Ο παλαιοκομματικός συμβιβασμός με τη συντεχνία

Όσα συμβαίνουν εδώ και μήνες στον πολύπαθο χώρο της Παιδείας, αποτελούν την αποκορύφωση των δεινών της.

Υπάλληλοι που έχουν διοριστεί στα Πανεπιστήμια μόνο με τη βούλα και την υπογραφή κάποιου καθηγητή, χωρίς να έχουν περάσει από καμιά άλλη διαδικασία, κρατούν κλειστά τα Πανεπιστήμια, επειδή δεν τους αρέσει κάποιος νόμος του Κράτους.

Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και πρυτάνεις συντάσσονται μαζί τους, εναντίον της εφαρμογής του νόμου.

Όλοι μαζί τσαλακώνουν τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, την οποία υποτίθεται οφείλουν να μεταλαμπαδεύουν στους φοιτητές τους.

Μαζί τους κι ο προφανώς αδύναμος να διαχειριστεί τέτοια ζητήματα, υπουργός Παιδείας.

Θυμάμαι ότι τον προηγούμενο Ιούλιο, ο υπουργός Παιδείας χαρακτήρισε την διαθεσιμότητα ή κινητικότητα των διοικητικών υπαλλήλων (αυτών που έχουν καταλάβει τις καρέκλες χωρίς ΑΣΕΠ) ως «Μεταρρύθμιση» στα ΑΕΙ.

Όμως, όπως αποδεικνύουν πλέον τα γεγονότα, δεν είχε και δεν έχει καμιά διάθεση για μεταρρυθμίσεις.

Έπρεπε να το γνωρίζουμε.

Ο Κων. Αρβανιτόπουλος δεν ήταν, άλλωστε, εκείνος που είχε αντιταχθεί στον νόμο –πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, παρ’ ότι αυτός είχε ψηφιστεί με αυξημένη πλειοψηφία;

Ο Κων. Αρβανιτόπουλος δεν ήταν εκείνος που μόλις έγινε υπουργός Παιδείας κατάργησε ουσιαστικές διατάξεις αυτού του νόμου, όπως αυτές που ανέφεραν τις δομές των ΑΕΙ;

Ο Κων.

Ο Κων. Αρβανιτόπουλος δεν ήταν εκείνος που διατήρησε στις θέσεις τους, τους ανεπαρκείς πρυτάνεις που ήταν πολέμιοι του νόμου;

Ο Κων. Αρβανιτόπουλος δεν ήταν εκείνος που δεν έκανε όσα εκ του νόμου όφειλε, δηλαδή την πρόσκληση στους πρυτάνεις να καταθέσουν και να εφαρμόσουν τους Οργανισμούς Λειτουργίας των ΑΕΙ;

Ο Κων. Αρβανιτόπουλος δεν έκανε το λάθος να θεωρήσει ότι έχοντας μαζί του την κοινή γνώμη, θα μπορούσε να τελειώσει το θέμα των διοικητικών υπαλλήλων, χωρίς να λάβει υπ’ όψιν του, την δύναμη και το θράσος της συντεχνίας;

Ο Κων. Αρβανιτόπουλος δεν ήταν εκείνος που ως υπουργός, έριξε το μπαλάκι για το άνοιγμα των Πανεπιστημίων στους ανεπαρκείς πρυτάνεις και στην αστυνομία;

Γιατί αλήθεια όλα αυτά, όταν επρόκειτο να υποχωρήσει;

Γιατί αφού από τους 498 υπαλλήλους του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου θα τεθούν τελικά σε διαθεσιμότητα μόνο οι 100, έγιναν όσα έγιναν κι οι φοιτητές κι οι οικογένειές τους ενεπλάκησαν σ’ αυτόν τον κυκεώνα;

Το μεγάλο πρόβλημα με τον υπουργό Παιδείας, είναι ότι ακολούθησε κι ακολουθεί παλαιοκομματικές μεθόδους.

Συμβιβάζεται με τις θλιβερές συντεχνίες!

Δεν αντέχει τις πιέσεις των συμφερόντων που λυμαίνονται τα Πανεπιστήμια και την Παιδεία.

Κι ικανοποιούν τις απαιτήσεις τους, αδιαφορώντας αν έχουν καταστροφικές συνέπειες για την υπόλοιπη κοινωνία…που θα πληρώσει τις προφανείς αβελτηρίες του

Η ενασχόλησή του με το Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», προφανώς δεν του δίδαξε πολλά πράγματα.

Η δε συναναστροφή του με τους πρυτάνεις που ο ίδιος κράτησε εν ενεργεία, μάλλον υπέσκαψε και το όποιο κύρος του…

Κρίμα.