Ουάου, Καμμένος Τσίπρας κι ο υπαρκτός σουρεαλισμός

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πέντε μήνες!

Μόλις πέντε χρειάστηκαν η «Πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση κι οι ακροδεξιοί συνοδοιπόροι της, για να γκρεμίσουν μια ολόκληρη χώρα.

Μια χώρα που είχε αρχίσει να στέκεται στα πόδια της, να βλέπει φως στο τούνελ και να διάγει έστω και απειροελάχιστους ρυθμούς ανάπτυξης.

Πέντε μήνες!

Πέντε μήνες επικοινωνιακής λαίλαπας μιας δήθεν

διαπραγμάτευσης, με τα «ουάου» αυτού του θλιβερού ανθρώπου που διόρισε ο πρωθυπουργός υπουργό Οικονομικών και τις παλινωδίες εντός κι εκτός χώρας.

Πέντε μήνες εγκληματικών παραλείψεων του πρωθυπουργού και του κυβερνητικού θιάσου.

Πέντε μήνες, που το μόνο που έκανε η κυβέρνηση είναι η επαναλειτουργία της ΕΡΤ με την πρόσληψη των «δικών» της παιδιών, η επαναπρόσληψη των καθαριστριών, ο νόμος για την αποφυλάκιση του τρομοκράτη Ξηρού, η διάλυση της Παιδείας από το θλιβερό δίδυμο Μπαλτά και Κουράκη, αλλά και τα σόου Καμμένου –Λαφαζάνη με τις παρελάσεις σοβιετικού τύπου.

Ο πρωθυπουργός που νόμιζε ότι συμπεριφερόμενος με τις λογικές και πρακτικές των προσφιλών του καταλήψεων θα γονατίσει την υφήλιο, οδήγησε τη χώρα στον γκρεμό.

Για εσωκομματικούς και μόνο λόγους –σιγά σιγά μαθαίνονται όλα τα παρασκήνια- σηκώθηκε κι έφυγε από την διαπραγμάτευση την ώρα που ήταν έτοιμη για υπογραφή η συμφωνία –ανάσα, κατηγορώντας τους δανειστές ως εκβιαστές!

Κι ανακοίνωσε το θλιβερό δημοψήφισμα.

Η αποχώρηση του Τσίπρα από τις Βρυξέλλες κι από τις διαπραγματεύσεις, τρεις μόλις μέρες πριν εκπνεύσει ο χρόνος  του προγράμματος, εκτός από το γεγονός ότι απαξίωσε πλήρως την χώρα, είχε και τα αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε.

Οδήγησε στην άρνηση του Eurogroup να εγκρίνει τη νέα παράταση του μνημονίου που έληγε και την ΕΚΤ να σταματήσει τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών.

Κάτι που ήταν αυτονόητο ότι θα συνέβαινε και το ήξεραν ακόμη και πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών σπουδών και πολιτικών επιστημών.

Μοιραία, οδηγηθήκαμε στα κατεβασμένα ρολά των τραπεζών με όριο 60 ευρώ στις καθημερινές συναλλαγές, τις ουρές στα ΑΤΜ, στα βενζινάδικα και στα σούπερ μάρκετ, αλλά και τις μαζικές ακυρώσεις τουριστικών αφίξεων στη χώρα, ομού με το απόλυτο «πάγωμα» κάθε εμπορικής δραστηριότητας.

Μια χώρα νεκρή!

Κι όχι μόνο αυτά.

Οι συνταξιούχοι τους οποίους υποτίθεται ότι ήθελε να προστατεύσει ο πρωθυπουργός κι ο κυβερνητικός του θίασος, έμειναν απλήρωτοι, λαμβάνοντας μια προκαταβολή, κατόπιν πολύωρων αναμονών σε ουρές που βλέπαμε στις πάλαι ποτέ χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Οι δε εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, παιδιά ενός άλλου θεού, παραμένουν απλήρωτοι και πλήρεις απόγνωσης.

Περίμενε ο Τσίπρας ότι η αποχώρηση της Ελλάδας από τις διαπραγματεύσεις, θα συγκλονίσει το διεθνές οικονομικό σύστημα.

Ο δε Στρατούλης, προχθές ακόμη έλεγε με περισσή βλακεία, ότι οι δανειστές …θα μας παρακαλάνε για να μας δανείσουν, ενώ ο πιο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, ο Νίκος Παππάς, μιλούσε με περισσό θράσος για μια… ωραία ημέρα!

Αλίμονο!

Διαψεύστηκαν και πάλι.

Το δε ευρώ ισχυροποιήθηκε!

Ο μπερδεμένος, σαστισμένος, αναποφάσιστος και τελικά πολιτικά ελάχιστος Αλέξης Τσίπρας, βλέποντας όλα αυτά και προφανώς λαμβάνοντας τα πρώτα μηνύματα από τις δημοσκοπήσεις, επιχείρησε να ρίξει γέφυρες στους δανειστές.

Κι ενώ τη Δευτέρα το βράδυ, έκανε πάλι τη γνωστή επαναστατική γυμναστική, αγνοώντας κι απορρίπτοντας τη νέα πρόταση Γιουνκέρ (που περιελάμβανε και δεσμεύσεις διευθέτησης του χρέους), επανήλθε χθες με πρόταση για… νέο μνημόνιο!

Από το «σκίζουμε τα μνημόνια», πήγαμε σε ικεσίες υπογραφής νέου, με πολύ σκληρότερα μέτρα απ’ ότι περιείχε η σχεδόν έτοιμη συμφωνία της προηγούμενης Πέμπτης.

Ελληνικός σουρεαλισμός, ελληνική τραγωδία.

Άφησαν να λήξει η προθεσμία του δευτέρου μνημονίου, χάθηκαν σχεδόν 12 δισεκατομμύρια που είχαν ήδη εγκριθεί για τη χώρα, δεν πληρώθηκε η δόση στο ΔΝΤ κι η οικονομία είναι στο κενό.

Με τράπεζες που έχουν αποθεματικά ως την Παρασκευή –Σάββατο και τον κίνδυνο κουρέματος καταθέσεων να είναι πλέον ορατός για να συντηρηθεί στοιχειωδώς το κράτος!

Ουάου, που θα έλεγε κι ο νάρκισσσος κι επικίνδυνος αυτός άνθρωπος που ασκεί εποπτεία στα οικονομικά της χώρας, ελέω Τσίπρα.

Ο Γολγοθάς της Ελλάδας που περιμέναμε πώς και πώς να τελειώσει στα τέλη του 2014, συνεχίζεται με πολλές και περισσότερες ανηφοριές.

Φρόντισαν γι αυτό ο Τσίπρας κι ο Καμμένος.

Με την εξουσιολαγνεία τους και τον άκρατο λαϊκισμό τους.

Με το παραμύθι και τη φτηνή προπαγάνδα.

Με την ανικανότητά τους.

Τι μέλλει γενέσθαι;

Προσωπικά εκτιμώ ότι μόνο με μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και δη μακρού χρόνου μπορεί να σωθεί ότι σώζεται…

Με συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα.

Να πιουν κι εκείνοι από το ποτήρι της ευθύνης!

Χθες, όχι σήμερα, ούτε αύριο…