Ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι φτάνουμε πλέον στον πολυπόθητο πρωτογενές πλεόνασμα.
Κι έτσι δείχνουν ότι είναι τα πράγματα.
Όμως, αυτό το πλεόνασμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σημαντικό –σημαντικότατο οικονομικό δεδομένο, που είναι ποτισμένο αποκλειστικά και μόνο με φορολογικό αίμα.
Δεν λέει η κυβέρνηση ότι το πλεόνασμα δεν αποτελεί προϊόν –αποτέλεσμα αναπτυξιακής τροχιάς της χώρας, αλλά συγκέντρωση χρημάτων της κοινωνίας, που έκανε και κάνει το σκατό της παξιμάδι για να είναι συνεπής.
Δεν λέει ότι δεν είναι αποτέλεσμα ευημερίας αλλά της αναγκαστικής θηλιάς που μπήκε στον λαιμό της αστικής τάξης.
Δεν λέει ότι δεν είναι αποτέλεσμα των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που ναι μεν ως καραμέλες επαγγέλλεται, αλλά η ίδια κι οι βουλευτές της υπονομεύουν.
Δεν λέει ότι εφαρμόζει (;;;) ένα Μνημόνιο που κατά βάση προβλέπει μεταρρυθμίσεις, αλλά η ίδια συντηρεί το σάπιο και δεν προχωρά σ’ αυτές.
Η δε κοινωνία, αγράμματη, αμόρφωτη αλλά και σε κατάσταση ζάλης από τις συνεχείς σφαλιάρες και τον λαϊκισμό, δεν γνωρίζει καν ότι άλλο το Μνημόνιο κι άλλο η δανειακή σύμβαση.
Δεν γνωρίζει ότι το Μνημόνιο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αναγκαίο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, προϋπόθεση για την λήψη των χρημάτων της δανειακής σύμβασης.
Αυτή η κυβέρνηση, όσο και οι προηγούμενες, δεν προχώρησαν σε καμιά ουσιαστική μεταρρύθμιση, ούτως ώστε να λαμβάνειν η Ελλάδα τα χαμηλότοκα δάνεια της σύμβασης, χωρίς να χάνεται πολύ αίμα στο σύνολο της κοινωνίας και δη της αστικής.
Αντιθέτως, με οριζόντιες περικοπές και φορολογία - που δεν θ’ αργήσει η εποχή που θα μπαίνει ακόμη και στις σωματικές ανάγκες- πέραν κάθε ορίου και λογικής, εξαθλίωσε την κοινωνία και δημιούργησε απίστευτη ύφεση και εξωπραγματικά ποσοστά ανεργίας.
Ότι δηλαδή, έκαναν οι κυβερνήσεις του Παπανδρέου.
Κανένα Μνημόνιο δεν αναφέρει για περικοπές μισθών και συντάξεων, πουθενά δεν αναγράφεται το παραμικρό για τις δόσεις θανάτου στην εφορία.
Απλά, οι κυβερνήσεις τα αποφάσισαν, για να μην αγγίξουν τους πελάτες….
Η δε αντιπολίτευση την ….καυτηριάζει γι’ αυτό, αφού έχει συγκεντρώσει ουκ ολίγους εξ αυτών…
Οι μεταρρυθμίσεις του Κράτους, που αναγκαστικά θα οδηγούσαν στην εξοικονόμηση χρημάτων από το σπάταλο και αντιπαραγωγικό Κράτος, έμειναν στα συρτάρια.
Κι αφού δεν έγιναν τα πράγματα με τον σωστό και απλό τρόπο, μας φταίνε οι δανειστές, μας φταίει η Μέρκελ κι η παγκόσμια διεθνής συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας, προφανώς επειδή την επιβουλεύονται και την ζηλεύουν!
Η αλήθεια είναι ότι δεν μας φταίει καμιά τρόικα.
Μας φταίει η μαλακία που κουβαλάμε, οι πολιτικές αγκυλώσεις, το πελατειακό σύστημα που δεν θέλουνε να αγγίξουν, η θλιβερή γραφειοκρατία που δεν τη βάζουν στο περιθώριο.
Δεν μας φταίει κανένα ΔΝΤ και κανένα Μνημόνιο, επειδή εμείς κρατάμε κλειστά τόσα και τόσα επαγγέλματα, που εξακολουθούμε να απομυζούμε την κοινωνία με τους φόρους υπέρ τρίτων, που δεν κλείνουμε εκατοντάδες άχρηστους κρατικούς οργανισμούς, που κάθε ημέρα βγάζουμε δυο διευκρινιστικές φορολογικές εγκυκλίους, ή επειδή το Κράτος παραμένει σπάταλο, αναξιόπιστο και κλέβει τα πορτοφόλια της κοινωνίας ή τις ελπίδες της….
Ότι άλλο λέγεται κι ακούγεται αποτελεί φριχτό λαϊκισμό στα αποκαΐδια μιας θολωμένης και ζαλισμένης κοινωνίας που αναζητά ελπίδα και χέρι βοηθείας.
Όποιος λέει ότι θα σκίσει το Μνημόνιο και άλλα παρόμοια που ηχούν ευχάριστα στα ώτα των πολλών, τους κοροϊδεύει ασύστολα.
Εκτός αν έχει αποφασίσει να μη προχωρήσει σε Μεταρρυθμίσεις, άρα να μη λαμβάνει δάνεια ζωής.
Με αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση….
Ξαναλέμε, το πρωτογενές πλεόνασμα στηριγμένο όχι στην φορολογία του κέρδους αλλά στην φορολογία –αίμα που βιώνουμε σήμερα, δεν μπορεί να στηρίξει την ανάσα ενός ολόκληρου λαού…
Απλά πράγματα.
Χωρίς μεταρρυθμίσεις, χωρίς μικρό –ελάχιστο Κράτος, η πορεία του τόπου προς το μέλλον, δεν μπορεί παρά να είναι ζοφερή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου