Γράφει
ο Νίκος
Γ. Σακελλαρόπουλος
Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται.
Του Προκόπη Παυλόπουλου.
Όλη τη διάρκεια της πολιτικής του πορείας, από
το 1996 μέχρι προσφάτως που αποσύρθηκε επειδή δεν είχε ελπίδα να εκλεγεί, απ’
όπου κι αν πέρασε δημιούργησε προβλήματα.
Να θυμηθούμε το νόμο για τον βασικό μέτοχο, που
έκανε τον Κώστα Καραμανλή ν’
ανακρούσει πρύμνα αναφορικά με τους περίφημους νταβατζήδες
και τη χώρα να κινδυνεύσει με διακοπή της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης;
Να θυμηθούμε το απίστευτο «παρκάρισμα» 865
χιλιάδων ανθρώπων στο δημόσιο, που κορύφωσε τη δημοσιονομική κρίση;
Να θυμηθούμε την πέραν κάθε δεοντολογίας και
πολιτικής ηθικής συνέντευξη των υποψηφίων για μια καρέκλα στο δημόσιο, που
παρέκαμπτε το ΑΣΕΠ κι έδινε περισσότερα μόρια από πτυχία και μεταπτυχιακά;
Να θυμηθούμε ότι ως υπουργός Εσωτερικών, το
2007, συντόνιζε την κατάσβεση των πυρκαγιών της Πελοποννήσου (ομού μετά του
Βύρωνα Πολύδωρα), μ’ αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 63 άνθρωποι και να
καταστραφούν 1500 σπίτια;
Να θυμηθούμε τα Δεκεμβριανά του 2008, που
κάηκε η Αθήνα κι εκείνος απλώς παρακολουθούσε;
Να θυμηθούμε την προσήλωσή του στον κρατισμό
και τα βαθύ πελατειακό κράτος;
Υπό αυτή την έννοια, όσο και σεβασμό οφείλει
να δείχνει κάποιος απέναντι στον κορυφαίο πολιτειακό θεσμό, δεν μπορεί παρά να
διατηρεί τις επιφυλάξεις του αναφορικά με το αν αυτόν θα τον υπηρετήσει ο πιο
κατάλληλος άνθρωπος.
Το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «πρώτη φορά Αριστερά»,
δοκιμάζεται για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες.
Πρώτη φορά Αριστερά, ομού μετά του Πάνου Καμένου,
του Νίκου Νικολόπουλου, του Τέρενς Κουίκ και του Παύλου Χαϊκάλη…
Πρώτη φορά Αριστερά, ομού μετά του Προκόπη
Παυλόπουλου…
Και τις ψήφους του Λαφαζάνη, του Μητρόπουλου,
του Κουράκη, του Βούτση και των λοιπών αστέρων της Αριστερής …διανόησης…
Πρώτη φορά Αριστερά υπό τους ήχους των
χειροκροτημάτων από τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, στο άκουσμα
του ονόματος του υποψηφίου προέδρου της Δημοκρατίας…
Νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται η προσθήκη
κανενός άλλου σχολίου ή χαρακτηρισμού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου