Xειραγωγώντας την ενημέρωση

Έχουμε γράψει επανειλημμένως, ότι στη χώρα μας τόσο η ιστορία (ειδικά μετά τον εμφύλιο), όσο και η ενημέρωση, γράφτηκαν και γράφονται από κεντροαριστερές γραφίδες.
Η  διαστρέβλωση και η κακοποίησή τους είναι πλήρης.
Για τη μεν ιστορία, δεν θα ασχοληθούμε σήμερα.
Όμως, η ενημέρωση είναι μέγιστο ζήτημα.
Η βιομηχανία που στήθηκε από την
 κεντροαριστερά πριν από πολλά χρόνια, είχε ως συνέπεια την «κομμουνιστικοποίηση» των συνειδήσεων και της σκέψης των Ελλήνων.
 Όλα ξεκινούσαν και κατέληγαν στο κράτος.
Προπομποί οι κομματικοί ταγοί και τα συμφέροντά τους.
Εκδότες αριστερής προέλευσης και εργολάβοι πάσης φύσεως κρατικών έργων.
Εκτελεστές οι πάλαι ποτέ οργανωμένοι νεολαίοι στα κοκκινοπράσινα πανεπιστήμια που έπιασαν χωρίς πολύ κόπο τις γραφίδες, τα στυλό και τα πλήκτρα των γραφομηχανών ή των κομπιούτερ.
Κάπως έτσι, για πολλά χρόνια, χειραγωγήθηκε η ενημέρωση κι όλα τα των κυβερνήσεων ΠαΣοΚ ήταν καλώς καμωμένα κι όλα τα των κυβερνήσεων της επάρατης Νέας Δημοκρατίας ήταν καταστροφικά.
Η δε Νέα Δημοκρατία, την πενταετία που κυβέρνησε τον τόπο, τους έδωσε γη και ύδωρ.
Μέχρι και τον Ρουσσόπουλο έκανε δερβέναγα για να έχει την καλή τους μαρτυρία…κι ας μίλαγε ο Καραμανλής για συντριβή των νταβατζήδων.
Ξαναλέμε: Η χειραγωγημένη ενημέρωση τριών δεκαετιών, έχει κι αυτή – και μάλιστα κορυφαίες – τις ευθύνες της για την κατάσταση που έχει περιέλθει ο τόπος. Συνετέλεσε στην πολιτική, οικονομική, ακόμη και πνευματική εξαθλίωση των Ελλήνων. Καλλιέργησε το life style ως ένδειξη ευμάρειας και αντικατέστησε τους κολοσσούς του ελληνικού πνεύματος με την τηλεοπτική υποκουλτούρα των μεσημεριανών, της οχλοβοής και των ριάλιτι.
Σήμερα, που η ασυδοσία και η ανομία που επικρατούν σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, το γεγονός είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Αν εξαιρέσει κάποιος μερικές φωνές υπεύθυνης ενημέρωσης, τα περισσότερα μέσα αποπροσανατολίζουν την κοινωνία και συντάσσονται με συμφέροντα που δεν ευνοούν τη  νηφαλιότητα που απαιτούν οι καιροί.
Σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ, «κλαίνε» και «οδύρονται» για κάθε μέτρο που δεν ευνοεί τη μονιμότητα και το δημοσιοϋπαλληλίκι, αλλά ουδόλως ή ελάχιστα ασχολούνται με τους 800.000 ανέργους του ιδιωτικού τομέα.
Αναλύσεις επί αναλύσεων για την εργασιακή εφεδρεία των υπαλλήλων του τάδε οργανισμού παραγωγής ελλειμμάτων, αλλά εκνευριστική σιωπή για απολυμένους των καταστημάτων που κλείνουν ή και του… «902 αριστερά στα FM»…
Φαίνεται ότι τους τελευταίους δεν τους γέννησε μάνα…