Η ζαλάδα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν μπορεί να μην έχει καταλάβει η κυβέρνηση ότι εδώ και μια εβδομάδα είναι δεμένη χειροπόδαρα.

Δυστυχώς, όσο κι αν ωραιοποιείται η κατάσταση στο εσωτερικό, όσο κι αν κάποιοι συμπατριώτες μας δηλώνουν υπερήφανοι από τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης, η πραγματικότητα άλλα λέει.

Προσωπικά εκτιμώ ότι  ο Τσίπρας και οι συν αυτώ

κατανόησαν πλήρως ότι όσα έλεγαν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης και τα μπαλκόνια, απέχουν πολύ από την πραγματικότητα που συνάντησαν.

Εξ ου κι η εντυπωσιακή –τύπου Ιωάννη Μελισσανίδη- κυβίστηση.

Ο πρωθυπουργός κι η στενή του ομάδα, νόμιζαν ότι αν πιέσουν τους εταίρους και δανειστές της χώρας, θ’ αποκομίσουν οφέλη.

Αυτά, όμως, συμβαίνουν μόνο στα 15μελή συμβούλια ή στις φοιτητικές εκλογές.

Τα κόλπα, τα λογής λογής τερτίπια, οι τακτικισμοί κι η λογοδιάρροια υπουργών, παραγόντων και παραγοντίσκων, δεν έχουν θέση στα διεθνή φόρα.

Πολύ περισσότερο όταν άλλα λες κι άλλα εννοείς.

Ειδικά το τελευταίο αποτελεί τη μέγιστη παθογένεια της ελληνικής πολιτικής ζωής.

Τα εκάστοτε γεγονότα αναλύονται στη βάση της εσωτερικής κατανάλωσης, όπως κάθε φορά μας βολεύει, με εμμονές στο παραμύθι και στα πολιτικάντικα κολπάκια.

Στην προκειμένη περίπτωση σχεδόν το σύνολο του υπουργικού συμβουλίου βρίσκεται υπό την επήρεια ενός απίστευτου πολιτικού βέρτιγκο.

Συμπεριφέρονται με τις λογικές που είχαν όσο ήταν στην αντιπολίτευση και βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου.

Ο καθένας στο υπουργείο του κάνει ότι θέλει, δηλώνει ότι θέλει, ονειρεύεται όπως θέλει…

Ο καθένας ξεκινά για λογαριασμό του την καθημερινή του παρέλαση στα media και μ’ επικοινωνιακές – επαναστατικές- ουτοπικές πιρουέτες αρχίζει να μιλά επί παντός επιστητού, αδιαφορώντας για τις παρενέργειες όσων λέει.

Εύλογα τίθενται ερωτήματα:

Πότε ασχολούνται κι αναμετρώνται με τα προβλήματα κι όσα πρέπει να γίνουν σε τέσσερις μόλις μήνες;

Δεν κατανοούν ότι η κοινωνία είναι απηυδισμένη από τη μικροπολιτική της πολιτικής;

Δεν αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά είναι βασική αιτία σχετικά με το πώς φτάσαμε εδώ που είμαστε;

Δεν συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει χρόνος για τον τόπο;

Να το δούμε και με παραδείγματα;

Ο Σταθάκης, σε πλήρη αντίθεση με όσα υπέγραψε η κυβέρνηση, συνεχίζει ν’ αντιτάσσεται στις ιδιωτικοποιήσεις.

Ο Λαφαζάνης, επειδή αδυνατεί ν’ αντιληφθεί τι συνέβη το 1989, εξακολουθεί και βρίσκεται στον δικό του επαναστατικό μικρόκοσμο και πιστεύει ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός θα πέσει εκ των έσω στην Ευρώπη.

 Ο Βαρουφάκης, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, λέει και κάνει τη μια ημέρα, τα εντελώς αντίθετα όσων υποστήριζε την προηγούμενη. Δεν ήθελε να λάβει τα 7,2 δις της τελευταίας δόσης, αλλά μόλις χθες βγήκε και δήλωσε ότι η χώρα θ’ αντιμετωπίσει ασφυξία με τις πληρωμές –υποχρεώσεις της τον Μάρτιο!

Κι ακόμη δεν έχει σπεύσει κανένας να του καταθέσει πρόταση μομφής.

Λες και σύσσωμη η αντιπολίτευση έχει υπνωτιστεί από αυτόν τον υπερφίαλο άνθρωπο κι εντυπωσιάζεται σαν τους αγράμματους που συγκεντρώνονται στις πλατείες ανάβοντάς του λαμπάδες κι αποθεώνοντάς τον.

Από την άλλη πλευρά, το οικονομικό επιτελείο έχει έτοιμες τις νομοθετικές παρεμβάσεις για την αύξηση των εσόδων – κυρίως μ’ αύξηση της φορολογίας σε προϊόντα καπνού κι οινοπνεύματος –αλκοόλ- αλλά ο κάθε υπουργός ασκεί τη δική του πολιτική.

Η αύξηση του ΦΠΑ –που δεν δεχόταν η προηγούμενη κυβέρνηση- έχει πέσει πάλι στο τραπέζι με την δέσμευση της νυν κυβέρνησης σε όσα υπέγραψε- αλλά ο καθένας έχει τον δικό του χαβά.

Ο Βαρουφάκης ισχυρίζεται ότι δεν έχει αποφασιστεί η αύξηση και δεσμεύθηκε ότι δεν θα υπάρξει στα νησιά και στα βιβλία, αλλά την ίδια ώρα στελέχη πέριξ της Βαλαβάνη ΔΕΝ απέκλειαν αύξηση του ΦΠΑ σε Μύκονο και Σαντορίνη!

Ο δε υπουργός Επικρατείας Αλ. Φλαμπουράρης, βγήκε στο Mega και δήλωσε ότι είναι αντίθετος σε οποιαδήποτε αύξηση του ΦΠΑ, αφού δεν φέρνει έσοδα!

Μύλος!

Το πιο ανησυχητικό όμως από την αφασική πολιτική υποκουλτούρα τους είναι εκείνο που είπε ο ίδιος υπουργός και μέντορας του πρωθυπουργού.

Αν δεν έχουμε, είπε, όλα τα λεφτά για τη δόση του 1,2 δις στο ΔΝΤ, θα τους δώσουμε όσα έχουμε και θα ζητήσουμε να δώσουμε τα υπόλοιπα σε δυο μήνες!!!

Σιγά μην έχουμε, είπε, πιστωτικό γεγονός (για την ακρίβεια είπε… πιστοποιητικό γεγονός) για 400 εκατομμύρια!

Άγνοια κινδύνου ή κουταμάρα;

Μάλλον και τα δυο μαζί.

Να πούμε, όμως και το πιο χαρακτηριστικό.

Την ώρα που η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση δρομολογείται προς ψήφιση στα κοινοβούλια των εταίρων –δανειστών, εμείς περί άλλων τυρβάζουμε.

Η κυβέρνηση σκέπτεται να μη την περάσει καν από τη Βουλή, την ώρα που κατηγορούσε τους προηγούμενους κυβερνώντες για τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ή επειδή έφερνε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους στη Βουλή μ’ νόμο που είχε ένα άρθρο.

Κι όλα αυτά, από τον φόβο ότι θα γίνει ρεζίλι των σκυλιών, αφού η πιθανότερη εξέλιξη είναι να υπάρξει ανταρσία των δικών της βουλευτών και των ΑΝΕΛ και υπερψήφιση από τη Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι και το ΠαΣοΚ.

Μύλος!

Ας μείνουμε εδώ κι ας μην αναφερθούμε στις παλινωδίες με την …αύξηση του κατώτερου μισθού, τις … επαναπροσλήψεις όσων απομακρύνθηκαν από το δημόσιο, με την τεράστια «μαύρη τρύπα» του ασφαλιστικού, τις ιδιωτικοποιήσεις ή τις κραυγές της προέδρου της Βουλής από το βήμα της, ότι σ’ αυτή τη Βουλή δεν περνάνε μνημόνια…

Λες κι είναι δουλειά ή αρμοδιότητά της.

Εν κατακλείδι.

Η κυβέρνηση βρίσκεται εκεί που πολλοί προέβλεπαν.

Ότι, δηλαδή, τα προβλήματά της θα ξεκινήσουν όχι από το εξωτερικό και τους δανειστές αλλά εκ των έσω της, τους δικούς της βουλευτές κι από εκείνους που τους έταξαν λαγούς με πετραχήλια και τώρα τους ξαναχώνουν μέχρι τον λαιμό στην λιτότητα…

Που φοβάμαι θα είναι χειρότερη από κάθε άλλη φορά…

Ήδη, ακούγονται τα σχέδια για το νέο μνημόνιο – ή όπως αλλιώς θα βαφτιστεί- ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ…

Ήδη ακούγονται οι πρώτοι εσωκομματικοί τριγμοί στο Μαξίμου και την Κουμουνδούρου…

Σχεδόν τριάντα βουλευτές εξέφρασαν τις απόλυτες διφωνίες τους για την τετράμηνη παράταση κι όσα τη συνοδεύουν, στην προχθεσινή 12ωρη συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι και στους ΑΝΕΛ υπάρχουν διαφωνούντες που κρύβονται εξ αιτίας των υπουργικών θώκων του συγκεκριμένου μορφώματος.

Ο δε Σόιμπλε, που εν αντιθέσει μ’ εμάς εννοεί όσα λέει, ισχυρίζεται ότι αν η Ελλάδα αθετήσει και πάλι τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις της, θα ανακληθεί η παράταση των τεσσάρων μηνών…

Μετά, χωρίς χρηματοδότηση ή νέο μνημόνιο, είναι ο γκρεμός.