Της Τσεχίας το ανάγνωσμα κι η απομονωμένη Ελλάδα

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πάλι θάλασσα τα κάναμε.

Έχοντας ουσιαστικά διακόψει, όπως ισχυρίζονται κορυφαίοι διπλωματικοί κύκλοι, τις στενές διπλωματικές επαφές με τις χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού, βρεθήκαμε και πάλι ν’ ανεμίζουμε τα φλάμπουρα της… εθνικής μας περηφάνειας, μόλις ο πρόεδρος της Τσεχίας, Μίλος Ζέμαν, διατύπωσε τις πράγματι προκλητικές απόψεις του.

Ότι η χώρα του θα μπει στην

Ευρωζώνη, την επόμενη ημέρα της αποχώρησης της Ελλάδας.

Έτσι, καταφύγαμε στην ανάκληση του Έλληνα πρέσβη από την Πράγα.

Επιφανειακά, ως κίνηση μπορεί να δείχνει δικαιολογημένη.

Υπερβαίνει όμως κάθε κανόνα στα ειωθότα μεταξύ ευρωπαίων εταίρων.

Κι είναι κίνηση εντυπωσιασμού, απευθυνόμενη στο εσωτερικό της χώρας.

Δεν είδαμε, επί παραδείγματι, ν’ ανακαλείται ο πρέσβης της χώρας μας στο Βερολίνο, όταν ο Σόιμπλε μιλούσε και σχεδίαζε το Grexit.

Ούτε είδαμε τη Μέρκελ ν’ αποσύρει τον Γερμανό πρέσβη από τη Βουδαπέστη, όταν ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Βίκτορ Όρμπαν, της έσουρε τα εξ αμάξης για τη στάση της στο προσφυγικό.

Ούτε είδαμε την ελληνική κυβέρνηση ν’ αποσύρει τον πρέσβη μας από την Μπρατισλάβα, όταν μόλις προ ολίγων ημερών ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, Ρόμπερτ Φίτσο, ζήτησε την έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη Σένγκεν.

Το βέβαιο είναι ότι η χώρα μας στερούμενη συστηματικών διπλωματικών επαφών –στην περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ ουσιαστικά δεν υπάρχουν καν- με τις πρώην ανατολικές χώρες, βρίσκεται πολλές φορές αντιμέτωπη με ζητήματα που αυτές θέτουν κι εμάς μας ενοχλούν.

Ξεχνάμε, ότι σε όλη την περίοδο της «διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, η Ελλάδα βρέθηκε επανειλημμένως στο μάτι του κυκλώνα από χώρες όπως η Εσθονία, η Λετονία, η Σλοβακία ή η Λιθουανία;

Ξεχνάμε ότι με την κορύφωση του προσφυγικού ζητήματος προστέθηκαν στους επικριτές της Ελλάδας κι η Ουγγαρία, η Πολωνία αλλά κι εσχάτως η Τσεχία;

Ξεχνάμε πόσες φορές μίλησαν σκληρά για την Ελλάδα Ολλανδοί και Φινλανδοί αξιωματούχοι;

Ξεχνάμε ότι στις περισσότερες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, η Ελλάδα αντιμετωπίστηκε με χλευασμό την περίοδο του φλερτ Τσίπρα – Λαφαζάνη και Καμμένου με τη Μόσχα;

Προφανώς εξ αιτίας των δικών τους βιωμάτων από την θλιβερή κομμουνιστική περίοδο, που τις οδηγούσε ακόμη και σε λεκτικές αντιρωσικές υπερβολές;

Τι έκαναν για όλα αυτά ο πρωθυπουργός κι ο ανεπαρκέστατος υπουργός Εξωτερικών;

Μήπως έγινε κάτι που εμείς δεν γνωρίζουμε, για να διασπαστεί αυτό το ανατολικό μέτωπο;

Απολύτως τίποτα, ισχυρίζονται εμπειρότατοι διπλωματικοί κύκλοι.

Μήπως έγινε κάτι στην κατεύθυνση προβολής των ελληνικών θέσεων κι απόψεων;

Απολύτως τίποτα, λένε οι ίδιοι διπλωμάτες.

Πλην δυο συναντήσεων του Κοτζιά με τον Ούγγρο ομόλογό του.

Μήπως έγινε κάτι σε επίπεδο υπουργών Οικονομικών με τους αντίστοιχους ομολόγους τους, για να καμφθούν οι αντιδράσεις των ανατολικοευρωπαίων;

Απολύτως τίποτα.

Ποιος έκανε; Ο Βαρουφάκης ή ο Τσακαλώτος;

Αστεία πράγματα.

Πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι αρμόδιος για τα ευρωπαϊκά θέματα, είναι ο Νίκος Ξυδάκης!

Το μόνο που δεν κάναμε ακόμη είναι να βγάλουμε και μια …υπερήφανη  ταξιδιωτική οδηγία να μη πηγαίνουν οι Έλληνες στην Πράγα…

Πτωχευμένη χώρα.

Μετέωρη χώρα.

Απομονωμένη χώρα.

Εδώ, εμείς αναγνωρίζουμε την Παλαιστίνη κι οι Ισραηλινοί σε μια δική τους απάντηση, τα ξαναβρίσκουν με τους Τούρκους.

Κι όποιος μπορεί να κατανοήσει, ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Μια άγια νύχτα μας σώζει.

Μια άγια νύχτα που θα αναλάβουν την ηγεσία της χώρας κανονικοί άνθρωποι.