Ο Μεσαίωνας του Πειραιά κι η χαμένη λάμψη της πόλης

Γράφει

ο Κωνσταντίνος Αιλιανός

Σκέφτομαι ότι δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Πειραιάς ήταν επίκεντρο της πολιτικής, κοινωνικής ακόμη και θρησκευτικής ζωής του τόπου.

Μια πόλη –αντίφαση, στην οποία συνυπήρχαν αγαστά η οικονομική ελίτ του τόπου με τη φτωχολογιά.

Κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες κοσμούσαν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων.

Προσωπικότητες όπως ο

Σημίτης, ο Ανδριανόπουλος, ο Ανδρουλάκης, οι οποίοι ήταν πρωτοπόροι τόσο στην έκφραση των ιδεών, όσο και στην έκφραση πολιτικών.

Σαν σήμερα δε, γιορτή των Θεοφανίων, η πόλη γινόταν επίκεντρο του πανελλαδικού εορτασμού, με την παραδοσιακή κάθοδο του εκάστοτε προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, του υπουργικού συμβουλίου και λοιπών αρχών του τόπου.

Κι ύστερα, ακολουθούσε η καθιερωμένη ουζοποσία στα γραφικά στέκια της πόλης, υπό την αιγίδα του δημάρχου.

Εφέτος, ο Πειραιάς θα γιορτάσει μόνο με Λεβέντη!

Κατάντια;

Σαφώς!

Ο πολιτικός ευτελισμός που συντελείται τα τελευταία χρόνια στον Πειραιά, η έλλειψη λάμψης κι η κατιούσα πορεία της πόλης αποτυπώνεται πλήρως σήμερα.

Ουδείς θα τιμήσει την πόλη και την παράδοση.

Ούτε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ούτε καν ο αρχιεπίσκοπος, που προτιμά αντί στον Πειραιά να παραστεί στην τελετή του… Φλοίσβου!

Αιτία, ένας και μόνο άνθρωπος.

Ο ομοφοβικός κι ακραίων θέσεων μητροπολίτης Πειραιά.

Άνθρωπος που νομίζει ότι ζει στην εποχή του αυτοκράτορα Θεοδόσιου κι επιδίδεται σε συνεχείς σκοταδιστικές παρεμβάσεις.

Μέχρι και κήρυγμα για τις … καταστροφικές συνέπειες του πεοθηλασμού στην υγεία έχει κάνει.

Έχει καλέσει και σε μονομαχία αγιασμού τον αρχιεπίσκοπο των καθολικών.

Ισχυρίζεται ότι για τα κακά του τόπου φταίει ο επάρατος σιωνισμός,

Και μ’ όσα κατά καιρούς λέει έχει προκαλέσει ακόμη και τη μήνη των άλλων συναδέλφων του, όπως εκείνων της Αμερικής αλλά κι Ελλαδιτών, που ζήτησαν και την παραίτησή του.

Πριν λίγες ημέρες, σε άλλη μια επίδειξη λόγων αγάπης,  χαρακτήρισε ως άτομα με «ψυχοπαθολογικές εκτροπές» τους ομοφυλόφιλους  που επιδίδονται σε πράξεις εκτός της φυσικής «νομιμότητας».

Ποτέ όμως δεν εξέφρασε γνώμη, για το αν θεωρεί  ψυχοπαθολογική εκτροπή την αγαμία στην οποία –θεωρητικά- επιδίδεται ο ίδιος κι οι συνάδελφοί του.

Απείλησε, μάλιστα με αφορισμό όσους βουλευτές ψηφίσουν το περιβόητο σύμφωνο συμβίωσης.

Κάτι στο οποίο φυσικά δεν προχώρησε.

Κάνει παρέα με εύπορους Πειραιώτες, κάνει μπίζνες, λένε ότι πολέμησε κι έναν δήμαρχο μέχρι εσχάτων.

Αυτός, λοιπόν, ο άνθρωπος του θεού, που εκτός άλλων θεωρεί πόρνο όποιον συμβιώνει με άλλο άνθρωπο εκτός γάμου, είναι η αιτία της σημερινής φτώχιας του Πειραιά στην τελετή αγιασμού των υδάτων.

Κι όταν έχει χαρακτηρίσει πόρνο τον πρωθυπουργό (δηλώσεις του στο Mega) επειδή είναι δεσμευμένος με τη σύντροφό του με σύμφωνο συμβίωσης κι έχουν παιδιά εκτός γάμου, ασφαλώς δεν μπορούσε κάποιος να περιμένει ότι η πόλη θα τιμηθεί και θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η παράδοσή της.

Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, σκορπίζει καθημερινά στον Σαρωνικό τη λάμψη της πόλης.

Ασκεί πολιτική, παρεμβαίνει επί παντός επιστητού, απειλεί με αφορισμό όποιον δεν του κάνει τα κέφια, απομονώνει την πόλη, την επιστρέφει στο Μεσαίωνα.

Κι οι Πειραιώτες σταυροκοπιούνται.

Με απορία…