Στο Καλντερίμι (Νο 141)

Η εβδομαδιαία στήλη με τα Πολιτικά –Παραπολιτικά σχόλια, τις Τυπολογίες και το Αθλητικό Καλντερίμι, δια χειρός Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@  Ήγγικεν η ώρα.

Η ώρα της κάλπης.

Και μη ξεχάσετε να πάρετε στο εκλογικό τμήμα την ταυτότητά σας.

Μπορεί πια να σας ξέρουν με το μικρό σας όνομα, αλλά η ταυτότητα πάντα χρειάζεται…

@ Πάντως, να ξέρετε:

Η σιωπή πολλών μπορεί να κρύβει πολλά.

Κυρίως γιατί ουδείς μπορεί να καταλάβει τι σκέφτονται ή τι καταλαβαίνουν όσοι σιωπούν…

@ Τι προβλέπω;

Ασθενή, ασθενέστατο δικομματισμό κι ένα

δύσκολο παζλ συνεργασιών.

Δεν μπορώ, παρά να είμαι άκρως επιφυλακτικός αναφορικά με το μέλλον του τόπου.

@ Τεράστια πλέγματα κρατισμού πέριξ του κράτους, εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν προσωπικά συμφέροντα να υπερασπίσουν, δεν είναι διόλου εύκολο να απαρνηθούν όσα δεν θέλουν ν’ αλλάξουν…

Συνεπώς κρατώ μικρό καλάθι.

Πολύ μικρό μάλιστα.

@ Για σκεφτείτε:

Τα αμιγή κομμουνιστικά κόμματα θα λάβουν λίγο επάνω ή λίγο κάτω του 12%!

Το ναζιστικό έκτρωμα θα λάβει 6-7%!

Δηλαδή, 2 στους 10 Έλληνες δεν ασπάζονται την αστική δημοκρατία κι ουσιαστικά την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

@ Κι αν σ’ αυτούς προσθέσετε τους 3 του ΣΥΡΙΖΑ (που θα λάβει γύρω στο 30%), τότε εύκολα προκύπτει το συμπέρασμα ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός της Ελλάδας, αλλά εκείνη αρμενίζει στραβά…

Στο άγνωστο και χωρίς τη βάρκα ελπίδα…

@ Ερώτηση:

Σε ποιο προηγμένο ευρωπαϊκό κράτος θα ψηφιζόταν ο δήθεν προοδευτικός αρχηγός που μιλάει μονίμως διχαστικά και θα καταψηφιζόταν ο συντηρητικός που μιλάει ενωτικά;

@ Μέχρι την Τετάρτη ή το πολύ την Πέμπτη, εκτιμώ ότι θα έχουμε κυβέρνηση.

Ουδείς μπορεί να πάρει επάνω του την ευθύνη για επαναληπτικές εκλογές.

@ Για να ξέρετε:

Λαλιώτης και παππούς έχουν κάνει καλή προεργασία.

Θα σας πω πιο κάτω.

@ Κρατήστε δυο ονόματα που μπορεί να παίξουν σοβαρότατα για την προεδρία της Βουλής.

Αν είναι πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία, Ντόρα Μπακογιάννη, αν δεν κάνει την ολική επαναφορά στο υπουργείο Εξωτερικών.

Αν είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης. Κατά πάσα βεβαιότητα.

Εκτός αν προκύψουν και πάλι καραμπόλες, όπως είχε γίνει και με τη Ζωή.

@ Θα σας και πω και για τιε διεργασίες που ήδη γίνονται στα παρασκήνια, ανεξαρτήτως τι λέγεται σε κανάλια και πλατείες.

Όλοι μιλάνε με όλους εν όψει της Δευτέρας.

Οι δε Συριζαίοι έχουν μιλήσει ακόμη και με τον Λεβέντη!

@ Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει ανοίξει κυρίως διαύλους με το ΠαΣοΚ και το Ποτάμι.

Όμως, αν σας πω ότι τα νήματα των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων τα κρατά ο Λαλιώτης, μην πέσετε από τα σύννεφα.

Δεκάδες «Καλντερίμια» πριν σας έγραφα ότι το πάλαι ποτέ θείο βρέφος βοηθά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα σας αποκαλύπτω ότι ο άνθρωπος με τον οποίο κανονίζει τα πάντα είναι ο παππούς, ο Φλαμπουράρης.

Παλιοί θαμώνες του «Φίλιον» στο Κολωνάκι, ο Λαλιώτης κι ο παππούς αναζητούν και μάλλον έχουν καταλήξει στις λεπτομέρειες μετεκλογικής συνεργασίας των δυο κομμάτων.

Το ΠαΣοΚ επιζητά ν’ αναλάβει το υπουργείο Εργασία, ίσως με υπουργό τον Ξενοφώντα Κοντιάδη, ο οποίος προβάλλεται ως ειδήμων στα ζητήματα κοινωνικής ασφάλισης.

Επίσης, ζητά να αξιοποιηθούν σε κυβερνητικούς τομείς κι άλλα στελέχη του, όπως ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος κι ο Συμεών Κεδίκογλου.

@ Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ τα ανοίγματα με το Ποτάμι έχει αναλάβει και πάλι ο παππούς.

Γεγονός που καταδεικνύει πόσο χρήσιμος είναι στον Τσίπρα.

Ο Φλαμπουράρης έχει ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τον Λυκούδη, ενώ στον οικονομικό τομέα μιλάνε και μάλιστα πολύ θερμά οι Χάρης Θεοχάρης, Γιάννης Δραγασάκης και Γιώργος Χουλιαράκης.

@ Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας (και μη πιστεύει ασφαλώς κανένας ότι δεν γίνονται διαβουλεύσεις) πρώτα βιολιά είναι ο Νίκος Παππάς κι ο Θοδωρής Ρουσσόπουλος.

Κι όποιος δεν το πιστεύει κακό του κεφαλιού του.

Κι όχι μόνο.

Μιλάνε πολύ κι ο Αμπατζόγλου (στενός συνεργάτης του Μεϊμαράκη) με τον Βούτση και τον Σκουρλέτη.

Κι ο Σταϊκούρας με τον Χουλιαράκη και τον Μάρδα. Δηλαδή, ο Σταϊκούρας με τον Δραγασάκη.

@ Όσο για τις επαφές της Νέας Δημοκρατίας με το Ποτάμι, μιλάει –όπως λέγεται- η Ντόρα με τον Σκυλακάκη.

@ Πάντως, εκείνο που δεν έχω καταλάβει, όσες πόρτες κι αν κτύπησα, όσα τηλέφωνα κι αν έκανα, είναι για ποιον λόγο στη Νέα Δημοκρατία δεν θέλουν ν’ ακούν το παραμικρό για τον Νίκο Αλιβιζάτο…

@ Πάμε παρακάτω.

Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε μια αναλυτική αναφορά στους «53» του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εξελιχθούν σε νέους … Λαφαζάνηδες.

Οι τύποι μπορεί να μην διαθέτουν την παρανοϊκότητα του Αριστερού Ρεύματος, αλλά μ’ αυτό ο Τσίπρας ήξερε τι του γινόταν.

Με τους «53», δεν θα ξέρει από πού θα του έρθει.

@ Ήδη έχουν καταγραφεί οι αντιθέσεις, τόσο για την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στην ιδεολογική του κατεύθυνση.

Έχουν καταγραφεί κι άλλες.

Έχουν βάλει βέτο σε συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με Νέα Δημοκρατία, Ποτάμι και ΠαΣοΚ.

Μάλιστα, όσοι γνωρίζουν καλά τα τεκταινόμενα ισχυρίζονται ότι αν ο Τσίπρας συνεργαστεί με Ν.Δ. και Ποτάμι, δεν θα πρέπει να εκπλαγεί κανένας αν σκάσουν νέα κανόνια διάσπασης.

@ Ποιος εμφανίζεται να έχει πάρει την άτυπη ηγεσία των «53»;

Τσακαλώτος φίλτατοι!

Ναι καλά διαβάσατε.

Τσακαλώτος!

Μάλιστα, καταμεσής της προεκλογικής περιόδου, βγήκε κι απέρριψε δημοσίως τα σενάρια μεγάλου συνασπισμού.

Όχι μόνο επειδή αυτό είναι γραμμή των «53», αλλά για να στείλει και το μήνυμα προς τον Τσίπρα.

@ Κι όχι μόνο αυτό.

Στο προηγούμενο «Καλντερίμι» σας έγραψα αναλυτικά με ποιον τρόπο επιχείρησαν ν’ αποδομήσουν τον Δραγασάκη –ο οποίος δεν τους είναι αρεστός ως «συγκαταβατικός»- και να μην τοποθετηθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.

Μάλιστα περί τούτου, κέρδισαν και την πλειοψηφία στην Κ.Ε. αλλά ο Τσίπρας τους έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του και τοποθέτησε τον πρώην αντιπρόεδρό του στην κυβέρνηση, πρώτο στο Επικρατείας.

Βλέπετε, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είχε το επάνω χέρι.

@ Τι θα γίνει όμως, όταν οι «53» κληθούν αύριο –σε ενδεχόμενο κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ- να ψηφίσουν τους εφαρμοστικούς νόμους;

Ήδη κάποιοι διαμηνύουν στον Τσίπρα ή αφήνουν να εννοηθεί ότι δεν θα το κάνουν.

Τσακαλώτος, Θεανώ Φωτίου, Δρίτσας, Χριστοδουλοπούλου, Σακελλαρίδης, Καββαδία, Λέβα κλπ.

@ Τι θα γίνει, αντιθέτως αν δεν είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ;

Πάλι οι «53» θα καλέσουν τον Τσίπρα να δώσει εξηγήσεις.

Επειδή οι περισσότεροι –αν όχι όλοι- ισχυρίζονται ότι η διάσπαση με τους Λαφαζάνηδες θα μπορούσε να αποσοβηθεί αν ο Τσίπρας δεν είχε όσους είχε ως στενούς συνεργάτες.

Και μη σας φανεί περίεργο αν οι «53» αναλάβουν πρωτοβουλίες για να ξαναφέρουν πίσω τους Λαφαζάνηδες και τη Ζωή.

Σας τα γράφω, επειδή μπορεί να τα βρούμε μπροστά μας.

@ Κάτι ακόμη από τους «53».

Αμέσως μετά τις εκλογές αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στο… σπρώξιμο του Γαβριήλ Σακελλαρίδη για Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι ισχυρίζονται ότι ο Τσίπρας δεν θα μπορεί ν’ αντιδράσει, αφού αν το κάνει θα κινδυνεύσει να χάσει το πρόσωπο που θα προτείνει ή θα στηρίξει.

@ Πάμε και παραδίπλα.

Στους Λαφαζάνηδες.

Προσωπικά και με βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, δεν θα εκπλαγώ αν μείνουν εκτός Βουλής.

Αν και το ενδεχόμενο αυτό δεν είναι ισχυρό, η ουσία είναι ότι αλλιώς τα περίμεναν κι αλλιώς τους βγήκαν.

Περίμεναν ότι θα συνταχθούν από πίσω τους μεγάλα αντιμνημονιακά κοινωνικά ρεύματα, αλλά δεν υπολόγισαν ότι ακόμη και για σκληρά τέτοια ρεύματα οι Λαφαζάνηδες δεν είναι τίποτε περισσότερο από ουτοπιστές και γραφικοί.

Πιο γραφικοί κι απ’ τους ορθόδοξους κομμουνιστές.

@ Στους Λαφαζάνηδες, λοιπόν, το επάνω χέρι το έχει πάρει η λατρεμένη μου Ζωή.

Αλλά αυτό είναι ήσσονος σημασίας, μπροστά στις επιδιώξεις της, όπως τουλάχιστον διαρρέεται από τον στενό της κύκλο.

Τι επιδιώκει η Ζωή;

Την αποδόμηση του Τσίπρα και την επανένωση του χώρου.

Δηλαδή, ότι κι οι περισσότεροι των «53».

@ Κι αυτό, είτε είναι εντός είτε εκτός Βουλής.

Τακτικότατος συνομιλητής της είναι ο Κορωνάκης, αυτός ο φυγόστρατος που ο Τσίπρας είχε κάνει γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ.

Μέγιστη υπέρμαχός της είναι –πλην της Ραχήλ Μακρή- και μια άλλη γυναίκα.

Η Άννα Ζωηρού!

Η οποία στην κυβέρνηση Παπαδήμου είχε τοποθετηθεί από τον Καρατζαφέρη (!!!) στο ΤΑΙΠΕΔ.

Κι όπως λέγεται, είναι η πληροφοριοδότης της Ζωής, για την περίοδο που η θητεία της συνέπεσε με του Στουρνάρα στο υπουργείο Οικονομικών.

@ Κι η Σακοράφα, είναι μεγάλη υποστηρίκτρια της Ζωής.

Κι ο Μπόλαρης κι ο Κώτσιας κι ο Σταθάς.

Οι οποίοι όπου σταθούν κι όπου βρεθούν,  ισχυρίζονται ότι ο Τσίπρας «πούλησε» την Αριστερά και δεν ανταποκρίθηκε στο «Όχι» που ψήφισε ο λαός.

Κι ότι η πρόεδρος της Βουλής ήταν εκείνος που ύψωσε το ανάστημά της στους δανειστές.

@ Αυτά λένε, αυτά σας γράφω.

@ Ερώτηση:

Υπάρχει ενδεχόμενο αν νικήσει ο Μεϊμαράκης, να καλέσει τον Τσακαλώτο να συμμετάσχει στην εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης;

@ Απάντηση:

Υπάρχει και μάλιστα σοβαρότατο.

@ Πάμε παρακάτω.

Όσο υπάρχουν Έλληνες που πιστεύουν ότι ο Λαζόπουλος κάνει σάτιρα κι ο Αρκάς προπαγάνδα, δεν υπάρχει ελπίδα…

@ Για το θέμα του Φλαμπουράρη δεν έχω να σας πω τίποτα περισσότερα, παρά μόνο θ’ αντιγράψω την ανάρτηση που έκανα πρωί πρωί την Παρασκευή.

Κι ύστερα έγινε είδηση στα δελτία ειδήσεων και σε μεγάλα ενημερωτικά sites.

«Ο παππούς εμφάνισε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό μεταβίβασης των μετοχών του.

Με γνήσιο υπογραφής από το αρχηγείο της ΕΛΑΣ!

Όμως

1. Ακόμη κι αν προσπεράσουμε ότι ουδείς πηγαίνει στο αρχηγείο της ΕΛΑΣ για το γνήσιο της υπογραφής κι όλοι πάμε στα ΚΕΠ ή έστω σ’ ένα αστυνομική τμήμα,
2. Ακόμη κι αν προσπεράσουμε το γεγονός ότι ο νόμος 3310/2005 (περί βασικού μετόχου) αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι οι μεταβιβάσεις μετοχών σε επιχειρήσεις που έχουν συναλλαγές με το δημόσιο ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται αποκλειστικά με συμβολαιογραφικό έγγραφο κι όχι με ιδιωτικό συμφωνητικό,

το πιο περίεργο της υπόθεσης είναι άλλο.

Το περίεργο είναι  ότι ο αξιωματικός της ΕΛΑΣ που υπέγραψε το γνήσιο της υπογραφής του Φλαμπουράρη, την ίδια ημέρα βρισκόταν… στη Φλώρινα!

Ακριβώς έτσι και κάθε αντίλογος δεκτός από τους εμπλεκομένους.

Το ότι ο αξιωματικός ήταν στην Φλώρινα αποδεικνύεται και από το φύλλο πορείας του και την υπηρεσιακή του κατάσταση αλλά και από μαρτυρίες συναδέλφων του.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Ποιος έβαλε την υπογραφή αφού ο αστυνομικός ήταν στη Φλώρινα;»….

@ Να σας πω και κάτι άλλο περί τούτου;

Ο Φλαμπουράρης και το περιβάλλον του Τσίπρα υποπτεύονται δυο πρόσωπα ότι «έσπρωξαν» το θέμα στη δημοσιότητα.

Αλέξη Μητρόπουλο και Ζωή Κωνσταντοπούλου.

@ Και γαμώ την Αριστερή ηθική υπεροχή!

