Εδώ Αθήνα: Δεν θέμε ρε κουτόφραγκοι…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το μαγαζί είναι γωνία.

Η Αμερική, ο Πούτιν, οι Κινέζοι διαγκωνίζονται ποιος θα μας πρωτοδανείσει.

Κι όμως.

Υπάρχουν κάτι λιγούρηδες που έρχονται εδώ και δεν χορταίνουν μουσακά και τζατζίκι και θέλουν να τους δώσουμε πίσω όσα μας έχουν δανείσει.

Μας βάζουν κι όρους οι ανελέητοι.

Κάποιοι που κρέμονταν από τα δέντρα όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες.

Χρωστάμε, λέει, 340 δισεκατομμύρια.

54 στη Γερμανία των

αγροίκων διαδόχων του Χίτλερ…

41 στην Γαλλία, αυτού του κοντοστούπη εραστή, του Ολανδρέου…

36 στην Ιταλία και στους απογόνους του Μουσολίνι…

24 στην Ισπανία που έχει ακόμη βασιλεία…

11 στην Ολλανδία, αυτού του φλούφλη του Ντάισελμπλουμ…

7 στο Βέλγιο των ξενέρωτων…

6 στην Αυστρία που δεν ξέρουν τι είναι ο ήλιος κι η σύνταξη στα 45…

4 στη Φινλανδία που έρχονται οι γυναίκες τους εδώ το καλοκαίρι να δουν χαρά στα σκέλια τους….

Και πολλά πολλά ακόμη σε όλους τους άλλους….

Ε, και;

Θα τα δώκουμε κύριος…

Θα τα δώκουμε…

Τι τους θέτε τους ελέγχους;

Μη μας πιέζετε, εμείς έχουμε λαϊκή κυριαρχία.

Δεν ντρέπεστε να μας κλείνετε τη στρόφιγγα των ευρώ;

Τι θέτε δηλαδή;

Να μην ξαναπροσλάβουμε τις καθαρίστριες, που έχει πήξει στη βρόμα το υπουργείο του Γιάννη;

Να μην ξανανοίξουμε την ΕΡΤ να βλέπει ντοκιμαντέρ η γιαγιά Φωφή στην δώθε Παναγιά;

Τι θέτε επιτέλους;

Να μη πάρει αύξηση ο Φωτόπουλος και τα καλά παιδιά που δουλεύουν νυχθημερόν στο δημόσιο και τους οργανισμούς του;

Γιατί να μεταρρυθμιστούμε;

Εμάς ρε, πολέμησαν οι πρόγονοί μας και φτύσανε αίμα για την ανεξαρτησία.

Να παίρνουμε επίδομα πλυσίματος χεριών, να ζούμε πλουσιοπάροχα και να χαλάμε όσα δεν έχουμε.

Μετά έχει ο Θεός.

Δεν τα θέμε ρε τα λεφτά σας αν είναι να μας ελέγχετε.

Ξεφτίλες, ε ξεφτίλες.

Εμείς δεν θέμε ούτε δουλειές, ούτε τίποτα.

Για την περηφάνια μας ζούμε.

Και μια θέση στο δημόσιο.

Κακό είναι ρε ξενέρωτοι;

Δεν τα θέμε τα λεφτά σας.

Στύβουμε τα δικά μας χέρια, το δικό μας μυαλό, τα δικά μας ταμεία, το δικό μας ΕΣΠΑ και πλερώνουμε τοις μετρητοίς.

Δεν τα θέμε ρε χαμένοι τα λεφτά που μοιράζει ο Ντράγκι.

Για σχεδόν 2 δισεκατομμυριάκια τον μήνα από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, θα πάμε ενάντια στις αρχές μας;

Χαράς το πράγμα.

Και τι θα πουν, τότε, ο λαός κι ο Λαφαζάνης;

Δεν τα θέμε ρε άξεστοι.

Μπορούμε να τα πάρουμε από τους Ρώσους σε ρούβλια.

Μα το είπαν κι όλας.

Σιγά μη μιλάμε με τις τρόικες.

Αν θέτε, μιλάμε μόνο με θεσμούς και μάλιστα μόνο αν δεν απαιτούν…

Εμείς ρε κουτόφραγκοι δεν είμαστε ενδοτικός λαός όπως οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι, οι Ιρλανδοί κι οι Κύπριοι που βγαίνουν ένας ένας από τα μνημόνια.

Εμείς είμαστε περήφανος λαός.

Το λέει κι ο ποιητής μας.

Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει…

Εμείς δεν πάμε στα τέσσερα όπως οι άλλοι.

Κι αν δεν θέτε να μας ανοίγετε τον ELA όπως σας ζητάμε κάθε λίγο και λιγάκι, κακό του κεφαλιού σας.

Έχουμε μια κυβέρνηση που μας γεμίζει περηφάνια.

Εμπιστευόμαστε τον πρόεδρο Αλέξη.

Το Γιάνη.

Τον Στρατούλη.

Τον Κουράκη, που είναι και ποιητής.

Έχετε εσείς ποιητές στις κυβερνήσεις σας;

Εμπιστευόμαστε τον Σκουρλέτη.

Τον Δρίτσα. Τη γυναίκα του, τη Χριστοδουλοπούλου.

Έχετε εσείς ζευγάρια στις κυβερνήσεις σας;

Εμπιστευόμαστε τον Βούτση, άσχετα αν δεν μπορεί να ξεχωρίσει δυο γαϊδουριών άχυρα.

Εμπιστευόμαστε τον Κουρουπλή που κάνει κι οικονομία κόβοντας κατά 51% τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων.

Αυτό δεν είναι μεταρρύθμιση ρε αχρείοι;

Εμπιστευόμαστε τον Κατρούγκαλο που μάθαινε τα παιδιά μας γράμματα σπουδάματα της ΚΝΕ.

Όπως τότε, στο κρυφό σχολειό.

Μα πάνω απ’ όλους εμπιστευόμαστε τον ήρωα Μανόλη Γλέζο.

Και τον Πάνο, τον ακοίμητο φρουρό μας, που περιμένει με τα φιτίλια στο Κούγκι.

Δεν σας έχουμε ανάγκη.

Σε ακραία περίπτωση θα ξαναφωνάξουμε τους άλλους και θα ξανακάνουμε υπουργό την «Μις Κολόχαρτο», που ακούει όταν τη φωνάζουν Σοφία.

Άμα λάχει τυπώνουμε και χρήμα.

Το είπε κι η Ραχήλ.

Χώρια που έχουμε και την εφεδρεία του Τέρενς Κουίκ...