Νόμος είναι το… δίκιο των πρυτάνεων!

Οι παλαιότεροι ασφαλώς θα θυμούνται τον προφέσορα του λαϊκισμού Ανδρέα Παπανδρέου να δηλώνει το περίφημο ότι «μόνος θεσμός είναι ο λαός»! Ακολούθησε η παλαβή Αριστερά που για να βγει στην αντεπίθεση εξαπέλυσε το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»! Κι ύστερα, όλοι οι μιμητές τους, που έλεγαν κι έκαναν άλλος το μακρύ κι άλλος το κοντό του. Με πρωτεργάτες και πολιτικούς, αλλά κυρίως τις καταστροφικές συνδικαλιστικές συντεχνίες. «Νόμος είναι

 το…δίκιο των ταξιτζήδων», φώναζε το καλοκαίρι ο …φιλελεύθερος Λυμπερόπουλος, το ίδιο παλαιότερα για τις συντεχνίες τους ο Κουτσούκος, ο Πρωτόπαπας, ο Κανελλόπουλος, ο Φωτόπουλος, ο Παναγόπουλος, ο Γεωργακόπουλος κι ο κάθε πικράμένος.

Γιατί, λοιπόν, να ξεχωρίζει ο Μπαμπινιώτης και να μη «φωνάζει» δια των μεθόδων του ότι … «νόμος είναι το δίκιο των πρυτάνεων»; Γιατί να μη δικαιώνει ο νυν υπουργός Παιδείας την συντεχνία στην οποία ανήκει κι ο ίδιος, τη στιγμή που ο συναινετικά ψηφισμένος νόμος τους στερεί μέρος της εξουσίας και των προνομίων που απολάμβαναν;

Η μη εφαρμογή του νόμου για την Παιδεία, αποδεικνύει ότι το πολιτικό σύστημα δεν έχει τις αντοχές να προχωρήσει στις επιβαλλόμενες μεταρρυθμίσεις. Σε μια περίοδο που όλοι ομνύουν στις μεταρρυθμίσεις, οι πολιτικοί αφήνουν τον Μπαμπινιώτη και την συντεχνία του να ξευτιλίζουν και τη Βουλή και τους νόμους. Κι έτσι, δίνεται το σύνθημα και στους άλλους: «Αντισταθείτε για να μην αλλάξει τίποτα»!

Φυσιολογικά λοιπόν, σε όλα τα μέτωπα που έχουν ανοίξει και στα οποία υπάρχουν ισχυρές πελατειακές διαπλοκές και κομματικές σχέσεις, διακρίνουμε την επιχείρηση αναστολής των απαραίτητων αλλαγών, με θεμιτούς ή αθέμιτους τρόπους.

Κι αυτό, αποτελεί ότι χειρότερο για τον τόπο, πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι μέσα στο επόμενο τρίμηνο πρέπει να κάνουμε άλματα αντί βημάτων σημειωτόν…