Εφιάλτης….

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Το σκηνικό στην Ευρώπη, αλλά κυρίως στη γειτονιά μας ασφαλώς κι είναι ζοφερό.

Το γνωρίζουμε, το βιώνουμε όλοι.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι, ετοιμάζονται για εκστρατεία εναντίον του Ισλαμικού Χαλιφάτου, η μια μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες απαγορεύουν ακόμη και την κυκλοφορία των κατοίκων τους, ενώ πολλές χώρες  τα σύνορά τους για να περιορίσουν τις ορδές μεταναστών και προσφύγων στα εδάφη τους.

Την ίδια ώρα χιλιάδες άνθρωποι εισρέουν καθημερινά στην Ελλάδα, αναζητώντας διέξοδο στην

Ευρώπη, ενώ Ρώσοι και Τούρκοι βρίσκονται με τα χέρια στη σκανδάλη των όπλων, μετά την κατάρριψη ενός ρωσικού πολεμικού αεροπλάνου από τους δεύτερους.

Κι εμείς, εδώ στον τόπο που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, ασχολούμαστε με τις εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, τα γαλλικά του Μεϊμαράκη στον Μητσοτάκη και στον Σαμαρά, τον Πανούση και τις απειλές των φυλακισμένων τρομοκρατών στην κοινωνία.

Ο δε πρωθυπουργός, παίζοντας μόνος του μπάλα, τα κάνει συνεχώς θάλασσα κι είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει κρίσεις, δεχόμενος είτε συνεχή αυτογκόλ είτε κανονικά γκολ από ενέργειες των αντιπάλων του στη διεθνή σκακιέρα.

Δυστυχώς, έχουμε έναν πρωθυπουργό που ουδόλως είναι εξοικειωμένος με τα εθνικά θέματα και τη διεθνή διπλωματία.

Κι επιπλέον, διαθέτει το κουσούρι να θεωρεί ότι η κυβέρνησή του πρέπει ν’ αντιμετωπίζει με άλλη οπτική γωνία τα πράγματα από τους προηγούμενους … «προσκυνημένους – μερκελιστές»…

Η επικοινωνία, δηλαδή, έχει καταστεί βασικός παράγων άσκησης πολιτικής.

Κι αυτό δημιουργεί συνεχείς γκάφες, συνεχείς ήττες.

Όχι μόνο στην τελευταία περίοδο αλλά από τις πρώτες ημέρες της κυβερνητικής θητείας.

Ξεχνάμε, ότι ο περιβόητος Βαρουφάκης –δηλαδή το κορυφαίο στέλεχος της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα- αρνήθηκε τον Φεβρουάριο να λάβει τα χρήματα της δόσης, ισχυριζόμενος ότι δεν τα χρειαζόμαστε;

Ξεχνάμε ότι οι ενέργειές του που έφεραν τα capital controls, στοίχισαν σχεδόν 30 δις στον ελληνικό λαό;

Ξεχνάμε με πόση ελαφρότητα πήγε ο Αλέξης Τσίπρας και συνάντησε τον Κλίντον, σ’ ένα περιβάλλον στο οποίο συμμετείχαν πορτοφόλια που είχαν περισσότερα από 200 δις για επενδύσεις και περίμεναν ν’ ακούσουν κάτι για να κινητοποιηθούν;

Ξεχνάμε με πόση απίστευτη ελαφρότητα η κυρία Τασία, γκρέμισε τα στρατόπεδα φιλοξενίας και κάλεσε τους πρόσφυγες που ήταν στα παράλια της Τουρκίας να έρθουν να λιαστούν στην Ομόνοια;

Ξεχνάμε ότι μόλις πριν λίγες ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας ανέβηκε στο βήμα της Βουλής και δήλωνε υπερήφανα και καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές του, ότι η χώρα μας θα επιτελέσει το ανθρωπιστικό της καθήκον υποδεχόμενη τους πρόσφυγες, χωρίς να ζητήσει ούτε ένα ευρώ από την Ευρώπη; Κι αυτό την ώρα που εκταμιεύονται δισεκατομμύρια από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Τουρκία;

Ξεχνάμε ότι μόλις πριν μια εβδομάδα πήγε στην Τουρκία να δει τον Νταβούτογλου, την ώρα που Γερμανοί και Τούρκοι ζητούν κοινές περιπολίες στο Αιγαίο; Και μάλιστα λίγο καιρό μετά την άγνοιά του(;;;)  αναφορικά με το αν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα;

Ξεχνάμε ότι πήγε στην Τουρκία κι ουσιαστικά άδειασε τους Κύπριους (που έχουν μπλοκάρει από το 2009 τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε), αναγκάζοντας τον πρόεδρο Παυλόπουλο να σπεύδει να μπαλώσει τα πράγματα και τον πρόεδρο Αναστασιάδη να φτάνει στα πρόθυρα εμφράγματος;

Ξεχνάμε ότι μόλις πριν μια εβδομάδα, όταν όλες οι χώρες της Ευρώπης έδειχναν την αλληλεγγύη τους στην αιματοβαμμένη Γαλλία κι όταν όλες οι χώρες (κι η Ελλάδα) αποδέχονταν το αίτημα του Παρισιού για στρατιωτική συνδρομή εναντίον των τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτους, βγήκε κάποιος Βίτσας –αναπληρωτής Άμυνας- κι απέκλεισε την ελληνική συμμετοχή, αδειάζοντας και τον πρωθυπουργό και τη χώρα;

Ξεχνάμε την «χαλαρότητα» αντιμετώπισης όλων των μεγάλων προβλημάτων και τις συνεχείς γκάφες σε Παιδεία, Δικαιοσύνη, Υγεία, Οικονομία, Ασφαλιστικό κλπ;

Τρέμω στην ιδέα, να βρεθούμε στο επίκεντρο μιας μεγάλης κρίσης και να κληθούν να την αντιμετωπίσουν ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Καμμένος, ο Νίκος Κοτζιάς, με αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον (αν έχει εκλεγεί πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας) Απόστολο Τζιτζικώστα…

Δεν μας αξίζει.

Δεν αξίζει στην Ελλάδα αυτός ο εφιάλτης.

Ειδικά μετά όσα έχουν περάσει οι Έλληνες τα τελευταία πέντε χρόνια….