Παιδεία θίασος…

Έχω την βεβαιότητα ότι η Παιδεία κι όχι οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα είναι το σημαντικότερο ζήτημα της κοινωνίας σήμερα.

Χιλιάδες οικογένειες είναι εγκλωβισμένες κι ανήμπορες να πράξουν το παραμικρό, από την θηριώδη συντεχνία του κομματικού κατεστημένου των Πανεπιστημίων.

Χιλιάδες φοιτητές βλέπουν τα σχέδια και τους προγραμματισμούς τους να τινάζονται στον αέρα, από την άκρως φασιστική ιδιοκτησιακή αντίληψη των Πανεπιστημίων, που διακατέχει τον θίασο των πρυτάνεων και των λοιπών εμπλεκομένων στην υπόθεση Παιδείας.

Χιλιάδες άνθρωποι το μόχθου που κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με το ξέφραγο αμπέλι των ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπου καθηγητές διορίζουν συγγενείς και φίλους, κομματικές νεολαίες διορίζουν ή αποπέμπουν καθηγητές και θλιβερές φοιτητικές μειοψηφίες εφαρμόζουν δικούς τους νόμους και ανοιγοκλείνουν τα ιδρύματα κατά το δοκούν.

Χιλιάδες άνθρωποι, επί δεκαετίες βρέθηκαν κι εξακολουθούν να βρίσκονται όμηροι της ανύπαρκτης βούλησης των κυβερνήσεων ν’ αντιμετωπίσουν τέτοια φαινόμενα.

Χιλιάδες άνθρωποι είδαν με έκπληξη τις θλιβερές μειοψηφίες να ανθίστανται λυσσαλέα στην «επιχείρηση ευταξίας» των ΑΕΙ και ΤΕΙ που επέβαλλε ο νόμος Διαμαντοπούλου και τελικά την Πολιτεία να συμβιβάζεται.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ευπρεπής υπουργός Παιδείας, δεν κατάφερε να «σπάσει αυγά», απέναντι στη  μικρή συντεχνία.

Ίσως οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ που πρωτοστατούν στην στήριξη των μειοψηφιών, να είναι ισχυρότερες από τα «πρέπει» της κυβέρνησης, του Αρβανιτόπουλου και της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Ίσως η Πολιτεία να είναι ανήμπορη να εφαρμόσει τις δικαστικές αποφάσεις εναντίον εκείνων που ετσιθελικά και φασιστικά κρατούν κλειστά τα Πανεπιστήμια.

Εδώ καλά καλά δεν μπορεί να διακόψει την μισθοδοσία των απεργών…

Το αδιέξοδο είναι πλήρες.

Ακόμη και στην πρόσκληση του Αρβανιτόπουλου για εκ νέου διάλογο, οι πρυτάνεις απάντησαν….ότι δεν έχουν ενημερωθεί.

Απλά δεν θέλουν οι άνθρωποι.

Δεν θέλουν να χάσουν κεκτημένα ενώ μπορεί να πιστεύουν ότι θα ρίξουν την κυβέρνηση, όπως ψιθυρίζουν οι προστάτες κι αρωγοί των …αγώνων τους.

Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα Πανεπιστήμια ήταν εδώ και δεκαετίες οι χώροι στρατολόγησης της Αριστεράς.

Εν τω μεταξύ, το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται, προς μεγάλη ικανοποίηση του και ηθοποιού πρύτανη Πελεγρίνη.

Τον οποίο η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που σκέπτεται, θα προτιμούσε καθηγητή υποκριτικής για τα παιδιά της, παρά πανεπιστημιακό δάσκαλο…