Είναι οξύμωρο. Από τη μια το ΔΝΤ και οι πιστωτές μας να απαιτούν έγγραφες δεσμεύσεις της Ελλάδας (δια του πρωθυπουργού της) ότι θα προχωρήσει τα συμφωνημένα και από την άλλη υπουργοί της κυβέρνησης να κάνουν πολιτικάντικες προσωπικές πολιτικές και να τα καθυστερούν ή να ματαιώνουν.
Είναι αντιφατικό. Από τη μια ο πρωθυπουργός να ισχυρίζεται ότι δεν τον
ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος και από την άλλη υπουργοί της κυβέρνησής του να δείχνουν εμπράκτως ότι τους ενδιαφέρει και τους παραενδιαφέρει.
Είναι κωμικτραγικό. Υπουργοί που σε κοινωνικό επίπεδο ελάχιστοι θα επιθυμούσαν να τους συναναστραφούν, να καθίστανται δερβέναγες του μέλλοντος των Ελλήνων, εξ αιτίας των δογματισμών τους και της πολιτικής τους μυωπίας.
Κάποιοι καθυστερούν το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Κάποιοι άλλοι δεν ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα ή τα μισοανοίγουν. Κάποιοι τρίτοι διορίζουν συγγενείς τους.
Στην αξιωματική αντιπολίτευση, ο καθένας το μακρύ και το κοντό του. Άλλα λέει ο ένας, άλλα ο άλλος. Πολλοί δε πολιτικάντηδες, υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια σε κάθε πικραμένο του δημοσίου. Κι ας αυτοχαρακτηρίζονται φιλελεύθεροι!
Έλεος με τα καρτούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου