Οι φυλές των Ελλήνων, η κυβέρνηση κι η Αριστερά

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Δεν υπάρχει αμφιβολία και σ’ αυτό συμφωνούν όλοι οι πολιτικοί αναλυτές από όποια σκοπιά κι αν βλέπουν τα πολιτικά δρώμενα ή από όποια πολιτική αφετηρία έχουν ξεκινήσει, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κι η κυβέρνησή του αποτελούν τη μεγάλη σταθερά του πολιτικού μας σκηνικού. Η δε Κεντροαριστερά διακρίνεται από την αδυναμία της να εκφράσει πειστικό πολιτικό λόγο και κυρίως σχέδιο για το παρόν και το μέλλον.

Επιπλέον, όλο και περισσότεροι πια, ισχυρίζονται ότι

έφτασαν με σημαντική καθυστέρηση και στην Ελλάδα τα μηνύματα ότι κατέπεσε ο κομμουνισμός κι ότι ο πολιτικός φιλελευθερισμός αποτελεί μοναδική διέξοδο. Ακόμη κι αυτός αποκτά ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά.

Άρα, δεν είναι τυχαίο ότι ο Μητσοτάκης καταφέρνει κι έχει αποδοχή σε μεγάλα τμήματα ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς αλλά ακόμη και της Αριστεράς! Δεν είναι τυχαίο ότι νίκησε σε όσες εκλογές έλαβε μέρος! Ακόμη κι απευθυνόμενος σε ετερόκλητα ακροατήρια ή ακροατήρια που έχουν σαφείς διαμορφωμένες πολιτικές πλατφόρμες και κουλτούρες, ειδικά τα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Ας επιχειρήσουμε να τις προσεγγίσουμε και να τις αναλύσουμε για να μπορούμε να κατανοούμε με μεγαλύτερη ευκολία τα πολιτικά μας δρώμενα:

Α. Η πρώτη φυλή- πολιτική κουλτούρα που διαμορφώθηκε τα τελευταία 40-50 χρόνια είναι αυτή της οποίας  οι οπαδοί «εντρυφούν» κι ασπάζονται ρεύματα εθνικιστικά και θρησκευτικά. Είναι η κουλτούρα της καθαρόαιμης κι ενίοτε φοβικής και βαθύτατα συντηρητικής Δεξιάς. Την βλέπαμε –βλέπουμε στις πιο συντηρητικές εκφάνσεις της Νέας Δημοκρατίας και πολλές φορές δεξιότερα αυτής, κυρίως μέσω προσώπων που είχαν δημοφιλία ή απωθημένα έναντι της ηγεσίας της. Πρόχειρα μπορεί κάποιος να θυμηθεί την περίπτωση της «Εθνικής παράταξης», του «ΛΑΟΣ», της «Πολιτικής Άνοιξης». Θυμόμαστε αυτή την πολιτική έκφανση (πολιτική κουλτούρα) να βγαίνει στους δρόμους και να διαδηλώνει υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, λες και το ευνομούμενο κράτος μας δεν ανήκε στη Δύση αλλά ήταν πολιτικά παράλληλο των μουλάδων και των Χομεϊνί!

Προσέξτε: Η συγκεκριμένη φυλή- πολιτική κουλτούρα δεν διαφέρει ουσιαστικά από την αντίστοιχη της Αριστεράς για την οποία θα αναφερθούμε παρακάτω. Μεγάλο μέρος της δεν αποδέχεται τον δυτικό προσανατολισμό της χώρας, τη θέση της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα αλλά και την μη αναστρέψιμη πια παγκοσμιοποίηση. Κι όπως η Αριστερά, διακατέχεται κι αυτή από υπέρμετρη καχυποψία, αν όχι άρνηση,  προς τον ανταγωνισμό, τον φιλελευθερισμό και την τεχνολογική εξέλιξη.

