Βιτριόλι και… συναίνεση…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Αμφισβητεί κάποιος νοήμων άνθρωπος ότι η κυβέρνηση Τσίπρα αποτελεί προϊόν της χρόνιας κι ασύστολης δημαγωγίας και χιλιάδων ψεμάτων, με τα οποία απέσπασε τη σχετική πλειοψηφία στο κοινοβούλιο;

Αμφισβητεί κάποιος σκεπτόμενος άνθρωπος ότι η γελοία –δήθεν- διαπραγμάτευση των Τσίπρα και Βαρουφάκη διέλυσε ότι υπήρχε όρθιο στην οικονομία, οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα της εξόδου από την Ευρωζώνη και τελικά

στα  capital controls;

Αμφισβητεί κάποιος, έστω και στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος, ότι η πολιτική Τσίπρα έφερε ένα νέο μνημόνιο και 85 δις επιπλέον χρέος για την Ελλάδα;

Αμφισβητεί κάποιος γνώστης της πραγματικότητας, ότι επέφερε στη χώρα πολλαπλά τραύματα με την πολιτική της στο Μεταναστευτικό ή ακόμη ακόμη και στην Παιδεία ή στην Υγεία ή στη Δημόσια Ασφάλεια;

Αμφισβητεί κάποιος που ξέρει τι γίνεται στην πραγματική οικονομία, ότι αυτή σέρνεται, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται πέραν των ορίων ασφυξίας κι οι υγιείς επιχειρήσεις αναζητούν διεξόδους σε άλλες χώρες;

Κι όμως, ο πρωθυπουργός κι ο Τσακαλώτος τα διαλαλούν όλα αυτά ως… μέγιστη επιτυχία τους.

Τους ακούσαμε να το ισχυρίζονται, τόσο στη Βουλή, όσο και στη χθεσινοβραδινή συνέντευξη του προέδρου της κυβέρνησης.

Μάλλον είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως.

Ή ξέρουν ότι απευθύνονται σ’ έναν λαό που έχει μάθει να συμπεριφέρεται ως κοπάδι.

Αντί να κλείνουν μέτωπα, αντί να στοχεύουν σε ρεαλιστικές λύσεις, αντί να τελειώνουν με τις εκκρεμότητες για τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας και το κλείσιμο του ασφαλιστικού, αντί να προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις για να «γυρίσει» το οικονομικό κλίμα, σηκώνουν πάλι… παντιέρες εναντίον της… νεοφιλελεύθερης Ευρώπης.

Ανοίγουν πάλι μέτωπα με τη Γερμανία και με όσους δεν είναι αρεστοί στις κομμουνιστικές ιδεοληψίες τους.

Άνθρωποι άσχετοι με νοοτροπία καφενείου, αδυνατούν να αντιληφθούν ακόμη και τα πιο απλά, τα πιο στοιχειώδη.

Όπως, επί παραδείγματι, ότι τώρα μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (ασχέτως του πως και του γιατί), το μόνο που έπρεπε να κάνουν είναι να επιταχύνουν τις σημαντικές ιδιωτικοποιήσεις, για να αλλάξουν το κλίμα, τόσο εντός όσο και διεθνώς.

Όμως, κωλυσιεργούν για να… επαναδιαπραγματευθούν όσα έχουν υπογράψει από τον Ιούνιο.

Πουλάνε επικοινωνία αντί λύσεις.

Άκουγα τον πρωθυπουργό, στην ομιλία του για την προϋπολογισμό, ν’ αναφέρεται και να ισχυρίζεται ότι τα… ΜΜΕ πολεμάνε την κυβέρνησή του.

Στοχοποιεί και δίνει βορά, εκείνους που δήθεν τον αντιστρατεύονται.

Μ’ επικοινωνιακό στόχο να κρύβει την ανεπάρκεια της κυβέρνησής του, τις παλινωδίες και  τις κυβιστήσεις.

Έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να εγκαλεί ακόμη κι εφημερίδες του εξωτερικού για όσα αναφέρουν!

Ως να μην είναι πρωθυπουργός της χώρας, αλλά ένας αρχισυντάκτης που εκδίδει δελτία Τύπου από το Μέγαρο Μαξίμου…

Κι όχι μόνο αυτά.

Αλλά, εγκαλεί τους αντιπάλους του, επειδή δεν του παρέχουν στήριξη ή συναίνεση που εκείνος επιθυμεί.

Λησμονώντας ότι ο ίδιος –μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου της δεκαετίας του ’70- υπήρξε ο πολιτικός που από τα έδρανα της αντιπολίτευσης πέταγε συνεχώς κι επί χρόνια βιτριόλι στη επιζητούμενη συνεννόηση…

Κι έχουμε πολλά να δούμε και ν’ ακούσουμε ακόμη…

Σε συνδυασμό, φυσικά, έλλειψης αξιόπιστης, σοβαρής και πολιτικά εναλλακτικής αντιπολίτευσης.