Το πολιτικάντικο φορολογικό

Ο νέος φορολογικός νόμος, αποτελεί άλλη μια αυτοδιάψευση της πολιτικής ηγεσίας του τόπου.

Μιλούσε για απλό, δίκαιο και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα.

Αυτό που ψηφίστηκε δεν είναι τίποτα από τα τρία, αλλά μια συρραφή φορομπηχτικών δεδομένων.

Μιλούσανε για απλό φορολογικό σύστημα.

Και δημιουργήσανε ένα

 πολύπλοκο, γραφειοκρατικό νόμο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των μανδαρίνων του δημοσίου, που αναζητούν λόγο ύπαρξης μέσα στη χαρτούρα και τα ακαταλαβίστικα τετραγωνάκια των διάφορων κωδικών και επιμέρους διατάξεων.

Μιλούσανε για δίκαιο φορολογικό σύστημα.

Και δημιουργήσανε ένα έκτρωμα που ουσιαστικά καταργεί την ισότητα των πολιτών απέναντι στο νόμο, δεδομένου ότι καθιερώνει διαφορετική μεταχείριση σε κάθε κοινωνική κατηγορία.

Μιλούσανε για αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα.

Και δημιουργήσανε ένα τέρας που ουδόλως τονώνει την εσωτερική ζήτηση και τις επενδύσεις. Αντιθέτως επιβαρύνει νοικοκυριά κι επιχειρήσεις, αφού δεν περιλαμβάνει τις απαραίτητες και άκρως αναγκαίες φορολογικές ελαφρύνσεις.

Έχουμε τη βεβαιότητα ότι χάνεται άλλη μια μεγάλη ευκαιρία για να δοθούν αντίβαρα στην κοινωνία και να επικρατήσει η αίσθηση της ίσης κατανομής των βαρών.

Κι όταν αυτό συμβαίνει επί υπουργίας ενός ικανότατου τεχνοκράτη, του Γιάννη Στουρνάρα, που άλλα ευαγγελιζόταν εκτός πολιτικής κι άλλα πράττει εντός αυτής, τότε οφείλουμε να προβληματιζόμαστε ακόμη περισσότερο.

Αν κι ο Στουρνάρας, «μπήκε στο τρυπάκι» της κρατικής γραφειοκρατίας και «προσκύνησε» την λογική των δημοσίων υπαλλήλων – μανδαρίνων, τότε ποιος θα προχωρήσει και θα φτιάξει το απλό, δίκαιο και αναπτυξιακό φορολογικό νομοσχέδιο που έχει ανάγκη ο τόπος και η κοινωνία;

Μπορούμε να δεχτούμε, την αναγκαιότητα σταθεροποίησης της χώρας.

Όμως, ο πυρήνας της κεντρικής ιδέας του φορολογικού νομοσχεδίου,  δεν δείχνει να έχει ημερομηνία λήξεως κι αποτελεί συνέχεια των πολιτικαντισμών του παρελθόντος.

Για τον απλούστατο λόγο, ότι ακολουθεί την πεπατημένη:

Δηλαδή, μειώνω μισθούς και συντάξεις και βάζω φόρους…

Κι ύστερα, μιλάνε κάποιοι ανιστόρητοι, δογματικοί κι αγκυλωμένοι για….φιλελεύθερες και…νεοφιλελεύθερες πολιτικές!

Κι όμως!

Είναι κρατικίστικες και πολιτικάντικες του κερατά.

Άξιες να εφαρμόζονται από τους συνοδοιπόρους του Σκουρλέτη, του Στρατούλη και των λοιπών παιδιών που εκθέτουν στο σαλόνι τους αντικείμενα παρόμοια με αυτά που βρέθηκαν στη βίλα Αμαλία και στην ΑΣΟΕΕ....

Κρίμα φίλτατε υπουργέ.