Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 44)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Πάμε σ’  άλλες πολιτείες, μακρινές....

Το πήρα απόφαση.

Ότι και να μου πείτε γνώμη δεν αλλάζω- είμαι και ξεροκέφαλη καθώς λένε οι φίλοι μου.

Με χάνετε, φεύγω, πως το λένε; ¨την κάνω¨ από εδώ πέρα!

Ε! μα πια, το κούρασα τόσο καιρό.

Να μεταναστεύσω, να μην μεταναστεύσω, να τραβήξω σ άλλες πατρίδες, να μην τραβήξω και να κάτσω στα αβγά μου...

Απόφαση δεν το έπαιρνα.

Και δώστου κουβέντα με την Αθηνά, την φίλη μου, την γνωρίζετε καλά - τόσο

καιρό πια σας γράφω ...

- Που να τρέχεις τώρα ... σάκους, μπαγκάζια ... δεν βαριέσαι, κοίτα τι τραβάν ο πρόσφυγες, μου έλεγε βαριεστημένη κάθε που το ξαναθυμόμουν.

- Μα τι λες, διαμαρτυρόμουν... Ευρωπαία πολίτης είμαι και όχι πρόσφυγας πολέμου, όπου θέλω πάω, δικαίωμα μου είναι ...

- Ναι, εσένα σε περιμένουν στο αεροδρόμιο με ανοιχτές αγκάλες, να σε πάρει ο Σόιμπλε για οικονομικό αναλυτή, με ειρωνευόταν.

- Και τι κάνω εδώ; την ρωτούσα.

- Ότι και εγώ, πας στην δουλειά σου το πρωί κάνοντας το σταυρό σου μη και σε απολύσουν και φεύγεις το βράδυ δοξάζοντας τον Μεγαλοδύναμο που την γλίτωσες και σήμερα.

Έκανε η Αθηνά μπουρμπουλήθρες με το μακιάτο της, εγώ έπινα τον λάττε μου, τσακίζαμε και τα κρουασάν. Και το γυρίζαμε στην κοινωνική κριτική...

Χώρισε τελικά η παρουσιάστρια; τι φόρεσε η Περιστέρα στα θεωρεία στις προγραμματικές, πόσο  ήρθε ο ΕΝΦΙΑ, πόσο η ΔΕΗ, όμορφος ο πρωθυπουργός φτου του μην τον ματιάσουμε και άλλα τέτοια ωραία...

Και γυρνούσα στο σπίτι.

Όποτε το θυμόμουν ζύγιζα τα υπέρ και τα κατά.

Μα δεν το αποφάσιζα.

Τώρα όμως πάει και τελείωσε, ο κύβος ερρίφθη ...

Θα μεταναστεύσω ...

Όχι στο Βέλγιο, όχι στα ανθρακωρυχεία.

Όχι, φίλοι μου ...

Ετοιμάζω βαλίτσες για πιο λίγο πιο μακριά ...

Στον Άρη θα πάω.

Τι ποιόν Άρη; στον πλανήτη Άρη.

Ναι, στον κόκκινο ...

Ωραιότατος πλανήτης - το γκούγλαρα, αντιρρήσεις δεν θέλω-  με χρώμα, προσωπικότητα και προσφάτως με νερό!!!

Μεγάλος, εκεί να δεις ¨άπλα¨, να τα βουνά, να και οι ραχούλες να αντιλαλούν.

Ευάερος και ευήλιος.

Τι;

Όχι και τόσο;

Καλά, δεν με πειράζει και πολύ αυτό ...

Άλλα με απασχολούν εμένα π.χ, ΟΑΕΕ έχει; Δεν έχει.

Εφορία έχει; Δεν έχει.

Τηλεόραση; internet; πεθερές; σόγια;

Όχι, τίποτα απ αυτά, το έψαξα !!!

Νέτος σκέτος, μοναχός...

Σίριουσλι τώρα, για σκεφτείτε το λίγο.

Ησυχία και ηρεμία.

Απόλυτη σιωπή.

Όλοι οι ...  Αρειανοί, Τσίπρες δηλαδή και Λαφαζάνηδες, Παπανδρέοι και Μητσοτάκηδες μακριά μου, όλοι μαζί εκεί που τους πρέπει, στο πυρ το εξώτερον, στη γη ...

