Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου (τίτλος «Τα προνόμια των τέως»), θα επιχειρήσουμε να σταθούμε λίγο και στον δεσποτισμό μεγάλης μερίδας αιρετών ή μη αρχόντων του τόπου, αλλά και κάποιων που απαιτούν από την Πολιτεία ακόμη και προστασία.
Όχι απ’ ευθείας, αλλά στα πλαίσια φύλαξης συγγενούς του εκλιπόντος.
Ξέρουμε όλοι ότι πολιτικά πρόσωπα αλλά και αξιωματικοί χρησιμοποιούν αστυνομικούς και στρατιώτες ως ορντινάντσες.
Αστυφύλακες φρουροί (γιατί τους χρειάζεται άραγε;) παλαιού πολιτικού προσώπου κατοίκου των βορείων προαστίων, πηγαινοφέρνουν τα εγγόνια του στο σχολείο και στα φροντιστήρια.
Αστυφύλακες φρουροί άλλου πολιτικού προσώπου που μέχρι προσφάτως ήταν καθημερινά στα πρωτοσέλιδα, κάνουν ακόμη και τα ψώνια του από το σούπερ μάρκετ.
Γυναίκα αστυνομικός άλλου πολιτικού προσώπου, λέγεται ότι βάζει ακόμη και μπουγάδα, ενώ είναι πασίγνωστη πλέον η φωτογραφία, που κάνει θραύση στο διαδίκτυο, στην οποία απεικονίζεται η σύζυγος πρώην υπουργού «πράσινης» απόχρωσης να συνοδεύεται – «προστατεύεται» από τον αστυνομικό…της οικογένειας στον περίπατο για τις ανάγκες του σαλονάτου σκύλου της!
Όπως το ίδιο συμβαίνει και με έναν εκ των αστυνομικών που προστατεύουν τον Αλέξη Τσίπρα, που βαστά ακόμη και την ομπρέλα για να μην γίνει του γλυκού νερού ο μέγας επαναστάτης.
Οι δε υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, εκτός του αυτοκινήτου και του οδηγού που τους πηγαινοφέρνει από το σπίτι στην εργασία τους, χρησιμοποιούν στρατιώτες όχι για τις υπηρεσιακές τους ανάγκες, αλλά ως τους….Μανωλιούς του 14ου Συντάγματος.
Όλοι τα ξέρουμε, όλοι μας βλέπουμε την απόλυτη υποβάθμιση της επαγγελματικής οντότητας του αστυνομικού ή την αντίστοιχη της προσωπικότητας του στρατιώτη.
Τα ίδια συμβαίνουν και με διοικητές δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων.
Τα ανεχθήκαμε χρόνια.
Εκείνοι που τα επέβαλλαν έδειχναν στην υπόλοιπη κοινωνία ή στον περίγυρό τους πόσο ψηλά ανέβηκαν ώστε το Κράτος τους παρέχει και αστυνομικούς για «ασφάλεια».
Εκείνοι που συμμετείχαν (οι περισσότεροι τουλάχιστον) σε αυτόν τον εξευτελισμό (αστυνομικοί και στρατιώτες), «φιλούσαν κατουρημένες ποδιές» για τέτοιες θέσεις, αφού οι μεν αστυνομικοί δεν έμπλεκαν σε «αλητείες» του δρόμου, οι δε στρατιώτες λουφάριζαν από ασκήσεις ή ανώφελες υπηρεσίες και σκοπιές σε…τουαλέτες, μαγειρεία και αποθήκες με σανό…
Πριν από λίγο καιρό, από την ίδια την αστυνομία δινόταν ο αριθμός 2.500 -3.000 άτομα, που απασχολούνταν στην «προστασία» ατόμων, πολιτικής απόχρωσης, ενώ πληροφορίες κάνουν λόγο για περισσότερους από 8.000 αν συνυπολογίσουμε και τους άλλους φυλασσόμενους στόχους (επιχειρηματίες, πρόσωπα «υψηλού κινδύνου», δημοσιογράφους κλπ).
Απίστευτο; Κι όμως αληθινό!
Χιλιάδες αστυνομικοί στην υπηρεσία πολιτικών και «επιφανών» προσώπων, την ίδια ώρα που η εγκληματικότητα «θερίζει» την κοινωνία.
Όταν ανέλαβε ο Νίκος Δένδιας το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ανέφερε ότι θα επαναφέρει στα φυσικά τους καθήκοντα περισσότερους από 1.500.
Δεν ξέρουμε αν το έχει πράξει ή το έχει δρομολογήσει.
Ξέρουμε ότι βουλευτές και ευρωβουλευτές εξακολουθούν να διαθέτουν αστυνομική προστασία, όπως και περιφερειάρχες και δήμαρχοι.
Ξέρουμε ότι πρώην υπουργός του συγκεκριμένου υπουργείου, έχει αστυνομική φρουρά που υπερβαίνει τα 50 άτομα!
.
Προχθές, βγήκε μια διαταγή προς τους αστυνομικούς –ορντινάντσες, με την οποία τους απαγορεύεται να κάνουν θελήματα στα «αφεντικά» τους.
Σαφώς η διαταγή είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά μόνο θεωρητικά.
Στην πράξη δεν πρόκειται να έχει αποτελέσματα.
Κι αυτό επειδή οι αστυνομικοί – ορντινάντσες είναι σαφές ότι γίνονται τέτοιες με τη θέλησή τους.
Άλλωστε είναι προτιμότερη μια βόλτα στου Σκλαβενίτη ή στα αγγλικά των παιδιών του «αφεντικού», παρά το κυνηγητό της κουκούλας μέσα στις μολότοφ ή στο κυνηγητό του όποιου λήσταρχου. Χώρια το επιμίσθιο.
Το θέμα, λοιπόν, επαφίεται περισσότερο στην ευσυνειδησία του «προστατευόμενου», την προσωπικότητά του, το κύρος του, το κοινωνικό και πνευματικό του επίπεδο…εν τέλει στην αξιοπρέπειά του.
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έχει δει η κοινωνία, ολόκληρες δεκαετίες….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου