Να μιλήσουμε ανοιχτά και να δούμε πως έχουν τα πράγματα, που θα μας απασχολήσουν τις επόμενες ημέρες. Ειδικά μετά την άφιξη της τρόικας στην Αθήνα.
Είναι σαφές ότι απέναντι στην τρόικα έχει δημιουργηθεί εχθρικότατο κλίμα.
Κακώς, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.
Βολεύει άλλωστε τους πολιτικούς να στοχοποιούν τον κακό, για να μπορούν να βρίσκουν άλλοθι της δικής τους αβελτηρίας.
Η τρόικα, με την εγκληματική ανοχή της απέναντι στις ελληνικές κυβερνήσεις, έρχεται για να αντιμετωπίσει, τις επαναστατικές –όπως διαρρέεται- διαθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης και σύσσωμου του ελληνικού λαού.
Που, αφού έχει εισπράξει μέχρι σήμερα εκατοντάδες
δισεκατομμύρια ευρώ, θυμήθηκε ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει και δεν είναι δυνατόν να ληφθούν άλλα μέτρα.
δισεκατομμύρια ευρώ, θυμήθηκε ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει και δεν είναι δυνατόν να ληφθούν άλλα μέτρα.
Την ίδια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ είναι συνεπής σε όσα θα έπρεπε να έχει κάνει πριν από το καλοκαίρι.
Συγκεκριμένα:
Διαθεσιμότητα - απολύσεις.
Δεν έχει ολοκληρώσει το πρώτο κύμα της διαθεσιμότητας 12.500 υπαλλήλων, γεγονός που αποδυναμώνει το αίτημά της για δίμηνη παράταση στο δεύτερο κύμα, πάλι 12.500 υπαλλήλων, που είναι υπογεγραμμένο να ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2013.
Δεν έχει προχωρήσει στις 4 χιλιάδες απολύσεις μέχρι τα Χριστούγεννα, αφού η τρόικα αποδέχεται μόνο τις 2 χιλιάδες από τις 2.600 της ΕΡΤ και δεν δέχεται να θεωρήσει απολύσεις τις απομακρύνσεις επιόρκων και συμβασιούχων σε ΝΠΙΔ (αφού ούτως ή άλλως έληγαν οι συμβάσεις τους).
ΕΝΦΑ... ΔΕΗ και «επαναστάτες» βουλευτές.
Μόλις ανακοινώθηκε το σχέδιο νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων (ΕΝΦΑ), που επιβάλει απίστευτους φόρους στα ακίνητα, ξεκίνησε η επανάσταση των βουλευτών.
Στον προϋπολογισμό πρέπει να μπει κονδύλι είσπραξης 2,9 δισεκατομμυρίων ευρώ από την φορολογία των ακινήτων, που έχει ψηφιστεί από τους… «επαναστάτες», που τώρα την κάνουν γυριστή.
Οι δανειστές από την πλευρά τους ισχυρίζονται ότι είμαστε αφερέγγυοι, ενώ τώρα αρχίσαμε να επεξεργαζόμαστε την «ιδέα» της είσπραξης του φόρου -για μια ακόμη χρονιά μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ- που λίγο πριν κατακρίναμε!
Αμυντικές Βιομηχανίες.
Δεν έχουμε κάνει απολύτως τίποτα.
Δύο από τα τέσσερα προαπαιτούμενα, βάσει των οποίων θα εκταμιευθεί η δόση του 1 δισ. ευρώ είναι στο αέρα.
Το πρώτο είναι η διαθεσιμότητα και το δεύτερο το σχέδιο αναδιάρθρωσης των αμυντικών βιομηχανιών της χώρας (ΕΑΣ, ΕΛΒΟ).
Η κυβέρνηση «παίζει» συνεχώς άμυνα και έχει προτείνει τον διαχωρισμό του στρατιωτικού από το πολιτικό σκέλος και τη συνέχιση λειτουργίας του πρώτου.
Η τρόικα ζητεί «λουκέτο» για τα ΕΑΣ και την ΕΛΒΟ, αφού αμφισβητεί με στοιχεία την δυνατότητα υλοποίησης των παραγγελιών από το εξωτερικό, αλλά και τους λόγους αμυντικής θωράκισης και τροφοδοσίας με πυρομαχικά των Ενόπλων Δυνάμεων που προβάλει η κυβέρνηση.
