Ναφθαλίνη!

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Καπετανάτα, προσωπικές επιδιώξεις, σκωληκοειδείς διαδρομές, εκβιασμοί, δοσοληψίες και σκηνικό απόλυτης διάλυσης είναι η εικόνα της σημερινής Νέας Δημοκρατίας.

Ένα κόμμα που πριν λίγες ημέρες ενώθηκε στο όραμα της εξουσίας εμφανίζεται σήμερα ως ένα τσαλακωμένο απόκομμα.

Ένα κόμμα κατάντια.

Ένα κόμμα που

τάχα μου εκφράζει την φιλελευθερισμό και την κεντροδεξιά.

Με μια τρελή κούρσα αμετροεπών υποψηφίων που επιθυμούν να καθίσουν σε καρέκλες που κάθονταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Γεώργιος Ράλλης, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Υποψηφίων που ασφαλώς κάνουν τα κόκαλα του Παναγή Παπαληγούρα, του Τσαλδάρη, του  Τσάτσου και πολλών άλλων να τρίζουν.

Υποψηφίων που έχουν στήσει καραούλι για να μαζεύουν υπογραφές για την υποψηφιότητά τους κι υπογραφόντων που τις πουλάνε ακριβά για να πιάσουν στασίδι στην επόμενη ημέρα.

Παλιοί άνθρωποι στα μυαλά οι περισσότεροι, παλιές φράξιες, ηττημένες από την εξέλιξη της ίδιας της πολιτικής και της ζωής.

Κόμμα αποσυνθεμένο, με έντονες οσμές  ναφθαλίνης, στο οποίο οι περισσότεροι νομίζουν ότι η υφήλιος ασχολείται μαζί τους.

Φευ.

Ο τόπος δεν έχει ανάγκη αυτή τη Νέα Δημοκρατία.

Σημαδεμένο χαρτί η διάσπαση.

Η διάλυση.

Τα ράφια της ιστορίας.

Δεν γίνεται αλλιώς, δεν θα γίνει αλλιώς.

Κι ας πονάνε κάποιοι ρομαντικοί που ζουν με τα συναισθήματα να κυριαρχούν της λογικής τους.

Ο δε μαρμαρωμένος βασιλιάς εξακολουθεί να σιωπά…