Οι αμετροεπείς και η απαιτούμενη προεδρική υπέρβαση!

Η στάση των κομμάτων εξουσίας που επιμένουν να θέλουν να σώσουν τον τόπο από το χείλος του γκρεμού που τον έφτασαν, δείχνει ότι δεν έχουν αντιληφθεί το παραμικρό από τη νέα πραγματικότητα.
Οι απορίες που εκφράζονται από τις κατά καιρούς θέσεις τους είναι πολλές και εύλογες.
Κι αν το ΠαΣοΚ αναζητά την επόμενη ημέρα του μέσω της μετάλλαξής του από κόμμα της διαχρονικής ανταλλαγής ψήφων με θέσεις και σκανδαλώδη προνόμια στο δημόσιο, η επιμονή της Νέας Δημοκρατίας σε
 χάιδεμα ώτων των υποψηφίων «πελατών» - ψηφοφόρων είναι ακατανόητη.

Η αξιωματική αντιπολίτευση εξακολουθεί να μην μπορεί να ξεπεράσει το… πασοκικό της είδωλο. «Χωρισμένη» σε δυο κομμάτια και με έμπειρα στελέχη της αποκλεισμένα από το κονκλάβιο της Συγγρού, αν δεν αντιληφθεί αμέσως τη νέα τάξη πραγμάτων και αν κάποια γραφικά στελέχη της –που απολαμβάνουν την ασυλία του προεδρικού περιβάλλοντος- δεν σταματήσουν τις πολιτικές που έρχονται από το παρελθόν, όχι μόνο δεν θα βρεθεί στην εξουσία, αλλά θα έχει την τύχη του ΠαΣοΚ.

Το τελευταίο διάστημα, κάποιοι από τη Συγγρού, έχουν αρχίσει να επιδίδονται ακόμη και σε …μοίρασμα κυβερνητικών θώκων…αν και όταν γίνει το κόμμα κυβέρνηση!
Στις παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων, έχουν παρελάσει τις τελευταίες ημέρες, τουλάχιστον τρεις υπουργοί Οικονομικών, δυο υπουργοί Εξωτερικών και δυο Δημοσίας Τάξεως.
Μέχρι και κάποια «φαντάσματα» του πρόσφατου παρελθόντος διαρρέουν την….υπουργοποίησή τους! Στη δε Α¨ Αθηνών, υπάρχει υποψήφιος που «πολιτεύεται» με εξαγγελία τη …στενή του σχέση με τον Αντώνη Σαμαρά!
Κι όλα αυτά, τη στιγμή που ο ίδιος ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει δεσμευθεί ότι θα κυβερνήσει με 12 υπουργούς!
Φυσικά, ουδείς νοήμων πολίτης μπορεί να ισχυριστεί ή να πιστέψει ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα δημοσιογραφικής φαντασίας.
Είναι διαρροές από συγκεκριμένους κύκλους, τις περισσότερες φορές αντικρουόμενους.

Υπό τον «φόβο» νέων εσωκομματικών εκρήξεων, αλλά και ισορροπιών, ουδείς φαίνεται ότι ασχολείται να μαζέψει τους αμετροεπείς.
Η ουσία, όμως, είναι ότι τη στιγμή που οι νεοέλληνες στενάζουν, κάποιοι σκέπτονται το…τομάρι τους. Κι ενεργούν, όπως στο παρελθόν δείχνοντας ότι δεν έχουν κατανοήσει το παραμικρό.

Είναι σαφές και κάποιοι στη Νέα Δημοκρατία οφείλουν να αντιληφθούν ότι τόσο ο τόπος όσο και το ίδιο τους το κόμμα δεν θα έχουν στον ήλιο μοίρα, αν δεν γίνει πράξη εκείνο που κάποτε ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς είχε αποκαλέσει «υπέρβαση».

Όμως, δεν βλέπουμε με ποιον τρόπο θα μπορέσει η Νέα Δημοκρατία να κάνει την υπέρβαση.
Με τομεάρχες Οικονομικών – δηλαδή υποψήφιους υπουργούς – τους «λίγους» πολιτικά Σταϊκούρα και Μυταράκη;
Με τομεάρχη Εξωτερικών –δηλαδή υποψήφιο υπουργό- τον «κόκκινο» Πάνο;
Με τομεάρχη Δημοσίας Τάξεως – δηλαδή υποψήφιο υπουργό- τον Θανάση Νάκο;
Με τους Θανάση Γιαννόπουλο και Γεράσιμο Γιακουμάτο στην Υγεία και την Πρόνοια;
Με τον Γιάννη Μανώλη στα εργασιακά;
Με τον Θανάση Δαβάκη στον Πολιτισμό;
Με τον Μιχάλη Παπαδόπουλο στις Μεταφορές;
Με τον Γιώργο Κασαπίδη στη Γεωργία;
Ή εκείνους που επιθυμούν και διαρρέουν ότι θα επανακάμψουν;

Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Ουδείς πιστεύει –πλην των αφιονισμένων κομματόσκυλων- ότι η Νέα Δημοκρατία διαθέτει ικανό στελεχιακό δυναμικό, ούτως ώστε να παλέψει μόνη της την υπόθεση της κρίσης.
Πολύ περισσότερο όταν ικανότατα πολιτικά της στελέχη είναι παροπλισμένα ή τελούν υπό συνεχή παρακολούθηση των λόγων και έργων τους.

Η υπέρβαση την οποία θα μπορούσε να κάνει πράξη η Νέα Δημοκρατία και να δημιουργήσει ελπίδες στους πολίτες, αφορά μια και μόνο κίνηση του προέδρου της.
Να ξεκαθαρίσει ότι όλοι οι υπουργοί του θα είναι εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα, επιτυχημένα στον τομέα τους και χωρίς κομματικές δεσμεύσεις.
Εκτός όλων των άλλων και δη των ωφελειών που θα είχε ο ίδιος και ο τόπος, ο Αντώνης Σαμαράς θα προστάτευε και το κόμμα του από τις γραφικότητες ακόμη και στενών συνεργατών του.