Φοροδιαφυγή.
Έχουμε επιτύχει το απόλυτο μηδενικό.
Το ΔΝΤ πιέζει για σαφή και χειροπιαστά αποτελέσματα κυρίως από ελέγχους σε άτομα με μεγάλη περιουσία που θα δείξουν ότι υλοποιείται η πολλάκις εξαγγελθείσα αναδιάρθρωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Νέο ΤΑΙΠΕΔ.
Άλλο ένα απόλυτο μηδενικό.
Το αρμόδιο Ταμείο (ΤΑΙΠΕΔ) έχει ενημερώσει ότι αδυνατεί να καλύψει το μειωμένο στόχο του 1,5 δισ. ευρώ.
Οι εισπράξεις από τις ιδιωτικοποιήσεις το 2013 θα φτάσουν τα 1,3 δισ. ευρώ, έναντι 2,6 δισ. ευρώ του αρχικού στόχου.
Το κενό των 1,3 δισ. ευρώ θα μεταφερθεί στο 2014 ανεβάζοντας τον πήχη για την επόμενη χρονιά κοντά στα 3,9 δισ. ευρώ (!).
Μοιραία η τρόικα πιέζει για νέο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων ΤΑΙΠΕΔ το οποίο θα αναλάβει την τιτλοποίηση ακινήτων ύψους 4 δισ. ευρώ με στόχο την άμεση είσπραξη 1 δισ. ευρώ.
Αρχικά, έπεσε στο τραπέζι η άποψη ότι το νέο ταμείο πρέπει να έχει έδρα πέριξ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ίσως στο Λουξεμβούργο.
Η ιδέα της έδρας έχει εγκαταλειφτεί, αλλά όχι η αυτή της ίδρυσης του ταμείου με πρόσωπα που δεν θα έχουν σχέση με την ελληνική κυβέρνηση.
Αυτά, είναι τα μεγάλα αγκάθια που προκαλούν «επαναστάσεις».
Στα οποία υπάρχει ο αντίλογος ότι επιτυγχάνουμε πρωτογενές πλεόνασμα κι οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πάνε χαμένες.
Όμως, όλοι γνωρίζουν ότι το πρωτογενές πλεόνασμα δεν αποτελεί αποτέλεσμα αναπτυξιακής πορείας, αλλά αποτέλεσμα υπέρμετρης φορολογίας.
Συνεπώς, ουδείς μπορεί να υπολογίσει ότι θα υπάρχει και τον επόμενο ή μεθεπόμενο χρόνο, ούτως ώστε να θεωρηθεί ότι η χώρα αρχίζει να διαγράφει πορεία για την έξοδό της από την χειμερία νάρκη της ύφεσης.
Το βέβαιο είναι ότι το υπάρχον πολιτικό και κομματικό κατεστημένο έχει βαλθεί να αποτρελάνει τους Έλληνες.
Για όλα φταίνε οι δανειστές.
Εμείς δεν φταίμε πουθενά και σε τίποτα!
Φυσικά, βρίσκει και τα κάνει, αφού εκπορεύεται κι απευθύνεται σε έναν λαό με βαθύτατα ριζωμένο μέσα του τον κρατισμό και την ανάγκη να του επιλύει τα προβλήματα ο σφιχταγκαλισμός του με το πελατειακό σύστημα.
Αν προσθέσει κάποιος σ’ αυτά και το μέτριο έως ανύπαρκτο επίπεδο γνώσης του λαού, τότε μπορεί να αντιληφθεί ευκολότερα το τεράστιο πρόβλημα της χώρας.
Ο Έλληνας ζούσε επί δεκαετίες στον δικό του μικρόκοσμο, ουσιαστικά αποκομμένος από την Ευρώπη και τον έξω κόσμο. Βολεμένος από τα δανεικά που λάμβαναν οι αντιπρόσωποί του στο κοινοβούλιο και στις κυβερνήσεις, είδε ξαφνικά τα πάντα να αλλάζουν όταν τα λεφτόδεντρα μαράθηκαν.
Κι έχασε τον κόσμο κάτω από τα πόδια του.
Αλλά δεν άλλαξε, δεν σκέφτηκε διαφορετικά, δεν σχεδίασε το μέλλον του σε άλλη βάση κι άλλη προοπτική.
Όλοι αναζητούν τις λύσεις που απαιτούνται για τον εξοστρακισμό της κρίσης, μέσα από παλιές συνταγές.
Όλοι περιμένουν ως δια μαγείας να επιλυθούν τα προβλήματα και να επιστρέψουμε στις ημέρες της χαλαρότητας.
Η αξιωματική αντιπολίτευση αυτό άλλωστε δηλώνει σε κάθε κοινωνική ομάδα που διαμαρτύρεται.
Υπόσχεται ημέρες …2009, μισθούς 2009, διαβίωση 2009, φόρους 2009 (πάλι υπέρογκοι ήταν, αλλά δεν είναι του παρόντος αυτή η συζήτηση), πρόνοια του 2009, ραχάτι του 2009….
Ευτυχώς δεν κυβερνά.
Αλλά, με το επίπεδο του ελληνικού λαού -που δεν ήταν άλλωστε ποτέ κι ο πιο σοφός λαός του κόσμου στις επιλογές του- ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα κυβερνήσει.
Πολύ περισσότερο όταν η σημερινή κυβέρνηση, εδώ και 18 μήνες δεν έχει παρουσιάσει απολύτως τίποτα αναφορικά με την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου.
Ούτε σχέδιο, ούτε αριθμούς, ούτε οφέλη από ενδεχόμενα αναπτυξιακά ή μεταρρυθμιστικά μέτρα που όφειλε κι οφείλει να λάβει στον προβληματικό δημόσιο τομέα.
Ένα σχέδιο που να περιέχει κοστολογημένες δράσεις και μετρήσιμα αποτελέσματα στο ΑΕΠ της χώρας και την απασχόληση.
Ένα σχέδιο που να λέει στην κοινωνία ότι αν κλείσει ο τάδε ή ο δείνα οργανισμός θα έχουμε τόσα οφέλη κι εσείς θα πληρώνετε τόσους φόρους λιγότερους.
Ένα σχέδιο που να αναφέρει ξεκάθαρα ότι αν μειωθούν κατά τόσα χρήματα οι δημόσιες δαπάνες, εσείς θα έχετε αυτά τα οφέλη στην υγεία, στην παιδεία ή σε άλλους τομείς της κοινωνίας.
Αντιθέτως, κυβερνητικοί βουλευτές και υπουργοί ομολογούν ευθέως και δημοσίως ότι δεν …είναι δουλειά τους να βρουν ισοδύναμα μέτρα, ούτως ώστε να μη πληρώνουν φορολογία ακινήτων οι αγρότες!
Κι όχι μόνο αυτό.
Η κυβέρνηση κι οι βουλευτές των κομμάτων που την στηρίζουν, οχυρώνονται πίσω από την λαϊκίστικη επωδό «δεν αντέχουμε άλλα μέτρα»!
Παίζει συνεχή άμυνα, ούτως ώστε να μην αναγκαστεί να κάνει το μοναδικό που πρέπει να κάνει. Να συρρικνώσει σε μόνιμη βάση το δημόσιο.
Πράγματι δεν αντέχουμε άλλα μέτρα.
Αλλά ξεχνούν να πουν ότι όλα τα μέτρα (απολύσεις στο Δημόσιο, ενιαίος φόρος στα ακίνητα, μειώσεις στο εφάπαξ και τις επικουρικές συντάξεις κλπ), είναι μέτρα που οι ίδιοι έχουν υπογράψει και ψηφίσει. Απλά τώρα ήρθε η ώρα να εφαρμοστούν.
Έλαβαν δε αυτά τα επώδυνα μέτρα, επειδή δεν θέλησαν να λάβουν τα απολύτως ορθολογιστικά, με τις περικοπές και μόνο των δημοσίων δαπανών.
Ας γίνουν, λοιπόν, όλα στάχτη και μπούλμπερη.
