Από την Κατερίνη
γράφει
η Αθανασία Καούρη
Πριν από λίγες ημέρες το υπουργείο Παιδείας
ανακοίνωσε την πρόθεσή του να επιμηκύνει την υποχρεωτική εκπαίδευση, στην οποία
θα συμπεριλάβει και το Λύκειο.
Γεγονός που αναμφισβήτητα δημιουργεί τεράστιους
προβληματισμούς αναφορικά με το μέλλον…
Ας το δούμε πιο αναλυτικά.
Στην Ελλάδα η 9ετής υποχρεωτική εκπαίδευση
θεσμοθετήθηκε τον πρώτο χρόνο μετά
την μεταπολίτευση, το 1975 από την τότε
κυβέρνηση της Νέα Δημοκρατίας.
Έπειτα από 40 χρόνια περίπου, η μαθητική διαρροή, δηλαδή η εγκατάλειψη του
σχολείου πριν την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, έχει μεν μειωθεί, όμως συνεχίζει να είναι σημαντική.
Η σύνδεση της επιμήκυνσης της υποχρεωτικής
εκπαίδευσης και στο Λύκειο με κάποιες άλλες παραμέτρους, όπως το οξύ
δημογραφικό πρόβλημα είναι σαφές ότι θα έχει ως αποτέλεσμα να βρεθούν χιλιάδες νέοι
αντιμέτωποι με την αγορά εργασίας χωρίς να διαθέτουν τα τυπικά προσόντα.
Οι λόγοι εγκατάλειψης της φοίτησης οφείλεται σε
διάφορους λόγους.
Στη χώρα μας ο κυριότερος λόγος είναι, συμφώνως με
έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η
κοινωνικό-οικονομική κατάσταση των οικογενειών των μαθητών που αδυνατούν να
τους στηρίξουν για να ολοκληρώσουν την φοίτηση τους.
Σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,
στην Ελλάδα το ποσοστό των νέων που
τελειώνει την Ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Λύκειο) είναι μεγαλύτερο.
Αυτό εξηγείται είτε από τις θυσίες των οικογενειών
για να σπουδάσουν τα παιδιά τους είτε από την απέχθεια της ελληνικής κοινωνίας
να στρέψει τα παιδιά της σε εργασίας που εδώ και 20-25 χρόνια τις κάνουν κατά
κύριο λόγο αλλοδαποί.
Έτσι, είναι σχεδόν δεδομένο ότι με την επιμήκυνση της
υποχρεωτικής εκπαίδευσης, θα μείνει ακόμη περισσότερο «κενή» η προοπτική
απασχόλησης στον αγροτικό τομέα, στην μεταποίηση, στις κατασκευές και σε άλλα
επαγγέλματα που δεν θεωρούνται τώρα «ανεκτά» από παιδιά και γονείς.
Επιπλέον, οφείλει να γίνει
κατανοητό στα υψηλά κλιμάκια της Παιδείας μας, ότι για
να στρέψουμε κάποιον μαθητή προς την εκπαίδευση δεν αρκεί να τον εξαναγκάσουμε
με την επιμήκυνση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Ούτε να ποινικοποιήσουμε τη μη παρακολούθησή της.
Αρκεί να δημιουργήσουμε ένα σχολείο ελκυστικό και
χρήσιμο.
Να θέλουν τα παιδιά να πηγαίνουν σ’ αυτό.
Να πειστούν ότι είναι αναγκαία η εκπαίδευσή τους
και συνδέεται με την αγορά εργασίας στην οποία θα αναζητήσουν το μέλλον τους.
Να συνειδητοποιήσουν ότι η αγορά εργασίας του
παρόντος, του εγγύτερου αλλά απώτερου μέλλοντος, απαιτεί επιστημονικό κι
εργατικό δυναμικό με διευρυμένες ικανότητες για να μπορεί να προσαρμόζεται στις
ανάγκες αλλά και να διευρύνει συνεχώς τις δεξιότητες και τις γνώσεις του.
Η Πολιτεία περί
άλλων τυρβάζει.
Αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι οφείλει να να
δημιουργήσει επαγγελματικές ευκαιρίες για όλους τους νέους οι οποίοι είτε έχουν
ολοκληρώσει την υποχρεωτική τους εκπαίδευση, είτε όχι , είτε είναι κάτοχοι
κάποιου ανώτερου τίτλου σπουδών.
Να δίνει την δυνατότητα σε ένα μαθητή να μπορεί να σπουδάσει
μέχρι όποια βαθμίδα της εκπαίδευσης επιθυμεί κι επιπλέον σε άλλη φάση της ζωής
του να μπορεί να ολοκληρώσει , να επεκτείνει ή ακόμη ακόμη και να επικαιροποιεί
τις γνώσεις του(Δια Βίου Μάθηση).
Να δημιουργήσει
στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση ένα επαγγελματικό σχολείο που θα ανταποκρίνεται
στις ανάγκες των μαθητών για παροχή
ουσιαστικών εφοδίων , καθώς γνωρίζουμε ότι η πλειοψηφία των μαθητών στρέφεται
προς την Επαγγελματική Εκπαίδευση( συμφώνως με τα στοιχεία της Eurostat της U.O.E).
Να βοηθά στην επανένταξη των μαθητών που διέκοψαν
την εκπαιδευτική τους πορεία σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα όχι σαν αυτό που
εγκατέλειψαν , αλλά σε ένα σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης
που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες τους.
Συμπερασματικά λοιπόν διαπιστώνουμε ότι η
επιμήκυνση της υποχρεωτικής Εκπαίδευσης θα επιφέρει:
- Επιπλέον οικονομικά βάρη στην Παιδεία
- Δεν θα προσδώσει ποιοτικά χαρακτηριστικά
στην Εκπαίδευση, και
- Θα
αυξήσει το ποσοστό της μαθητικής διαρροής, προσθέτοντας στο ήδη υπάρχον και το
ποσοστό διακοπής φοίτησης στο Λύκειο.
Ας τα δούμε όλα
αυτά με τη νηφαλιότητα που ταιριάζει στους σχεδιασμούς για την Παιδεία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου