Πόσους οργανισμούς κλείσατε μέχρι σήμερα;

Γράφει
ο Πάσχος Μανδραβέλης

Υπάρχει κάποιος χριστιανός, ή έστω υπουργός Παιδείας, να μας εξηγήσει σε τι χρειάζεται το Ινστιτούτο Νεολαίας σε μια χώρα που αφήνει σ' αυτή τη νεολαία 35.000 ευρώ κατά κεφαλήν χρέος;
Μήπως ο υπουργός Ανάπτυξης μπορεί να μας πει γιατί να μπει σε εργασιακή εφεδρεία το Ελληνικό Κέντρο Αργυροχρυσοχοΐας και το αντίστοιχο Αργιλλομάζης αντί να κλείσουν; Έτσι κι αλλιώς οι τέχνες
 της αργυροχρυσοχοΐας και του πηλού άνθησαν στον ελλαδικό χώρο πολύ πριν η αλήστου μνήμης πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δημιουργήσει τον ΕΟΜΜΕΧ και όλα αυτά τα χρηματοβόρα παρακλάδια του.
Γιατί η κυβέρνηση δύο χρόνια κοσκινίζει αυτόν τον απίστευτο αριθμό δημοσίων οργανισμών και φορέων (τη μια τους συγχωνεύει και την άλλη τους θέτει σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας), αντί να κάνει το λογικό σε μια χώρα που βρίσκεται σε καθεστώς χρεοκοπίας, δηλαδή να τους κλείσει;
Τι άλλο πρέπει να συμβεί στη χώρα για να καταλάβουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς την «Ηλεκτρομηχανική Κύμης»; Και αν η «Εταιρεία Βιομηχανικής Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης Τροφίμων Α. Ε.» είναι τόσο αναγκαία στον κλάδο, ας την ιδιωτικοποιήσουν. ΄Η, έστω, ας τη χαρίσουν στους εργαζομένους της. Δεν είναι ανάγκη να τη χρηματοδοτεί ο προϋπολογισμός από τους φόρους μας.
Το καινούργιο επιχείρημα που ακούγεται πανταχόθεν είναι ότι αυτές οι κρατικές επιχειρήσεις με τα εξωτικά ονόματα δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά προγράμματα. Δεν ξέρουμε πόσο σοβαρό είναι το επιχείρημα «ξέρετε, δεν τρώμε τα δικά σας λεφτά, αλλά των Ευρωπαίων», αλλά αφού οι συγκεκριμένες εταιρείες ζουν από ξένα λεφτά, δεν είναι ανάγκη να υπάγονται στο ελληνικό κράτος. Ας τις πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, για να έχουν και κίνητρο ένταξης σε νέα ευρωπαϊκά προγράμματα. Θα φροντίσουν οι ίδιοι για τον οικονομικό εξορθολογισμό τους και αν τα καταφέρουν καλά θα έχουν και κέρδη να μοιραστούν. Δεν θα έχουν γραφειοκρατικούς περιορισμούς, όπως π. χ. να προσλάβουν κάποιον μέσω ΑΣΕΠ ή δεν θα χρειάζονται μύριες υπογραφές υπουργών για να κάνουν μια επένδυση. Αν, δηλαδή, σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον του δημόσιου τομέα κάποιοι καταφέρνουν να ισοσκελίζουν τους προϋπολογισμούς των, φαντασθείτε τι θαύματα θα κάνουν χωρίς τις μόνιμες και πάγιες πλέον καθυστερήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Θα φτιάξουν Α. Ε. και θα έχουν κέρδη. Αυτά και θα φορολογηθούν για να καλύψουν μέρος του ελλείμματος και θα τα καρπωθούν οι ίδιοι. Το επιπλέον εισόδημα που θα δημιουργηθεί θα μεταφερθεί στην αγορά, ώστε να πάψει ο καημός του κ. Σαμαρά για την ανάπτυξη.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση και η πλειονότητα των υπουργών δεν σκέφτονται με οικονομικά κριτήρια, αλλά μόνο με όρους πελατείας τους. Σε έναν από τους οργανισμούς που είναι στο πρόγραμμα εφεδρείας υπάρχουν επτά (7) εργαζόμενοι και 19 μέλη διοικητικού συμβουλίου. Σίγουρα θα έχει διευθύνοντα σύμβουλο, διευθυντή και προϊσταμένους και δεν έχει κανέναν να κάνει δουλειά.
Οπότε ένα ερώτημα απομένει προς κάθε υπουργό. Αυτό που δεν τέθηκε στη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη: πόσους φορείς του Δημοσίου ιδιωτικοποιήσατε ή κλείσατε μέχρι σήμερα;

Πηγή: Καθημερινή