Σε ποιον κόσμο ζουν;

Γράφει ο Γιώργος Παπαϊωάννου

  «Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει τα ταμπού της. Ως τώρα υπάρχει ένα ταμπού για την υποχρεωτική απόλυση υπαλλήλων στο Δημόσιο που είναι υπερστελεχωμένο. Υπάρχει ακόμη ένα ταμπού για την κατάργηση οργανισμών που δεν χρειάζονται πλέον» δήλωσε την Τετάρτη μιλώντας στο Λονδίνο σε εκδήλωση για την Ελλάδα ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν και προκάλεσε αντιδράσεις, οι οποίες εν πολλοίς είναι κατανοητές. Διότι σε περιόδους ύφεσης η απόλυση εργαζομένων και το κλείσιμο οργανισμών και επιχειρήσεων είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Σε μια δίκαιη κοινωνία όμως τα βάρη

 θα πρέπει να μοιράζονται. Δεν μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να έχει θυσιάσει στον βωμό της κρίσης περίπου 600.000 θέσεις εργασίας και ο δημόσιος ούτε μία. Διότι οι άνεργοι από περίπου 400.000 πριν από τρία χρόνια έχουν ξεπεράσει σήμερα το 1 εκατομμύριο. Και σχεδόν στο σύνολό τους προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα. Στον δημόσιο τομέα, με εξαίρεση τους συμβασιούχους που δεν ανανεώθηκε η σύμβασή τους, κανένας δεν έχασε τη δουλειά του.

Ακόμη και αν ανήκει στη σπάνια κατηγορία αυτών που έκλεισαν οι υπηρεσίες τους, θα μετατάχθηκε σε κάποια άλλη.

Το ζήτημα της περιστολής του δημόσιου τομέα τέθηκε από την αρχή της κρίσης, από το πρώτο πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας που συνέταξε η κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου στις αρχές του 2010, πολύ πριν από το μνημόνιο. Ακολούθησαν ο κανόνας μία πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις που ποτέ δεν εφαρμόστηκε και το φιάσκο με την εφεδρεία, ιδέα που εισηγήθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντ. Σαμαράς και κάποια παραλλαγή της υιοθέτησαν οι κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ.

Ωστόσο πρόοδος δεν υπήρξε. Η δαπάνη του Δημοσίου για μισθούς και συντάξεις το διάστημα Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2012 συγκρινόμενη με το ίδιο δίμηνο του 2010, όταν δεν είχαν ληφθεί ακόμη μέτρα, έχει μειωθεί μόλις κατά 8%. Δηλαδή, το όφελος είναι πολύ μικρότερο από τις μειώσεις εισοδημάτων που έχουν υποστεί οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι και οι οποίες είναι της τάξεως του 20%.

Πράγμα που σημαίνει ότι οι θυσίες των φορολογουμένων που πλήρωσαν έκτακτες εισφορές, χαράτσια και άλλους φόρους πήγαν στράφι. Χάθηκαν στη μαύρη τρύπα των δαπανών του Δημοσίου, διότι τα κόμματα συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν: τον μπάρμπα από την Κορώνη. Τρανταχτό παράδειγμα οι προσλήψεις εποχικών υπαλλήλων στα ΕΛΤΑ, τις οποίες ο αρμόδιος υπουργός κ. Μάκης Βορίδης δεν κατάλαβε. Οπως μας πληροφόρησαν, οι προσλήψεις αυτές γίνονται παραδοσιακά τα τελευταία 17 χρόνια εν όψει της αυξημένης αλληλογραφίας του Πάσχα!

Σε ποιον κόσμο ζουν;

Πηγή: Το Βήμα