Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Είδαμε, έστω και λίγο, αυτό που αποκαλούμε «ψυχή» της δημοκρατίας.
Τον διάλογο, στην τηλεμαχία των δυο προέδρων των κομμάτων
που διεκδικούν τη νίκη στις εκλογές της Κυριακής.
Μπορεί να ήταν ένας διάλογος που στόχευε στους αναποφάσιστους
κι όχι στους «μπετοναρισμένους» ψηφοφόρους των δυο πλευρών, αλλά ακούστηκαν
επιχειρήματα, φάνηκε αμηχανία ή «πλεονέκτημα» επιχειρημάτων, είδαμε νεύρο,
ακόμη και χιούμορ.
Ειδικά αυτό το
τελευταίο ήταν είδος εν ανεπαρκεία στο
μέχρι σήμερα πολιτικό σύστημα κι η ανάδειξή του οφείλεται κυρίως στον πρόεδρο της
Νέας Δημοκρατίας.
Κάτι που καταγράφεται στα υπέρ του.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ακούσαμε ή δεν μάθαμε κάτι νέο
για όσα θα κληθεί να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση.
Ουσιαστικά οι δυο αρχηγοί διαγκωνίστηκαν αναφορικά με το
ποιος θα εφαρμόσει καλύτερα τις δεσμεύσεις της χώρας.
Ακόμη κι όταν οι δημοσιογράφοι τους πίεσαν, δεν
δεσμεύθηκαν σε υποσχέσεις.
Με πιο ξεκάθαρο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη που είπε κοφτά και
κατηγορηματικά ότι «δεν υπόσχομαι σε κανέναν τίποτα, υπόσχομαι να ολοκληρώσουμε
τις μεταρρυθμίσεις για να δούμε μετά το φως»…
Η τηλεμαχία είχε ένα βασικό σημείο αντιπαράθεσης.
Την επόμενη ημέρα της χώρας.
Τότε που οφείλουν να βρουν οι πολιτικές δυνάμεις, ακόμη
κι ελάχιστα σημεία συναινέσεων και συνεργασιών.
Στο σημείο αυτό, προέκυψε μια αδιαμφισβήτητη υπεροχή του
προέδρου της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος έχει κάνει σημαία του τις συνεργασίες,
σε αντίθεση με τον αντίπαλό του που ζήτησε και πάλι αυτοδυναμία κι απέρριψε
κάθε συζήτηση για συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία.
Με τη θέση του, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης προκάλεσε μικρό νοκ ντάουν συον αντίπαλό του.
Μάλιστα, δόθηκαν απαντήσεις σε μια μερίδα αναποφάσιστων
πολιτών που εκτιμούν ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις
με πολύ λιγότερες κοινωνικές αντιδράσεις, από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση.
Οι εκτιμήσεις αυτές διαψεύστηκαν στην λογομαχία, αφού
φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο Αλέξης Τσίπρας και πολλά στελέχη του – οι 53 στους οποίους
έκανε λόγο ο Β. Μεϊμαράκης- δεν είναι θερμοί υποστηρικτές μεταρρυθμίσεων ή ιδιωτικοποιήσεων ή ότι άλλο προβλέπει το
μνημόνιο.
Κι ίσως βρεθούμε και πάλι ενώπιον μεγάλων πολιτικών
ζητημάτων και νέας κυβερνητικής αστάθειας, εξ αιτίας εσωκομματικών προβλημάτων
του ΣΥΡΙΖΑ.
Εν κατακλείδι.
Η τηλεμαχία δεν έχει κρίνει την εκλογική μάχη.
Οι δυο πολιτικοί αρχηγοί δεν έκαναν το λάθος.
Κι ο καθένας από την πλευρά του συνετέλεσε ν’ αποφευχθούν
ακραίες διχαστικές αντιπαραθέσεις.
Η τηλεμαχία έδωσε τη δυνατότητα σε όλους ν’ αντιληφθούν
ότι ακόμη κι αν διαφωνούμε μπορούμε να το πράττουμε χωρίς άναρθρες κραυγές,
χωρίς ανούσια συνθηματολογία και κυρίως χωρίς κτυπήματα κάτω από τη ζώνη.
Ακόμη κι όταν το επιχείρησε ο Αλέξης Τσίπρας, βρήκε απέναντί
του έναν Μεϊμαράκη που του απάντησε ότι δεν θ’ ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο, ούτε
θα χρησιμοποιήσει όσα καταλογίζουν στον αντίπαλό του οι Λαφαζάνης και
Κωνσταντοπούλου.
Κι αν σώνει και καλά πρέπει να βρούμε έναν νικητή στην
τηλεμαχία, αυτός ήταν ως προς τα επικοινωνιακά του χαρακτηριστικά ο πρόεδρος
του ΣΥΡΙΖΑ κι ως προς την ουσία, την δομή των επιχειρημάτων και τη λογική, ο
πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
Υστερόγραφο:
Στη χθεσινή τηλεμαχία, η ελληνική κοινωνία κι όλη η
ανθρωπότητα έμαθε ότι αν κάποιος πάει στην ΕΡΤ και πίνει συνεχώς νερό, ακόμη κι
αν είναι είκοσι πόντους πιο κοντός από τον διπλανό του, ψηλώνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου