Τα παραδείγματα είναι δίπλα μας!

Ή, πως ο Μόντι έδιωξε τους πολιτικούς κλόουν και ανακτά την εμπιστοσύνη της παγκόσμιας κοινότητας.

Από τη μια έχουμε την Ελλάδα στα πρόθυρα μιας ανεξέλεγκτης, άτακτης και καταστροφικής χρεοκοπίας με τους πολιτικούς να τυρβάζουν περί των δικών τους κεκτημένων και προοπτικών και από την άλλη την Ιταλία, η οποία βρέθηκε προ λίγων μηνών στην ίδια θέση που βρεθήκαμε εμείς το 2009 και το 2010.

Οι διαφορές, όμως, στις πολιτικές που εφαρμόστηκαν είναι χαώδεις.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου
 κατέστρεψε κάθε παραγωγικό κύτταρο του τόπου για να διασώσει τους πελάτες του πολιτικού συστήματος και το αδηφάγο κράτος.

Η κυβέρνηση Μόντι, στη γείτονα Ιταλία, εξακολουθεί να δανείζεται από τις αγορές, απέφυγε τον ύφαλο του ΔΝΤ και ανακτά την εμπιστοσύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τι έκανε ο Μόντι που δεν έκαναν οι Έλληνες πολιτικοί και εν συνεχεία ο τεχνοκράτης (πλην δέσμιος του συστήματος) Λουκάς Παπαδήμος;

Κατ’ αρχάς έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων του τους Ιταλούς πολιτικούς και σχημάτισε μια κυβέρνηση 12 υπουργών! Εν συνεχεία εξήγγειλε και εφάρμοσε τάχιστα ένα πακέτο λιτότητας –μια κι έξω- το οποίο στηρίχτηκε στην αύξηση του ΦΠΑ, στο πάγωμα των μισθών του δημοσίου, στην αύξηση των ορίων ηλικίας για σύνταξη στα 62 για τις γυναίκες και τα 66 για τους άνδρες, στη μικρή μείωση των συντάξεων και στην αύξηση φορολογίας για όσους διάγουν πολυτελή βίο. Τώρα, προχωρά σε μεταρρυθμίσεις που αφορούν την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων – και των φαρμακείων – την χορήγηση νέων αδειών ταξί, στις ελαστικές μορφές εργασίας. Προσδοκά, ότι έτσι θα βοηθήσει την ανάπτυξη και θα απορροφήσει μέρος της ανεργίας. Ταυτοχρόνως, προχωρά στην κατάργηση των περιφερειακών συμβουλίων στον έλεγχο της «μαύρης τρύπας» των οικονομικών των δήμων.

Δηλαδή, μέσα σε δυο μήνες, ενήργησε άμεσα και εφήρμοσε τις αποφάσεις που έλαβε, ενώ έβαλε τους πολιτικούς κλόουν στο χρονοντούλαπο της ιταλικής ιστορίας.

Εμείς, εδώ στην Ελλάδα της μιζέριας και των πολιτικών σκοπιμοτήτων, εφαρμόσαμε την πλήρη υποταγή στους πελάτες των πολιτικών. Όσα αποφασίστηκαν δεν εφαρμόστηκαν αφού οι κ.κ. συνδικαλιστές και οι πολιτικοί τους μέντορες είχαν άλλη άποψη. Τώρα, απολαμβάνουμε τις αλληλοκατηγορίες των Πασσόκων, την δήθεν δικαίωση όλων των άλλων και εν τέλει πνιγόμαστε στις οσμές που δημιουργεί η …πολιτική κουζίνα και τα μαύρο παρασκήνιο.

Τα παραδείγματα είναι δίπλα μας. Σε έναν λαό που μόνοι μας λέμε ότι είμαστε «ούνα ράτσα, ούνα φάτσα». Κι είναι απείρως συντριπτικά εις βάρος μας.

Κι αν ο Λουκάς Παπαδήμος απολαμβάνει της εμπιστοσύνης μιας μεγάλης πλειοψηφίας, ας γνωρίζει ότι το αποτέλεσμα θα τον κρίνει. Ας γνωρίζει ότι ο μέχρι τώρα ασφυκτικός του εναγκαλισμός με τους πολιτικούς κλόουν, θα βλάψει τόσο τον ίδιο, όσο και –κυρίως- τον τόπο.

Ξαναλέμε. Τα παραδείγματα είναι δίπλα μας!