Δεν είναι μόνο οι ομολογίες των περισσοτέρων κομμάτων (ακόμη και των λεγομένων αντιμνημονιακών) ότι επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Όμως, μια μεγάλη αντίφαση είναι εκείνη που προέρχεται από τα αντιμνημονιακά και λαϊκίστικα κόμματα, τα οποία αποφεύγουν τη συζήτηση επί τούτου, επειδή είναι
ηλίου φαεινότερο ότι θα αυτοπαγιδευτούν.
Προσέξτε. Επιθυμούν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, ισχυρίζονται ότι δεν εκφράζουν πολιτικές επιστροφής στη δραχμή αλλά δεν αποδέχονται τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή της χώρας σ’ αυτήν!
Βεβαίως, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που επιθυμούν μια άλλη ευρωζώνη, στα μέτρα τους, που δεν θα τηρεί τους νομισματικούς κανόνες, θα τυπώνει χρήμα και θα εκδίδει συνεχώς ευρωομόλογα, καλύπτοντας τα χρέη των δημοσιονομικά απείθαρχων. Φυσικά, αυτή η Ευρωζώνη –προς το παρόν τουλάχιστον- δεν είναι ορατή αφού δεν την αποδέχονται οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, οι οποίες ήταν και εκείνες που αφενός «πληρώνουν» την Ελλάδα και τις άλλες προβληματικές χώρες του Νότου και αφετέρου «πλήρωσαν» τα χρόνια της ύφεσης και τον υψηλού πληθωρισμού.
Αν αυτό δεν αποτελεί αντίφαση και πολιτική κοροϊδία, τότε τι είναι;
Κοντολογίς: Είναι εύκολο να σηκώνει κάποιος το μπαϊράκι του αντιμνημονιακού, είναι εύκολο να σηκώνει πατριωτικές σημαίες και λάβαρα επανάστασης, αλλά πάρα πολύ δύσκολο να τα υπερασπίζεται σε περιβάλλον ευρώ.
Συνεπώς, ας αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε…Οφείλουμε να κάνουμε την επιλογή σε ποιο περιβάλλον επιθυμούμε να ζήσουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου