Ένας γιαλατζί αντάρτης …κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος!

Η πολιτική διαδρομή του εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Μαρκόπουλου,  δεν περιέχει κάτι σημαντικό το οποίο οι ψηφοφόροι του και οι λοιποί πολίτες μπορούν να ενθυμούνται.

Ο δε πολιτικός του λόγος δεν διαφέρει πολύ από εκείνους τους πολιτικούς της δεκαετίας του εξήντα, που τους αποκαλούσαν Μαυρογιαλούρους.

Ο εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς κανένα

 πολιτικό έργο στη διαδρομή του, βρέθηκε στη συγκεκριμένη καρέκλα, προφανώς... αξιοκρατικά, αν και πολλοί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι αν δεν είχε στηρίξει τόσο ένθερμα τον Αντώνη Σαμαρά, δεν θα είχε ακόμη πολλά ψωμιά στην πολιτική.

Τον θυμηθήκαμε… δια της απουσίας του από την αίθουσα της Βουλής κατά τη διάρκεια της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου που έφερε η κυβέρνηση.

Ο Κωνσταντίνος (και όχι Κώστας παρακαλώ), μπορεί να μην ήταν παρών στην αίθουσα της Βουλής, ήταν όμως παρών στο… καφενείο της Βουλής!

Μα, γι αυτό τον ψήφισαν οι ψηφοφόροι του;

Για να είναι απών και να σουλατσάρει στο καφενείο;

Γι αυτό τον τοποθέτησε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο;

Για να είναι απών από τις μάχες του κοινοβουλίου;

Για να χαράσσει και να ασκεί προσωπική πολιτική και να σηκώνει μπαϊράκια αντάρτικου;

Για να πίνει καφέ στο καφενείο κι οι συνάδελφοί του να βγάζουν το φίδι από την τρύπα;

Ο Κώστας Μαρκόπουλος, είναι ένας από εκείνους τους πολιτικούς  με τον ακραίο λόγο και το ανύπαρκτο έργο.

Είναι ένας από εκείνους που διαφώνησε με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση Παπαδήμου και όλο αυτό το διάστημα δεν κάνει τίποτα άλλο από το να επιχειρεί να την «τορπιλίζει».

Άλλοτε με τα φληναφήματα που εκστομίζει κι άλλοτε με τις πράξεις του, όπως προχθές στη Βουλή.

Προφανώς, του είναι δύσκολο να σκεφτεί ότι όποιος διαφωνεί, έχει κι άλλη επιλογή από το κρατάει ζεστή την καρέκλα!

Είτε την θεσμική είτε του καφενείου…

Ο εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, με την όλη στάση του, ενισχύει την αναζωπύρωση της έντασης που υποβόσκει στο εσωτερικό του κόμματός του και ασφαλώς είναι υπόλογος γι αυτό.

Πολύ περισσότερο όταν την ίδια στιγμή φέρνει τα φώτα της δημοσιότητος στο κόμμα του και τα παίρνει από την σπαρασσόμενη κοινοβουλευτική ομάδα του ΠαΣοΚ.

Είναι θεμιτό να υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις και απόψεις σε ένα κόμμα.

Άλλο, όμως, αυτό κι άλλο η στάση του συγκεκριμένου βουλευτή που…έπινε καφέ στο καφενείο της Βουλής, όταν το κόμμα του επιχειρούσε με κάθε σοβαρότητα και πολιτική ωριμότητα να σώσει ότι σώζεται από τον ρημαγμένο τόπο.

Άλλο η διαφορετική άποψη κι άλλο η συμπόρευση με τις καταστροφικές συντεχνίες που ταλανίζουν τον τόπο.

Γιατί, εκτός όλων των άλλων, ο εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στην κοινωνία, αφού πλήρης έπαρσης δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι «η κοινωνία δεν αποτελείται από συντεχνίες».

Μάλλον θα ζει αλλού.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, όμως, διέπραξε κι άλλη τεράστια πολιτική γκάφα.

Επιχειρώντας να φανεί αρεστός στους «πελάτες» του, βγήκε κι είπε στο ραδιόφωνο ότι «για μερίδα της κοινωνίας η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι δοτή».

Δηλαδή, αυτομουτζώθηκε, αφού δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που της έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης, ούτως ώστε να δικαιολογείται η πιθανότητα να το έχει ξεχάσει.

Φυσικά, από τη Νέα Δημοκρατία, ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά, με την αμηχανία να κυριαρχεί στα ηγετικά της κλιμάκια.

Η δε απάντηση του Γιάννη Μιχελάκη όταν ρωτήθηκε για τα περί Μαρκόπουλου, ανέφερε ότι «η Ν.Δ. στηρίζει την αποστολή της συγκεκριμένης κυβέρνησης, η οποία είναι να υλοποιήσει την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές»), τον άδειασε μεν, αλλά και του έκανε αυτό που λαϊκά λέει ο λαός μας:

Τα μούτρα κρέας!

Κι ύστερα αναρωτούνται μερικοί στη Συγγρού, γιατί δεν μπορούν να πάρουν «αέρα» αυτοδυναμίας.

Για να κυβερνήσουν με τον Μαρκόπουλο και τον κάθε Μαρκόπουλο;