Περί… χούντας, γελοιοτήτων και διαδικτύου

Για χούντα…και άλλα παρόμοια φληναφήματα ακούσαμε και ακούμε, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην ανακουφιστική, για μεγάλη μερίδα της δοκιμαζόμενης κοινωνίας, λύση με τους απεργούς του Μετρό.

Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Λαφαζάνης και Στρατούλης ήταν οι πρωτεργάτες.

Από πίσω τους κι οι συνδικαλιστάδες.

Ένας από αυτούς, βγήκε πρωί πρωί στο MEGA για να σχολιάσει την επέμβαση της Αστυνομίας για να ανοίξει το υπό κατάληψη αμαξοστάσιο του Μετρό.

Και τι είπε ο άνθρωπος;

Ότι….

 «έπεσε η πόρτα του σύγχρονου Πολυτεχνείου»!!!!!

Άκουγα και την βουλευτή του Καμμένου.

Ραχήλ Μακρή ονομάζεται και μέχρι να καταλάβω ότι ήταν... καμμένη βουλευτής, νόμιζα ότι μιλούσε κάποια εκ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού.

Πέραν, όμως, από τη φαιδρότητα των επιχειρημάτων, το γελοίο του πράγματος και της φρασεολογίας, αποτελεί θρασύτατη  πρόκληση να μιλούν για…χούντα εκείνοι που ήταν θιασώτες του δικτάτορα Στάλιν και με τις συνδικαλιστικές ή άλλες πρακτικές  τους συμπεριφέρονται ολιγαρχικά έναντι των υπολοίπων. Πάντα, φυσικά, υπό την ασφάλεια της μονιμότητας στα κρατικά μονοπώλια.

Αποτελεί θρασύτατη πρόκληση απέναντι στους πραγματικούς επαναστάτες έναντι της χούντας.

Στον Καράγιωργα, στον Μουστακλή, στον Κύρκο, στον Ηλιού, στον Μητσοτάκη, στον Παναγούλη, στον Γεωργάκη και σε τόσους ακόμη που σύρονταν στα στρατοδικεία και στα ανήλιαγα κελιά της Μπουμπουλίνας ή άλλων παρόμοιων ευαγών ιδρυμάτων.

Είπαμε, πέραν του γελοίου του πράγματος, στο διαδίκτυο γίνεται το μεγάλο πανηγύρι με …μυθικούς διαλόγους.

Όπου ο κάθε πικραμένος «παπαγαλίζει» τον όρο χούντα, με τέτοια και τόση ευκολία, που αναρωτιέσαι για το κοινωνικοπνευματικό επίπεδο του.

Διαβάστε εκπληκτική συνομιλία που αλιεύσαμε στο chat:

Επαναστάτρια: Είναι ντροπή, εσύ, εργαζόμενη γυναίκα να υποστηρίζεις τη χούντα.
Συνομιλήτρια: Λάθος κατάλαβες. Δεν υποστηρίζω τη χούντα. Αντιθέτως!

- Τότε γιατί σχολιάζεις ενάντια στους απεργούς;
- Επειδή δεν υποστηρίζω τη χούντα.
- Με κοροϊδεύεις;
- Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος.
- Θα έπρεπε να υποστηρίζεις τους αγωνιστές και όχι τους κλεπτοκράτες.
- Αυτό δεν κάνω;
- Δεν είδα να υποστηρίζεις τους απεργούς.
- Τώρα δεν είπες πως δεν πρέπει να υποστηρίζω τη χούντα και τους κλεπτοκράτες; Μη μου τα γυρίζεις.
- Τι εννοείς; οι εργαζόμενοι είναι χούντα;
- Όχι οι εργαζόμενοι. Οι μη εργαζόμενοι, αλλά αμειβόμενοι, που δεν με αφήνουν 8 μέρες να πάω στη δουλειά μου.
- Αυτό δεν είναι χούντα, Η απεργία είναι δικαίωμα ιερό.
- Η εργασία δεν είναι;
- Οι ανθρωποι αγωνίζονται ΚΑΙ για σένα.
- Κι εγώ αγωνίζομαι να πάω κάποτε στη δουλειά μου. Άλλωστε, δεν θυμάμαι να τους ζήτησα κάτι τέτοιο.
- Δεν χρειάζεται. Για το καλό σου είναι, δεν χρειάζεται να σε ρωτήσουν.
- Αααα! Κάτι μου θυμίζει αυτό. Να δεις πώς το έλεγαν...χούντα;
- ...........................................................................................
- Πού πήγες καλέ;