Β. Η δεύτερη φυλή –πολιτική κουλτούρα, είναι της Αριστεράς. Αυτοαποκαλείται προοδευτική αλλά στην πραγματικότητα είναι βαθύτατα οπισθοδρομική κι άκρως συντηρητική. Η φυλή αυτή είναι προσκολλημένη στον εμφύλιο και  με αντισυστημικό τρόπο θεωρεί ότι θα επικρατήσουν οι παντελώς αφηρημένες και ουτοπικές θεωρίες της, που είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις της κοινωνίας. Είναι φανατικά ταγμένη εναντίον του καπιταλισμού, του φιλελευθερισμού (τις περισσότερες φορές όχι μόνο εναντίον του οικονομικού φιλελευθερισμού αλλά και του πολιτικού), θεωρεί τη Δύση «φονιά των λαών» και την Ευρωπαϊκή Ένωση περίπου ως συνδικάτο εγκλήματος. Η φυλή της Αριστεράς, όπως και της βαθιά συντηρητικής Δεξιάς, αντιτάσσεται στον ιδιωτικό τομέα και σε κάτι τι που απαιτεί αξιολόγηση και αξιοκρατία. Χώρια που δεν ζει χωρίς πεζοδρόμιο και συχνά εκφάνσεις της λειτουργούν αντικοινοβουλευτικά (καταληψίες, «Ρουβίκωνας») ή και δολοφονικά (17Ν – Μαρφίν)… Τέλος, η φυλή αυτή συχνά πυκνά χαρακτηρίζει ως … τεχνοφασισμό την τεχνολογική εξέλιξη!

Γ. Η τρίτη φυλή- πολιτική κουλτούρα που ευδοκιμεί στον τόπο μας είναι το ενδιάμεσο των δυο πρώτων. Στις τάξεις της βρίσκονται οι πιο παραγωγικοί Έλληνες, οι μεσαιοχωρίτες μετριοπαθείς που είναι προσηλωμένοι στην ιδέα της Δύσης. Είναι οι Έλληνες που έχουν παραστάσεις από τον τρόπο ζωής άλλων λαών και κοινωνιών,  τιμούν το Κράτος Δικαίου, ενώ είναι οπαδοί του πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού. Στην φυλή αυτή θα βρει κανείς συντριπτικά ποσοστά Ελλήνων που σχεδόν απαιτούν μεταρρυθμίσεις παντού. Στο δημόσιο, στην Παιδεία, στην Υγεία! Είναι εκείνοι που σέβονται αξίες και νόμους, απεχθάνονται τις θεωρίες συνωμοσίας  και τον λαϊκισμό. Είναι αυτοί που ουσιαστικά σχηματίζουν κυβερνήσεις αναλόγως των μετακινήσεών τους.

Προσέξτε: Για να σχηματιστεί κυβέρνηση, απαιτείται η τρίτη φυλή  να συνταχθεί με κάποια από τις πρώτες.

Σήμερα, η τρίτη φυλή – πολιτική κουλτούρα, βρίσκεται στον πυρήνα της κυβέρνησης, κυρίως λόγω των χαρακτηριστικών του πρωθυπουργού που διεμβόλισε τον Κεντρώο χώρο και εισήλθε στις παρυφές της Αριστεράς!

Την ίδια στιγμή, η δεύτερη φυλή –πολιτική κουλτούρα κι ειδικά μετά το κυβερνητικό της πέρασμα, δεν μπορεί να είναι πειστική για τους κεντρογενείς ψηφοφόρους της τρίτης φυλής. Για να τους προσελκύσει θα πρέπει να καταθέσει μια σύγχρονη πρόταση που θα είναι εναρμονισμένη στην εποχή, με μεταρρυθμίσεις και νέα πολιτικά εργαλεία.  Πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο με τη σημερινή της μορφή και την άρνηση σε όλα;

Εξ ου και ότι κι αν γίνεται για … Κεντροαριστερές μεταλλάξεις της Αριστεράς , τα καταπίνει ο δράκος της ανευθυνότητας και τα θεριά του λαϊκισμού…