Να φωνασκούν, να βρίζονται, να αλληλοκατηγορούνται τάχα για το καλό μας και στο τέλος να μας στέλνουν και το μπουγιουρντί να πληρώσουμε για το τίμημα των επιλογών τους, των εκλογών τους και της δημοκρατίας τους - γιατί δημοκρατία έχουμε (! )...

Αντίθετα ωραιότατα σπιτάκια τύπου ιγκλού θα χτιστούν για τους τυχερούς εποίκους.

Φρόντισε η ΝΑSΑ για εμάς πριν από εμάς, έκανε βλέπετε ένα ωραιότατο διαγωνισμό για το σπίτι του μέλλοντος στον Άρη ...

Πολύ μου άρεσαν.

Ειδικά το μοντελάκι που κέρδισε τον διαγωνισμό, εκείνο το χαριτωμένο ιγκλού μέσα σε γυάλινο ιγκλού για να βλέπεις απερίσπαστος τις ομορφιές του πλανήτη, καταχειροκροτήθηκε...

Τι σου είναι όμως κάποιοι άνθρωποι ...

Σπουδαία μυαλά, λαμπρά με όραμα, καινοτόμα, open mind όπως λέμε και μεις οι ιθαγενείς.

Βλέπουν πέρα μακριά σε βάθος αιώνων, όχι σαν εμάς τον κοινό μέσο όρο που το μόνο βάθος που βλέπει, είναι ο πάτος της Ελληνικής ύφεσης, άντε και στο τσακίρ κέφι τον κήπο του γνωστού σουβλατζίδικου ...

Εντάξει, βουκολικό σκηνικό με λουλουδάκια, κατσικούλες και πουλάκια να κελαηδάνε ελεύθερα στην καταπράσινη φύση δεν θα χει, σιγά όμως μη μου λείψουν ... στο Παγκράτι γεννήθηκα, στο Χολαργό μεγάλωσα, τι ξέρω εγώ από φύση;

Έχει όμως ωραιότατα ρυάκια που το νερό δροσερό πέφτει κελαρυστό, που αν το μικρόφωνο μέσα στην στολή προστασίας είναι ισχυρό, ίσως λέμε τώρα, ίσως και να το ακούς όταν σε πιάνει μια κάποια νοσταλγία για τα γήινα ...

Τι δεν πίνεται το νερό;;;

Μη σας τρομάζουν οι συνωμοσιολόγοι, νεράκι είναι, απλό Η2Ο μόνο που να, έχει λίγο αλάτι παραπάνω ... μα πως κάνετε έτσι; εδώ στη γη οι φίλοι Ολλανδοί έχουν καταφέρει να αφαλατώσουν τον μισό ωκεανό, για πέντε ρυάκια αγχώνεστε;

Και θα το αφαλατώσουμε και γεφύρια θα φτιάξουμε και δρόμους θα κάνουμε, θα τον καταστρέψουμε και αυτόν τον πλανήτη, κάποια στιγμή.

Την έχουμε την τεχνογνωσία !!!

Το μόνο πρόβλημα μου είναι ότι η Αθηνά δεν πείθεται να φύγουμε μαζί ...

-Μπα, που να ξενιτευτώ τώρα ... και δεν μ αρέσουν αυτές οι διαστημικές εκπαιδεύσεις, τις βλέπω σε έργα στον κινηματογράφο και παίρνω δραμαμίνη ...  Άντε στο καλό εσύ και ευτυχώς έχουμε το skype, μου λέει.

Εγώ πάλι όσο σκέφτομαι ότι θα γλιτώσω την φοροκαταιγίδα τόσο ετοιμάζω τα μπογαλάκια μου...

-          Μπα, θα σε βρει και εκεί ο Τσακαλώτος, μου λέει η γρουσούζα ...

Θα φύγω όμως πάει και τελείωσε...

Το πήρα απόφαση λέμε.

Αν με βρει εκεί ψηλά ο υπουργός με γεια του με χαρά του...

Απόκριση από μένα όμως δεν θα πάρει.

...Θα κλείσω το skype, και θα πω για πρώτη φορά ψέματα:

-          Σόρυ παιδιά, δεν με βρήκε ο ταχυδρόμος...

Όσο για σας μη νοιάζεστε, θα φροντίσω να σας στέλνω τις καλημέρες μου από τον μακρινό Άρη!!!

ΥΓ. Μεταξύ μας όλα αυτά, μην φτάσουν τα νέα στα αφτιά του Ευκλείδη και του μπουν ιδέες, γιατί άντε να ψάχνεις άλλον γαλαξία.....

Αρειανές καλημέρες!!!