Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 48)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Δώσε μου λιγάκι ουρανό…

Χμ!!!

Νομίζετε πως θα σας μιλήσω και εγώ για τον υπουργό παιδείας και τις δηλώσεις του περί εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας ...

Μπα..

Τι να σας πω και εγώ τι να μου πείτε και εσείς ...

Ευτυχώς τα λέει όλα μόνος του.

Την βοήθεια του κοινού πως να το κάνουμε, δεν την θέλει ...

Εξ άλλου είναι γνωστό τοις πάσι πως «τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται» μόνο στις εθνοκαθάρσεις.

Στην περίπτωση των

γενοκτονιών «τα όμορφα χωριά» καίγονται μάλλον άσχημα ... 

Έχοντας λύσει όλα τα προβλήματα του υπουργείου του -που δεν ήταν ποτέ λίγα, απλήρωτοι  αναπληρωτές, χαμένες ώρες λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών, βίαιη αποτροπή αξιολόγησης στο ΕΚΠΑ και άλλα θέματα σωρό, ο πληθωρικός υπουργός δεν μασά τα λόγια του και γιατί άλλωστε;

Εδώ δεν τα μασούν καλλιτέχνες - αγαπημένοι παιδιόθεν – που μας συμβουλεύουν εν μέσω αυτής της απίστευτης οικονομικής κρίσης που βιώνουμε τόσα χρόνια για την δίαιτα μας, και γενικότερα για την στάση που κρατούμε στην ζωή μας.

Λίγες ελιές, δυο παξιμάδια μας αρκούν λέει ο άλλος, ο σοφά σκεπτόμενος εναλλακτικός, προοδευτικός, ποιοτικός τραγουδοποιός που ακολουθεί Lιτό Vίο (είμαι παραπάνω από βέβαιη) και ο ίδιος, θέλοντας προφανώς να μας προτρέψει να εντρυφήσουμε στα καλά της Μεσογειακής διατροφής ...

Τρία τέσσερα επαναστατικά τραγούδια, λίγο Μέγαρο ή ακόμα καλύτερα λίγο κήπο μεγάρου, λίγες συναυλίες, το φρόνημα υψηλό και όλα καλά.

Να τους ακούμε τους υπουργούς και τους πολιτικούς ...

Α! και τους καλλιτέχνες, το καλό μας θέλουν.

Μην γκρινιάζουμε με το παραμικρό.

Κουραστικοί γινόμαστε.

Πρέπει να τη ξεπεράσουμε σαν λαός αυτήν την «ξερολίαση» που μας διακατέχει.

Δεν τολμά να μιλήσει ειδικός, ειδήμων, επιστήμων, τσουπ να πεταχτούμε...

Ιστορικοί, πολιτικοί αναλυτές, οικονομολόγοι, σεισμολόγοι, γεωλόγοι ενίοτε και ... συνωμοσιολόγοι, αλλάζουμε ρόλους και ειδικότητες κατά το δοκούν και περιφερόμαστε φιλοσοφώντας ή αμπελοφιλοσοφώντας ...

Κουραστικό;

Ναι βέβαια.

Δεν υπάρχει μια συνοχή βρε αδελφέ.

Να μας λένε πράγματα σωστά και επιστημονικά τεκμηριωμένα όπως π.χ «ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή» κι εμείς από κάτω να απαντάμε «αν το είπε η ΝΑΣΑ υπάρχει κάααατι από πίσω» και δωσ’ του να κουνάμε συνωμοτικά το κεφάλι και να κλείνουμε πονηρά το ένα μάτι ...

Δεν γίνεται κράτος έτσι φίλοι μου ...

Διόρισαν, για παράδειγμα,  λίγες γραμματείς ...

Αντί να πούμε μπράβο στην κυβέρνηση που κόπτεται να ρίξει την ανεργία στην πολύπαθη χώρα, αμέσως εμείς να πεταχτούμε και να πούμε την εξυπνάδα μας...

«Είναι οι καθαρίστριες του υπ. Οικονομικών που τις επαναπροσέλαβαν» ...

Μα είναι δυνατόν; είναι δυνατό το επίσημο κράτος να υποπέσει σε τέτοιο ατόπημα;

Να τραβολογήσει από το ένα υπουργείο στο άλλο υπαλλήλους, να τους δώσει και πτυχία και να τους υποβάλλει σε τόση ταλαιπωρία;

Είμαστε με τα σωστά μας;

Βεβαίως και δεν το πιστεύω, και καλά θα κάνετε να μην πιστεύεται τέτοια δημοσιεύματα και εσείς.

Ανεβάζει ο άλλος στο FB μια ανάρτηση από το (τάχαμου τάχαμου) ΦΕΚ της κυβέρνησης για το θέμα των καθαριστριών ...

Και μετά αναρωτιέστε γιατί δεν πάει καλά το κράτος.

Αφήστε τους φωστήρες να μας οδηγήσουν...

Θυμηθείτε, ΔΕΝ είναι αυτόκλητοι...

Εμείς τους ψηφίσαμε.

Και το μεταναστευτικό οδεύει προς την λύση του...

Τριάντα ολόκληροι μετανάστες πάνε αεροπορικώς στο Λουξεμβούργο ...

Περιχαρής ο πρωθυπουργός δεν πρόφταινε να βγάζει σέλφις με τους ταλαίπωρους στο Ελ. Βενιζέλος.

Οι δε δημοσιογράφοι που έτρεξαν να καλύψουν την συνταρακτική είδηση που συγκλόνισε την υφήλιο ήταν απείρως περισσότεροι...

Μεγάλες στιγμές...

Τι Σουλτς, τι Αβραμόπουλοι, όλοι εκεί. ...

Ο πρόεδρος Πάνος έλειπε μόνο...

Κακώς...

Τώρα αν κάποιοι ( εκατονταπλάσιοι ) Σύροι θαλασσοδέρνονται αυτήν την ώρα ε! τι να πω, δεν τους βλέπουμε, είναι βλέπετε η ώρα του θεαθήναι τώρα, η ώρα της νήσου Λέσβου και της νήσου... Μυτιλήνης βεβαίως βεβαίως.

Μέσα σ όλα έριξε και η φίλη Αθηνά την φαεινή της ιδέα.

-Πάμε στο Κολωνάκι για μεσημεριανό!!!

Α! πολύ όμορφα πέρασα τι να σας πω. ..

Μου θύμισε εκείνες τις παλιές μέρες που είχα δουλειά.

Και να τα ωραία κομψά ρούχα και τα ακριβά 10ποντα.

Να οι τσάντες και τα ζεστά πανωφόρια, να και τα laptop, τα ipad, τα iphone...

Περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις ... με λυγμούς ...

Πήγα η ταλαίπωρη να τα ξαναφορέσω αυτά τα «ρούχα γραφείου» αλλά πού να χορέσω;

Παραλίγο να σπάσουν τα φερμουάρ ...

Και το αγέρωχο ύφος μου καθώς περπατούσα ήταν από τα τακούνια μην νομίζετε, τέτοιος

ο πόνος ...

Πώς τα περπατούσα άραγε;

Αμ και τα Κολωνάκια;

Τα ένδοξα;

Σαν πιο στενά μου φάνηκαν, πιο πνιγηρά και λίγο θλιμμένα...

Που είναι τα παλιά;

Οι απαστράπτουσες  βιτρίνες και οι ξινισμένες πωλήτριες...

Θλίψη...

Ευτυχώς που σήκωσα το κεφάλι μου την κατάλληλη στιγμή.

-Κοίτα !!!

Ολοκόκκινος σαν να είχε πιάσει φωτιά ο Αττικός ουρανός.

Μύρια χρώματα και μονοπάτια.

Ήρθαν και βάφτηκαν τα κτήρια και οι στενοί δρόμοι με χρώματα μαβιά.

Χρυσές αντανακλάσεις ....

Οι περαστικοί σήκωσαν απορημένοι τα κεφάλια τους και σαν να χαμογέλασαν.

Δυο παιδάκια άφησαν χαρούμενα ένα γαλάζιο μπαλόνι που το πήρε ο άνεμος και το ταξίδεψε πέρα μακριά...

Μακριά από εμάς και την θλίψη μας, πέρα από τα προβλήματα τα αδιέξοδα μας ...

Σηκώστε και λίγο το κεφάλι, υπάρχει ακόμη πολύ ομορφιά εκεί έξω...

Καλημέρες (;)

ΥΓ1. Τυφλή βία έξω από το κοινοβούλιο. Ντροπή. Θλίψη. Κατάντια.