Νικηταράδες, Μάξιμοι και Δάνηδες…

Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως στην πολιτική ανικανότητα του συστήματος να σκεφτεί ορθολογιστικά και ρεαλιστικά.

Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως στο γεγονός ότι η πλειονότητα των βουλευτών, πρώτα σκέπτεται το στενό συμφέρον τους κι ύστερα του τόπου.

Υπάρχει η βεβαιότητα στην κοινωνία, ότι οι διάφοροι Τζαμτζήδες, Κακλαμάνηδες, Μωραϊτηδες, Ταμήλοι, Νικολόπουλοι, Τζάκρηδες και πλείστοι άλλοι εθνοπατέρες,  δεν μπορούν να διοικήσουν και να φέρουν βόλτα ούτε καν ένα περίπτερο συνοικιακού πεζοδρομίου.

Κι όμως, διοικούν τη χώρα!

Άνθρωποι διαποτισμένοι μέχρι το μεδούλι με την κουλτούρα του πελατειακού συστήματος, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι ο τόπος είναι επιβεβλημένο να προχωρήσει χωρίς αυτούς. Ή έστω, με αυτούς αλλά με άλλα μυαλά.

Κάνουν, λοιπόν, ότι μπορούν για να φρενάρουν τις μεταρρυθμίσεις, με μοναδικό κριτήριο την καρεκλίτσα, την επιβίωσή τους.

Ακόμη και στο περίφημο νομοσχέδιο με την υπέρογκη φορολογία στα ακίνητα, είναι σαφές ότι οι αντιδράσεις τους έχουν ως κίνητρο τη δική τους επιβίωση.

Αν δεν είχε, άλλα πράγματα θα είχαν κάνει, σε άλλες πολιτικές κατευθύνσεις θα είχαν κινηθεί.

Αλλά, βασίζονται στη βάση της ρήσης περί του πελάτη που έχει πάντα δίκιο.

Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση, ο πελάτης κι οι ίδιοι απαιτούν και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη.

Και Κράτος πανάκριβο, ανέγγιχτο από την διαφθορά και την ακινησία και λίγους φόρους!

Γίνεται; Δεν γίνεται!

Είναι διάχυτη πλέον η βεβαιότητα ότι τώρα που τελείωσε το παραμύθι του …παντοδύναμου πολιτικού που βολεύει, διορίζει, τακτοποιεί και ανταποδίδει, όλο και περισσότεροι επιχειρούν να διασώσουν τις καρέκλες και την υστεροφημία τους. Κι όλοι μαζί να μεταθέσουν τις διαχρονικές ευθύνες τους για την τραγική κατάσταση του τόπου στους άλλους.

Όσα γίνονται γνωστά από την επίσκεψη των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στο υπουργείο Οικονομικών, για να κάνουν πράξη την «επανάστασή» τους απέναντι στον εχθρό Στουρνάρα, καταδεικνύουν την θλιβερή πραγματικότητα, την ανυπαρξία και την ουσιαστική έλλειψη προτάσεων.

Ένας από αυτούς και δη υπουργός, ο Χαρακόπουλος, όταν του ζητήθηκε να προτείνει ισόποσα μέτρα προκειμένου να απαλλαγούν οι αγρότες από τους φόρους ακινήτων, όπως ζητούσε, απάντησε ότι….δεν είναι αυτή δική του δουλειά!

Ο Στουρνάρας, μάλλον από ευγένεια δεν τον ρώτησε ποια ακριβώς είναι η δουλειά του…

Σημείωση: Ο Σαμαράς τον έχει ακόμη υπουργό και δεν τον πέταξε εκτός κυβέρνησης για να πάει να μάθει και να σκεφτεί τρόπους ισοδύναμων μέτρων, προκειμένου να απαλλαγούν οι «πελάτες» του.

Τζάμπα επαναστάτης ο κύριος, που ασφαλώς κάνει περήφανους τους Λαρισαίους!

Ο Κακλαμάνης, σηκώθηκε κι έφυγε από την επαναστατική μάζωξη του βουλευτών κι έτρεξε κατ’ ευθείαν στους δημοσιογράφους για να κάνει δηλώσεις.

Ξέρετε τι είπε;

«Εγώ δεν είχα λόγο να κάτσω εκεί μέσα. Έκανα μόνο μια ερώτηση στον Στουρνάρα. Τον ρώτησα αν μπορεί να κάνει αλλαγές στον νόμο. Ξέρετε τι μου απάντησε; Ότι μπορούν να γίνουν αλλαγές αν είναι δημοσιονομικά ουδέτερες. Κατόπιν τούτου, του είπα ότι αποχωρώ, καθώς δεν ανέχομαι σε μια πολιτική ερώτηση να δέχομαι τεχνοκρατικές απαντήσεις….».

Αυτά είπε ο Νικήτας Κακλαμάνης.

Ποιος; Ο Νικήτας Κακλαμάνης!

Ο άνθρωπος που έχασε την δημαρχία της Αθήνας από τον κύριο πουθενά!

Ο άνθρωπος που συμμετείχε ως υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Καραμανλή που το μόνο που παρήγαγε ήταν ελλείμματα.

Ο άνθρωπος που ως υπουργός Υγείας κατάργησε την λίστα φαρμάκων, με αποτέλεσμα οι φαρμακευτικές δαπάνες να γίνουν έρμαια στα χέρια των ανθρώπων της συντεχνίας του. Κι εκτινάχτηκαν από 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ του 2004, στα 5,3 δισεκατομμύρια του 2009!

Ο Τζαμτζής, αφού δεν έγινε υπουργός –λέγεται ότι συμβιβαζόταν και με υφυπουργείο- ύψωσε το μπαϊράκι της συλλογής υπογραφών, κάθε λίγο και λιγάκι.

Με «καραμανλική» και καλά σφραγίδα.

Όμως, ο Κακλαμάνης κι οι λοιποί «επαναστάτες» της συμφοράς, ουδέν έκαναν επί χρόνια και δη μετά την κατάρρευση, για να μειώσουν το κόστος του Κράτους, ούτως ώστε να πληρώνουν όλοι λιγότερη φορολογία.

Ο Κακλαμάνης κι οι όμοιοί του, ουδέν έκαναν για να κλείσουν τα παράθυρα της φοροδιαφυγής.

Δεν θυμάμαι να πήγαν ποτέ 80 βουλευτάδες στο γραφείο του Στουρνάρα ή του κάθε Στουρνάρα και να απαίτησαν να αλλάξουν οι δομές του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και να γίνουν πιο ευέλικτες κι αποτελεσματικές.

Ο Κακλαμάνης κι οι όμοιοί του, ουδέποτε πρότειναν την κατάργηση άχρηστων δημόσιων υπηρεσιών, ουδέποτε έκαναν ζήτημα τις υπέρογκες –ακόμη και σήμερα αμοιβές που καταβάλλουν οι ΔΕΚΟ.

Ουδέποτε «επαναστάτησαν» για να ανοίξουν επαγγέλματα, για να μη δίδονται επιδόματα τυφλών σε αετομάτηδες, ή επιδόματα …χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών στο δημόσιο.

Ουδέποτε ασχολήθηκαν με το γεγονός ότι οι δαπάνες του Κράτους διπλασιάστηκαν από το 2004 μέχρι την κατάρρευση και τα δανεικά οδηγούσαν στον γκρεμό.

Αλλά, φωνάζουν κι επαναστατούν για να μη μπαίνουν φόροι….

Δεν μας χέζεις ρε Νικήτα κι εσύ κι όμοιοί σου….