@ Ο παλιός Αλέξη έδιωξε υπουργό που είχε αδήλωτο τον επιστάτη του…

Εσύ, τον κρατάς ακόμη κι αν είχε αδήλωτη στην εφορία ολόκληρη πώληση ΑΕ…

@ Οι… νέοι έκαναν πορείες και γυαλιά καρφιά την Αθήνα για την κουτή δήλωση του… παλιού Βουλγαράκη περί νόμιμου και ηθικού…

Αλλά δεν ανοίγει μύτη για εκείνον που προβάλλει το άλλοθι του …50 χρόνια Αριστερού.

@ Ένα υποθετικό σενάριο:

Τι λέει αυτό; Πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ κι εκτός οι καμμένοι.

Ο Τσίπρας τα φτιάχνει με τη Φώφη και σχηματίζουν οριακή πλειοψηφία 151 -153 βουλευτών.

Κυβέρνηση εξαιρετικά ασταθής.

Ο Αλέξης επιχειρεί να βάλει στο παιγνίδι και τον Σταύρο, για να σχηματιστεί πιο «ασφαλής» πλειοψηφία.

@ Όμως, ο Σταύρος λέει «όχι» προβάλλοντας ως επιχείρημα ότι ο λαός αποφάσισε κι έδωσε αυτή την πλειοψηφία.

Ταυτοχρόνως, υπάρχουν κλυδωνισμοί στο ΠαΣοΚ, αφού κάποιοι –π.χ. ο Βενιζέλος- ζητά από τη Φώφη να βάλει ως όρο για τη συνεργασία να ζητήσει συγγνώμη ο Τσίπρας για όσα έλεγε χρόνια για το ΠαΣοΚ και τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Γίνεται μύλος!

Κι ο Μεϊμαράκης παρακολουθεί…

Ενώ ο Λεβέντης μιλάει με τους φίλους του στη Γερμανία, για να… καταργήσει το μνημόνιο σε ….δυο μήνες…

@ Θα ζήσουμε ωραίες στιγμές μέχρι την Τετάρτη….

@ Ερώτηση:

Για ποιον λόγο πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κρατήσει ακόμη τα υπουργικά αυτοκίνητα και κυρίως την προσωπική τους ασφάλεια;

@ Για να ξέρετε:

Είναι μύθος ότι εθεάθη η κυρά Τασία να περπατά στον Πειραιά και να άδει «Όσοι με τον χάρο γίναν φίλοι»…

@ Είπα Πειραιά και θυμήθηκα να σας πω για τη συμμαχία Αρβανιτόπουλου και υιού Μελά που οικοδομήθηκε στις Σπέτσες, στη γιορτή –αναπαράσταση της ναυμαχίας του 1822.

Συμφώνησαν να τα λένε και να πορευθούν μαζί στο μέλλον….

@ Κι άλλο από τον Πειραιά.

Στη Σαλαμίνα έκανε προεκλογική εκστρατεία ο γέρο –Τραγάκης και δημοσίως έχρισε διάδοχό του στην Β’ Πειραιά, τον …γιό του!

Προς επιβεβαίωση του Αλέξη για το παλιό.

Το απόλυτο παλιό μάλιστα.

@ Κυκλοφορεί:

Όποιος δεν πήγε πρώτη φορά Αριστερά τον Ιανουάριο, ας μη πάει τώρα γιατί θα πέσει επάνω σ’ αυτούς που πήγαν και γυρίζουν….

@ Για να ξέρετε:

Δεν χάθηκαν εσχάτως οι Καμίνης, Δούρου και Πατούλης.

Ο καθείς για δικούς του λόγους, επέλεξε να μην συμμετάσχει στον προεκλογικό αγώνα του κόμματός του…

@ Γιατί ο κολλητός του Σαμαρά, ο Σάκης Μητρόπουλος, λέει δεξιά κι αριστερά ότι θα ψηφίσει «λευκό»;

Και δεν είναι ο μόνος, όπως σας αποκαλύψαμε και στο προηγούμενο «Καλντερίμι».

@ Σας το έγραψα από το προηγούμενο «Καλντερίμι».

Ο μοιραίος και καταστροφικός Γιώργος δίνει γραμμή σε όσους επηρεάζει για ΣΥΡΙΖΑ.

Ο δε αδελφός του ο Νίκος για Ποτάμι.

Τα παιδιά του Αντρέα…

@ Καλά τον Ιανουάριο ήταν ο χοντροβαγγέλης….

Τώρα;

@ Προσβολή για όσους τον πίστεψαν, για όσους τον υπερασπίστηκαν, για όσους κατέστρεψαν καριέρες για πάρτη του…

Και πιο μεγάλη προσβολή για τον απλό ανθρωπάκο, τον λαουτζίκο που έτρεχε να χειροκροτεί και να αποθεώνει το τίποτα.

@ Αχ Αλέξη…

Τη λίστα Λαγκάρντ έχεις κάνει καραμέλα στη  προεκλογική περίοδο, αλλά πλέον ότι δεν έκανες το παραμικρό όσο ήσουν πρωθυπουργός, έκοβες και βόλτες το καλοκαίρι με το σκάφος επιχειρηματία που είναι φάτσα κάρτα σ’ αυτήν…

Ναι, Αλέξη, σε πιστεύω.

Δεν θα γίνεις σαν τους άλλους…

@ Τι μυαλό κουβαλάμε ρε συντρόφια…

Σε μια κανονική χώρα, ένα κόμμα που μέσα σε επτά μήνες είχε δημιουργήσει τόσα δεινά στον τόπο, δεν θα συζητούσαν αν θα ξανακυβερνήσει, αλλά αν θα ξαναμπεί στη Βουλή…

@ Για σκεφτείτε:

Αν νικήσει ο Τσίπρας, θα είναι η τέταρτη συνεχόμενη νίκη του, μετά τις ευρωεκλογές, τις εκλογές του Ιανουαρίου, το δημοψήφισμα και τις τωρινές…

@ Υπάρχει σωτηρία;

@ Πάντως, αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, αν δεν ψηφίζαμε με άλλα χαρακτηριστικά και δεδομένα, αντί στη βάση προγραμμάτων, οι επιλογές μας γι’ αυτές τις εκλογές θα ήταν δυο.

Αν κάποιος έχει φιλελεύθερα χαρακτηριστικά και πρεσβεύει στον πολιτικό ρεαλισμό θα ψήφιζε Δημιουργία Ξανά.

Αν έχει Αριστερές καταβολές θα ψήφιζε ΟΑΚΚΕ.

Κόμματα με συγκροτημένο λόγο.

Αλλά, αυτός δεν αρέσει στην κοινωνία των κραυγών, των συνθημάτων και της επιφανειακής –συντεχνιακής λογικής.

@ Ερώτηση:

Γιατί όλοι μιλάνε για ισοδύναμα και δεν λένε το σωστό που είναι ισόποσα;

2^η ενότητα

Τυπολογίες

@ Στον πάγο έχουν  βάλει ο Τσίπρας κι άλλοι πρωτοκλασάτοι του ΣΥΡΙΖΑ τον Κώστα Αρβανίτη.

Ουσιαστικά τον έχουν αποσύρει, αφού όλη την προεκλογική περίοδο δεν εμφανίστηκε πουθενά, εν αντιθέσει με τις εκλογές του Ιανουαρίου, που έλυνε κι έδενε στα media.

Τον κρίνουν ως αποτυχόντα στη διεύθυνση του ραδιοφώνου «Στο Κόκκινο», ενώ γενικά δεν έχει πολλές συμπάθειες στην Κουμουνδούρου.

@ Λέτε να βολευτεί και πάλι στην ΕΡΤ για να … διαμορφώνει την κοινή γνώμη;

Ειδικά τώρα που ο Χελάκης δεν έχει στα χέρια του το site του sport –fm για να βολευτεί εκεί;

@ Χωρίς παράθυρα και αυστηρά από τις 19.55 μέχρι τις 20.35 θα μεταδίδεται από τις 5 Οκτωβρίου το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1.

Όλος ο σταθμός, άλλωστε, θα δώσει έμφαση σε οτιδήποτε άλλο παρά στην ενημέρωση.

Που θα περιοριστεί στο κεντρικό δελτίο το βράδυ και στον Παπαδάκη το πρωί.

@ Πάντως, μπορεί ο ΑΝΤ1 να κόβει σχεδόν τα πάντα στην Ελλάδα, αλλά επενδύει στην Σερβία, όπου απέκτησε τον έλεγχο του καναλιού Β92.

@ Για πιο «ασφαλή» exit polls συντονιστείτε σε Mega (GPO)  Action 24 (Pulse).

@ Αλγεινή εντύπωση δημιούργησε η συμπεριφορά της ΕΡΤ προς τον Μεϊμαράκη.

Όχι τόσο για το σκηνοθετικό ατόπημα στο debate, αλλά κυρίως για τις ύβρεις εναντίον από εκδότη περιθωριακού εντύπου που ήταν προσκεκλημένος και του κατέβασε τα μύρια όσα.

Λίγη ώρα πριν το debate.

@ Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, το Mega και το μη πανελλαδικό Action 24 (με την απογευματινή και βραδινή του εκπομπή του) ήταν οι μεγάλοι νικητές της ενημέρωσης, στην προεκλογική περίοδο.

@ Χειρότερη όλων;

Η ΕΡΤ.

Μακράν…

3^η ενότητα

Αθλητικό Καλντερίμι

@ Απέτυχε η εθνική ομάδα μπάσκετ.

Και μάλιστα παταγωδώς.

Πολύ περισσότερο που εφέτος υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις κι όλα τα «βαριά» ονόματα στο ρόστερ.

Γιατί άραγε αποτύχαμε για μια ακόμη φορά;

Κι αν αυτή η εθνική που είχε τον πιο γεμάτο πάγκο –ίσως κι όλων των εποχών- δεν πέτυχε τώρα, πότε θα επιτύχει;

@ Το έχω τονίσει κι άλλες φορές.

Όλοι μας, με πρώτο τον γράφοντα, έχουμε υπερεκτιμήσει το μπασκετάκι.

Θεωρούμε ότι εμείς εδώ, έχουμε τους καλύτερους παίκτες, τα καλύτερα γήπεδα, τον περισσότερο κόσμο, τους καλύτερους προπονητές, τους καλύτερους μπασκετικούς δημοσιογράφους…

Κι έτσι, δημιουργούμε μόνοι μας προσδοκίες πολύ περισσότερες και μεγαλύτερες από την πραγματικότητα.

@ Δηλαδή, εμείς θεωρούμε ότι ο Σπανούλης είναι ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης.

