Παναθηναϊκό!

Ταυτοχρόνως, λέει ο Φοίβος Ιωαννίδης, ο Ηρακλής Τσίπρας ενεφανίσθη στο στρατοδικείο!

Όπου αθωώθηκε παρ’ ότι το κατηγορητήριο ήταν βαρύτατο.

@ Θα κλείσουμε την ενότητα με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια καταθέτοντας ένα ιστορικό γεγονός που καταδεικνύει έναν από τους λόγους της ευαισθησίας του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη Μακεδονία.

@ Το ανασύρω από τη μνήμη της ιστορίας μέσα από τις σελίδες του εξαιρετικού πονήματος του Φώτη Σαραντόπουλου «Εμπρός δια της λόγχης», που περιγράφει με απίστευτες λεπτομέρειες και άγνωστες πτυχές της ιστορίας την πορεία για το μεγάλωμα της Ελλάδας, μέσω των υπέροχων Βαλκανικών αγώνων.

@ Αναφέρομαι στη συμμετοχή σ’ αυτούς, του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Παππού του νυν προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Ο οποίος ως εθελοντής ήταν επικεφαλής σώματος Κρητών που έφτασαν στη Μακεδονία και πολέμησαν στις μάχες της Σιάτιστας και του Μπιζανίου.

@ Θυμάμαι τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μιλά φορτισμένος και με έντονη συγκίνηση για τις εθελοντικές μάχες του παππού του στην παρουσίαση του βιβλίου στην Παλιά Βουλή. Πολύ πριν γίνει πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, πολύ πριν εκδηλώσει προθέσεις για κάτι τέτοιο.

@ Το ζήτημα, για εκείνον, ήταν σαφές, πως ήταν βαθιά εθνικό, κορυφαία πολιτικό και ταυτοχρόνως οικογενειακό.

Το θυμήθηκα ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του συγκεκριμένου βιβλίου, το οποίο αποτελεί «πηγή» για οποιονδήποτε μελετητή της ιστορίας του τόπου μας.

Το θυμήθηκα, επιπλέον, επειδή τα συριζόπουλα, χωρίς τσίπα, εκτοξεύουν λάσπη περί πατριδοκαπηλίας κι… ακροδεξιών τάσεων του Μητσοτάκη.

2^η ενότητα

Τυπολογίες

@ Μιλάμε για άχρηστους.

Στην ΕΡΤ!

Κατάφεραν και μπήκαν «μέσα» στο Μουντιάλ!!!

Έδωσαν για δικαιώματα 10 εκ. ευρώ, συν τα έξοδα μεταδόσεων, μετακινήσεων κλπ.

Κι εισέπραξαν από διαφημίσεις 7,3 εκ!!!!!

@ Πώς το είχε πει ο του αθλητισμού Βασιλειάδης;

«Η ΕΡΤ δεν είναι για να βγάζει λεφτά»!!!!!!

Μήπως από την τσέπη του βγαίνουν όσα πληρώνουν –θέλουν δεν θέλουν- οι Έλληνες φορολογούμενοι;

@ Αν δεν κυνηγήσεις τη διαφήμιση, αν δεν έχεις ελκυστικό προϊόν να πουλήσεις (δηλαδή εκπομπές στις ποίες δεν νυστάζει ο τηλεθεατής), τότε αυτή σου γυρίζει την πλάτη.

Εξ ου και διαφημίσεις υπήρχαν μόνο πριν, στο ημίχρονο και στο τέλος των παιγνιδιών.

@ Να πούμε και το πιο γελοίο;

Στην λήξη του τελικού, με ποσοστό τηλεθέασης 70%, η ΕΡΤ δεν είχε διαφήμιση!!!

Εξ ου και στη διακοπή μέχρι την απονομή του τροπαίου μετέδιδε τρέιλερ εκπομπών και κάποιων εκδηλώσεων στην αυλή του ραδιομεγάρου, δίπλα στο μνημείο των νεκρών!!!

@ Ερώτηση:

Ποιος είχε την ευθύνη των παραγωγών των παιγνιδιών;

@ Ερώτηση:

Ποιος δεν βρήκε διαφημίσεις και χορηγούς;

@ Ερώτηση:

Ποιος ήταν υπεύθυνος για το χάλι των καλεσμένων στις εκπομπές μετά τα παιγνίδια;

@ Ερώτηση:

Ποιος πίστευε ότι με εκπομπές νύστας μετά τα παιγνίδια, θα κάνουν ουρές οι διαφημιζόμενοι;

@ Ερώτηση:

Ποιος είναι, σε τελική ανάλυση, ο υπεύθυνος για τη χασούρα;

Θα πάει σπίτι του ή είναι αγαπημένος (οι) του Θωμόπουλου και των Καλφαγιάννηδων;

@ Τέλειωσε το Μουντιάλ κι η ΕΡΤ επέστρεψε στα γνωστά μονοψήφια ποσοστά τηλεθέασης, που δεν υπερβαίνουν το μισό των δακτύλων ενός χεριού!

Μοναδική εξαίρεση η εκπομπή του Παναγιωτόπουλου, το πρωί.

@ Για να ξέρετε:

Η ολική επαναφορά του Παππά στο Μέγαρο Μαξίμου, έχει στριμώξει άγρια τον Τζανακόπουλο.

Ο οποίος ετοιμάζει τις άμυνές του με συνεχείς συναντήσεις με δημοσιογράφους που καλύπτουν τις δραστηριότητες της κυβέρνησης και δη των φιλικών μέσων προς αυτή.

Συναντήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου, στο Κολωνάκι, σε γνωστές ταβέρνες κλπ

@ Νέο μπαμ του Skai.

Μετά τις γυφτοτούρκικες σειρές και τα γελοία reality και παιγνίδια που αλλοίωσαν φανερά το ειδησεογραφικό του προφίλ, κλείνει και Τατιάνα Στεφανίδου.

Με εκπομπή ίδιου περιεχομένου αυτής που έκανε στο «Ε» κι απομακρύνθηκε.

@ Ερώτηση:

Κι η Εύη Φραγκάκη στο «Ε»;

3^η ενότητα

Σταγόνες ιστορίας

Η αποστολή αυτοκτονίας των Noratlas στην Κύπρο

κι ο ήρωας Γεώργιος Μήτσαινας

@ 22 Ιουλίου, πριν 44 χρόνια.

15 αεροπλάνα, τύπου Noratlas, φορτωμένα ακόμη και στα πιλοτήριά τους , απογειώνονταν από τη Σούδα για την Κύπρο που περνούσε εφιαλτικές στιγμές από την εισβολή του Αττίλα.

Στα σωθικά τους είχαν τους καταδρομείς της Α’ και της Γ’ Μοίρας.

Αποστολή αυτοκτονίας!

Ανάμεσα στον οπλισμό των ηρωικών πιλότων και μια κάψουλα υδροκυανίου!

Για να δώσει τέλος στην περίπτωση σύλληψης…

@ Πετούσαν σχεδόν επάνω από τη θάλασσα για 500 μίλια, χωρίς φώτα, χωρίς ραδιοβοηθήματα.

Κι όταν έφτασαν στην Κύπρο, η ασυνεννοησία της χούντας με τις κυπριακές αρχές έστρεψε εναντίον τους, όχι μόνο τα αντιεροπορικά των Τούρκων μα και ελληνοκυπριακά!

Ένα αεροπλάνο καταρρίφθηκε.

Νεκροί άπαντες.

Πλήρωμα και καταδρομείς.

Πλην ενός!

@ Άλλα δυο δέχθηκαν χιλιάδες σφαίρες.

Νεκροί καταδρομείς!

@ Τα 12 προσγειώθηκαν κι αποβίβασαν τους Έλληνες καταδρομείς.

Γύρισαν στην Ελλάδα τα 11, με τους κυβερνήτες τους ν’ αναγκάζονται σε οικονομική πλεύση για να μπορέσουν να προσγειωθούν.

@ Η ιστορία των Noratlas ήταν για πολλά χρόνια αόρατη.

Σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Σαν να έφτασαν μόνοι τους οι καταδρομείς στην Κύπρο.

Οι ήρωες αξιωματικοί και κυβερνήτες τους, χαρακτηρίστηκαν ακόμη και χουντικοί από την Αριστερή υποκουλτούρα των εύκολων κρίσεων και των συμπερασμάτων του καφενείου.

Μόλις το 1992, άρχισαν να βγαίνουν στη δημοσιεύματα ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αυτής της αποστολής αυτοκτονίας.

Κι αργότερα, το 2004, όταν ένας εκ των ηρώων, ο κυβερνήτης  Γεώργιος Μήτσαινας, κατέθεσε σ’ ένα βιβλίο, όλες τις αλήθειες, όλες τις λεπτομέρειες αυτής της αποστολής.

@ Το βιβλίο «Ελληνικά φτερά στην Κύπρο», ουδείς θέλησε να το εκδώσει.

Καταλαβαίνετε;

Εκατοντάδες εκδοτικοί οίκοι, ουδείς νοιάστηκε.

Το ίδιο και το ΓΕΑ. Το ίδιο και το υπουργείο Άμυνας.

Ο υποπτέραρχος, τότε, κι εξόχως πνευματικός άνθρωπος,  Γεώργιος Μήτσαινας, προχώρησε μόνος του.

Με προσωπικά του έξοδα κατέθεσε στους Έλληνες ορισμένες εκ των μεγαλύτερων στιγμών της σύγχρονης ιστορίας τους.

Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, έγινε ανάρπαστο.

Έκανε δεκάδες επανεκδώσεις.

Διαβάστηκε από χιλιάδες χιλιάδων ανθρώπους.

Κι ακόμη εμπνέει κι οδηγεί τον νου και τον πατριωτισμό χιλιάδων άλλων.

@ Γράφει μεταξύ άλλων ο Γεώργιος Μήτσαινας

«Ήμουν ένας από τους Κυβερνήτας που είχαν κινητοποιηθεί από τις 18 Ιουλίου, με διαφορετικό πλήρωμα, και είχα συμμετάσχει στην μεταστάθμευση των F-84 F από τη Σούδα στο Καστέλι. Από την αποστολή αυτή αποδεσμεύθηκα το απόγευμα της 19ης Ιουλίου. Με το Συγκυβερνήτη και τον Ιπτάμενο Μηχανικό, είμασταν από τους πρώτους που φθάσαμε στη Μοίρα, μετά την κινητοποίηση και αμέσως πήραμε εντολή να μεταβούμε στην 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα, χωρίς ναυτίλο. 
Τη νύκτα της 20ης προς 21η Ιουλίου εκτελέσαμε τρία δρομολόγια στα πλαίσια υλοποίησης των πολεμικών σχεδίων της 110 ΠΜ, τα οποία ολοκληρώσαμε τις πρώτες πρωινές ώρες της 21ης Ιουλίου. Κατάκοποι και καταιδρωμένο, ξαπλώσαμε στα καθίσματα του αεροσκάφους για να ξεκουρασθούμε».

@ «Κάποια ώρα, έρχεται ο Ναυτίλος Αρχισμηνίας Παναγιωτίδης που υπηρετούσε στην Λάρισα και μου λέει: «με διέταξαν να είμαι ο Ναυτίλος σας, εγώ όμως δεν θυμάμαι τίποτα από NORATLAS, πέρασα για πολύ λίγο από εκεί».

Δεν πειράζει του λέω ευκαιρία να τα ξαναθυμηθείς. 
Περί την 15:30 ώραν της 21ης Ιουλίου, μας διέταξαν να πάμε το ταχύτερον δυνατόν στην Ελευσίνα για να πάρουμε υλικά για ένα DACOTA, που έχει βλάβη.

Σταθμεύσαμε στην πίστα των DACOTA.

Επειδή δεν είχαν βρεθεί τα υλικά, αφήσαμε εκεί το Ναυτίλο, και πήγαμε απέναντι στη Μοίρα μας. Στο διάστημα που είμασταν εκεί, παρουσιάστηκε ο ναυτίλος Φούτσης, και εντάχθηκε στο πλήρωμά μας.

Στο διάστημα αυτό, δέχεται το τηλεφώνημα ο Μοίραρχος και άρχισε να φωνάζει να πάνε τα πληρώματα στα αεροπλάνα, όπως έχουμε προαναφέρει».

@ «Εμείς πήραμε το πρώτο αυτοκίνητο και πήγαμε στην πίστα της 355 Μ.

Είχαν ήδη φορτωθεί τα υλικά. Βάλαμε μπροστά τους κινητήρες και απογειωθήκαμε.

Στα 25 περίπου μίλια έξω από τη Λάρισας καλούμε τον πύργο και ζητάμε οδηγίες για προσγείωση, μας τις έδωσε και συμπληρώνοντας μας λέει: «Μετά την προσγείωση ο Κυβερνήτης να επικοινωνήσει επειγόντως με τον Διοικητή της Μονάδος που είναι στο Κέντρο Επιχειρήσεων». 
Δεν μας πολυάρεσε αυτή η εντολή.

Μετά την προσγείωση έτρεξα στο πλησιέστερο τηλέφωνο και επικοινώνησα αμέσως με τον Διοικητή της Μονάδος Σμήναρχο Αθανάσιο Αναγνώστου, ο οποίος μου λέει «Απογειώσου το ταχύτερο δυνατόν για τη Σούδα». Στο ερώτημά μου τι θα κάνουμε εκεί; μου είπε:

« Απογειώσου το ταχύτερο δυνατόν και θα σας πουν εκεί τι θα κάνετε»!!!

@ «Στη Σούδα πήγαμε με την τακτική του ανορθοδόξου πολέμου.

Μετά την προσγείωση που έγινε την 21:50 ώρα, σταθμεύσαμε στο βορειανατολικό τροχόδρομο και πίσω από ένα άλλο NORATLAS. Περιμένοντας όχημα να μας μεταφέρει στην 340 Μ, μας πλησιάζει, στο σκοτάδι, ο Ανθυπασπιστής Δάβαρης, και μας ρώτησε αν ξέραμε γιατί ήρθαμε στη Σούδα. Όχι, του λέμε. Στη Κύπρο θα πάμε,- μας είπε-.

Από τον αείμνηστο Δάβαρη μάθαμε γιατί πήγαμε στη Σούδα.

Μετά από αναμονή μισής και πλέον ώρας, έρχεται ένα ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητο και μας μετέφερε στην αίθουσα ενημέρωσης». 

@ «Μπαίνοντας στην κατάμεστη αίθουσα, είδαμε στην έδρα τον Στεφαδούρο, που ενημέρωνε τα πληρώματα. Καλούς τους, μας είπε. Πες μου το πλήρωμα, ρώτησε.

Το είπα, έγραψε τα ονόματά μας στο αριστερό μέρος του μαυροπίνακα κάτω από το προηγούμενο. Στο δεξιό μέρος έγραφε τα πληρώματα των Ντακότα.

ΜΟΝΟΝ σ’αυτόν τον μαυροπίνακα ήταν γραμμένα τα ονόματα των πληρωμάτων.

Πουθενά αλλού.

Αυτός ο μαυροπίνακας ήταν το Βιβλίο Διαταγών Πτήσεως της Μοίρας.

Καθίστε όπου βρείτε και γράψτε από τον πίνακα ό,τι βλέπετε, στο τέλος θα σας επιλύσω οποιαδήποτε απορία. Το ίδιο γινόταν και με επόμενα πληρώματα που έμπαιναν στην αίθουσα, συνεχίζοντας την ενημέρωση των πρώτων πληρωμάτων». 

@ «Μετά την ενημέρωση φύγαμε για το αεροπλάνο, στο οποίο δεν είχαν έρθει οι καταδρομείς. Περιμένοντάς τους, μπήκαμε στο αεροπλάνο και αρχίσαμε να σχεδιάζουμε την αποστολή. Πριν ολοκληρώσουμε την χάραξη, ήρθε ένα στρατιωτικό REO, σταμάτησε στο αεροπλάνο μας και άρχισαν να αποβιβάζονται οι καταδρομείς.

Κατέβηκα και μίλησα με τον επικεφαλής τους.

Ήταν ένας Λοχαγός, ο οποίος μού είπε ότι έχει 30 άνδρες με πλήρη εξάρτηση και μερικά κιβώτια με τα τελείως απαραίτητα πυρομαχικά, το ακριβές βάρος των οποίων δεν γνώριζε. Μου είπε ότι πρέπει να ζυγίζουν γύρω στα 1500 κιλά.

Είχαν αρχίσει να φορτώνουν τα πυρομαχικά και να επιβιβάζονται οι καταδρομείς». 

@ «Στο διάστημα αυτό επέλυσα το σχετικό πρόβλημα και βρήκα ότι το μέγιστο βάρος απογειώσεως ήταν 22.300 κιλά.

Ένα βάρος απαγορευτικό για το ΝΟRΑΤLΑS από το ίδιο τον κατασκευαστή.

Πόσο μάλλον για το γηρασμένο ΝΟRΑΤLΑS και με τους τόσους περιορισμούς που είχαν θέσει τα προϊστάμενα κλιμάκια, ύστερα από σειρά προβλημάτων που αντιμετώπιζαν. Ήμασταν υπέρβαροι κατά 600 κιλά, και αυτό με μέγιστο βάρος απογειώσεως 21.700 κιλά που προβλεπόταν για πολεμικές αποστολές. Κάτι που θα γινόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Μέχρι τότε απογειωνόμασταν με μέγιστο βάρος 20.600 κιλά». 

@ «Αφού επιβιβάσθηκαν οι καταδρομείς και δέθηκαν τα φορτία, βάλλαμε μπροστά τους κινητήρες, παίρνω οδηγίες τροχοδρομήσεως και ξεκινήσαμε για την αρχή του διαδρόμου 29. Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ άρχιζε.

Πλησιάζοντας την αρχή ο πύργος. που μας παρακολουθούσε μας λέει ΝΟRΑΤLΑS 189 είσθε το ΝΙΚΗ-11 ελεύθερος για γραμμή και απογείωση.

Η επιτάχυνση στη διαδρομή απογειώσεως του βαρυφορτωμένου NORATLAS, ήταν ολοφάνερη.

Με τίποτα δεν πιάναμε τις προβλεπόμενες ταχύτητες στα γνωστά σημεία του αεροδρομίου της Σούδας. Πλησιάζαμε το τέλος του διαδρόμου και την ταχύτητα απογειώσεως την V-2 δεν την είχαμε πιάσει.

Την πιάσαμε λίγο πριν τους ανασχετήρες.

Ευτυχώς που ο διάδρομος της Σούδας είναι μεγάλος.

Η ώρα ήταν 23:51 όταν βρεθήκαμε στον αέρα.Πήγαμε ευθεία αρκετά μίλια, μέχρι να πιάσουμε την ταχύτητα ανόδου, των 130 KNTS και τα 500 πόδια για να βάλουμε κλίση στρίβοντας για το πρώτο σημείο στροφής, που ήταν το ακρωτήρι ΛΙΘΙΝΟΣ».

@ «Το ακρωτήρι αυτό, απέχει 48 μίλια από την Σούδα και έχει φάρο ναυσιπλοίας (LIGHTHOYSE). Από την σκληρή εκπαίδευση που είχαμε κάνει στην Μοίρα, πετώντας στις νυκτερινές εκπαιδεύσεις ανορθοδόξου πολέμου, από φάρο σε φάρο, είχαμε εξοικειωθεί με τους φάρους ναυσιπλοίας.

Τόσες αναλαμπές (κόκκινες-άσπρες κ.λ.π) κάθε τόσα δευτερόλεπτα.

Το ταξίδι, δεν μας απασχολούσε παρ’ ότι δεν είχαμε προετοιμασθεί.

Μας απασχολούσε και μας προβλημάτιζε, το «γηρασμένο» NORATLAS με τα τόσα προβλήματα, που ήταν και υπερφορτωμένο.
Μόλις οριζοντιώσαμε βάλαμε αμέσως τις «Β» δεξαμενές, για να ελαφρύνουμε το αεροπλάνο. Λίγο μετά δοκιμάσαμε και τις «C».

Τις δεξαμενές «B» και «C» τις χρησιμοποιούσαμε σπάνια, με σκοπό να μεταφέρουμε περισσότερο βάρος και αυτό επειδή τα καύσιμα των δεξαμενών «Α» επαρκούσαν για τις πτήσεις που συνήθως κάναμε.

Θέλαμε όμως, να είμασταν βέβαιοι ότι δεν θα είχαμε πρόβλημα τροφοδοσίας».

@ «Στο παρελθόν είχαμε στην Μοίρα τέτοια μικροβλήματα, επειδή μεσολαβούσε μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να βάζαμε καύσιμα στις δεξαμενές αυτές, κυρίως στις «Β», ενώ τις «C» τις χρησιμοποιούσαμε σπάνια.
Μόλις περάσαμε τις βουνοκορυφές αρχίσαμε κάθοδο για το ακρωτήρι ΛΙΘΙΝΟ, το οποίο είδαμε σχεδόν αμέσως. Είδαμε το φάρο (lighthouse) να αναβοσβήνει όπως ακριβώς περιγράφεται στους φάρους ναυσιπλοίας. Στη συνέχεια πήραμε πορεία για την τομή του 34ου παραλλήλου με τον 27ο μεσημβρινό που απέχει από το ακρωτήρι ΛΙΘΙΝΟ 125 μίλια. Στο σημείο αυτό εφάπτονται και τα F.I.Rs Αθηνών-Καίρου.

Ακολουθήσαμε πιστά το δρομολόγιο, πετώντας στα 500 πόδια.

Σύμφωνα με τα εγχειρίδια της τακτικής του Ανορθοδόξου Πολέμου, τα σημεία στροφής δεν πρέπει να απέχουν μεταξύ τους περισσότερο από 50 μίλια και να υπάρχουν στη διαδρομή συγκριτικά σημεία με σκοπό να αναγνωρίζονται και να γίνονται οι ανάλογες διορθώσεις». 

@ «Στο χρόνο που είχε υπολογίσει ο Ναυτίλος πήραμε πορεία για το επόμενο σημείο που ήταν η τομή του 34ου παραλλήλου με τον 31ο μεσημβρινό.

Κατά πόσο φθάσαμε στο σημείο τομής 34ου παραλλήλου με τον 27ο μεσημβρινό, χωρίς συγκριτικά σημεία, χωρίς απόσταση και διόπτευση (radial), βλέποντας ουρανό και θάλασσα, ένας Θεός το ξέρει.
Πετώντας νοητά πάνω από τον 34ο παράλληλο περιμέναμε το χρόνο για να φθάσουμε στην τομή του με τον 31ο μεσημβρινό, ήταν μια απόσταση 210 μιλίων.

Ήταν μια διαδρομή ατέλειωτη και ανιαρή, για μας που πετούσαμε με 150 Knts.

Είχαμε βάλει τον αυτόματο πιλότο και πηγαίναμε.

Οι κινητήρες του υπ’ αριθμόν 189 αεροσκάφους NORATLAS, δούλευαν υπέροχα, ο αυτόματος πιλότος και το ραδιουψόμετρο επίσης». 

@ «Στο σκέλος αυτό είδαμε το αεροπλανοφόρο φωταγωγημένο, με μερικά συνοδευτικά πλοία, και ακούσαμε τον Κυβερνήτη του ΝΙΚΗ-3 να αναφέρει ότι έχει βλάβη στον αριστερό κινητήρα και ότι έχει ελαττώσει την ταχύτητα.

Οι καρδιές μας σφίχτηκαν, στο άκουσμα της βλάβης ΄΄μεσοπέλαγα στα 500 πόδια και με τόσο φορτίο΄΄.

Εντάθηκε η προσοχή μας στην παρακολούθηση των οργάνων λειτουργίας των κινητήρων. Λίγο μετά, ακούσαμε τον Κυβερνήτη του ΝΙΚΗ-4, να του λέει, ΄΄βγες από το ίχνος για να μη συγκρουστούμε΄΄. 
Όταν φθάσαμε, σύμφωνα με το χρόνο, στην τομή του 34 ου παραλλήλου με τον 31ο μεσημβρινό πήραμε πορεία, για τη Λευκωσία, και αρχίσαμε άνοδο μεγίστης εμβελείας, με μικρό βαθμό ανόδου, για οικονομία στα καύσιμα.

Η απόσταση αυτή είναι 135 ναυτικά μίλια».

@ «Στα 2.500 πόδια, περίπου, και πλησιάζοντας την Κύπρο, αρχίσαμε να βλέπουμε αμυδρά τα φώτα του Ακρωτηρίου. Φώτα που όσο πλησιάζαμε και ανεβαίναμε φάνηκαν πολύ καθαρά. Τα συναισθήματα που νιώσαμε τότε ήταν απερίγραπτα.

Πλημμυρήσαμε από ανακούφιση, και ικανοποίηση, και αυτό γιατί μετά το ακρωτήρι ΛΙΘΙΝΟ της Κρήτης το ΑΚΡΩΤΗΡΙ της Κύπρου ήταν το πρώτο συγκριτικό σημείο.

Αυτό δεν ήταν τακτική ανορθοδόξου πολέμου ήταν ανορθόδοξο του ανορθοδόξου πολέμου. Δεν είναι εύκολο πράγμα να πετάς στα 500 πόδια, χωρίς ραδιοβοηθήματα για 450 μίλια περίπου, και χωρίς κανένα συγκριτικό σημείο, με αεροσκάφος που έχει μεγάλο εκπέτασμα, μικρή ταχύτητα και επηρεάζεται από τον άνεμο.

Ήταν φυσικό να αισθανθούμε μεγάλη ανακούφηση όταν είδαμε αυτά τα φώτα.

Ήμασταν σε μιά απίστευτη υπερένταση σ’ όλο αυτό το μεγάλο ταξίδι με τα καύσιμα τελείως ΟΡΙΑΚΑ».

@ «Όσο πλησιάζαμε το νησί τόσο περισσότερο συνειδητοποιούσαμε την επικρατούσα εκεί κατάσταση.

Βαθύ Σκοτάδι παντού.

Παντού μαυρίλα.

Μέσα στο βαθύ σκοτάδι, διακρίναμε τις βουνοκορυφές που ήταν πιο μαύρες από το απέραντο μαύρο ορίζοντα.
Κατά την άνοδο η αγωνία και η υπερένταση είχαν φθάσει στο κατακόρυφο.

Τα ερωτηματικά πολλά.

Θα είχαν επισκευασθεί οι κρατήρες;

Θα λειτουργούσε το VOR που θα μας οδηγούσε στην τελική για προσγείωση στο άγνωστο για μας αεροδρόμιο της Λευκωσίας;

 Θα αποκτούσαμε ραδιοτηλεφωνική επαφή με τον πύργο της Λευκωσίας;

Ένα σωρό ερωτηματικά».

@ «Μόλις περάσαμε την υψηλότερη κορυφή αρχίσαμε ταχεία κάθοδο για το VOR με σκοπό να είμαστε λιγότερο χρόνο στις οθόνες των τουρκικών ραντάρ.

Στο διάστημα αυτό: 
-Ακούγαμε τα προπορεύομενα αεροσκάφη να αναφέρουν ότι βάλλονται από το έδαφος. Προσέχτε έλεγαν όλοι γιατί μας κτυπάνε από το έδαφος. 

-Ο Κόλλιας, έλεγε: «Προς όλα τα αεροσκάφη να εκτελείται κλειστή αριστερή στροφή και τα φώτα προσγείωσης να τα ανάβετε κοντά στο διάδρομο».

-Τα φώτα του αεροδρομίου να ανάβουν και να σβήνουν.

Άναβαν μόνον για τις προσγειώσεις και απογειώσεις των αεροσκαφών. Με σκοπό να ήταν ορατό απο τους Τούρκους λιγότερο χρόνο, γιατί ήταν μέσα στην εμβέλεια του πυροβολικού τους.

-Μιά φωτιά λίγο έξω από το διάδρομο προσγειώσεως. Ήταν, όπως μάθαμε πολύ αργότερα, από το ΝΙΚΗ-4 που κατερρίφθη. 

-Βλέπαμε τις τροχιοδεικτικές βολές να σκεπάζουν τον ουρανό του αεροδρομίου.

Όλα αυτά μας θύμισαν και αλλάξαμε τις δεξαμενές καυσίμου.

Βάλαμε τις «C» που ήταν αλεξίσφαιρες» .

@ «Συνειδητοποιήσαμε για τα καλά τι μας περίμενε.

Ήμασταν τυχεροί γιατί όταν βρεθήκαμε στην αρχή του διαδρόμου προσγειώσεως δεν είχαμε φθάσει στο προβλεπόμενο ύψος και κάναμε προσγείωση κατολισθήσεως.

Φέραμε τελείως πίσω τους μοχλούς ισχύος και προσεγγίζαμε σχεδόν κάθετα το διάδρομο. ΄Ετσι,  ήμασταν εκτεθειμένοι στα αντιαεροπορικά πυρά λιγότερο χρόνο και με μικρότερη επιφάνεια. 
Τα αγωνιώδη αυτά λεπτά από την τελική μέχρι την προσγείωση ήταν ατέλειωτα, δεν υπήρχε τρόπος αντίδρασης για να βγούμε από το «φραγμό» των αντιαεροπορικών πυρών.

Βλέπαμε πυρά να κατευθύνονται προς το μέρος μας και ασυναίσθητα κλείναμε τα μάτια μας. Τα φώτα προσγείωσης τα ανάψαμε λίγο πριν την επαφή με το έδαφος.
Πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα να τρέχει κρύος ιδρώτας από το μέτωπό μου και με κομμένη την ανάσα να περιμένω να ακουμπήσουν οι τροχοί στο έδαφος.

«Ούφ», προσγειωθήκαμε επί τέλους είπαμε ταυτόχρονα και οι τέσσερεις μας.

Η ώρα ήταν 03:22 της 22ας Ιουλίου 1974».

@ «Στη διαδρομή προσγείωσης είδαμε τα δύο ΝΟRΑΤLΑS εγκαταλειμμένα αριστερά του διαδρόμου. 
Μόλις φθάσαμε στην πίστα, και πριν σηκωθούν οι καταδρομείς κατέβηκε ο Ιπτάμενος μηχανικός και κατέβασε το ένα από τα δύο πέλματα του NORATLAS για να αποφύγουμε να γύρει το αεροσκάφος προς τα πίσω, παράλληλα έκανε και έλεγχο για τυχόν διαρροές, σε περίπτωση που κάποιο βλήμα μας κτύπησε.

Ευτυχώς δεν διαπίστωσε καμία διαρροή. Τους αποβιβάσαμε με τους δυο κινητήρες εν λειτουργία!».

@ Γρήγορα, τροχοδρομήσαμε για την αρχή του διαδρόμου και ζητήσαμε άδεια για άμεση απογείωση.

Αρνητικόν μας είπε ο πύργος. Θα πάρετε γραμμή μετά την προσγείωση του ΝΙΚΗ-12, που είναι στη τελική, και το οποίον έκανε επανακύκλωση, γιατί κάποιο αυτοκίνητο την ώρα αυτή διέσχιζε το διάδρομο.

Εμείς βιαζόμασταν να φεύγαμε από αυτή την κόλαση και βλέποντας το αεροπλάνο να επανακυκλώνει ζητήσαμε και πάλι άδεια για άμεση απογείωση και πάλι ο πύργος δεν μας επέτρεψε.

Περιμέναμε με αγωνία να έρθει πάλι στην τελική το ΝΙΚΗ-12.

Αυτός ο χρόνος αναμονής στην αρχή του διαδρόμου μας φάνηκε αιώνας.

Βλέπαμε τα πυρά να κατευθύνονται προς το ΝΙΚΗ-12, τα καύσιμα να κατεβαίνουν και εμείς εκεί να περιμένουμε να απογειωθούμε».

@ « Δυστυχώς για μας αλλά και για το ΝΙΚΗ –12 έκανε και δεύτερη επανακύκλωση.

Kαι εκεί που περιμέναμε να προσγειωθεί, ακούμε το ΝΙΚΗ-15, να έρχεται για προσγείωση πριν από το ΝΙΚΗ-12.

Τελικά μετά την προσγείωση του ΝΙΚΗ-15 και του ΝΙΚΗ-12, μας έδωσε άδεια ο πύργος και απογειωθήκαμε, αφού η ανδρεναλίνη είχε φθάσει στα ύψη. 
Απογειωθήκαμε τελικά στις 03:35.

Ήταν από τις λίγες φορές, αν όχι η μοναδική που με ανακούφιση αφήσαμε το έδαφος και βρεθήκαμε στον αέρα.

Οι τροχοί είχαν αφήσει το αεροδρόμιο της Λευκωσίας και εμείς πίσω αυτήν την κόλαση. Ακολουθήσαμε το αντίστροφο δρομολόγιο.

Αμέσως μετά την απογείωση στρίψαμε αριστερά γιατί τα πυρά από δεξιά ήταν πυκνά και αρχίσαμε άνοδο. 
Ανερχόμενοι για το ύψος ασφαλείας, ακούσαμε τον Κυβερνήτη του ΝΙΚΗ-14 Λυμπερόπουλο να μιλάει στον ασύρματο με τον Κυβερνήτη του ΝΙΚΗ-13 Νικολάου, λέγοντάς του «κύριε Μοίραρχε…».

@ «Την ώρα αυτή μηδενίστηκε το ραδιοϋψόμετρο, που μέχρι την στιγμή αυτή λειτουργούσε υπέροχα. Ασυναίσθητα κλείσαμε τα μάτια μας. Νομίσαμε ότι κτυπήσαμε στο βουνό με τον απότομο-ακαριαίο μηδενισμό του ραδιοϋψόμετρου.

Κτυπήσαμε στο βουνό πρόλαβε κάποιος και είπε.

Ήταν τόση η τρομάρα και η λαχτάρα που νοιώσαμε και οι τέσσερις μας που χρειάστηκε να περάσει αρκετή ώρα για να συνέλθουμε.

Τη συνέχεια της συνομιλίας τους (Λυμπερόπουλου-Νικολάου) από την τρομάρα μας δεν την ακούσαμε».

@ «Κατερχόμενοι για τα 500 πόδια, είδαμε τα μοναδικά φώτα σε όλη την Κύπρο, τα φώτα του Ακρωτηρίου. Mόλις φθάσαμε στην παραλία, πήραμε πορεία για την τομή του 34ου παραλλήλου με τον 31ο μεσημβρινό.

Είχαμε υπολογίσει ότι τα καύσιμα έφθαναν.

Εκεί βάλαμε πάλι τις «Α» δεξαμενές.

Είχαμε αφήσει πίσω μας το όμορφο νησί της Αφροδίτης που ζούσε τις τραγικότερες στιγμές της ιστορίας της.

Ακολουθήσαμε πιστά το αντίστροφο δρομολόγιο, όπως είχε σχεδιασθεί. 
Στον προβλεπόμενο πάντοτε χρόνον, αυτόν που μας έδινε ο Ναυτίλος, φθάσαμε.

Φθάσαμε άραγε; στην τομή του 34ου παραλλήλου με τον 31ο μεσημβρινό, οπότε πήραμε πορεία, ακριβώς δυτική, πετώντας πάλι πάνω από τον 34ο παράλληλο για το επόμενο σημείο στροφής».

@ «Στο σκέλος αυτό, ακούσαμε τουρκικά αεροσκάφη να καλούν τον πύργο της ΑΤΤΑΛΕΙΑΣ. Τη σχετική χαλάρωση, διαδέχθηκε νέα υπερένταση. Μας είχαν άραγε εντοπίσει;

Νέα αγωνία.
Όσο περνούσε η ώρα και το σκοτάδι άρχισε να δίνει τη θέση του στο παρήγορο φως της αυγής, τόσο πιο χαμηλά πετούσαμε.

Γλύφαμε σχεδόν τη θάλασσα.

Είχαμε περάσει τον 31ο μεσημβρινό και πλησιάζαμε τον 30ο που είναι και τα σύνορα των FIRs Λευκωσίας- Αθηνών.

Μέχρι εκεί θα πετούσαν τα Ελληνικά F-4 και τα F-102.

Όταν μπήκαμε στο FIR Aθηνών η ένταση και η αγωνία που μας είχε κυριεύσει μήπως μας είχαν εντοπίσει οι Τούρκοι υποχώρησε.

Τα στόματά μας είχαν στεγνώσει από την αγωνία και την συνεχή υπερένταση, αλλά κυρίως από την έλλειψη νερού.

Κανείς δεν είχε σκεφθεί ότι τόσες ώρες αν μη τι άλλο να μας είχαν δώσει τουλάχιστον νερό».

@ «Τότε, ο Σίμος θυμήθηκε ότι είχε πάρει δυο ατομικές πίτσες για τον εαυτό του καθώς και δύο πορτοκαλάδες από την καντίνα της Μοίρας μας, όταν είχαμε πάει στην Ελευσίνα για τα υλικά του Ντακότα και επειδή φύγαμε άρον-άρον, τις έβαλε στην τσάντα και τις ξέχασε.

Τις θυμήθηκε την καταλληλότερη στιγμή. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε.

Ήταν σαν «το μάνα εξ’ ουρανού». Τα μοιράσαμε και οι τέσσερεις.

Ήταν ό,τι το καλύτερο την ώρα αυτή. 
Πετώντας μέσα στο Ελληνικό FIR, είχαμε χαλαρώσει και συνεχίσαμε να γλύφουμε τη θάλασσα.

Από την πολύ χαμηλή πτήση που κάναμε κοντά στο ελαφρύ κυματάκι η αλμύρα της θάλασσας είχε γίνει αισθητή στα πρόσωπά μας και όλος ο χώρος του πληρώματος θύμιζε ότι καθόμασταν σε κάποια παραλία και μυρίζαμε την αλμύρα της θαλάσσιας αύρας.

Στο ύψος όμως αυτό που είχε αρχίσει να μας γοητεύει παρ’ όλη την κούρασή μας (σε όλους τους ιπταμένους αρέσουν αυτές οι πτήσεις) ήταν ελάχιστες μέχρι μηδαμινές οι πιθανότητες να εντοπισθούμε και να καταρριφθούμε από τους Τούρκους». 

@ «Στο σκέλος της διαδρομής αυτής αρχίσαμε να ακούμε τα διάφορα ΝΙΚΗ που προσπαθούσαν να αποκτήσουν ραδιοτηλεφωνική επαφή με το ραντάρ της Σητείας.

Τα αεροπλάνα τα ακούγαμε το ΖΗΡΟ όμως όχι.

Σε λίγο, μας λέει ο Ναυτίλος πλησιάζουμε τον 27ο μεσημβρινό και θα πάρουμε πορεία για το ακρωτήρι ΛΙΘΙΝΟ. Στο χρόνο μας, πήραμε πορεία για το ακρωτήρι ΛΙΘΙΝΟ και αρχίσαμε άνοδο.

Κατά την άνοδο είδαμε να μας πλησιάζουν δύο F-102, ανησυχήσαμε, δεν ξέραμε αν ήταν Ελληνικά ή Τούρκικα

Όταν πέρασαν από πάνω μας και είδαμε τα ελληνικά σήματα ηρεμήσαμε.

Από την στιγμή αυτή άρχισε να αλλάζει η όλη μας ψυχολογία.

Ήμασταν πλέον βέβαιοι ότι βρισκόμστε κάτω από την ομπρέλα των αναχαιτιστών μας». 

@ « Στη χαλάρωσή μας, διαπιστώσαμε πόσο κουρασμένοι ήμασταν.

Καταϊδρωμένοι και κατάκοποι.

Οι φόρμες μας είχαν κολλήσει στα σώματά μας.

 Άυπνοι πάνω από δύο 24ωρα νηστικοί, διψασμένοι και καρφωμένοι στο κάθισμα για 6:30 ώρες.

Οριζοντιώσαμε στα 6.000 πόδια και με συγκλίνουσα πορεία για την Κρήτη.

Στο ύψος αυτό ακούγαμε καλύτερα τα άλλα ΝΙΚΗ καθώς και το ΖΗRΟ που έδινε οδηγίες σε όσους ζητούσαν βοήθεια. 
Συντονίσαμε το VOR της Σητείας και διαπιστώσαμε ότι ήταν κλειστό!!!

Κι’ όμως στην ενημέρωση είχαμε ζητήσει επιμόνως να το θέσουν στην ενέργεια κατά την επιστροφή μας, δεδομένου μάλιστα ότι κανένα τούρκικο μαχητικό της εποχής δεν είχε συσκευή VOR, και αυτό επειδή τα καύσιμά μας ήταν τελείως ΟΡΙΑΚΑ.

Από το ύψος που ήμασταν και με συγκλίνουσα πορεία για την Κρήτη, και σύμφωνα με το χρόνο, έπρεπε να βλέπαμε τις ακτές της. Ακτές όμως δεν βλέπαμε.

Καλούσαμε το ραντάρ της Σητείας, αλλά απάντηση δεν παίρναμε».

@ «Αρχίσαμε να ανησυχούμε.

Καθόμασταν σε αναμμένα κάρβουνα.

Νέα αγωνία, νέα υπερένταση.

Η ώρα περνούσε και ακτές δεν βλέπαμε.

Τα καύσιμα λιγόστευαν (πόσο γρήγορα λιγοστεύουν όταν τα έχεις ανάγκη).

Η μικρή ορατότητα λόγω της πρωινής αχλύος μεγάλωνε την αγωνία μας.

Επειδή είχαμε δυτικούς ανέμους, αποφασίσαμε και συνεχίσαμε με την ίδια πορεία για 5 επί πλέον λεπτά.

Ακτές όμως δεν βλέπαμε. 
Με τον Κυριακόπουλο, ζητήσαμε από τον Ναυτίλο τον χάρτη και κάναμε ανάλυση του δρομολογίου.

Εξετάσαμε τις χειρότερες δυνατές περιπτώσεις για την πιθανή θέση μας (ουδέν χειρότερον της αμφιβολίας)».

@ « Η πρώτη περίπτωση ήταν να ήμασταν ανατολικά της Κρήτης.

Στην περίπτωση αυτή καταλήξαμε ότι εάν πάρουμε πορεία 30 μοιρών δεξιά θα βγούμε στην Κάσο στην Κάρπαθο ή στην Ρόδο, οπότε προσγειωνόμαστε στη Ρόδο.

Η δεύτερη περίπτωση ήταν να έχουμε περάσει την Κρήτη και να ήμασταν βόρεια αυτής οπότε με τη νέα μας πορεία θα συναντήσουμε τη Μήλο και θα πάμε για προσγείωση στην Ελευσίνα.

Η τρίτη περίπτωση ήταν να έχουμε περάσει την Κρήτη και να είμαστε νότια αυτής, λόγω και των βορείων ανέμων, στην περίπτωση αυτή θα την συναντήσουμε οπότε θα προσγειωθούμε στη Σούδα».

Αλλάξαμε πορεία. Πήγαμε δεξιά 30 μοίρες περίπου και με πορεία για ένα σύννεφο που ήταν μπροστά μας».

@ «Είμασταν βέβαιοι ότι εκεί είναι στεριά. Όλοι οι ιπτάμενοι γνωρίζουν, ότι όταν πετούν πάνω από θάλασσα με ανέφελο ουρανό και δουν κάποιο σύννεφο, είναι βέβαιοι ότι εκεί υπάρχει στεριά. Η απόφαση που πήραμε, μας δικαίωσε πανηγυρικά, γιατί σε λίγο είδαμε τις ακτές της Κρήτης. Πηγαίναμε κάθετα προς αυτήν. Πηγαίναμε για την Ιεράπετρα, την οποίαν είδαμε αφού πλησιάσαμε πολύ κοντά. Δεν βλέπαμε τίποτα νωρίτερα, λόγω της πολύ μικρής ορατότητας. Όμως η αμφιβολία ήταν αμφιβολία. Από την Ιεράπετρα και αφού διαπιστώσαμε ότι είχαμε επάρκεια καυσίμων πήραμε πορεία για τη Σούδα. Από την ανάλυση που κάναμε στη συνέχεια διαπιστώσαμε ότι είχαμε πέσει έξω στο χρόνο 5 λεπτά περίπου, και αυτό διότι ο άνεμος ήταν δυτικός και μάλιστα, διπλάσιος απ’ ό,τι μας είχαν δώσει. Η περιορισμένη ορατότητα και η έντονη αγωνία μας να δούμε στεριά σε συνδυασμό με την μικρή ποσότητα καυσίμων ήταν οι παράγοντες αυτοί που μας δημιούργησαν τις αμφιβολίες μας. Αν συνεχίζαμε με την ίδια πορεία θα πηγαίναμε κατ’ ευθείαν στο ΛΙΘΙΝΟ»

@ « Από την Ιεράπετρα για τη Σούδα βάλαμε τον αυτόματο πιλότο και πήραμε έναν υπνάκο με τον Χρήστο. Είχαμε γύρει και τα καθίσματα λίγο προς τα πίσω και είχαμε δημιουργήσει συνθήκες ύπνου. Ο ένας πίστεψε ότι ο άλλος θα παρακολουθούσε το αεροπλάνο. Το αεροπλάνο που πήγε στη Σούδα ο κύριος «αυτόματος πιλότος». Πλησιάζοντας στη Σούδα μας ξύπνησε ο Σίμος, Έι ξυπνείστε μας είπε, φθάσαμε, κοιμηθήκατε και οι δυό σας. Όπως μας είπε στη συνέχεια μας «λυπήθηκε» και μας άφησε να κοιμηθούμε λίγο αφού έβλεπε ότι τόσο ο αυτόματος πιλότος όσο και όλα τα άλλα όργανα δεν έδειχναν τίποτα το ανησυχητικό. Όλα λειτουργούσαν υπέροχα Όταν καλέσαμε τον πύργο της Σούδας για οδηγίες και πριν καλά-καλά ολοκληρώσουμε την αναφορά μας, μας είπε «ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ».

@ «Ήταν έντονη η αγωνία και αυτών των ανθρώπων που περίμεναν να επιστρέψουν στη Σούδα τα 15 ΝΟRAΤLΑS στα οποία είχαν δώσει άδεια απογειώσεω, και την ώρα αυτή είχαν προσγειωθεί μόνον τέσσερα. Εμείς που ήμασταν το ΝΙΚΗ-11, ήμασταν το πέμπτο αεροπλάνο που προσγειωνόταν στη Σούδα. Και λίγο αργότερα προσγειώθηκε μόνον ένα άλλο, το ΝΙΚΗ-15. Έξι από τα δέκα πέντε (15) ΝΟRΑΤLΑS προσγειώθηκαν στη Σούδα. Ήταν εύλογη η αγωνία τους, που μέχρι την στιγμή αυτή δεν ήξεραν τίποτα για τα υπόλοιπα. «Οι καρδιές μας πήγαν να σπάσουν», μου είχε πει πολύ αργότερα ένας ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας που το βράδυ αυτό ήταν υπηρεσία στον πύργο της Σούδας και συνέχισε. «Και εμείς οι ελεγκτές, όπως γνωρίζετε, συμπάσχουμε με εσάς. Περιμένουμε να γυρίσουν με ασφάλεια πίσω τα αεροπλάνα που απογειώνουμε. Περιμένουμε, εκτός των άλλων, να κλείσουμε τις καταστάσεις που τηρούμε και το βράδυ αυτό οι καταστάσεις αυτές δεν έχουν κλείσει ακόμα». Μου είπε και άλλα πολλά…. ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΤΗΣΕΩΝ της Σόυδας δεν έκλεισαν ποτέ, για τις πτήσεις της νύκτας της 21ης ΙΟΥΛΙΟΥ προς 22α ΙΟΥΛΙΟΥ του 1974. 
@ «Νάσαι καλά συνάδελφε όπου και νάσαι και λυπάμαι που δεν θυμάμαι το όνομά σου. Όταν μου τ’άλεγε όλα αυτά δάκρυσε. Ζουν πράγματι και οι άνθρωποι αυτοί όλες τις αγωνίες των ιπταμένων. Στημένοι πίσω από τα μικρόφωνα του πύργου.
Η ώρα ήταν 07:20 της 22ας Ιουλίου 1974 όταν προσγειωθήκαμε. Η ανακούφηση που νοιώσαμε την ώρα αυτή δεν περιγράφεται με λόγια. Άλλο πράγμα να το λές και να τ’ακούς και άλλο να το ζήσεις. Η «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» είχε τελειώσει. Μια ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ με μηδενική προετοιμασία την φέραμε σε πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, παρ’όλες τις αντιξοότητες που συναντήσαμε. Ήταν με δύο λόγια μιά «αποστολή αυτοκτονίας» που στέφθηκε με επιτυχία. 
Πλησιάζοντας στη συνηθισμένη πλέον πίστα και όχι εκεί κάτω στο απομονωμένο και απομεμακρυσμένο τροχόδρομο από το οποίο είχαμε φύγει το προηγούμενο βράδυ, διαπιστώσαμε κόσμο πολύ να μας περιμένει με επικεφαλής τον Στεφαδούρο. Άρχισαν όλοι να μας χαιρετούν από μακρυά. Με δυσκολία σηκωθήκαμε από το κάθισμα, μόλις σβήσαμε το αεροπλανάκι μας.. Κοντέψαμε να πάθουμε αγκύλωση από την πολύωρη ακίνητη και σφικτή θέση μέσα στο πιλοτήριο».
@ «Μόλις κατεβήκαμε, μας αγκάλιασε, μας φίλησε, μας καλωσόρισε και μας συνεχάρη που φέραμε σε πέρας με επιτυχία την αποστολή. Με έκδηλη αγωνία μας ρώτησε αν ξέρουμε τίποτα για τα υπόλοιπα αεροσκάφη (δεν είχε ενημερωθεί ακόμη). Όταν του είπαμε ότι δεν γνωρίζουμε τίποτα καθώς και όλα όσα αντιμετωπίσαμε, αλλά κυρίως την ΚΟΛΑΣΗ στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας δάκρυα κύλισαν στα μάγουλά του, έφυγε από κοντά μας και πήγε στο αεροπλάνο ψάχνοντας για τυχόν τρύπες. Καταλάβαμε ότι κάτι ανάλογο θα του είπαν και τα πληρώματα που είχαν προσγειωθεί πριν από εμάς, από την όλη του στάση.
Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώσαμε ότι μας είχαν φέρει καφέ, τσάι και σάντουιτς. Η Διοικητική μέριμνα στην επιστροφή μας, είχε μεριμνήσει για τα πάντα. Πόσο διαφορετικά θα ήσαν τα πράγματα εάν μας είχαν σκεφθεί και κατά την αναχώρηση, ακολούθως πήγαμε για ύπνο. Δεν αντέχαμε άλλο. Είμασταν άυπνοι για δυο 24ωρα. Πήγαμε στους θαλάμους και ξαπλώσαμε για ύπνο. Την στιγμή και τις ώρες αυτές δεν είχαμε συνειδητοποιήσει καλά-καλά τι είχαμε κάνει.
@ «Απ’ ότι μας είπαν αργότερα κοιμηθήκαμε με το στόμα ανοικτό. Όμως «ο άχαρος ρόλος» των χειριστών που υπηρετούν στα μεταφορικά αεροσκάφη, που είναι σαν τους τσιγγάνους και οι οποίοι αρχίζουν πρώτοι και τελειώνουν τελευταίοι, τόσο στον πόλεμο όσο και στην ειρήνη, δεν μας επέτρεψε να κοιμηθούμε και να ξεκουραστούμε όσο ζητούσε ο οργανισμός μας. Έρχεται ο θαλαμοφύλακας, και με τρεμάμενη φωνή μας λέει: Συγνώμη αλλά με διέταξαν να σας ξυπνήσω. Με συγχωρείται πολύ. Με διέταξαν. Έλεγε και ξανάλεγε ο άνθρωπος, ο Σμηνίτης που ήξερε την αποστολή μας».
@ «Ο Κυβερνήτης να επικοινωνήσει με το Κέντρο Επιχειρήσεων. Τηλεφωνώ στο Κ.Ε και παίρνω εντολή να απογειωθούμε για τον Άραξο. Πρέπει να μεταφέρετε εκεί, ειδικές βόμβες. Αργότερα έμαθα ότι είχαν παραβιάσει τις αποθήκες των Αμερικανών και είχαν πάρει τις ειδικές βόμβες τις CBU’S. Μετά την εκφόρτωση του αεροσκάφους, απογειωθήκαμε για την Ελευσίνα, αφού επιβιβάσθηκε στο αεροπλάνο μας και το πλήρωμα του ΝΙΚΗ-1, όπως αναφέρθηκε στην δική του περίπτωση, όπου προσγειωθήκαμε μετά τα μεσάνυκτα της 22ας προς την 23η Ιουλίου. Το πρωί της 23ης Ιουλίου μάθαμε τι είχε συμβεί στην Κύπρο. Τότε μάθαμε για την κατάρριψη του ΝΙΚΗ-4 και όλα τα άλλα.
Πολύ αργότερα, σκεφτόμενος όλα όσα αντιμετωπίσαμε, θυμήθηκα τη συνομιλία που είχε στο Κίμπο της Κορέας ο Αντισμήναρχος ε.α. Α.Τσολάκης, που είχε λάβει μέρος στο εκστρατευτικό σώμα της Κορέας, με τον Αμερικανό εκπαιδευτή του, και την αντιγράφω αυτούσια από τη σελ. 130 του βιβλίου του “Κορέα”:
Τσολάκης: Θα σας απογοητεύσω όταν σας πληροφορήσω, ότι οι μαθητές σας από χειριστές διώξεως έγιναν χειριστές μεταφορικών αεροσκαφών…
Αμερικάνος: Κι’ όμως, Τσολάκη, είναι σπουδαία και ηρωική δουλιά. Δεν απογοητεύομαι καθόλου. Δεν είναι άντρας μόνον αυτός που κουβαλάει πιστόλια επάνω του. Ίσως πιο άντρας είναι αυτός που είναι άοπλος και ξεκινάει για κάπου που γνωρίζει καλά ότι μπορεί να συναντήσει πιστολάδες….
Πόσο δίκιο είχε ο Αμερικάνος!!!»…

