Η διαφήμιση του Ταχυδρομικού ταμιευτηρίου και η αλήθεια

Η υποκρισία των κρατιστών στην υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας δεν είναι κάτι που πρέπει να ξενίζει.

Η όποια «ευαισθησία» τους άλλωστε, είναι άκρως επιλεκτική.

Το ίδιο συμβαίνει και με την διαφήμιση των εργαζομένων σ’ αυτό (αλήθεια που βρέθηκαν τόσα χρήματα για μια τόσο πομπώδη και πολυδάπανη καμπάνια;) στην οποία επιχειρείται να δοθεί η εντύπωση στην αδαή κοινωνία ότι κάποιοι…ξεπουλάνε την τράπεζα που

…παράγει οφέλη για τους πολίτες.

Η υποκρισία έγκειται στο γεγονός ότι όλοι αυτοί, από τη μια μεριά εξαπολύουν τα βέλη του λαϊκισμού εναντίον των ιδιωτικών τραπεζών και από την άλλη υπερασπίζονται μια τράπεζα που βρίσκεται σε κώμα, αλλά είναι υπό κρατικό έλεγχο.

Ας δούμε την ιστορία.

Η διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (διορισμένη από την προηγούμενη κυβέρνηση) έπρεπε εδώ και καιρό να έχει δημοσιεύσει τον ισολογισμό του, αλλά εις μάτην.

Τα κουκιά δεν έβγαιναν.

Κι όταν το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι τελευταία προθεσμία (μετά από τέσσερις παρατάσεις) δημοσίευσης του ισολογισμού ήταν η 31 Αυγούστου, η διορισμένη διοίκηση προέβη σε μια πρωτοφανή ενέργεια για τα παγκόσμια τραπεζικά χρονικά. Γνωστοποίησε ότι δεν μπορεί να δημοσιεύσει τον ισολογισμό επειδή υπάρχουν….ακραίες καταστάσεις!

Το αποτέλεσμα είναι να ανασταλεί η διαπραγμάτευση της μετοχής του Τ.Τ. στο χρηματιστήριο.

Αν το είχε πράξει η διοίκηση οιασδήποτε ιδιωτικής τράπεζας, οι διαδηλώσεις εναντίον του κεφαλαίου που ασύδοτο πίνει το αίμα του λαού, θα ήταν καθημερινό φαινόμενο.

Τώρα τσιμουδιά!

Ποιος προστατεύει αυτή τη διοίκηση;

Οι γνωστοί φωνασκούντες περί….εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος.

Και τι κάνουν άραγε οι εισαγγελείς αυτής της χώρας, δεδομένου ότι η μη δημοσίευση ισολογισμού από ανώνυμες εταιρείες ενέχει ποινικές ευθύνες συμφώνως με το νόμο 2190;

Όμως, εδώ υπεισέρχεται και ο παράγων «Έλληνας φορολογούμενος».

Για τη συντήρηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου πήγαν χαμένα εκατομμύρια ευρώ από το δικό του υστέρημα.

Η Τράπεζα, πέραν των όποιων ποινικών ευθυνών της διοίκησης και των διευθυντικών στελεχών της, θα έχει ως επίπτωση ένα βαρύτατο πρόστιμο.

Ποιος θα το πληρώσει;

Ακόμη και αν συναφθεί (που λογικά θα έχει) το περίφημο ασφαλιστικό συμβόλαιο που θα καλύπτει την Τράπεζα αν της επιβληθούν κυρώσεις (πρόστιμα), τα ασφάλιστρά του θα τα πληρώσουν οι μέτοχοί της.

Ποιος είναι ο μέτοχος;

Το ελληνικό δημόσιο, οι έλληνες φορολογούμενοι.

Ε, δεν πάει άλλο.

Για να είναι κρατικοί-δημόσιοι υπάλληλοι μια δράκα συνδικαλιστών και μερικών χιλιάδων (!!!)  υπαλλήλων, θα πληρώσουμε όλοι.

Όταν για την ίδια τράπεζα (που η διαφήμιση των εργαζομένων της την παρουσιάζει περίπου ως…υπερτράπεζα) οι φορολογούμενοι από το 2008 μέχρι σήμερα, έχουν πληρώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσουν την κεφαλαιακή της βάση, τα οποία έχουν γίνει αέρας κοπανιστός!

Όταν την ίδια ώρα που η Τράπεζα σκορπούσε τα χρήματα των φορολογουμένων, ταυτοχρόνως υπερδιπλασίαζε το μισθολογικό της κόστος και αύξανε αλματωδώς τον αριθμό του προσωπικού της.

Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί:

Το Τ.Τ. επί διοίκησης Τσουπίδη είχε 1250 υπαλλήλους κι έκανε τη δουλειά του.

Η διοίκηση Φιλιππίδη προσέλαβε άλλους 1.000, ενώ προστέθηκαν άλλοι 700 από την απορρόφηση της Τ- ΒANK.

Ποιος πληρώνει 3.300 άτομα, σε μια τράπεζα με ελάχιστο ποσοστό μεριδίου στην αγορά;

Φυσικά οι Έλληνες φορολογούμενοι.

Και με τι χρήματα τους πληρώνει;

Ακούστε:

Όταν σε όλες τις ιδιωτικές τράπεζες ο μέσος όρος των μισθών είναι περίπου 2.000 ευρώ, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι     3.300 ευρώ!

Ηθικό σκάνδαλο; Τεράστιο!

Και δεν είναι μόνο αυτά.

Ακούστε κι άλλα:

Οι μικτοί μισθοί των παλιών υπαλλήλων του Τ.Τ. είναι ανάμεσα στις 5 με 6 χιλιάδες ευρώ, οι διευθυντές κεντρικών υπηρεσιών αγγίζουν τις 8 χιλιάδες ενώ των γενικών και αναπληρωτών διευθυντών κυμαίνονται από 9 μέχρι 12 χιλιάδες μηνιαίως!

Κι όλα αυτά σε 15μηνη βάση.

Είναι κι άλλα. Ακούστε:

Τα δάνεια που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχουν προνομιακά επιτόκια (κάποια από τα παλαιότερα είχαν μόλις 1,5%).

Ουσιαστικά, δηλαδή, επιδοτούνται από τους μετόχους που είναι οι υπόλοιποι Έλληνες φορολογούμενοι.

Όπως οι Έλληνες φορολογούμενοι θα κληθούν –και μάλιστα άμεσα- να πληρώσουν περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια ευρώ για τα δάνεια που θα χρειαστεί η Τράπεζα από το EFSF, αν δεν αποκρατικοποιηθεί.

Κι εδώ έρχονται να τεθούν τα αυτονόητα ερωτήματα.

Τα θέλουμε όλα αυτά;

Τα χρειαζόμαστε όλα αυτά;

Δείχνουν σεβασμό στον Έλληνα φορολογούμενο που «ματώνει» για να συντηρεί αυτό το αποτρόπαιο Κράτος και τα παρακλάδια του;

Και με ποια λογική τα επικροτούν οι εκφραστές της ουτοπίας;

Είναι δίκαιο να αμείβονται κάποιοι με χιλιάδες ευρώ μηνιαίως και μάλιστα σε 15μηνη ετήσια βάση, όταν η κοινωνία έχει διαλυθεί προς χάριν του δημοσίου;