Τότε τι είναι ο Γκασόλ; Τι είναι ο γερό Ναβάρο; Τι είναι ο Μπογκντάνοβιτς; Τι είναι ο άλλος σχεδόν συνομήλικός του, ο Πάρκερ;

Της οικουμένης;

Εμείς με δυο γήπεδα (ΟΑΚΑ και ΣΕΦ) που πράγματι είναι σημαντικά –αν και πλέον πεπαλαιωμένα- μιλάμε για ανάπτυξη του μπάσκετ, λησμονώντας ότι μεγάλο μέρος του πρωταθλήματός μας διεξάγεται σε κάτι δημοτικές στρούγκες στην Αμαλιάδα, στα Τρίκαλα, στο Ρέθυμνο ή στη Δράμα.

Τότε τι να πουν οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Πολωνοί, οι Σέρβοι, οι Ιταλοί, οι Λιθουανοί, οι Κροάτες  και τόσοι άλλοι;

@ Κι από πού κι ως πού θα περνάγαμε «αέρα» την Ισπανία, όπως είχαν καλλιεργήσει κάποιοι;

Τι εχέγγυα είχαμε ότι θα το κάνουμε;

Επειδή νικήσαμε στον όμιλο κάποιες ομάδες όπως η Κροατία κι η Φινλανδία, που ήδη είναι σπίτι τους;

@ Από την άλλη πλευρά, πρέπει να τονίσουμε και κάτι που δεν θ’ αρέσει σε πολλούς, αλλά δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα.

Οι Έλληνες παίκτες –ακόμη κι αυτοί που έχουν «φάει» τα ευρωπαϊκά γήπεδα με το κουτάλι, έχουν σύμπλεγμα κατωτερότητας απέναντι στους Ισπανούς.

Δεν θα σταθώ στο παρελθόν που είμαστε «πελάτες» τους, αλλά στο πρόσφατο παιγνίδι –αποκλεισμό.

Οι παίκτες μας, η ομάδα μας είχε όλες μα όλες τις προϋποθέσεις να νικήσει την Ισπανία.

Ήταν μια ομάδα καλύτερη σε βάθος, είχε στα ύψη την αυτοπεποίθησή της , στόχευε φωναχτά το μετάλλιο ενώ επιπροσθέτως διέθετε –θεωρητικά- και τη φλόγα να πάρει τη ρεβάνς από τόσες ήττες, μα κυρίως από τη «σφαγή» το 2007.

Κι όμως, ενώ είχαν απέναντί τους μια ομάδα με χίλια προβλήματα που ήδη είχε κάνει δυο ήττες στους ομίλους, που πήγε στο Ευρωμπάσκετ  χωρίς Ναβάρο, Μαρκ Γκασόλ, Καλδερόν και Αμπρίνες,

εκείνοι –πλην Καλάθη και Ατεντοκούμπο- εμφανίστηκαν  χωρίς πάθος και πλήρεις φοβιών ή συμπλεγμάτων.

Μια ομάδα που κτίστηκε στη λογική και τη φιλοσοφία του τρεξίματος και του αιφνιδιασμού, δεν έκανε τίποτα από τα δυο.

@ Να πούμε κι άλλα.

Αυτή η ομάδα ήταν –όπως είπαμε και στο προηγούμενο Καλντερίμι- μια ομάδα συνόλου κι όχι προσωπικοτήτων.

Όμως, όταν στα παιγνίδια σαν αυτό με την Ισπανία, χρειάζεται ο μοναδικός Έλληνας παίκτης που μπορεί να κάνει την υπέρβαση, ο Σπανούλης, κι αυτός είναι άφαντος, τότε το πρόβλημα μεγεθύνεται.

Κάτι, φυσικά, συνηθισμένο σε παιγνίδια με αντιπάλους τέτοιου βεληνεκούς.

@ Προπονητής;

Σαφώς κι έχει την ευθύνη του.

Όχι επειδή δεν μπήκαν δυο-τρία ή πέντε σουτ.

Ούτε επειδή η ομάδα παρ’ ότι πήρε 13 επιθετικά ρομπάουντ, έβαλε στο σακούλι της μόνο 5 πόντους από τις δεύτερες αυτές επιθέσεις.

Αυτά συμβαίνουν κι εν πολλοίς κρίνουν τη μοίρα των προπονητών.

Όμως ο Κατσικάρης, ανεξαρτήτως της ανυπαρξίας σημαντικών γραναζιών της ομάδας (Σπανούλης, Μπουρούσης, Ζήσης) και την ατολμία του Πρίντεζη, υπέπεσε στο συγκεκριμένο παιγνίδι σε δυο σοβαρά σφάλματα.

@ Το ένα ήταν η αδυναμία του, σ’ ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, ν’ αντιμετωπίσει το όπλο των Ισπανών που ξεχαρβάλωνε σαν σε καρμπόν την ελληνική άμυνα.

Αναφέρομαι στο πικ εν ρολ του Σέρχιο με τον Γκασόλ.

Ούτε θυμάμαι πόσα καλάθια δεχθήκαμε, χωρίς την παραμικρή αντίδραση.

Κάτι που συνέβη και στην φάση των ομίλων, αλλά δεν στοίχησε λόγω της μικρότερης δυναμικότητας των αντιπάλων μας.

@ Το δεύτερο ήταν το ελλιπές rotation.

Τόσο στα παιγνίδια των ομίλων, όσο και στο κρίσιμο με την Ισπανία, η ομάδα πορευόταν με 7- παίκτες.

Πουθενά ο Παπανικολάου! Όσο κι αν ήταν σε κακή κατάσταση.

Είναι, όμως, ένας παίκτης που γύρισε «σκουρασμένος» από το ΝΒΑ, αλλά απέναντι στην Ισπανία δεν μπορούσε να παίξει ούτε 5 λεπτά;

Πουθενά ο Περπέρογλου, όσο κι αν συνέβαινε το ίδιο και μ’ εκείνον.