@ Για την ιστορία.

Από το τετραμελές πλήρωμα του ΝΙΚΗ-11, Κυβερνήτης: Επισμηναγός Γεώργιος Μήτσαινας, Συγκυβερνήτης: Επισμηναγός Χρήστος Κυριακόπουλος, Ναυτίλος: Αρχισμηνίας Αλέξανδρος Φούτσης, Ιπτάμενος Μηχανικός: Ανθυπασπιστής Κωνσταντίνος Σίμος.

Ο ήρωας Γεώργιος Μήτσαινας, έφυγε από τη ζωή πρόπερσι.

Μόνο ο τότε αρχισμηνίας Αλέξανδρος Φούτσης, είναι εν ζωή.

@ Προσωπικά νιώθω δέος κι ευγνωμοσύνη για αυτούς τους πραγματικούς ήρωες.

Κι ευχαριστώ τη ζωή που με αξίωσε να γνωρίσω τον Γεώργιο Μήτσαινα και ν’ ακούω τις διηγήσεις του με τις  ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που τις συνόδευαν…

Τιμή και δόξα!   

4^η ενότητα

Μουσικές ιστορίες

Μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο

Στίχοι – Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Δίσκος: Ρεζέρβα

1979

https://www.youtube.com/watch?v=jLnRwmc_fLI

@ Βρισκόμαστε στα 1973 και ο Μάνος Χατζηδάκις διευθύνει το Γ’ πρόγραμμα της ΕΡΤ.

Ένα πρωί, φτάνει στον σταθμό η αποστολή των νέων δίσκων της δισκογραφικής εταιρείας Lyra, την οποία παραλαμβάνει ο Άρης Δαβαράκης.

Ανάμεσα στους άλλους δίσκους της εταιρείας είναι και ο δίσκος του Σαββόπουλου με τίτλο «Ρεζέρβα».

Ο Δαβαράκης, βάζει αμέσως τον δίσκο σε ένα πικ απ και τον ακούει ευλαβικά.

«Κολλάει» στο τραγούδι «Μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο».

Κι αμέσως μπαίνει στο studio και το παίζει.

@ Ο Χατζηδάκις δεν είχε πάει ακόμη στις εγκαταστάσεις του σταθμού.

Μόλις έφθασε και του είπαν ότι κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος του Σαββόπουλου ζήτησε να τον ακούσει.

Ο Δαβαράκης του είπε να ακούσει το συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο είχε ήδη παίξει σε πρώτη μετάδοση…

@ Την ίδια ημέρα, το απόγευμα, το τραγούδι απαγορεύθηκε από το νόμο περί λογοκρισίας που παρ’ ότι ήταν εν υπνώσει δεν είχε καταργηθεί.

Κάποιοι υπερσυντηρητικοί κύκλοι,  τόσο εντός της Νέας Δημοκρατίας όσο και της Εκκλησίας, ενεργοποίησαν τον νόμο, ισχυριζόμενοι ότι το τραγούδι υπερασπιζόταν έναν στυγνό δολοφόνο, τον Νίκο Κοεμτζή.

Η απαγόρευση έφτασε και στα γραφεία του Γ’ προγράμματος.

@ Ο Χατζηδάκις, την πήρε στα χέρια του και είπε:

«Απαγογεύεται,  ξεαπαγογεύεται εμείς θα το παίζουμε. Και θα το παίζουμε μια φογά ανά δυο ώγες και σε 24ωγη βάση»….

Μάλιστα, έδωσε αυτή την εντολή στους παραγωγούς του σταθμού και έφυγε.

Πράγματι, από εκείνη τη στιγμή και μέχρι την επόμενο πρωί, το τραγούδι παιζόταν συνεχώς.

@ Την επόμενη ημέρα το πρωί, όταν έφτασε στο γραφείο του, του είπαν ότι τον ζητούσε ο υφυπουργός Προεδρίας, αρμόδιος για θέματα Τύπου , ο Αθανάσιος Τσαλδάρης, που όπως ο Καραμανλής ήταν κι εκείνος στενός του φίλος.

Ο Χατζηδάκις δεν τον πήρε τηλέφωνο.

Κάποια στιγμή προς το μεσημέρι κι ενώ το τραγούδι συνέχιζε να μεταδίδεται κανονικά όπως είχε δώσει εντολή ο Χατζηδάκης και παρά την απαγόρευση της λογοκρισίας, ο υπουργός τον ξαναπήρε τηλέφωνο.

Ο «μεγάλος ερωτικός» που είχε την οικειότητα να τον αποκαλεί με το υποκοριστικό του, του απάντησε:

-          Τι θέλεις βγε Νανά;

Ο υπουργός ωρυόταν από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, ισχυριζόμενος ότι ο Χατζηδάκις έγραφε τον νόμο στα παλιά του τα παπούτσια.

Την ίδια ώρα, ο Χατζηδάκις είχε ακουμπήσει το ακουστικό στο γραφείο του και τις φωνές του Τσαλδάρη τις άκουγαν όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί.

@ Αφού πέρασε κάποια ώρα και συνεχιζόταν το ίδιο πράγμα ενώ ο Χατζηδάκις κουνούσε αποδοκιμαστικά το κεφάλι του, σήκωσε το ακουστικό και είπε:

-          Τελείωσες όσα είχες να πεις;

Προφανώς, κάτι απάντησε ο Αθανάσιος Τσαλδάρης.

Τότε, ο Χατζηδάκις κλείνοντας το μάτι στους παριστάμενους συνεργάτες του, είπε:

-          Νανά είσαι βλαξ!

Κι έκλεισε το τηλέφωνο!

@ Αμέσως μετά, απευθυνόμενος στον Άρη Δαβαράκη αλλά και στους άλλους παραγωγούς του Γ’ προγράμματος τους είπε:

-          Το παίζουμε όπως ακγιβώς έχουμε πει… Μια φογά κάθε δυο ώγες!

@ Για την ιστορία:                                                                                                         

Ο Χατζηδάκις πήρε τηλέφωνο τον Καραμανλή και το θέμα τακτοποιήθηκε με την άρση της απαγόρευσης για το τραγούδι.

Οι δε φήμες ότι τα γαλλικά του, τότε, πρωθυπουργού ακούγονταν από τη Βουλή μέχρι το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής κρίνονται ανυπόστατες….

5^η ενότητα

Αθλητικό Καλντερίμι

@ Να μιλήσουμε για Μουντιάλ.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δικαιότατα το πήρε η Γαλλία.

Όχι επειδή ήταν η καλύτερη ομάδα.

Ίσως το Βέλγιο κι η Κροατία να ήταν δυο εξαιρετικές ομάδες, ισοδύναμές της.

Μα οι Γάλλοι διέθεταν αυτό που δεν είχαν οι άλλοι.

Ποδοσφαιρικό κυνισμό!

@ Όμως, τις κρίσεις για το Μουντιάλ τις έχετε διαβάσει, τις έχετε κάνετε και μόνοι σας.

Εγώ θέλω να πάμε ένα βήμα παρακάτω.

Στην επόμενη ημέρα αυτού του Μουντιάλ, που θ’ αλλάξει συνολικά το ποδόσφαιρο.

Όχι μόνο με τον περιορισμό των λαθών (ηθελημένων ή αθέλητων) αναφορικά με τη διαιτησία και το VAR.

Ούτε με την 4^η αλλαγή ποδοσφαιριστή σε παιγνίδια που οδηγούνται στην παράταση.

Αλλά, επειδή το ποδόσφαιρο αλλάζει φυσιογνωμία σε σχέση με το παρόν αλλά κυρίως με το παρελθόν.

@ Το ποδόσφαιρο, όπως αποδείχτηκε και στο Μουντιάλ, έχει εξελιχθεί σε άθλημα αθλητών.

Οι μεγάλοι παίκτες που προσφέρουν θέαμα και συγκινήσεις δεν λείπουν, ούτε θα λείψουν ποτέ, αλλά νικητές θα είναι εκείνοι που διαθέτουν το πακέτο.

Αθλητικά προσόντα, ταλέντο και κυνισμό.

@ Ο παίκτης που δείχνει τον δρόμο είναι ο Εμπαπέ.

Δεν διαθέτει την τεχνική ενός Μέσι, αλλά τρέχει ασταμάτητα σαν κατοστάρης.

Η ταχύτητα καθίσταται πιο καθοριστική από την τεχνική.

Ειδικά αφού στο ποδόσφαιρο όλο και περισσότερο λιγοστεύουν οι χώροι για τους τεχνίτες της μπάλας.

@ Οι Γάλλοι, οι Βέλγοι, οι Κροάτες έδειξαν τον δρόμο.

Είχαν Γκριεζμάν, Αζάρ και Μόντριτς.

Γύρω τους, είχαν συμπαίκτες που εξυπηρετούσαν το δικό τους παιγνίδι.

Ο Μέσι κι ο Νειμάρ δεν είχαν.

@ Δείτε, επί παραδείγματι τι συμπαίκτες είχαν δίπλα τους.

Ο Γκριεζμάν είχε τον Εμπαπέ και τον Ζιρού.

Ο Αζάρ τον Λουκάκου.

Ο Μόντριτς τον Μάτζουκιτς.

Προσέξτε:

Ο Ζιρού, όχι μόνο δεν πέτυχε γκολ, αλλά δεν έκανε ούτε καν τελική προσπάθεια.

Κι όμως έκανε τόσα άλλα για τους άλλους.

@ Όσο για τους επιθετικούς;

Είναι σαφές πια ότι χρειάζονται δυο, κυρίως, χαρακτηριστικά.

Δύναμη και ύψος.

Που να τους δίνει την ευκαιρία να κινούνται σε μικρούς ή μεγαλύτερους χώρους.

Σπάζοντας μπάλες ή τραβώντας τους κεντρικούς αμυντικούς έξω από το κουτί για να μπαίνουν οι γρήγοροι κι ευέλικτοι συμπαίκτες τους.

@ Όσες ομάδες το αντιλήφθηκαν πήγαν μακριά.

Ακόμη κι η Αγγλία που είχε τον Κέιν και δίπλα τους «σφαίρες» και αθλητές με τα όλα τους.

Όσες έμειναν προσκολλημένες στο παρελθόν (Βραζιλία, Αργεντινή κλπ) πήγαν σπίτια τους.

@ Νομίζω ότι αυτό θα είναι το ποδόσφαιρο του εγγύς κι απώτερου μέλλοντος.

Το ταλέντο δεν θ’ αρκεί μόνο του.

Ούτε ξανά θα πάρει μόνος του τίτλους ο Μέσι, ο Ρονάλντο ή και παλαιότερα ο Μαραντόνα…

@ Πάμε λίγο και στο αγαπημένο μπασκετάκι.

@ Δεν πρέπει να προτρέχουμε στον αθλητισμό.

Κι όποιοι το πράττουν έχουν διαψευστεί πλειστάκις.

Μα δεν μπορώ να μη τονίσω ότι αν στον μπασκετικό Ολυμπιακό κι επί Σφαιρόπουλου είχαν γίνει οι κινήσεις που έγιναν τώρα, θα είχαν ξεσηκωθεί κι οι πέτρες…

@ Ερώτηση:

Είναι δυνατόν ν’ αρέσει στον Μπλατ ο Όγκαστ που έμεινε ελεύθερος από τους «πράσινους»;

@ Όταν στο προηγούμενο «Καλντερίμι» γράφαμε ότι ο Παπαγιάννης προβάρει πάλι τη φανέλα με το τριφύλλι, κάποιοι κάγχασαν.

Μάλιστα, υπήρξαν και δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι γίνεται «μάχη» Παναθηναϊκού κι Ολυμπιακού για την απόκτησή του…

Εκτέθηκαν.

-------------------------------------------------------------------

@ Τελευταίες αράδες πριν την παράδοση σώματος και νου στη θάλασσα…

@ Γυμναστριούλα σε έξαρση μετριοφροσύνης:

Δεν είμαι άνθρωπος εγώ, είμαι φάρμακο εναντίον της κατάθλιψης…

@ Κι όταν της είπα ότι όντως χρειάζεται συνταγογράφηση,  μούτρωσε ως συνήθως…

@ Ανέκδοτο:

-          Γιώργο, θέλεις να παίξουμε τον γιατρό;

-          Ναι αμέ, ωραίο παιγνίδι…

-          Ωραία, ξεκινώ… Γιατρέ, έχω ένα μεγάλο πόνο στο στήθος μου….

-          Σε ποιο απ’ τα δυο;

-          Και στα δυο… Θέλετε να δείτε;

-          Βεβαίως, βεβαίως… Τι ταμείο έχετε;

-          Πόσο μαλάκας είσαι γιατρέ; Πόσο;

@ Ανέκδοτο:

Ρωτάει ο Τοτός τη δασκάλα του:

-          Κυρία έχετε παιδιά;

-          Όχι ακόμη Τοτέ μου.

-          Γιατί κυρία;

-          Γιατί δεν μου τα έχει φέρει ακόμη ο πελαργός.

-          Και γιατί δεν αλλάζετε πουλί;

@ Φεύγω! Φεύγω! Φεύγω.

@ Ελπίζω εφέτος να μην έρθουν επάνω από το κεφάλι μου οι γνωστοί παπάρες της ρακέτας στην παραλία…

@ Ελπίζω εφέτος να μη σκούζουν μαμάδες και γιαγιάδες στην παραλία, νουθετώντας τον 15χρονο κανακάρη τους να μη ….παγαίνει στα άπατα…

@ Ελπίζω εφέτος να μη είναι στην παραλία ο γνωστός «κύριε Νίκο πες μας κανένα νέο εσύ που τα ξέρεις όλα»…

Δεν ξέρω ρε φίλε.

Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν μιλάω!

Το βιβλίο μου θέλω να διαβάσω και να είμαι χαλαρός.

@ Ελπίζω εφέτος να μην είναι στην παραλία η κυρία με τα 69 τατουάζ που εδώ και πέντε χρόνια θέλει να πάρει τον Γιάνη (με ένα νι) και …ζητάει το τηλέφωνό του…

@ Ελπίζω εφέτος να με σώζει κάθε λίγο και λιγάκι η νέα ναυαγοσώστρια της Ακράτας.

Για την οποία οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει εξαιρετικό επίπεδο και βιογραφικό…

@ Ελπίζω κι εφέτος ν’ αδειάσουν τα χασάπικα της Ακράτας από παϊδάκια…

@ Ελπίζω εφέτος να μη κάνουν τα 5 αυγά 10 ευρώ λες κι η κότα γέννησε στο Ιασώ…

@ Ελπίζω εφέτος να με νικήσει μια φορά ο αδελφός μου στο τάβλι, για να το μαζεύουμε συνεχώς από τη θάλασσα και περάσουμε μαύρο καλοκαίρι…

@ Ελπίζω εφέτος να είναι το τελευταίο καλοκαίρι τους…

@ Αυτά.

Να περάσετε χαλαρά τις μέρες των διακοπών σας.

Όσο όμορφα τις φαντάζεστε.

Μαζί, με νέα «Καλντερίμια» στα τέλη Αυγούστου.

@ Τόσο εδώ στο grpost, όσο και στο ραδιόφωνο καθημερινά από τις αρχές Σεπτεμβρίου…

Πού και πότε, άμα τη επιστροφή.

@ Χαιρετώ σας.

Μη ξεχνάτε φυσικά το μότο μας.

Οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν, λένε πάντα την αλήθεια…