Η Βουλή των συντεχνιών…που δεν βλέπει ο Μαρκόπουλος!

Η δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Μαρκόπουλου, ότι «η κοινωνία δεν αποτελείται από συντεχνίες», αποτελεί την απόλυτη επιβεβαίωση εκείνων που ισχυρίζονται ότι μεγάλη μερίδα των πολιτικών ταγών του τόπου ζει εκτός πραγματικότητος.

Η ψηφοφορία στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο, είναι τρανή απόδειξη, ότι δεν είναι μόνο η κοινωνία μας δομημένη κατά συντεχνιακό τρόπο, αλλά και οι αντιπρόσωποί της στο κοινοβούλιο.

Η συγκεκριμένη ψηφοφορία, απέδειξε και κάτι ακόμη.

Ότι η ποιότητα των πολιτικών είναι

 ιδιαιτέρως χαμηλή.

Οι άνθρωποι αυτοί, μικροί και ασήμαντοι, γίνονται μοιραίοι για τον τόπο.

Ανίκανοι να διαχειριστούν τις τύχες της Ελλάδας, με άκρως λαϊκίστικο τρόπο και ρητορεία ανταρτών της κυβέρνησης του βουνού, επιχειρούν καθημερινά να κολακεύουν την εκλογική τους πελατεία.

Ο Μάκης Βορίδης, πολλά υποσχόμενος μέχρι την υπουργοποίησή του, έχει αγκαλιάσει στοργικά κάθε συντεχνία. Από τους ταξιτζήδες και τους μεταφορείς, μέχρι εκείνους που τσίριζαν για την εφεδρεία.

Και δίπλα σ’ αυτά, προσθέστε και την άρνησή του να ψηφίσει την αποφυγή των δικαστηρίων –συνεπώς και των συναδέλφων του δικηγόρων- από τη διαδικασία των διαζυγίων. Στην προσπάθειά του φυσικά να μην ….διαταραχθεί ο κοινωνικός ιστός!

Για τον Μαρκόπουλο γράψαμε και στην προηγούμενη ανάρτησή μας.

Όμως, δεν γράψαμε για πολλούς ομοϊδεάτες του, που επιμένουν να θέλουν να μας σώσουν, αγνοώντας ότι επί πέντε χρόνια εκινούντο μεταξύ πολιτικής ανυπαρξίας και ανικανότητας.

Για τον Πάνο Μπεγλίτη, τον οποίο ο Παπανδρέου έκανε εκπρόσωπο Τύπου του κόμματός του, εκτιμώντας προφανώς ότι διέλυσε τις Ένοπλες δυνάμεις επί υπουργίας του, δεν μπορεί να πει κάποιος πολλά πράγματα.

Η πολιτική του ανοησία, όπως και των περισσοτέρων ομοϊδεατών του, τους κάνει να πιστεύουν ότι μπορούν να διασωθούν στις εκλογές, τακιμιάζοντας με τις συντεχνίες των φαρμακοποιών, των δικηγόρων, των ταξιτζήδων και πολλών άλλων!

Όλοι αυτοί οι περίεργοι πολιτικοί νάνοι, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι η μοναδική περίπτωση να μπορέσουν να διασωθούν από την χλεύη, είναι η σωτηρία του τόπου.

Επειδή, όμως, οι περισσότεροι είναι δικηγόροι και γιατροί, δεν επιθυμούν, προφανώς, να αλλάξει τίποτα στις συντεχνίες τους, ούτως ώστε τώρα που δεν θα εκλεγούν και θα γυρίσουν στα επαγγέλματά τους, να μπορέσουν να επιβιώσουν χωρίς ανταγωνισμό.

Και δεν είναι μόνο αυτοί.

Όλο το πολιτικό σύστημα σπρώχνει την Ελλάδα στον γκρεμό για τα μικρά και άκρως ιδιοτελή τους συμφέροντα.

Είναι τόσο γελοίοι πολιτικάντηδες, που δεν αντιλαμβάνονται ή δεν θέλουν να αντιληφθούν πως είναι αστείο να λένε «όχι» στην απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος, τη στιγμή που μια δικηγορική εταιρεία χώρας της Ε.Ε. έχει δικαίωμα να ανοίξει γραφείο στη Ρόδο, στα Ιωάννινα, στη Θεσσαλονίκη ή όπου θέλει, αλλά δεν μπορεί μια δικηγορική εταιρεία της Αθήνας!

Αυτή η Βουλή, αυτοί οι βουλευτές που εμείς έχουμε εκλέξει, δυστυχώς δεν μπορεί να σώσει τον τόπο.

Δεν μπορεί να πράξει ούτε καν το αυτονόητο: Να επιτρέπεται στους φαρμακοποιούς να ανοίγουν όποτε επιθυμούν τα καταστήματά τους.