Γράφει
ο
Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Πολλοί ήταν εκείνοι, πριν τις εκλογές, που
προέβλεπαν ότι η χώρα θα «σκάσει» στα χέρια του Αριστερού Αλέξη Τσίπρα.
Επαληθεύτηκαν.
Από εγκληματικά λάθη, από λανθασμένες εκτιμήσεις,
από την αδυναμία του να λάβει δύσκολές
πλην επιβεβλημένες αποφάσεις, η Ελλάδα βρίσκεται ήδη τυπικά και ουσιαστικά σε
καθεστώς πτώχευσης.
Δημαγωγός, λαϊκιστής, οπορτουνιστής, μικρός,
άβουλος και μοιραίος ο Αλέξης Τσίπρας, έγραψε το
όνομά του με ολόμαυρα γράμματα
στην ιστορία του τόπου, ως ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας.
Υποσχέθηκε ελπίδα και μοιράζει απλόχερα οδύνη,
απελπισία και διχασμό.
Κατάφερε με την άφρονα πολιτική του να οδηγήσει την
Ελλάδα σε μια από τις πιο θλιβερές περιόδους της ιστορίας της.
Απομονωμένη από συμμάχους, με νεκρή οικονομία, με
κλειστές τράπεζες κι αγωνία εκατομμυρίων ανθρώπων για το αύριο.
Κι εξακολουθεί αγέρωχος να ζει με τους ομοϊδεάτες
του ουτοπιστές, στο δικό τους κόσμο, μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις, ότι δήθεν
η κατάσταση που βιώνουμε όλοι θα είναι προσωρινή.
Εγγυάται τις καταθέσεις, όταν δεν μπορεί να μη
γνωρίζει ότι στις τράπεζες δεν υπάρχει σάλιο κι οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί
στήριξης είναι πλέον παρελθόν.
Οδηγεί έναν ολόκληρο λαό σ’ ένα δημοψήφισμα διχαστικό,
που εκτός των άλλων τον καλεί ν’ απαντήσει σ’ ένα ερώτημα που ήδη ο ίδιος έχει
απαντήσει, με την τελευταία του επιστολή με την οποία αποδέχεται πλήρως τις προτάσεις
του σχεδίου Γιουνκέρ.
Διαχωρίζει τους Έλληνες σε ήρωες και
προσκυνημένους.
Μικρός, ελάχιστος!
Το χθεσινό του διάγγελμα, κατέδειξε πλήρως τα
αδιέξοδα στα οποία οδηγεί τον εαυτό του και τη χώρα.
Και για τον εαυτό του ουδόλως μας απασχολεί.
Ήδη γράφτηκε στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας.
Κι αυτή θα τον περιποιηθεί δεόντως.
Όμως, δεν μπορεί να ασκεί προσωπικές και κομματικές
πολιτικές με τα αδιέξοδα της χώρας.
Δεν μπορεί να μεταθέτει τις τεράστιες ευθύνες του στους
δανειστές, όταν ο ίδιος σηκώθηκε κι έφυγε από τις διαπραγματεύσεις, την ώρα που
είχε συμφωνήσει τα πάντα κι έμεναν κάποιες λεπτομέρειες.
Άρα, με την πίεση χρόνου να προβάλλει ασφυκτική,
δυο μέρες πριν η χώρα μείνει μετέωρη από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, ήξερε τι
έκανε.
Ήξερε και τι θ’ ακολουθήσει.
Οδήγησε συνειδητά τη χώρα στα βράχια.
Δημαγωγός, λαϊκιστής, οπορτουνιστής, μικρός,
άβουλος και μοιραίος ο Αλέξης Τσίπρας, είναι πλέον κι άκρως επικίνδυνος κάθε
ώρα και λεπτό που παραμένει στο τιμόνι της χώρας.
Ο κωμικός μεγαλοϊδεατισμός του, ότι τάχα θα αλλάξει
την Ευρώπη, άλλαξε αν όχι κατέστρεψε την Ελλάδα.
Μόνο και μόνο αν δει κάποιος τους μοναδικούς
συμμάχους του (Μαντούρο από τη Βενεζουέλα, Λεπέν από τη Γαλλία, Φάρατζ από την
Αγγλία και Πέπε Γκρίλο από την Ιταλία) σε όλη την υφήλιο, αντιλαμβάνεται το που
οδήγησε τη χώρα.
Κι είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη κι οι μέχρι χθες
συνοδοιπόροι του, οι Ποδέμος στην Ισπανία, κρατούν πλέον σαφείς αποστάσεις,
αφού ο αρχηγός τους έσπευσε να τονίσει ότι ο ίδιος «δεν θα έθετε ποτέ σε
κίνδυνο την Ισπανία».
Με μια φράση τα είπε όλα.
Εν κατακλείδι.
Ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει
έστω και στοιχειωδώς την θλιβερή πραγματικότητα που οδήγησε τον τόπο.
Εκτός αν το συνειδητοποιεί και βαδίζει βάσει
σχεδίου.
Αν διέθετε έστω και στοιχειώδη αυτογνωσία, θα
ζητούσε από την κοινωνία να ψηφίσει «ναι» στο παράλογο δίλημμα που θέτει με το
δημοψήφισμα, ενώ ταυτοχρόνως θα δρομολογούσε τις διαδικασίες ένωσης της κοινωνίας
με μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία θα δρομολογούσε τις απαραίτητες
μεταρρυθμίσεις και θα επιχειρούσε να σώσει ότι σώζεται…
Δεν τον πράττει γαντζωμένος στην καρέκλα που του
έδωσε το 36% των ψηφισάντων –κι όχι του εκλογικού σώματος- στις εκλογές που βιαίως
οδήγησε τον τόπο.
Όπως και νάναι, αποτελεί μέγιστη πηγή καταστροφής
και για τη χώρα και για τον λαό της.
Ένας νάνος που θέλοντας να αλλάξει την Ευρώπη,
καίει την Ελλάδα!
Η πιο μεγάλη χάρη που μπορεί να κάνει στην χώρα,
είναι να φύγει χθες….
Τη Δευτέρα η Ευρώπη θα είναι εκεί.
Με όλα τα κουσούρια και τις αδυναμίες που της καταλογίζονται.
Θα είναι εκεί ισχυρή και μεγάλη.
Η Ελλάδα του Τσίπρα, όχι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου