Οι Ιρλανδοί κι εμείς

Οι σκέψεις που ακολουθούν ξεκινούν από την είδηση ότι η Ιρλανδία κατάφερε και βγήκε πάλι στις αγορές, αν και αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα με τα δικά μας και μάλιστα χρονικά μετά από εμάς!
Πως αλήθεια μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, όταν στην Ιρλανδία ουδείς ασχολήθηκε με όσα ασχολούμαστε εμείς;
Στην Ιρλανδία, επί παραδείγματι, ουδείς ασχολήθηκε με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, αφού αυτή έχει εφαρμοστεί προ πολλού.
Στην Ιρλανδία δεν ασχολήθηκαν για να κάνουν νόμους που να
 καταργούν τους κατώτατους μισθούς των μηχανικών κι ύστερα να... ξανακάνουν άλλο νόμο με τον οποίο να επιτρέπεται στο ΤΕΕ να τιμωρεί πειθαρχικά όποιον μηχανικό θέλει να δώσει χαμηλότερες των... καταργημένων κατώτατων αμοιβών!
Στην Ιρλανδία δεν είχαν κανέναν Βορίδη να ψάχνει τα πληθυσμιακά κριτήρια για να παραμείνει κλειστό το επάγγελμα των ταξιτζήδων!
Στην Ιρλανδία δεν είχαν κανένα Φωτόπουλο, Παναγόπουλο, ΠΑΜΕ και λοιπούς εργατοπατέρες.
Στην Ιρλανδία δεν είχαν ένα σωρό στρεβλώσεις στην οικονομία τους, υπέρ των συντεχνιών.
Στην Ιρλανδία δεν είχαν μια γραφειοκρατία που να φρενάρει οιονδήποτε επιθυμεί να παράξει και να δημιουργήσει.
Στην Ιρλανδία, δεν απαιτείται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ παράσταση - χαράτσι δικηγόρου σε οποιαδήποτε αγοραπωλησία ακινήτου άνω των 11.000 ευρώ, όπως εδώ.
Στην Ιρλανδία, δεν έγινε ουδεμία συζήτηση –απαίτηση από καμιά τρόικα για να μειωθούν οι κατώτατοι μισθοί, που είναι 1460 ευρώ.
Κι αυτό επειδή η δική τους τρόικα δεν είχε μπλεξίματα με τους δογματισμούς και τις αγκυλώσεις των κάθε Ρέππα, Κουτρουμάνη, Χρυσοχοϊδη, Μπιρμπίλη, Κατσέλη, Παπουτσή, Βορίδη, Μανώλη και Σία.

Κι εδώ γεννιούνται οι απορίες.
Η φιλελεύθερη Ιρλανδία, έχει κατώτατο μισθό 1460 ευρώ.
Εμείς, που κατά τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη δεν θέλαμε να γίνουμε Ιρλανδία, προσπαθούμε να διατηρήσουμε τα 863!
Η δε Αγγλία, με τη μεγάλη Θατσερική παράδοση που εμείς εξοβελίζαμε, επί χρόνια, ως επάρατη και δώσαμε εναντίον της μεγάλες μάχες, έχει 1150 ευρώ.
Προφανώς, αυτοί είναι οι βλάκες κι εμείς οι …έξυπνοι.