Πουθενά ο Μάντζαρης, έστω κι αν ήταν ο πέμπτος «κοντός».

Αλήθεια, ο κατά τεκμήριο καλύτερος αμυντικός –μετά τον Καλάθη- της ομάδας, δεν θα μπορούσε να παίξει άμυνα απέναντι στον Ροντρίγκεθ ή τον Γιούλ;

Ελάχιστα ο Καϊμακόγλου.

Πουθενά ή ελάχιστα ο Σλούκας!

Ο καλύτερος επιθετικά «κοντός» μετά τον Σπανούλη.

Αποτέλεσμα;

Στο κρίσιμο παιγνίδι ο εκτός ρυθμού Περπέρογλου τα έκανε θάλασσα, ενώ οι άλλοι ήταν διακοσμητικά στοιχεία του πάγκου.

Κι’ έφτασαν στο σημείο να παίξουν όλοι κι όλοι επτά παίκτες με την Ισπανία.

Από 34 λεπτά οι Αντετοκούμπο και Πρίντεζης, 33 ο Σπανούλης κι ο Καλάθης, 32 ο Κουφός, 18 ο Ζήσης και 9 ο Μπουρούσης που συν τοις άλλοις πρόλαβε να κάνει και 5 φάουλ.

Έτσι δεν βγαίνει παιγνίδι αυτού του επιπέδου.

@ Κι επειδή εκτός από τα συγκεκριμένα λάθη του Φώτη Κατσικάρη στο παιγνίδι με την Ισπανία, υπάρχει κι άλλο ένα, το πιο σημαντικό, οφείλουμε να το καταθέσουμε.

Το γεγονός, δηλαδή, ότι ποτέ δεν κατάφερε να βρει ρόλους για τους παίκτες που ο ίδιος επέλεξε.

Όσα προανέφερα για το ελλιπές rotation, το επιβεβαιώνουν.

@ Όμως, θα ήμουν άδικος με τον Φώτη, αν δεν κατέθετα κάτι τελευταίο.

Τον εκτιμώ απεριόριστα.

Και για την προπονητική του ικανότητα, αλλά κυρίως για άλλα δυο προτερήματά του.

1. Επειδή δουλεύει πολύ
2. Επειδή ποτέ δεν πήρε το γνωστό χαρτάκι από την ομοσπονδία του γηραιού Βασιλακόπουλου. Όλες, μα όλες οι επιλογές παικτών και συνεργατών ήταν δικές του σε πείσμα κάποιων παραγόντων και δημοσιογράφων που λυμαίνονται το μπασκετάκι, ενώ ακόμη και τον γυμναστή της ομάδας τον πλήρωνε ο ίδιος από την τσέπη του!

@ Τώρα τα κεφάλια μέσα.

Πάμε στα επόμενα.

Στην σταδιακή κι ουσιαστική ανανέωση της εθνικής.

Στη βάση τριών παικτών κι όλων των μικρών που ακολουθούν.

Αντετοκούμπο, Καλάθης, Σλούκας.

Κι από κοντά ο Χαραλαμπόπουλος, ο Παπαγιάννης  με τη γενιά του ’90 αλλά και τους νεότερους της σημερινής ομάδας.

@ Δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα.

Ούτε πρέπει να υπάρχουν δισταγμοί.

Ούτε είναι μια συνταγή που δεν γνωρίζουμε.

Αν δεν μείνει ο Κατσικάρης η λύση είμαι μια και μόνη.

Παναγιώτης Γιαννάκης.

Εκείνος δεν ήταν που ανέλαβε το 2004 όλο το βάρος ν’ αναγεννήσει μια διαλυμένη εθνική;

Κι ύστερα από ένα χρόνο πήραμε το χρυσό στο Βελιγράδι…

Με το περίφημο τρίποντο του (βάλτο αγόρι μου) Διαμαντίδη στον ημιτελικό με τη Γαλλία και τον περίπατο στον τελικό με τη Γερμανία…

Να θυμίσω και κάτι;

Ένα λεπτό κι επτά δεύτερα πριν τη λήξη, χάναμε μ’ επτά πόντους!

Κι όμως νικήσαμε!

@ Ίσως να είναι η μοίρα του…

Για τον Παναγιώτη Γιαννάκη αναφέρομαι.

Άλλωστε, η εθνική ομάδα είναι το σπίτι του…

Χώρια που είναι ο άνθρωπος που μπορεί και να εμπνεύσει και να δημιουργήσει.

@ Και κάτι τελευταίο.

Θα ήταν ευχής έργο να διοργανώσει η Ελλάδα έναν όμιλο για το προολυμπιακό τουρνουά…

Ας το παλέψουμε…

@ Πάμε παρακάτω.

Την προηγούμενη Κυριακή είχα προϊδεάσει τους πανάθες τούτης της στήλης για τη Νέα Σμύρνη.

Απλά τη λέξη «στήσιμο» την έγραψα σημειώνοντας ότι δεν θέλω να το πιστεύω.

Τελικά, το είδαν όλοι….

Μιλάμε για εσωτερική μάχη.

Αντίστοιχη του Τσίπρα με τον Λαφαζάνη….

@ Ο Τάκης έχει κολλητάρια τους «πράσινους» ρεπόρτερ και μερικούς εκ των πιο αναγνωρίσιμων αναλυτών ενώ  ο Γιάννης τον Αλαφούζο.

Στη μέση είναι ο καραφλός.

Ο Τάκης ψάχνει προπονητή κι ο Αλαφούζος στηρίζει Γιάννη.

Αυτά.

@ Θα πάω κι ένα βήμα ακόμη.

Που απασχολεί τους φίλους της Πανάθας όπως απασχολεί τους άρρωστους η δόση τους.

Αναφέρομαι στο ξενέρωμα του Μπέργκ που είναι ορατό ακόμη και σ’ εκείνους που δεν ξέρουν τι έχει μέσα η μπάλα.

@ Γιατί έχει ξενερώσει ο Σουηδός;

Άνθρωποι που βρίσκονται κοντά του ισχυρίζονται ότι είχε συμφωνήσει να έχει την υψηλότερη αμοιβή της ομάδας.

Αλλά ήρθε ο τουρίστας Εσιέν κι ο «μια παίζω πέντε δεν παίζω» Ισπανός Σάντσεθ κι ο Μπεργκ τα έχει πάρει στο κρανίο.

Όπως κι από το γεγονός ότι κανένας δεν του είπε πως τον ζήτησε ο Μίτσελ στη Μαρσέιγ, ανεξαρτήτως αν τα χρήματα δεν θα ήταν τόσα όσα εισπράττει στην Πανάθα.

@ Να σας πω κι ένα τελευταίο;

Ο Μπεργκ έχει στραβώσει κι από τις… παρελάσεις των οργανωμένων στο Κορωπί και λέγεται μάλιστα ότι είπε ήδη στον Φύσσα πως δεν γίνεται σε μια σοβαρή ομάδα να μπαινοβγαίνουν και να επιβάλλουν τις θελήσεις τους οι οπαδοί…

@ Ερώτηση:

Θα πει κάποιος στους γαύρους την αλήθεια για τον Κασάμι;

Που από περιπατητής και τελειωμένος βρέθηκε στην ενδεκάδα απέναντι στους Γερμανούς;

@ Πολλοί γαύροι φίλοι μου ετοιμάζονται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ επειδή κάποιοι διέρρευσαν ότι μόλις κάνει κυβέρνηση ο Τσίπρας θα σκίσει το φύλλο αγώνα με την Μπάγερν…

 ---------------------------------------------

@ Πάμε σιγά σιγά για το τέλος…

Με τις απαραίτητες ανάσες χαλάρωσης…

@ Ο Σταύρος βάφτισε το κόμμα του Ποτάμι και πάει φουλ για συγκυβερνήτης.

Αν κάνω κόμμα και το βγάλω «Σουβλάκι» δεν πάω  σούμπιτος για πρωθυπουργός;

@ Πολύ περισσότερο που εγώ είμαι και της οικογένειας…

Όλα οικογενειακά τα θέλω…

Οικογενειακή πίτσα, οικογενειακό παγωτό, οικογενειακό προφιτερόλ κλπ κλπ

@ Ο ένας λέει ότι θέλει κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ο άλλος λέει ότι θέλει με κορμό τη Νέα Δημοκρατία…

Φταίω εγώ να πω ότι θέλω κυβέρνηση με κορμό σοκολάτα;

@ Ανέκδοτο:

-          Πού τη φτιάχνεις την κορμάρα σου κοριτσάρα μου;

-          Χα χα χα…. Στο κολυμβητήριο!

-          Το κεφαλάκι δεν τον βουτάμε έ;

@ Κι άλλο ανέκδοτο.

Παλιό αλλά πάντα επίκαιρο για τους νοσταλγούς του Σοβιέτ.

Μόσχα 1972.

Ένας τύπος πάει ν’ αγοράσει αυτοκίνητο.

Πάει σ’ ένα γραφείο, του δείχνουν φωτογραφίες αυτοκινήτων από κάτι σοβιετικά μοντέλα που φτιάχνονταν στην Τσεχοσλοβακία.

Διαλέγει ένα.

Κόκκινο φυσικά.

-          Υπέροχα, του λέει ο πωλητής.

-          Πότε θα το παραλάβω;

-          Στις 25 Οκτωβρίου του 2012…

-          Πρωί ή απόγευμα;

-          Τι ρωτάτε από τώρα; Αφού θα το παραλάβετε σε σαράντα χρόνια… Τι σας νοιάζει αν είναι πρωί ή απόγευμα;

-          Θα προτιμούσα απόγευμα γιατί το πρωί θα έρθει ο υδραυλικός…

@ Το καινούργιο νέο σας το είπα;

Η άλλη έχει γίνει 200 κιλά και λέει ότι το βράδυ θα φάει ένα τοστάκι για να την κρατήσει.

Λες και το τοστ είναι άγκυρα.

@ Μου το είπε η φίλη μου η Αλεξάνδρα:

Αν νομίζεις ότι η περιπέτεια είναι επικίνδυνη, δοκίμασε τη ρουτίνα που είναι θανατηφόρα…

@ Αυτά.

Αν δεν ψηφίσατε καλό βόλι, αν ψηφίσατε … ο θεός (αν υπάρχει) βοηθός.

Ευχαριστώ για την παρεούλα.

Την άλλη Κυριακή πάλι, νέο μετεκλογικό Καλντερίμι.

Ελπίζω και με νέους υπουργούς σε νέα κυβέρνηση.

@ Να προσέχετε όσους αγαπάτε και μη ξεχνάτε το θρυλικό μας μότο:

Οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν, λένε πάντα την αλήθεια.

Φιλούρες και καλό βόλι…