Ο διαπραγματευτής –μισθοφόρος Γιάννης…

Γράφει

ο Μιχάλης Δεμερτζής

Ο πρώην υπουργός οικονομικών, ο περιβόητος Γιάνης με τις εκπτώσεις στα «νι» πλην λαλίστατος κι εξόχως νάρκισσος Βαρουφάκης,  είπε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στην συνέντευξη στον Skai και στον Αλέξη Παπαχελά.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν θα εστιάσουμε στα επιμέρους κεφάλαια της συνέντευξής του, αλλά θα αναφερθούμε στη γενικότερη φιλοσοφία που εξέφρασε με τον γνωστό εγωκεντρισμό του, η οποία προφανώς θα

αποτελέσει τον κεντρικό πυλώνα της πολιτικής κίνησης που ετοιμάζει.  

Δηλαδή, το… «Φταίνει οι άλλοι».

Αυτή την εν Ελλάδι άποψη εκπροσώπησε στο εξωτερικό και αυτή υπερασπίστηκε και στη συνέντευξή του.

Κι είναι αλήθεια ότι το έκανε με τόση ζέση που πήγε κι ένα βήμα παραπέρα.

Δεν φταίνε οι άλλοι γιατί δεν ξέρουν, αλλά γιατί εκείνοι είναι οι κακοί και εμείς οι καλοί. Αυτή την οπτική έχει για τη διεθνή πολιτική.

Τί μας είπε;

Ότι όλη η υφήλιος είναι εναντίον μας. Όλη, όχι μόνο η Ευρώπη!

Ο Σόιμπλε (φυσικά) ήθελε να μας πετάξει με τις κλωτσιές έξω από την ένωση, μαζί με τους φίλους του, τους Σλοβένους και τους Φιλανδούς- οι οποίοι προφανώς μας μισούν.

Επίσης, μας είπε ότι ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας είναι τόσο μοχθηρός που του είπε ότι ο ίδιος, σαν πατριώτης Γερμανός, δεν θα υπέγραφε ποτέ τη συμφωνία που μας πρότεινε.

Μάλλον είναι σαδιστές και τους αρέσει να μας ταπεινώνουν.

Επιπλέον, η Αμερική κοιτούσε και η Κίνα μας πρόδωσε.

Συμφώνησε η Ελλάδα με την Κίνα για οικονομική βοήθεια και μετά πήραν τηλέφωνο από το Βερολίνο στο Πεκίνο και η βοήθεια ακυρώθηκε. 

 Όλοι εναντίον μας δηλαδή.

Και εμείς δεν φταίμε κάπου εννοείται, γιατί είχαμε το δίκαιο με το μέρος μας.

Αυτές οι θέσεις δεν είναι μόνο αμφισβητήσιμες, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και οριακά επικίνδυνες, όπως είναι και κάθε άλλη ξεκάθαρα συνομωσιολογική άποψη που εκφράζεται από κυβερνητικό αξιωματούχο.

Ρίχνουν νερό στο μύλο του εθνικισμού και στο τέλος του δρόμου έχουν μόνο τον διεθνή απομονωτισμό.

Και να είχαμε και δίκιο τουλάχιστον...

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στη διεθνή πολιτική, και ειδικότερα σε ότι αφορά κυρίαρχα κράτη, το δίκαιο υπολείπεται της σύμπτωσης συμφερόντων.

Αλλά και πάλι, αν δεχθούμε την ηθική πλευρά της υπόθεσης, και οι άλλοι λαοί πιστεύουν ότι έχουν το δίκαιο με το μέρος τους.

Αυτό δεν το γνωρίζει ο κ. Βαρουφάκης;

Απλά θα τους απειλήσουμε, σαν δίκαιοι που είμαστε, και θα υποκύψουν;

Δεν γνωρίζει ότι ο σεβασμός κερδίζεται και δεν απαιτείται;

Ότι είναι δείγμα γενναιότητας να παραδέχεσαι τα λάθη σου;

Ότι, εκτός από τα δικαιώματα, στη ζωή υπάρχουν και οι υποχρεώσεις;

Ειλικρινά δεν μας ενόχλησε το όποιο σχέδιο «Χ» μπορεί να είχε ο πρώην υπουργός των οικονομικών.

Η (οποιαδήποτε) κυβέρνηση μπορεί να κάνει θεωρητικά σχέδια για grexit, για δραχμή, για διαπραγματευτική γραμμή, για πολεμική προετοιμασία, για πυρηνικό πρόγραμμα κτλ.

Αυτό που είναι ενοχλητικό, είναι ότι ποτέ δεν έκανε ένα σχέδιο, ένα Plan B, C, D για την εξυγίανση του κράτους.

Αφού κύριε υπουργέ έχετε τόσο ικανούς συνεργάτες, που μπορούν να δημιουργήσουν μέσω TAXIS ολόκληρο παράλληλο πρόγραμμα πληρωμών, γιατί δεν τους δίνατε μία αποστολή που πραγματικά θ’ άλλαζε τον τόπο;

Γιατί δεν  βάζατε την μισή ενέργεια που βάλατε για να «ξεγελάσετε» τους κακούς ξένους, προκειμένου να «ξεγελάσετε» τους κακούς ντόπιους;

Όμως, αν ο Γιάνης (μ’ ένα «νι») προσπαθούσε να εξυγιάνει το κράτος, ένα είναι σίγουρο.

Οι επιθέσεις που θ’ αντιμετώπιζε δεν θα είχαν προηγούμενο.

Τόσο από την κομματική καμαρίλα, όσο και από τις γνωστές συντεχνίες εντός κι εκτός κράτους.

Η αλήθεια πλέον είναι ξεκάθαρη.

Ο Γιάνης (μ’ ένα «νι») Βαρουφάκης, θεώρησε τον εαυτό του ως ένα διαπραγματευτή – μισθοφόρο. Κι όχι ως υπουργό που διακατέχεται από ευθύνη απέναντι στον τόπο και τους πολίτες του.

Το κομμάτι του έκανε.

Οι συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας δεν είχαν καμία σημασία για εκείνον.

Δεν φάνηκε να τον απασχολεί ιδιαίτερα καμία μεταρρύθμιση και το ποιές θα είναι οι συνέπειες της χώρας με την διαπραγματευτική τακτική που ακολούθησε.

Του αρκούσε να μπορέσει να περάσει το δικό του.

Και αφού δεν πέρασε, φταίει κυριολεκτικά όλος ο υπόλοιπος κόσμος…