Οι θλιβερές πορδές της Ελλάδας

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Συνηθίσαμε την μετριότητα;

Συνηθίσαμε την ανομία;

Συνηθίσαμε την φοροκλοπή;

Συνηθίσαμε την αγραμματοσύνη;

Ναι! Κι αυτά και πολλά άλλα…

Κανέναν δεν ξενίζει ο τύπος που πηγαίνει με 50 χιλιόμετρα στην αριστερή λωρίδα της εθνικής οδού.

Κανέναν δεν ξενίζει το αρειμάνιο κάπνισμα σε μέρη όπου αυτό απαγορεύεται.

Κανέναν δεν ξενίζει το απόστημα με τα πλαστά πτυχία στο δημόσιο.

Κανέναν δεν ξενίζει η ευτέλεια κι η αγένεια.

Κανέναν δεν ξενίζει η εμφάνιση

υπουργών ως λαχαναγορίτες στα υπουργικά έδρανα της Βουλής.

Κανέναν δεν ξενίζει η απαστράπτουσα αγραμματοσύνη του πολιτικού προσωπικού και μεγάλου μέρους της κοινωνίας.

Κανέναν δεν ξενίζει το φακελάκι που ζει και βασιλεύει στα νοσοκομεία.

Κανέναν δεν ξενίζει η διαφθορά.

Κανέναν δεν ξενίζει η «κλοπή» της φορολογίας μας για να πηγαίνουν π.χ. 600 εκ. ετησίως από τον κρατικό κορβανά στους συνταξιούχους της ΔΕΗ.

Κανέναν δεν ξενίζει το μόνιμο έλλειμμα των κρατικών οργανισμών, το οποίο χρηματοδοτούμε όλοι μας…

Εμείς, θέλουμε να μην αλλάξει το παραμικρό.

Και πορευόμαστε άβουλοι, βολεμένοι στην συνήθεια και την αποχαύνωσή μας.

Κι όμως, δεν είναι αυτή η Ελλάδα.

Η Ελλάδα διαθέτει και υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις.

Υπάρχουν.

Μπορεί να είναι στο περιθώριο της άρρωστης Ελλάδας που κυβερνά, αλλά υπάρχουν.

Αγωνιούν, παλεύουν για να αντιμετωπίσουν το θλιβερό Σοβιετικό κράτος, μάχονται μέχρις εσχάτων για να επιβιώσουν.

Παρακολουθούν έκθαμβες τον λαϊκισμό και την ευτέλεια να τους πίνουν το αίμα.

Με παραμύθι, με προπαγάνδα, με κάθε είδους ψέμα.

Μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο, η σημερινή κυβέρνηση είχε κάνει σημαία της τις αυτοκτονίες των Ελλήνων, λόγω κρίσης.

Είδατε εσείς ν’ αυτοκτονεί κανένας μετά τον Ιανουάριο;

Κανέναν δεν ξενίζουν ούτε οι αντιφάσεις…

Να πούμε και κάτι ακόμη;

Πλην της περιόδου που η χώρα «απόλαυσε» τα οφέλη της Ευρώπης (πακέτα Ντελόρ, Μεσογειακά προγράμματα, αγροτικές επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ, εύκολα δάνεια κλπ) αλλά δεν τα αξιοποίησε για την παραγωγική της ανασυγκρότηση, ήταν μια φτωχή χώρα, πολιτικά αδύναμη, αλλά αξιοπρεπής.

Μόλις έγινε επηρμένη κι ήρθαν τα πάνω κάτω στον κοινωνικό της ιστό, κατέρρευσε!

Οι σημερινοί συνταξιούχοι –οι κανονικοί κι όχι οι 45άρηδες- ασφαλώς θα θυμούνται ότι κρέας έτρωγαν μια φορά την εβδομάδα κι ας μην είχε ΦΠΑ…

Θα πείτε κι ευλόγως, σ’ αυτή την Ελλάδα να γυρίσουμε;

Όχι ασφαλώς.

Αλλά δεν μπορεί πια να πορευόμαστε χωρίς στοιχειώδη αυτογνωσία, χωρίς σοβαρότητα, χωρίς σεβασμό.

Δεν γίνεται!

Δεν γίνεται να μη θέλουμε υποχρεώσεις και ταυτοχρόνως να θέλουμε και κεκτημένα (κάλπικα τα περισσότερα) και  παραγωγική ανασυγκρότηση.

Δεν γίνεται να συνεχίζουμε να πορευόμαστε ως Κράτος, με μειωμένη κοινωνική και συλλογική συνείδηση.

Δεν γίνεται να συνεχίζουμε να πορευόμαστε στις λεωφόρους της Δύσης κι εμείς ν’ αλληθωρίζουμε συνεχώς στην αναχρονιστική Ανατολή της γειτονιάς μας.

Δεν γίνεται να έχουμε καταντήσει τρωγλοδύτες του δικού μας αλλά και του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Δεν μπορεί η άγνοια και πολλά άλλα να μας οδηγούν συστηματικά μπροστά σ’ ένα κύπελλο με κώνειο.

Δεν γίνεται η «κρέμα» της κοινωνίας ν’ αποτελείται από τα υπολείμματα των κοτζαμπάσηδων και τους ανερμάτιστους κολλητούς της εκάστοτε εξουσίας.

Δεν γίνεται μια ολόκληρη κοινωνία να παραμένει απαθής στις λογικές του βολέματος και της «ευπρεπούς» ρεμούλας, μπολιασμένη από τις λογικές της ήσσονος προσπάθειας.

Ούτε να πουλά την ψυχή της για ένα λιανομπίφτεκο ή το τρυφερό δέρμα μιας καλλονής στη Μύκονο.

Δεν γίνεται να υπάρχουν Έλληνες που οραματίζονται την «πλέρια» δημοκρατία του Περισσού ή να παρακολουθούν τα ερμαφρόδιτα του Μαρξ να διαλύουν ότι βρίσκουν όρθιο.

Δεν γίνεται οι ασπαζόμενοι τον αγκυλωτό σταυρό να παραδίδουν μαθήματα πατριωτισμού.

Δεν γίνεται πια οι θλιβερές πορδές να διαφεντεύουν τον τόπο και να τον κρατούν καθηλωμένο στους αναχρονισμούς και τις ιδεοληψίες τους.

Δεν είναι αυτή η Ελλάδα.

Δεν μπορεί να είναι…