Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Τους ψέκασαν και πλακώθηκαν…



Ένα χρονογράφημα του
 Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου


Παρά την …άγια –κατά πρόεδρο Πάνο- ημέρα, στο συνέδριο του κόμματός του, οι άγιοι δεν έβαλαν το χέρι τους και μοιραίο επακολούθησε το γνωστό με το μαγκάλι της εκδιδομένης γυναικός.
Να τα πάρουμε από την αρχή.
Αφού προφανώς έλαβε την
επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, λοιπών αγίων, οσίων και λοιπών παπάδων, αφού φίλησε το χέρι του μητροπολίτη Αμβρόσιου κι έκανε μετάνοια ως το πάτωμα, αφού έλαβε τη σύμφωνη γνώμη του λαού του σε λιτανείες, μνημόσυνα, δεήσεις, κηδείες και λοιπές κοινωνικές λαοσυνάξεις που τιμά με την παρουσία του, προσχώρησε ο ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας, Νίκος Νικολόπουλος.

Έτσι, το κόμμα του προέδρου Πάνου, θα στεγάζει πλέον κι αυτόν τον παγκόσμιου πολιτικού βεληνεκούς εγκέφαλο.
Για να μη μένουν μόνοι τους η ωραία Ραχήλ, ο Τέρενς Κουίκ, ο Νότης Μαριάς κι η Έλενα Κουντουρά.

Όμως, είναι άγραφος νόμος τα καλά να κρατούν λίγο.
Ελάχιστη ώρα μετά την ευφορία που προκάλεσε η προσχώρηση του Αχαιού πολιτικού ογκόλιθου, και πριν ακόμη κοπάσουν οι τυμπανοκρουσίες και οι θυελλώδεις ιαχές των φωτισμένων συνέδρων (που όλοι ανεξαιρέτως είχαν πριν εκκλησιαστεί και πήγαν στο συνέδριο κρατώντας βάγια) , ο «Μίμης» του «50-50», κατά κόσμον Παύλος Χαϊκάλης, έγραψε επί λέξει στο twitter:
«Πόσο αλήτης είναι αυτός ο Νικολόπουλος, γράφει το συνέδριο εκεί που ξέρετε»…
Κι αμέσως θυμήθηκα τη ρήση του παλιού συναδέλφου του (στη σκηνή), του Ηλιόπουλου που είχε μιλήσει περί του «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα».

Η ώρα προχωρούσε κι όλα έμοιαζαν ανούσια.
Κάποιοι εξ επαρχίας αναρωτιόντουσαν προς τα πού πέφτει το Κολωνάκι, κάποιοι άλλοι κοίταζαν με θαυμασμό το παρακείμενο του συνεδριακού χώρου γήπεδο του γαύρου, ενώ οι περισσότεροι κοιτούσαν με πρόδηλη ανησυχία προς τον ουρανό.
«Τι κοιτάς ρε πατριώτη;», ρώτησε ένας.
«Τίπουτα, τίπουτα…».

Λίγη ώρα μετά, ακούστηκε αχός.
«Τι συμβαίνει ρε παιδιά;»
«Τίπουτα, τίπουτα….».
«Τι τίποτα ωρέ, αφού ακούγονται κραυγές απ’ τον διάδρομο…».
«Μήπως γύρισε στο κόμμα ο Γιάννης Μανώλης; Ο Μαρκόπουλος έστω;».
«Μήπως ρε πατριώτη εμφανίστηκαν τα αεροπλάνα να μας ψεκάσουν»;
Όλοι έτρεξαν προς τον διάδρομο του αχού με ταχύτητα Usain Bolt.
Μια γυναίκα κείτονταν στο έδαφος.
Από πάνω της οι σωτήρες.
Άλλος πρόθυμος για τεχνητή αναπνοή, άλλος για να χαλαρώσει στο σφιχτοδεμένο σουτιέν για ν’ αναπνεύσει η γυναίκα, άλλος για να της ισιώσει στο έδαφος  τα πόδια κι άλλος να την σηκώνει και να την αγκαλιάζει.
«Τι έγινε ρε παιδιά, έπεσε όλο το ψέκασμα επάνω της;».
«Όχι την πλάκωσε ο άλλος».
«Ποιος άλλος ρε πατριώτη;».
«Ένας πούχει ο μεγάλος στην οργανωτική επιτροπή».
«Αααααααααα….».
«Άξινος και ξερός, περίεργε κουτσομπόλη….».

Λίγο μετά, άλλος αχός.
Ψίθυροι, ανακατωσούρα, κινητά ανοίγουν, κινητά κλείνουν, όλοι κάτι διαβάζουν.
«Σσσσσσσσσσσς, ο πρόεδρος γράφει στο twitter…».
«Μα αφού έχουμε συνέδριο εκείνος τουιτίζει;».
«Σκάσε ρε εγκάθετε, πράκτορα του Σαμαρά…».
Κι όμως, ως κερασάκι στην τούρτα, ο πρόεδρος Πάνος (μη μου πείτε ότι δεν είναι εύηχο χωρίς το επίθετο;), πράγματι ήταν παρών στο twitter και μάλιστα είχε ανεβάσει μια φωτογραφία που τον απεικονίζει ως …Ιησού…στον δρόμο των Βαΐων!
Λίγο μετά, στον λόγο του είπε ότι «θα πάρουμε την διακυβέρνηση του τόπου»…
Κάποιοι κοίταξαν προς τον ουρανό, αλλά τζίφος.
Κανένα αεροπλάνο.
Άρα, μάλλον σοβαρά τα λέει…












 


















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου