Η… γερμανική μπότα!

Περισσότερα από 13 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, είναι η φοροδιαφυγή. Πολλά δισεκατομμύρια, επίσης, είναι όσα δεν μπορούν να εκτιμηθούν, αλλά χάνονται για τα δημόσια ταμεία, από το περίφημο σύστημα 4-4-2!

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι, αν είχαν εισπραχτεί έστω και τα μισά, δεν θα υπήρχε μαύρη τρύπα στα έσοδα, κανένα χαράτσι και ουδείς θα ασχολείτο με την Ελλάδα, πλην εκείνων εξ ημών που θεωρούν ότι ανεξαρτήτως της πάταξης της φοροδιαφυγής, πρέπει να

Ας σκούζουν τα κομματόσκυλα! Οι καιροί επιβάλλουν άλλη πλεύση.

Αναφέραμε στην προηγούμενη ανάρτησή μας, για την αναγκαιότητα ανασύνθεσης του πολιτικού δυναμικού της χώρας.
Δεν θα σταθούμε στις διάφορες απειλές στο διαδίκτυο, διότι προέρχονται από εκείνους που είναι στρατευμένοι στα υπάρχοντα πεπαλαιωμένα πολιτικά κόμματα.
Είναι, όμως, άκρως εντυπωσιακό, ότι οι ενδείξεις δείχνουν πως το συντριπτικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του, είτε αυτές αφορούν τους

Αναγκαιότητα η πολιτική ανασύνθεση

Μόνο τα κομματικά στελέχη και οι φανατισμένοι κομματικοί στρατοί μπορεί να αντιδρούν στην επιζητούμενη και αναγκαία από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, πολιτική ανασύνθεση.
Όμως, για να ξέρουμε που θέλουμε να οδηγηθούμε, οφείλουμε να ξέρουμε από που θα έχουμε αφετηρία, με δεδομένο ότι στην Ελλάδα έχουμε τρεις διακριτές πολιτικές και φιλοσοφικές γραμμές.
Κατ’ αρχάς έχουμε την λεγόμενη παράταξη της «Ελευθερίας», η οποία από το 1974 κι ύστερα εκφράστηκε από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠαΣοΚ.
Τα δυο κόμματα εναλλάχτηκαν στη εξουσία δημοκρατικά, με συνολική αποδοχή που υπερέβαινε το 75%.
Κατά δεύτερο, έχουμε τη γραμμή του

Η αντίδραση της ώριμης κοινωνίας!

Είναι θλιβερή πραγματικότητα, αλλά πρέπει πια να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και όχι να στρουθοκαμηλίζουμε.

Οι περισσότεροι του πολιτικού προσωπικού που χειρίζονται την κρίση και τις τύχες μας, αλλά και όσοι δεν χειρίζονται τα κρίσιμα θέματα και απλώς περιμένουν να αναλάβουν την εξουσία, δύσκολα θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα ακόμη και ως βοηθοί τσοπάνηδων! Επιπλέον, οι περισσότεροι των ασκούντων εξουσία στον δημόσιο τομέα, δύσκολα θα μπορούσαν να ασκήσουν βιοπορισμό ακόμη και ως βοηθοί οδοκαθαριστών.

Τα προσωπικά – κομματικά συμφέροντα των πρώτων, αλλά και τα συντεχνιακά των δεύτερων, καταδεικνύουν ότι

Γλώσσα και λαϊκισμός

Γράφει
ο Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης*

Η βαθμιαία επιβολή του λαϊκισμού ως θεμελιώδους οργανωτικής αρχής του πολιτικού και κοινωνικού βίου της χώρας αποτελεί τη βαθύτερη ρίζα της ελληνικής μεταπολιτευτικής κακοδαιμονίας.
Η αμφισβήτηση της ηγεμονίας του λαϊκισμού κατέστη εφικτή μόνον μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης η οποία βύθισε την Ελλάδα στη δίνη μιας πολυεπίπεδης κρίσης.
Θέματα που αποτελούσαν ταμπού επί δεκαετίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας και υπόκεινται σε δημόσιο διάλογο. Η βαθμιαία κυριαρχία του λαϊκισμού

Η σαπίλα του 4-4-2!

Αυτά που ξέρει ο κόσμος όλος, τώρα λέγονται και από επίσημα χείλη.

Οι αποκαλύψεις του τ. γραμματέα πληροφοριακών συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών  Δ. Σπινέλλη, στις πολλές εκδηλώσεις διαφθοράς των φοροελεγκτικών και τελωνειακών αρχών λογικώς θα έπρεπε να συγκλονίζουν τους πάντες.

Όμως, φαίνεται ότι οι πολλοί γνώριζαν.

Γνώριζαν το περίφημο 4-4-2!

Δηλαδή, τη μέθοδο των εφοριακών υπαλλήλων – ελεγκτών, οι οποίοι

Το δάκρυ του Κωνσταντίνου Καραμανλή

Γράφει ο Διονύσης Γουσσέτης*

Το ρεπορτάζ κατέγραψε ένα δάκρυ την ώρα που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπέγραφε το 1979 την ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ. Το δάκρυ το απέδωσαν στη συγκίνησή του.
Γνώριζε ότι έξω από την Ευρώπη το μέλλον μας θα είναι ζοφερό.
Εγώ όμως πιθανολογώ ότι ήταν και δάκρυ πένθους.
Σαν να διέβλεπε τον βαθμιαίο εκφυλισμό της κοινωνίας και τον σαρκασμό και την περιφρόνηση των Ευρωπαίων, που θα ακολουθούσαν τα Greek statistics και τα μετέπειτα.
Ηδη, έξω από το Ζάππειο, οι κραυγές

Τα δικά μας αναγκαία βήματα!

Όλοι μας βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις αλλά και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της ελληνικής κοινωνίας, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ.

Όλοι μας, πάλι, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι για να παραμείνουμε στο ευρώ, οφείλουμε να κάνουμε τέσσερα βήματα:

1 Να ολοκληρώσουμε τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας μέσα στον Ιανουάριο.

2. Να υλοποιήσουμε όσα έχουν ψηφιστεί, αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκαν από τους δογματισμούς και την ανικανότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου.

3. Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες που θα

Η «απαγορευμένη» στην Ελλάδα καινοτομία

Γράφει
ο Πάσχος Μανδραβέλης

Δύο προβλήματα έχουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Πρώτον, είναι ακριβά διότι οι μπαταρίες τους είναι ακριβές και, δεύτερον, ύστερα από 160 χιλιόμετρα δρόμου χρειάζονται φόρτιση, η οποία παίρνει 4-5 ώρες. Το τελευταίο δεν αποτελεί πρόβλημα για την κυκλοφορία εντός των πόλεων. Σπανίως κάνει κάποιος πάνω από 160 χλμ. εντός του αστικού ιστού και μπορεί άνετα κάθε βράδυ να γεμίζει το «ηλεκτρικό ρεζερβουάρ» στο σπίτι του.
Για τα μεγάλα ταξίδια όμως υπάρχει πρόβλημα. Ένα ηλεκτρικό

Η λίστα των ανάλγητων βουλευτών!

Άκρως προκλητικές είναι οι αξιώσεις των πρώην βουλευτών οι οποίοι σε περίοδο που η ελληνική κοινωνία μαστίζεται από πρωτοφανή οικονομική ανέχεια, εκείνοι ζητούν αναδρομικά πολλών εκατομμυρίων ευρώ και μάλιστα με…τόκο!

Οι άνθρωποι αυτοί δείχνουν απίστευτη κοινωνική αναλγησία και

διεκδικούν τα… αναδρομικά πολλών εκατομμυρίων ευρώ, με πρόσχημα τις αυξήσεις που δόθηκαν στους δικαστικούς λειτουργούς.
Ανάμεσά τους και πρώην βουλευτές που φέρονται να εμπλέκονται σε σκάνδαλα για τα οποία δεν έχει αποφανθεί η Δικαιοσύνη, όπως οι Άκης Τσοχατζόπουλος, Τάσος Μαντέλης, Γιώργος

«Όχι τώρα εκλογές», λέει ο Κωστής Στεφανόπουλος

«Η χώρα δε χρειάζεται εκλογές, αλλά μια κυβέρνηση με ικανότητες που θα εργασθεί να τη βγάλει από τους κινδύνους τους οποίους διατρέχει», είναι το μήνυμα που στέλνει μέσω βαρυσήμαντου άρθρου του στην Καθημερινή, ο δημοφιλέστερος Πρόεδρος που είχαν ποτέ οι Έλληνες, ο Κωστής Στεφανόπουλος.

Όπως αναφέρει, η σημερινή κυβέρνηση είναι του κ. Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος –επισημαίνει- διαθέτει τα προσόντα, το κύρος και τις γνωριμίες στο εξωτερικό για να επιτύχει τον στόχο.
«Συνεπώς τα κόμματα οφείλουν να παύσουν να ζητούν εκλογές και να αναγνωρίσουν τον συγκεκριμένο χρόνο, μέχρι της συμπληρώσεως της τετραετίας από τις προηγούμενες εκλογές, κατά τον οποίον

Μια βόμβα που έστησε μια φούσκα!

Ο φλερτάρων με την ηγεσία του ΠαΣοΚ, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, είναι ιδιάζουσα περίπτωση πολιτικού ανδρός.

Για κάποιο χρονικό διάστημα, βοηθούντος και του γεγονότος ότι το ΠαΣοΚ ήταν αντιπολίτευση, θεωρήθηκε πολιτικός υψηλού και εκσυγχρονιστικού οίστρου.

Όμως, όλο και περισσότερο γίνεται πλέον αποδεκτή η άποψη που εκφράζεται ότι

ότι αν δεν είχε σκάσει η βόμβα στα χέρια του Σάββα Ξηρού, δεν θα τον αντιμετώπιζε κάποιος, παρά ως έναν ακόμη σοβαρό βουλευτή της επαρχίας.

Η τύχη, όμως, ήταν απλόχερη μαζί του.

Εξ αιτίας των αλυσιδωτών, τότε, εξελίξεων με την

Για τη μεταρρύθμιση των περιφερειών

Γράφει
ο Ηλίας Μόσιαλος

Σήμερα υπάρχουν τρεις σημαντικές ασυμμετρίες στη λειτουργία των περιφερειών.
Η πρώτη αφορά την ασυμμετρία της σχέσης πολιτικής και οικονομικής αποκέντρωσης. Η πολιτική αποκέντρωση δεν συνοδεύεται από την αντίστοιχη οικονομική αποκέντρωση.
Αυτό με έναν τρόπο θα μπορούσε να γίνει με τη μερική αντικατάσταση του συστήματος μεταβιβαστικών πληρωμών από τον κρατικό προϋπολογισμό στη δυνατότητα

Ας απεργεί η ΕΡΤ! Δεν λείπει σε κανέναν!

Εδώ και καμιά δεκαριά ημέρες απεργεί η ΕΡΤ.
Ε, και;

Δύσκολα θα βρεθεί νοήμων άνθρωπος να πει ότι κάτι του έλειψε.
Ακόμη κι εκείνοι που μιλάνε για τη…διάδοση του ελληνικού πολιτισμού!

Το κακό είναι ότι δεν απεργεί και το περιβόητο κανάλι της Βουλής, των εκατομμυρίων εξόδων και των απολύτως μηδενικών εσόδων, προϊόν της μεγαλομανίας των πρόσφατων προέδρων της.

Δεν θ’ αργήσει η ώρα που ο κοσμάκης θα βλέπει συνδικαλιστή και θα ανοίγει προς την κατεύθυνσή του και τα δέκα δάχτυλα των χεριών του.
Χώρια που θα του φωνάζει «άει σιχτίρ κηφήνα»! Θυμηθείτε

Σκηνές εθνικής ταπείνωσης

Γράφει
η Έλλη Τριανταφύλλου


Η πρώτη σκηνή εκτυλίχθηκε στις αρχές της εβδομάδας, σε κεντρικό σημείο των Βρυξελλών.
Εστιάτορας σταματάει τέσσερις δημοσιογράφους -μεταξύ των οποίων και η υπογράφουσα - και τους ρωτάει:
«Από πού είστε; Από την Πορτογαλία;».
«Οχι», απαντάμε.
 «Από την Ισπανία;», επιμένει αυτός.
«Όχι, όχι, από την Ελλάδα»,

Η λογική Μπουτάρη

Ο Γιάννης Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, έχει δείξει με τις πράξεις του ότι τον οδηγεί η απλή λογική. Μπορεί να δείχνει «αναρχοαυτόνομος» ή αντισυμβατικός, αλλά η αλήθεια είναι ότι σκέφτεται διαφορετικά από τον μέσο όρο των συμβατικών – συστημικών πολιτικών. Κι αυτό αποτελεί στην εποχή μας μέγα εύσημο.Το σημαντικότερο για τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης, είναι ότι δεν χαϊδεύει αυτιά και υπερασπίζεται με πάθος την λογική. Έπεσε στα χέρια μας μια συνέντευξή του στο περιοδικό Soul. Μια συνέντευξη πλήρης πολιτικού ρεαλισμού. Καταθέτουμε

Οι δυο ελληνικοί δρόμοι

Αν κάποιος θελήσει να χαρακτηρίσει επιγραμματικά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, μπορεί να πει ότι κατατείνουν σε περισσότερο απαιτητική και πειθαρχημένη Ευρώπη. Οι ηγέτες της Ευρώπης, δεν έβαλαν το χέρι επί τον τύπο των ήλων. Απέφυγαν προς το παρόν να αμφισβητήσουν το υφιστάμενο οικονομικό σύστημα. Αντιθέτως, οι αποφάσεις τους είχαν στόχο τον κατευνασμό των αγορών. Επέλεξαν, την υιοθεσία της γαλλογερμανικής πρότασης για ένα νέο αυστηρότερο δημοσιονομικό κανόνα και εγκατέλειψαν κάθε

Το πρώτο ευρωπαϊκό ρήγμα!

Οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών, μικροί σε πολιτικό βεληνεκές, δεν κατάφεραν (τουλάχιστον μέχρι τα ξημερώματα) να καταλήξουν σε αποφάσεις με τις οποίες θα αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους της ευρωζώνης.

Όπως μεταδίδει το Reuters, οι ηγέτες της Ε.Ε. δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν στον καθορισμό ενός ανώτατου ορίου για το μέγεθος του μόνιμου ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, το ESM, το οποίο θα περιορίζεται σε 500 δισ. ευρώ.

Το ποσό αυτό θα επανεξεταστεί το Ιούλιο του επόμενου έτους, όταν ο ESM αναμένεται να τεθεί σε ισχύ.
Οι ηγέτες συμφώνησαν να

Ο συνδκαλιστικός παραλογισμός δεν είχε συνέχεια

Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι το συνδικαλιστικό κίνημα όπως αναπτύχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, έγινε η γη της επαγγελίας για μια δράκα τεμπέληδων, κομματόσκυλων – κρατικοδίαιτων, κατά βάση αμόρφωτων και απαίδευτων ανθρώπων.

Οι νοοτροπίες και οι πρακτικές τους, είχαν και έχουν στόχο την προάσπιση στενών συντεχνιακών, αλλά και προσωπικών συμφερόντων.

Με προνόμια που τους επιτρέπουν στο όνομα του συνδικαλισμού, ακόμη και να μην εργάζονται!

Όλοι μας ξέρουμε τι γίνεται, όλοι μας έχουμε

Ζητούνται ιδέες

Γράφει ο Γιάννης Κ. Πρετεντέρης

Επιτέλους κάποιος προσδιόρισε συγκεκριμένα τις ανάγκες του σημερινού ΠΑΣΟΚ.

«Χρειαζόμαστε ιδέες, δεν χρειαζόμαστε πρόσωπα» απεφάνθη χθες ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Χ. Καστανίδης.

Μια ιδέα, ας πούμε, σαν αυτήν του δημοψηφίσματος, την οποία εισηγήθηκε, χειροκρότησε και (αν κατάλαβα καλά) ακόμη χειροκροτεί ο πρώην υπουργός.

Μια ιδέα η οποία ουδέποτε υπήρξε, αφού ακόμη και σήμερα δεν γνωρίζουμε για ποιο θέμα θα γινόταν το δημοψήφισμα, ούτε σε ποιο ερώτημα θα μας καλούσαν να απαντήσουμε.

Μια ιδέα η οποία οδήγησε τον τόπο με το ένα πόδι έξω από το ευρώ και ξεσήκωσε μια πρωτοφανή κρίση στις σχέσεις μας με τους ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι την εξέλαβαν ως «ρήξη εμπιστοσύνης».

Μια ιδέα η οποία (σύμφωνα με στοιχεία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος) προκάλεσε

Ο Ανδρέας Λοβέρδος πήρε κεφάλι στην κούρσα διαδοχής!

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα δημοσκόπησης της εταιρείας

Pulse, που διενεργήθηκε για λογαριασμό της εφημερίδας «Το Ποντίκι».

Η δημοσκόπηση αφορά την επόμενη ημέρα του ΠαΣοΚ και δείχνει ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει ξεπεράσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο και μάλιστα με απόσταση σχετικής ασφάλειας.

Αναλυτικά, στο σύνολο του εκλογικού σώματος, τα ευρήματα

Τα δάκρυα της Έλσας!

Είναι σαφές νομίζουμε ότι με τον τίτλο μας δεν υπονοούμε τα δάκρυα της Έλσας Παπαδημητρίου επειδή «έχασε» την πρωθυπουργία για την οποία την πρότεινε ο Γιώργος Παπανδρέου πριν προτείνει τον Κακλαμάνη, τον Πετσάλνικο και πριν καταλήξει ασθμαίνοντας στη λύση Παπαδήμου.

Είναι σαφές ότι εννοούμε τα δάκρυα της Έλσας Φορνέρο, της Ιταλίδας υπουργού Εργασίας, όταν αναγκάστηκε να εξαγγείλει τις μειώσεις μισθών και συντάξεων στη γειτονική χώρα.

Δάκρυα αληθινά κι όχι

Μήπως φταίει η λέσχη Μπίλντεμπεργκ;

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Sporday, με τίτλο «Ξεφτίλες», υπέρτιτλο «Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας! Και τότε και τα δυο τελευταία χρόνια…» και υπότιτλο «Ο γαλλογερμανικός άξονας δούλεψε και πάλι. Αυτή τη φορά αποφάσισε να στείλει τον Ολυμπιακό στο Γιουρόπα Λίγκ. Άνοιξαν τα “γερμανικά σύνορα” στο δεύτερο και τρίτο γκολ της Μαρσέιγ»….μόνο ως χιούμορ μπορεί να το εκλάβει κάποιος.

Όπως και το άρθρο του Γιώργου Χελάκη με τίτλο «Συγγνώμη Άνγκελα δεν θα το ξανακάνω».

Άλλωστε ο Γιώργος φημίζεται για το καλό του χιούμορ.

Σκεπτόμενοι, όμως καλύτερα και κάνοντας την αυθαίρετη διαπίστωση ότι σε τέτοιες περιστάσεις δεν χρειάζεται χιούμορ, καταλήγουμε στην απόφαση ότι

Εικόνες κατοχής!

Περιστατικό πρώτο: Πλατεία Πεντέλης, χθες το πρωί. Μπροστά σε κάδο σκουπιδιών, στήνεται μάχη μεταξύ δυο συμπολιτών μας για τα λάφυρά του. Υπολείμματα τροφών!

Περιστατικό δεύτερο: Πλατεία Αναλήψεως στα Βριλήσσια, χθες το μεσημέρι. Συμπολίτισσά μας, που όπως λένε οι πληροφορίες προέρχεται από τις καλύτερες οικογένειες της περιοχής, ζητιανεύει από περαστικούς ΜΟΝΟ τρία ευρώ, για να πάρει γάλα και ψωμί! Μόλις τα «εισπράττει», μπαίνει

Συντεχνιακά «χάδια» σε εκπαιδευτικούς κατηγορούμενους για πορνεία, βιασμό, ασέλγεια και ναρκωτικά!

Η ατιμωρησία στην Ελλάδα είναι το μόνο «καθεστώς» που λειτουργεί. Το γνωρίζουν ακόμη και οι πέτρες και σ’ αυτό οφείλεται και η εκτεταμένη διαφθορά στο δημόσιο και οι ηθική υποβάθμιση αξιών.

Όταν, όμως, αυτό γίνεται συμβαίνει στον τομέα της Παιδείας, όπου σοβαρότατα αδικήματα αντιμετωπίζονται με μεγάλη κωλυσιεργία και ποινές «χάδια», τότε τα πράγματα αποκτούν άλλη διάσταση.

Η συντεχνιακή αντιμετώπιση, προκαλεί βάναυσα την κοινωνία. Τα δε υπηρεσιακά και πειθαρχικά συμβούλια που απαρτίζονται από εκπαιδευτικούς που…δικάζουν συναδέλφους τους, αποτελούν

Ο συγκερασμός φιλελευθερισμού και δημοκρατικού σοσιαλισμού!

Μπορεί άραγε η σοσιαλδημοκρατία να είναι φιλελεύθερη;

Πόσο είναι εφικτή η απόλυτη υπεράσπιση των ελευθεριών (που προασπίζεται ο φιλελευθερισμός), με την υπεράσπιση των πρωτείων του κοινωνισμού (που προασπίζεται ο δημοκρατικός σοσιαλισμός);

Κι από την άλλη είναι σωστά αυτά τα ερωτήματα, όταν έχουμε ως δεδομένο ότι αφετηρία και των δυο είναι ο άνθρωπος και η ελευθερία του μέσω της ισότητας ευκαιριών;

Έχουμε τη βεβαιότητα ότι φιλελευθερισμός και δημοκρατικός σοσιαλισμός είναι δυο ιδεολογικά ρεύματα αλληλοσυμπληρούμενα.

Άλλωστε έχουν κοινό δεδομένο

Επανυφαίνοντας τον κοινωνικό ιστό

Γράφει
ο Πάσχος Μανδραβέλης

Ο μεγαλύτερος καημός πολλών δημοσιολογούντων -πολιτικών, διανοητών κ. λπ. - είναι η κοινωνική συνοχή.
Γι’ αυτήν έγραφαν πολύ πριν από την κρίση και αυτήν θρηνούν μετά την κρίση.
Επί της ουσίας έχουν δίκιο.
Η κοινωνική συνοχή είναι βασικός παράγων ανάπτυξης μιας χώρας, σημαντικότερος ίσως και από

Όπως αναμενόταν χάσαμε!

Περισσότερο από μια ώρα διήρκησε η ανάγνωση του σκεπτικού και της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, που εκδίκασε την προσφυγή των Σκοπίων εναντίον της Ελλάδας, αναφορικά με το βέτο της κυβέρνησης Καραμανλή στην ένταξη του γειτονικού κράτους στο ΝΑΤΟ, τον Απρίλιο του 2008.

Όπως αναμενόταν, η απόφαση αναφέρει ότι τα Σκόπια έχουν κάθε δικαίωμα να θέλουν να γίνουν μέλη οργανισμών που αποτελούνται από κράτη – μέλη, με τη διαδικασία της ψηφοφορίας.

Επιπλέον, κάνει δεκτή την προσφυγή των Σκοπίων, που υποστήριξαν ότι το ελληνικό βέτο αποτελεί παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας των δυο χωρών.

Σε ότι αφορά στο δεύτερο αίτημα της σκοπιανής προσφυγής, με το οποίο ζητούσε να μη μπορεί η Ελλάδα να αρνηθεί

Ένα εφιαλτικό μα υπαρκτό σενάριο

Υπάρχει, αλήθεια, κάποιος σώφρων πολίτης που να μην επιθυμεί η χώρα να σταθεί στα πόδια της και δη μέσα στην Ευρωζώνη;
Η αυτονόητη απάντηση είναι «όχι», αλλά ας κρατάμε μικρότερο καλάθι.
Για να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της, είναι σαφές ότι πρέπει, αυτή την περίοδο, να περάσει από κάποια κρισιμότατα στάδια, τα οποία απαιτούν λεπτούς χειρισμούς.
Κατ’ αρχάς πρέπει να ολοκληρωθούν οι διαβουλεύσεις για ενεργοποιηθεί το PSI, το οποίο θα ελαφρύνει το χρέος και θα απαλλάξει την επόμενη κυβέρνηση από τις συνεχείς και ψυχοφθόρες τρίμηνες αξιολογήσεις της τρόικας.
Αν αυτό συμβεί, τότε υπάρχει

Στο καλό «δικέ» μας Σώκρατες!

Ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές –θρύλους, του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ο Βραζιλιάνος Σώκρατες, έφυγε τα ξημερώματα από τον μάταιο τούτο κόσμο, στο νοσοκομείο «Άλμπερτ Αϊνστάιν» στο Σάο Πάουλο, υποκύπτοντας στην λοίμωξη η οποία τον ταλαιπωρούσε τους τελευταίους τέσσερις μήνες.

Ο 57χρονος άσσος, το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας, τα οποία είχαν αιτία το αλκοόλ.

Προσφάτως είχε υποστεί κύρωση του ήπατος και ρήξη στομάχου.

Η μόλυνση στο αίμα του, δημιούργησε αναπνευστικά προβλήματα και η αναπνοή του στηριζόταν στα μηχανήματα.

Ο Σώκρατες, καταγόταν από οικογένεια με έντονη αγάπη στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, η οποία του έδωσε το όνομα του Έλληνα φιλοσόφου. Το πλήρες όνομά του ήταν Sοcrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira

Άνθρωπος με ιδιαίτερη πνευματική καλλιέργεια, σπούδασε

Τέσσερα κόμματα μέσα σε δύο!

Είναι δυο υπουργοί του ΠαΣοΚ από τη μια μεριά και δυο πρώην της Νέας Δημοκρατίας από την άλλη.
Οι δυο από το ΠαΣοΚ, συζητάνε το μέλλον του κόμματός τους. Αναρωτιούνται πόσοι από τους ψηφοφόρους τους θα το ξαναψηφίσουν.
Προφανής απάντηση δεν υπάρχει..
Ο πρώτος δηλώνει ότι όσοι ψηφίσουν ΠαΣοΚ, επιθυμούν να συνεχιστεί η μεταρρυθμιστική επιχείρηση της τελευταίας κυβέρνησης Παπανδρέου, αφού επιτέλους το κόμμα μπορεί να απαλλαγεί από τα βαρίδια του με τον αναχρονιστικό τρόπο σκέψης και τους λαϊκιστές που είχαν εθιστεί με το ρουσφετολογικό κράτος. Δηλώνει, ακόμη, ότι

Για ποια δημοκρατία μιλάμε;

Λέμε ότι έχουμε δημοκρατία.
Μάλιστα!
Όμως, για ποια δημοκρατία μπορούμε να μιλάμε όταν η Ελλάδα είναι η χαρά του κάθε διαπλεκόμενου, του κάθε φοροφυφάδα, του κάθε αεριτζή και του κάθε κρατικοδίαιτου κηφήνα;
Για ποια δημοκρατία μιλάμε όταν η εφαρμογή των νόμων έχει καταστεί όραμα θερινής νυκτός;
Για ποια δημοκρατία μιλάμε όταν η ισοπολιτεία και η ισονομία αποτελούν για εμάς κάτι σαν την ανακάλυψη της αρχής του Αρχιμήδη;
Για ποια δημοκρατία μιλάμε, όταν οι

Οι απεργίες είναι η ψυχοθεραπεία των συνδικαλιστών και της αριστεράς

 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην Ελλάδα διαθέτουμε υπερβολική δημοκρατία που αγγίζει τα όρια της ημιαναρχίας και ταυτοχρόνως υπερπληθώρα λόγου.Όποιος θέλει, κάνει ότι και όποτε θέλει. Ανεξαρτήτως αν με τις πράξεις του βλάπτει τον άλλο.

