Βρε καλώς τον Αλέξη…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Εδώ και καιρό γράφαμε σε τούτη τη διαδικτυακή γωνιά ότι η στροφή προς τον ρεαλισμό του πρωθυπουργού (κυρίως) και μέρους της κυβέρνησή του, είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά κι ότι θα συμβεί συντόμως.

Μόλις πριν τρεις ημέρες αποκαλύψαμε (όρα αναλυτικό ρεπορτάζ από

το Μέγαρο Μαξίμου με τίτλο

«Ο συμβιβασμός Τσίπρα κι η επιχείρηση εσωκομματικής ομηρείας του», 4 Μαΐου) τις προθέσεις του πρωθυπουργού κι όσα συμβαίνουν πέριξ του.

Επανειλημμένως καταθέσαμε τους προβληματισμούς και την αγωνία μας για τους κινδύνους που περικλείει η δημιουργική ασάφεια που είχε επιλεγεί ως κεντρική πολιτική επιλογή.

Τονίσαμε ότι η αβεβαιότητα που προκαλεί η κυβέρνηση βάζει σε κίνδυνο, αφενός τα πλεονάσματα που με το δικό μας «αίμα» συγκεντρώθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση κι αφετέρου πλήττει θανάσιμα την μικρή κι εύθραυστη ανάπτυξη που είχε δρομολογηθεί.

Γράψαμε και ξαναγράψαμε ότι δεν είναι δυνατόν να θεωρείται σοβαρή κυβέρνηση αυτή που κάθε στέλεχός της έχει και μια άλλη γνώμη και παραδίδει καθημερινά και δωρεάν μαθήματα ανέξοδου πατριωτισμού.

Λοιδωρηθήκαμε!

Κατηγορηθήκαμε ως… μερκελιστές, ως …γερμανοτσολιάδες, ως… ενδοτικοί, ως μη δυνάμενοι ν’ αντιληφθούμε τα… μηνύματα που … αναφέρουν … ο Τσίπρας κι ο Καμμένος θ’ αλλάξουν την Ευρώπη, ίσως και το σύμπαν.

Τώρα, ο πρωθυπουργός τρέχει και δεν φτάνει για να συναντηθεί με τον πολιτικό ρεαλισμό, ούτως ώστε να μη χρεοκοπήσει η χώρα.

Τώρα, ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται να υπογράψει το… τρίτο μνημόνιο με μέτρα που πιθανότατα θα είναι ακόμη πιο βαριά από εκείνα που διαπραγματεύονταν η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου με το περίφημο email Χαρδούβελη.

Καλώς τον Αλέξη!

Ο οποίος, είναι πια σαφές, ότι κατανόησε πλήρως οι συνεχείς διενέξεις με τους… «θεσμούς» οδηγούν στην απόλυτη καταστροφή, ομού με την ασάφεια θέσεων και προτάσεων αλλά και τις ψευδαισθήσεις και τις περίφημες «κόκκινες» γραμμές.

Τίποτα απ’ αυτά δεν φέρνουν χρήματα στη χώρα.

Ο πρωθυπουργός, με τη χθεσινή κοινή δήλωσή του με τον Γιουνκέρ, σε συνδυασμό με την ανακοίνωση της τρόικας, δείχνει ν’ αλλάζει ρότα κι ότι αγνοεί πλέον τις ανέξοδες κραυγές στελεχών της κυβέρνησης και του κόμματός του.

Ο πρωθυπουργός, έδειξε ένα μικρό φως στο τούνελ για την επίτευξη μιας κοινά αποδεκτής συμφωνίας, πολύ επώδυνης για όλους εμάς, αλλά ζωτικής συμφωνίας για τον τόπο.

Πώς θα τα καταφέρει να την περάσει στο εσωτερικό, πολύ περισσότερο όταν δεν υπάρχουν περιθώρια για εντυπωσιασμούς κι επικοινωνιακά τερτίπια;

Πώς θα καταφέρει νε ξεπεράσει τις απίστευτες ιδεοληψίες που ενδημούν στο κόμμα του;

Πώς θα καταφέρει να προσπεράσει όσα μέχρι προχθές έλεγε κι έταζε στους πάντες;

Αυτό είναι ένα ζήτημα.

Προσωπικά εκτιμώ ότι δεν θ’ ανοίξει μύτη.

Η ουσία άλλωστε είναι η σωτηρία του τόπου κι όχι το κόμμα του πρωθυπουργού.

Κι όπως λένε όσοι γνωρίζουν, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κατανοήσει πλήρως ότι οι ηγέτες κρίνονται από τις δύσκολες αποφάσεις που λαμβάνουν κι όχι από την ανέξοδη συνθηματολογία.

Είναι βέβαιο ότι ακόμη έχουμε πολλά να δούμε και κυρίως ν’ ακούσουμε.

Θα δούμε κυρίως την έντονη επικοινωνία ν’ αντικαθιστά την πολιτική.

Θ’ ακούσουμε χοντράδες από διάφορους ουτοπιστές.

Ο κλαυσίγελως θα είναι μόνιμος συνοδοιπόρος μας.

Ξεκινήσαμε ήδη με το πρωτοσέλιδο φιλικής εφημερίδας προς τον ΣΥΡΙΖΑ που αναφέρει με «ξύλινα» γράμματα ότι… «Μετά τον τσαμπουκά του Αλέξη… Υποχωρούν οι τοκογλύφοι, πάμε για έντιμο συμβιβασμό στις 11 Μαΐου»…

Όπως και νάναι όμως, με όσα μας χωρίζουν σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, δεν έχουμε παρά να πούμε … καλώς τον Αλέξη στον δρόμο του πολιτικού ρεαλισμού.

Απλά δεν ξέρουμε αν το πουν κι όλοι οι σύντροφοί του…