Ας σταματήσουν οι απολύσεις στο δημόσιο, ας μην επιβληθούν φόροι στην ακίνητη περιουσία, ας μη μειωθεί ο αριθμός των νοσοκομείων, ας μη κλείσει κανένας κρατικός οργανισμός, επιδοτούμενος από τους φόρους όλων μας.
Όμως, που στο διάβολο θα βρεθούν τα λεφτά, αφού απεδείχθη ότι η παπανδρεϊκή ρήση ήταν μια απίστευτη πολιτική απάτη;
Που στα κομμάτια θα βρεθούν τα λεφτά για να συντηρηθεί το σημερινό χάλι του δημοσίου, όπως φιλοδοξεί η κυβέρνηση και υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ;
Που θα βρεθούν τα μπικικίνια για να έχουμε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και να ζούμε με δικές μας δυνάμεις;
Κανένα από τα πιθηκίζοντα πολιτικά όντα δεν απαντά…
Αν απαντήσει θα φτύσει τα μούτρα του!
Διαφορετικά, φόροι και πάλι φόροι και ξανά φόροι….
Σε ότι κινητό κι ακίνητο…
Ακόμη και στα μαντριά της Γκιώνας ή στις στάνες του Μετσόβου, του Χελμού και του Ολύμπου…
Πολύ ωραία τα λες νίκο, μακάρι να μπορούσα και εγώ να γράψω τόσο καλά και ολοκληρωμένα σαν και εσένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία ερώτηση.
Έχεις διοικήσει ποτέ ανθρώπους;
Έχεις ιδέα πόσο δύσκολο είναι να τους παρακινήσεις να αλλάξουν τρόπο σκέψης και να κάνουν αλλαγές στον τρόπο που λειτουργούν; Το περίφημο resistance to change είναι αδιανόητο για όποιον δεν το έχει βιώσει. Αντίδραση, αντίδραση, αντίδραση μέχρις εσχάτων (άμεση ή έμμεση).
Δυστυχώς για μένα (και το συκώτι μου) το έχω νιώσει κάμποσες φορές.
Αυτά στον ιδιωτικό τομέα, όπου σαν διευθυντής έχεις το καρότο (έξτρα οικονομικό όφελος για τον υφιστάμενό σου) και μαστίγιο (απειλή απόλυσης αν δεν συνεργάζεται).
Κάποτε με επισκέφθηκε στο γραφείο μου κάποιος οικογενειακός φίλος, διοικητής μεγάλου δημόσιου οργανισμού. Σε ζηλεύω πολύ, μου είπε.
-Γιατί του λέω;
-Εμένα δεν με υπολογίζει σχεδόν κανένας, δεν έχω ούτε καρότο, ούτε μαστίγιο, εκτός αν υπάρχει καμιά βρωμοδουλειά στη μέση.
Για λέγε, για λέγε, του λέω.
-Φίλε το δημόσιο δεν λειτούργησε ούτε και θα λειτουργήσει ποτέ όσο υπάρχει μονιμότητα, αν τους ζορίσεις πολύ το καλύτερο που μπορεί να σου τύχει είναι λευκή απεργία και το χειρότερο να τρέχεις στα δικαστήρια να αποδείξεις ότι δεν είσαι καγκουρό.
-Γιαυτό σε ζηλεύω, επανέλαβε, κι ας δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα.
Στο δια ταύτα Νίκο.
Ακόμα και ο καλύτερος χειρούργος αν έχει προβληματικά εργαλεία, προβληματική εγχείρηση θα κάνει.
Ο Σαμαράς είναι απλά ο μονόφθαλμος που είναι καλύτερος από τους τυφλούς γύρω του. Αν σκεφθείς τα εργαλεία του (βολευτές γαλάζιοι πασόκοι), αν σκεφθείς με ποιούς αναγκάζεται να συσκέπτεται (original πράσινοι πασόκοι), αν σκεφθείς ποσο ζαβοί κρατικολάγνοι είναι οι υπόλοιποι τσίπρες, καμμένοι, χρυσαυγίτες, κουβέληδες, κουτσιούμπες, κλπ, δεν μπορείς παρά να δεχθείς ότι τουλάχιστον προσπαθεί προς τη σωστή κατεύθυνση.
Πρόσθεσε και τα νομικά κεκτημένα της τρισάθλιας δημόσιας διοίκησης και δένει το γλυκό.
Εεπιδή έζησα από πρώτο χέρι τις μεταρρυθμίσεις της Θάτσερ, σε ενημερώνω ότι το δικό της έργο ήταν σαφέστατα ευκολότερο, αν μη τι άλλο είχε την κοινή γνώμη μαζί της.
Πίσω στο σήμερα, τουλάχιστον ο Σαμαράς φαίνεται αφοσιωμένος στον στόχο της εξυγίανσης, έστω και αν είναι αργός, έστω και άν δημιουργούνται αδικίες σε βάρος φορολογουμένων υπέρ των πελατών όλων των αποχρώσεων.
Ας είμαστε ρεαλιστές, πολιτική είναι η τέχνη το εφικτού (πχ. συμφωνώ σε πολλά με τον Τζήμερο αλλά άν είχε γίνει πρωθυπουργός δεν θα είχε κρατήσει ούτε μία εβδομάδα).
Καλημέρα και συγνώμη για την πολυλογία.
Θα συμφωνήσω μαζί σας, αλλά ως πνεύμα αντιλογίας θα βάλω το "αλλά".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχάς, ναι έχω διοικήσει στον ιδιωτικό τομέα. Και μάλιστα επί σειρά ετών. Ίσως την πιο δύσκολη "φάρα". Δημοσιογράφους που τα ξέρουν όλα.
Από την άλλη πλευρά, πράγματι οι ρυθμοί του Δημοσίου είναι ρυθμοί Ανατολής, από την οποία ποτέ δεν αποκοπήκαμε. Πράγματι τα νομικά "κεκτημένα" της τρισάθλιας κρατικής διοίκησης δημιουργούν ισχυρά αναχώματα σε κάθε προσπάθεια εξορθολογισμού και μεταρρυθμίσεων.
Όμως, η ταπεινή μου άποψη είναι ότι ΚΑΙ αυτή η κυβέρνηση, με το συγκεκριμένο ανθρώπινο δυναμικό σε κυβερνητικές και βουλευτικές θέσεις, ΔΕΝ επιθυμεί ρήξεις με το πελατειακό σύστημα. Δεν επιθυμεί να σπάσει αυγά, όπως αναφέρω και σε άλλα άρθρο. Αν το επιθυνούσε θα είχε προχωρήσει τουλάχιστον στα διαρθρωτικά μέτρα. Θα είχε ανοίξει κλειστά επαγγέλματα, θα είχε αλλάξει τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, θα είχε κινήσει το τέλμα. Θα είχε καταθέσει σε δημόσια διαβούλευση -τουλάχιστον- ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης του δημοσίου. Διαφορετικά, όσους δημοσίους υπαλλήλους κι αν να απολύσει, τόσο περισσότεροι θα λείπουν, αφού οι δομές παραμένουν ίδιες. Θα είχε προχωρήσει σε σοβαρότατα ζητήματα της επιβεβλημένης συνταγματικής αναθεώρησης. Και πολλά άλλα. Όμως, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο, από κακή διαχείριση της καθημερινότητας.
Καλό βράδυ φίλτατε, ευχαριστώ για τον πολιτισμένο διάλογο.
Και μια απορία. Τι σας εμποδίζει άραγε να χρησιμοποιείτε το ονοματεπώνυμό σας, σε έναν ιστότοπο που δεν μας αρέσουν οι κουκούλες και όλα γίνονται υπό το φως του ηλίου;
Ως προς το τελευταίο, είναι απλά θέμα αρχής, η ανωνυμία με κάνει να αισθάνομαι πιό ελεύθερος να λέω από καρδιάς ότι καταλαβαίνω και ότι αισθάνομαι. Πάντως δεν έχω, ούτε είχα ποτέ οποιαδήποτε σχέση με την δημοσιογραφία ούτε και με κανένα πολιτικό κόμμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρατηρήσεις επάνω στα ανωτέρω λεγόμενά σας.
1. Θεωρώ την μεγάλη πλειοψηφία των νυν και πρώην πολιτικών άχρηστους, τεχνικά ανεπαρκείς, ιδιοτελείς και επηρμένους, Απίθανος πολλαπλός συνδυασμός. Αρα στο συνδυασμό ΘΕΛΩ-ΜΠΟΡΩ θα έλεγα ότι οι περισσότεροι ακόμη και αν θέλουν δεν μπορούν.
2. Υπάρχουν παράγοντες που επιδρούν στις εξελίξεις που δεν ξέρουμε σήμερα και που ίσως δεν μάθουμε ποτέ, πχ. προσωπικοί σκελετοί στις ντουλάπες, παράξενες σχέσεις μεταξύ διαφόρων ή και ...δανεικά (όχι απαραίτητα οικονομικά.
3. Υπάρχουν προσωπικές, συγγενικές κ.α. σχέσεις πολλών πολιτικών με στελέχη της δημόσιας διοίκησης, που ίσως μάλιστα να μην είναι και πολύ καθαρές. Σταδιακά συνηθίζουν στην ιδέα ότι δεν είναι στο απυρόβλητο, πχ υπάλληλοι βουλής.
4. Ως προς τις δομές, ας μην είμαστε άδικοι. Αλλάζουν, ίσως όχι αρκετά γρήγορα, ίσως με κάμποσα ραβεξήλωνε, αλλά αλλάζουν (πχ. εφορίες, προμήθειες υγείας,κλπ. Μείωση του κόστους λειτουργίας του δημοσίου έχει ήδη επιτευχθεί και είναι σημαντικότατο. Οι εφορίες είναι μία τραγωδία λόγω της λευκής απεργίας, ιδιαίτερα των στελεχών των ΔΟΥ που έκλεισαν, αλλά και του όλου μηχανισμού που ας μην ξεχνάμε ήταν σχεδόν εξ ολοκήρου πράσινος άρα βρώμικος. Στη λοιπή δημόσια διοίκηση πληρώνουμε για τις καθυστερήσεις τις ανεπάρκειες Μανιτάκη, που σαν γνλησιος πανεπιστημιακός δάσκαλος ήταν άχρηστος με Α κεφαλαίο. Πρόβλημα μεγάλο και η δικαστική εξουσία, αρνείται να εκσυγχρονισθεί να μην χάσει τη βολή της και τα ...άλλα της. Παρόλα αυτά έχουν γίνει βήματα όπως η ηλεκτρονική κατάθεση, κλπ.
5. Στα κλειστά επαγγέλματα πάλι έχουν γίνει βήματα πχ φαρμακοποιοί, κλπ αλλά έχουμε μείνει πίσω σε άλλα πχ δικηγόροι. Θα προχωρήσουν σύντομα και αυτά.
6. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια κυβέρνηση που όχι μόνο έχει ισχνή πλειοψηφία αλλά αποτελείται και από 2 κόμματα, άρα η συνοχή είναι ακόμα δυσκολότερη, άρα και τα βήματα προσετικότερα, άρα πιό αργά μην πατήσουμε την νάρκη.
Δεν υποστηρίζω, κ. Σακελλαρόπουλε, ότι έγιναν όλα όσα έπρεπε να έχουν γίνει αλλά δεν συμφωνώ ότι δεν έχει γίνει και τίποτε, όποιος λέει κάτι τέτοιο είτε δεν ξέρει τι του γίνεται ή είναι εκ φύσεως piano greco.
ΥΓ. Για να βάζουμε λίγο τα πράγματα σε μια προοπτική και να μην γινόμαστε γραφικοί: Η βοήθεια στην Α.Γερμανία κόστισε σε σημερινά ευρώ περίπου 2 τρισ. και 22 χρόνια. Αποτέλεσμα; Ακόμα και σήμερα είναι αρκετά υπανάπτυκτη σε σύγκριση με την Δυτική Γερμανία.
Στην Ελλάδα κινούμαστε, συγκριτικά, με αστραπιαίες ταχύτητες.
Οι δομές είναι σαν τις νοοτροπίες, δεν αλλάζουν από την μία στιγμή στην άλλη, όσο και άν το θέλουμε, όσο και αν το λέει η κοινή λογική και η ανάγκη.
Το μόνο που έχει σημασία είναι να κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση και να μην έχουμε πισωγυρίσματα.
Καληνύχτα.