Η δημοκρατία, φυσικά, δεν ευθύνεται αν κάποιοι την εννοούν κατά το δοκούν.
Αλλά,  μια βασική της αρχή αναφέρει ότι ξεκινά από εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των άλλων.
Ενώ οι περισσότεροι συμφωνούμε ότι μια απεργία είναι αποδεκτή ως

Άλλα λένε οι συνδικαλιστές, άλλα ο Αβραμόπουλος κι η κρίση στρατηγικής συνεχίζεται…

Νέα προβλήματα στρατηγικής φαίνεται ότι έχουν ανακύψει στη Νέα Δημοκρατία, με στελέχη και βουλευτές να ερίζουν δημοσίως σχετικά με το εάν το κόμμα στηρίζει ουσιαστικά την κυβέρνηση Παπαδήμου, τόσο σε ότι αφορά τον σκοπό της, όσο και στο πλαίσιο που πρέπει αυτή να κινείται.

Η αρχή έγινε με παρέμβαση της ΔΑΚΕ και των σκληρών πυρήνων αυτής, με μια δήλωση του προέδρου της Ν. Κιουτσούκη, που περισσότερο θύμιζε όργανο του ΚΚΕ παρά του φιλελεύθερου χώρου.

Ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ κάλεσε (!!!) τον Αντώνη Σαμαρά και τους βουλευτές του κόμματος

Όχι στο κόμμα του Δημοσίου

Γράφει

ο Ηλίας Μόσιαλος 

Το πολιτικό μας λεξιλόγιο πάσχει από λέξεις που ερμηνεύονται λανθασμένα.

Για παράδειγμα, η αγορά είναι συνώνυμο του νεοφιλελευθερισμού και το κράτος αντανακλά πάντα τα κεκτημένα των πολιτών.

Αυτές οι παρεξηγημένες έννοιες μας εμποδίζουν να δούμε καθαρά τον πραγματικό ρόλο των αγορών και του κράτους όπως τον αντιλαμβάνεται η σύγχρονη Κεντροαριστερά.

Και όμως αυτό σήμερα είναι απόλυτα αναγκαίο, καθώς η κρίση μας επιβάλλει να

Ο…φίλος Θύμιος πάει με ταξί στο ΛΑΟΣ και στη Β΄ Αθηνών

Από την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου, στο ρεπορτάζ με τίτλο «Σε τροχιά σύγκρουσης η Νέα Δημοκρατία με τον …Λυμπερόπουλο», το grpost είχε αποκαλύψει ότι στην αξιωματική αντιπολίτευση έχουν πληροφορίες για «πλαγιοκόπηση» του σωματείου των ταξιτζήδων και του προέδρου του από τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τον ΛΑΟΣ.

Η διαγραφή από τη Νέα Δημοκρατία του…φίλου Θύμιου, πλέον της αναγκαιότητας που υπήρχε αφού ήταν έντονο το πρόβλημα που δημιουργείτο στην εικόνα του κόμματος, φαίνεται ότι εμπεριείχε και το παρασκήνιο που είχαμε αποκαλύψει.

Πράγματι, ο Θύμιος Λυμπερόπουλος είχε

Όλα καλά με τον Γιώργο Σουφλιά

Απολύτως επιτυχημένη ήταν τελικά η μεταμόσχευση νεφρού στην οποία υπεβλήθη ο Γιώργος Σουφλιάς στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε χθες από τον διευθυντή - συντονιστή της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων Νεφρού του νοσοκομείου Γεώργιο Ζαββό, μαζί με

Παραπέμπεται για αποπομπή το χουντοσταγονίδιο!

Με το ερώτημα της αποπομπής παραπέμπεται τελικά στο πειθαρχικό συμβούλιο της Σχολής Ευελπίδων ο αρχηγός της, ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής της γιορτής του Πολυτεχνείου, με την ψαλμωδία του ύμνου της χούντας! Ταυτοχρόνως, η όλη υπόθεση πέρασε και στον Εισαγγελέα του Στρατοδικείου, για να ερευνηθεί αν έχει περιπέσει και σε ποινικά αδικήματα. Πάντως, από τη στιγμή που έγινε γνωστή η όλη υπόθεση και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος,

Οι υπάλληλοι αντιτίθενται στη μετακόμιση του Υπ. Οικ. που γίνεται για λόγους οικονομίας!

Εξώδικο στον Ευάγγελο Βενιζέλο απέστειλαν οι δημόσιοι υπάλληλοι που εργάζονται στο υπουργείο Οικονομικών, με το οποίο αρνούνται να…μετακομίσουν στο κτίριο του «Κεράνη» στην περιοχή του Ρέντη! Η πρωτοφανής ενέργεια, αποδεικνύει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι διαθέτουν απολυταρχική νοοτροπία και ενδιαφέρονται μόνο για τα του οίκου τους, τη στιγμή που είναι αναγκαίες οι περικοπές δαπανών και αιματηρές οικονομίες. Οι διαμαρτυρίες των υπαλλήλων (Ομοσπονδία

«Έφαγαν» τους τίμιους!

Παρά τις μεγαλοστομίες, κυβερνητικές και παραγοντικές, περί κάθαρσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτό εξακολουθεί να παραμένει έρμαιο των διαθέσεων συγκεκριμένων κύκλων, που ουδέποτε θέλησαν να το καταστήσουν αξιόπιστο.

Παρά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του καλοκαιριού, παρά τις εξαγγελίες για απόλυτη κάθαρση, όλα δείχνουν να κινούνται βάσει συγκεκριμένων σχεδίων που εκπονούν κάποιοι μεγαλοπαράγοντες.

Έτσι, μετά την προκλητική

Η πρώτη δικαίωση από την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου

Όσοι εδώ και πολλά χρόνια είχαμε ταχθεί υπέρ της κατάργησης του Πανεπιστημιακού ασύλου, είχαμε χαρακτηριστεί περίπου ως…φασίστες.

Όσοι έβλεπαν ότι με την διαμορφωμένη κατάσταση από ομάδες, υποομάδες, ακόμη και ποινικούς καταδίκους, δεν μπορούσε επ’ ουδενί το Πανεπιστήμιο να επιτελέσει το έργο του, ήταν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, ενός εκφυλιστικού συστήματος πανεπιστημιακών, κομματικών και δημοσιογραφικών συμφερόντων.

Κι είναι χαρακτηριστικό ότι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ, έδειχνε μονίμως συνοδοιπόρος της εκνομίας.

Η ΠΟΣΔΕΠ, ποτέ δεν «μίλησε», όταν

Η Μέρκελ ετοιμάζεται να βάλει όπισθεν

Οι πιέσεις από τις ΗΠΑ, αλλά και τα άλλα μεγάλα κράτη που συμμετέχουν στο ΔΝΤ, φαίνεται να μην αφήνουν περιθώρια πολλών ελιγμών στη Γερμανία και μάλλον βρίσκεται η μέθοδος για να δανειοδοτούνται οι ευρωπαϊκές χώρες, όταν δεν μπορούν να βγουν στις αγορές.

Η μέθοδος, μάλλον θα προβλέπει δανεισμό του ΔΝΤ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ο εν συνεχεία δανεισμός των χωρών από αυτό.

Οι πιέσεις του Ομπάμα στην Μέρκελ είναι ασφυκτικές και αποτυπώνονται με τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών του Λουξεμβούργου:

«Αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη αφορά και όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Πιστεύω ότι στη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ, η Ουάσιγκτον κατέστησε σαφές ότι τα προβλήματά μας είναι και δικά τους και το αντίστροφο.

Το ΔΝΤ, λοιπόν ,είναι ο τόπος όπου συναντώνται Ρωσία, Κίνα, Αμερική και Ευρώπη και γι’ αυτό θα

Η Ευρώπη συναντά την Ιστορία της, η κρίση μόλις αρχίζει

Γράφει ο Γιώργος Π. Μαλούχος

Με συνεχείς επιταχύνσεις, φτάνουμε πια όλο και πιο κοντά στην καρδιά του προβλήματος: στους βαθύτερους εθνικούς ανταγωνισμούς στο πλαίσιο του «κοινού» νομίσματος. Όσο περνούν οι μέρες και μειώνεται ο χρόνος μέχρι την 9^η Δεκεμβρίου, τόσο γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι η βάση του προβλήματος είναι πάνω απ’ όλα η σύγκρουση καθαρά εθνικών πολιτικών στα πλαίσια της ζώνης του ευρώ, με τη Γερμανία να δίνει πια τη μεγάλη μάχη για την καθολική της επικράτηση στην Ευρώπη. Η ξαφνική χθεσινή συμφωνία των τραπεζικών γιγάντων του πλανήτη δεν αποτελεί απλώς μια προσπάθεια ανάσχεσης