Η λούμπεν ακροδεξιά που απεργάζονται

Τα αποκαλύψαμε και στο «Καλντερίμι Νο 39», το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου.

Κάποιοι που είχαν επενδύσει στο «σύστημα» της Χρυσής Αυγής, επιχειρηματίες και πολιτικοί, επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα νέο ακροδεξιό, λαϊκίστικο, τυχοδιωκτικό κόμμα.

Βλέπετε, το δήθεν αντισυστημικό νταηλίκι των Κασιδιάρηδων, δείχνει ελκυστικό σε κάποιους.

Ποιοι είναι αυτοί οι «κάποιοι»;

Είναι εκείνοι εκ της Δεξιάς πολιτικής τάξης, που αναζητούν στον ήλιο μοίρα.

Είναι μερικοί εξ εκείνων των επιχειρηματιών που έχασαν τις κρατικές ή άλλες προμήθειες ή δεν περνάνε πλέον οι εκβιασμοί τους.

Στους δεύτερους, δεν βγήκε το εγχείρημα της Χρυσής Αυγής, από ένα τυχαίο γεγονός, δηλαδή την άνανδρη δολοφονία του Φύσσα.

Αυτή  θλιβερή πράξη, δυστυχώς, ήταν η αφορμή για να ξεπεράσει η Νέα Δημοκρατία πολλές αναστολές ως προς την αντιμετώπισή της. Ήταν η αφορμή για να απομονώσει ο Σαμαράς μερικούς του περιβάλλοντός του που φλέρταραν με τους ναζιστές.

Στους δεύτερους δεν βγήκε και κάτι ακόμη.

Η επένδυσή τους σε άλλα ακροδεξιά μορφώματα που απεδείχθησαν κατώτερα κάθε προσδοκίας τους.

Σήμερα, επενδύουν και πάλι στην αναταραχή, στην αστάθεια, ακόμη και στο ευρωπαϊκό ξεστράτισμα της χώρας.

Πρόθυμοι να συνταχθούν μαζί τους ουκ ολίγοι, κυρίως εκ Δεξιάς.

Μπορεί όσα ισχυρίζονται οι ξέμπαρκοι της Δεξιάς, στα τηλεοπτικά παράθυρα που συχνά πυκνά τους φιλοξενούν, να ακούγονται φαιδρά και γραφικά, αλλά αυτοί ούτως ή άλλως σε τέτοιο κοινό απευθύνονται.

Ένα κοινό με ευήκοα ώτα στις θεωρίες συνωμοσίας, στον ανέξοδο πατριωτισμό, σε απίστευτα συντηρητικούς κώδικες αξιών.

Ένα κοινό που το έλκει η κουλτούρα των Κασιδιάρη και Παναγιωταρου, αλλά τους επιθυμεί…γραβατωμένους! Τους φαντάζεται ...περισσότερο «καθώς πρέπει»!

Δεν γνωρίζουμε σε ποιο αποτέλεσμα θα καταλήξουν οι πυρετώδεις διεργασίες του παρασκηνίου.

Δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί με τις προσεγγίσεις στρατηγών, βασιλοπαίδων, πριγκίπων, ρασοφόρων και λοιπών αναζητούντων το βόλεμα.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ούτε καν τις «ανίερες» υπόγειες συμμαχίες.

Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι τα ίδια επιχειρηματικά –κυρίως- κέντρα, είχαν επενδύσει, πλην της Χρυσής Αυγής και στην πτώση της κυβέρνησης το φθινόπωρο, από την αντιπολίτευση –πεζοδρόμιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ακούγαμε άλλωστε όλο το καλοκαίρι. Δεν τους βγήκε ούτε αυτό.

Εκείνο, που επίσης γνωρίζουμε, είναι ότι μέχρι την επόμενη άνοιξη θα προσδιοριστεί με σαφήνεια η πορεία του τόπου.

Δηλαδή, τι θα γίνει με χρηματοοικονομικό και δημοσιονομικό κενό, με τις μεταρρυθμίσεις, με την επαναρρύθμιση του δημοσίου χρέους, ακόμη και με την αναγκαία χάραξη νέας οικονομικής πλατφόρμας που θα στηρίξει την ελληνική οικονομία για τα επόμενα πενήντα χρόνια.

Συνεπώς, με απορρυθμισμένο και ασταθές πολιτικό περιβάλλον, με ακραίες φωνές Δεξιά κι Αριστερά της κυβέρνησης, διαβρώνεται όλο και περισσότερο ο δρόμος εξόδου από την κρίση.

Η κυβέρνηση κι ο τόπος δεν χρειάζονται τα εγχειρήματα που απεργάζονται στα παρασκήνια κάποιοι δήθεν προβληματισμένοι.

Χρειάζονται δυνάμεις που μπορούν να συνεργάζονται.

Που να έχουν στο dna τους την αντίληψη ότι δεν μπορούν να είναι νικητές πάντα όσα μας χωρίζουν…