Να ψάξει αλλού η τρόικα να βγάλει λαβράκια…

Επειδή δεν μας αρέσουν οι ιστορίες συνωμοσιολογίας, ούτως ώστε να σταθούμε στο απλοϊκό επιχείρημα κάποιων, ότι οι δανειστές μας με τις απαιτήσεις τους επιχειρούν να καταστήσουν την Ελλάδα…Μπαγκλαντές ή να την… ωθήσουν με εύσχημο τρόπο εκτός Ευρωζώνης, θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε τις αιτίες σχετικά με την υιοθέτηση ακραίων θέσεων από την τρόικα, όπως η κατάργηση του κατώτερου μισθού και των μισθών – δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα.

Η πιθανότερη δικαιολογία που θα μπορούσε
 κάποιος να αναφέρει, είναι ότι οι δανειστές μας επιθυμούν από την Ελλάδα δυο πράγματα:

Το ένα είναι να διασφαλίσουν ότι θα λάβουν πίσω ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων τους.

Το άλλο είναι η προσπάθειά τους να μας καταστήσουν ανταγωνιστικούς και σύγχρονους.

Είναι σαφές, ότι οι δανειστές μας εδώ και δυο χρόνια, με τα χρήματα που μας δίνουν και τη στήριξη που μας παρέχουν, συντηρούν την Ελλάδα, χωρίς η Ελλάδα να κάνει το παραμικρό για να βγει από την εντατική.

Χωρίς τα δανεικά, η Ελλάδα θα είχε προ πολλού εκπνεύσει.

Με τα δανεικά εξακολουθεί να είναι στην εντατική, αλλά τουλάχιστον ζει.

Τώρα, οι δανειστές μας έχουν χάσει την υπομονή τους και σε μέγιστο βαθμό την εμπιστοσύνη τους στους Έλληνες πολιτικούς, εξ ου και οι συνεχείς απαιτήσεις.

Όμως, πρέπει να αναφέρουμε μεγαλοφώνως, ότι η τρόικα επί δυο χρόνια επέτρεψε στο εκμαυλισμένο πολιτικό μας σύστημα να ισοπεδώσει όλους τους Έλληνες με την άκριτη υπερφορολόγηση, τις οριζόντιες (γι αυτό και άδικες) περικοπές μισθών και συντάξεων και την ανημποριά του να προχωρήσει σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση ή αποκρατικοποίηση.

Φυσικά η λύση δεν είναι να πληγούν κι άλλο οι ήδη πληγέντες, δηλαδή εκείνοι που έχουν χάσει τις δουλειές τους, εκείνοι που ζουν με την αγωνία της πιθανότατης επερχόμενης ανεργίας, εκείνοι που χρεοκόπησαν.

Η λύση είναι μια και μόνο.

Να υποχρεώσει η τρόικα το φαύλο πολιτικό κατεστημένο να πράξει εκείνο που δεν θέλησε ή δεν τόλμησε, εδώ και δυο χρόνια.

Να "διαλύσει" ή να μεταρρυθμίσει το σπάταλο και αναποτελεσματικό Κράτος.

Να σπάσουν οι στρεβλώσεις και τα δεσμά που επιβάλλουν στην οικονομία της Ελλάδας τα κόμματα, οι συντεχνίες, οι συνδικαλιστές, οι άχρηστες δημόσιες υπηρεσίες, οι παράλογοι μισθοί και τα επιδόματα χιλιάδων ευρώ στις ΔΕΚΟ, οι κλαδικές συμβάσεις και κάποια ακόμη συναφή.

Όσο δεν αγγίζονται αυτά, όσα και να γίνουν στους άλλους τομείς της οικονομίας, όσες θυσίες και να υποστούν οι λοιποί Έλληνες, όσο κι αν ανέβουν οι αντικειμενικές αξίες, πάλι ελλείμματα θα έχουμε, πάλι δανεικά θα ψάχνουμε…

Κι αυτά πρέπει να πιεσθούν ή να πειστούν να αντιμετωπίσουν οι πολιτικοί μας.

Γι αυτά πρέπει κάποιοι να ενημερώσουν την τρόικα.

Όπως και για εκείνους που εν μέσω αυτής της πρωτοφανούς κρίσης…προσλαμβάνουν ακόμη συμβασιούχους στη…ΔΕΗ.

Ή δεν είναι έτσι κύριε Φωτόπουλε;