Τα πολιτικά καρτούν που κάνουν πως δεν βλέπουν!

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε και να γράφουμε για τις στρεβλώσεις που δημιούργησαν, εδώ και τριάντα χρόνια,  οι πολιτικοί στην ελληνική οικονομία, στη δημόσια διοίκηση και στη Δικαιοσύνη.Το ωραίο είναι ότι τα πολιτικά καρτούν που κυβέρνησαν και διέλυσαν τον τόπο, θέλουν να τον…σώσουν. Κανένας δεν θέλει να πάει σπίτι του αυτοβούλως, ως μια απλή ένδειξη μετάνοιας για όσα έκανε ή δεν έκανε.

Κανένας από τα πολιτικά νούμερα δεν μπορεί να σκεφτεί τρεις απλές διαπιστώσεις:

1. Το πολιτικό σύστημα που δημιούργησαν είναι πλέον απολύτως απαξιωμένο.
2. Το Κράτος που ορίζεται από το απαξιωμένο πολιτικό σύστημα είναι παράλυτο, διεφθαρμένο και αντιπαραγωγικό. Ένα φοβερό και τρομερό τέρας στο οποίο κανένας δεν γνωρίζει πόσοι ακριβώς απασχολούνται.
3. Το οικονομικό μοντέλο, πνιγμένο από τη γραφειοκρατία, την πολυνομία και τις κομμουνιστικές λογικές, είναι απολύτως ξοφλημένο.

Οι πολιτικοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν θέλουν να αγγίξουν αυτά τα προβλήματα. Όμως, για να σωθεί ο τόπος, πέραν από τις όποιες ρυθμίσεις και τα αναγκαία Μνημόνια, απαιτεί εμπνευσμένους πολιτικούς, ικανούς να αναδιοργανώσουν το δημόσιο και να εφαρμόσουν ένα νέο παραγωγικό και όχι, παρασιτικό, όπως τώρα, μοντέλο.

Βλέπει κάποιος τέτοιους πολιτικούς; Κι όσοι το επιθυμούν, βρίσκονται προ της πυράς του λαϊκισμού, των συνδικάτων και των λοιπών κρατικοδίαιτων. Γι’ αυτό οι πολίτες αποστρέφονται και το πολιτικό σύστημα και όσους το υπηρετούν. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις η αποχή και η άρνηση ψήφου είναι το πρώτο κόμμα!

Είναι σαφές, αλλά τα πολιτικά κοπρόσκυλα κάνουν ότι δεν βλέπουν πως όλο και περισσότεροι πολίτες απελευθερώνονται από τα κομματικά δεσμά και διεκδικούν ένα άλλο πολιτικό σύστημα, που θα ανταποκρίνεται στο παραγωγικό πρόβλημα της χώρας και ένα άλλο κράτος που θα διευκολύνει τους πραγματικούς παραγωγούς, να παράγουν ανεμπόδιστα και να εμπορεύονται τον κόπο τους ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς, γραφειοκρατίες ή άλλες τυπικές ή μη διατυπώσεις.

Όσοι δεν βλέπουν ότι τούτη την εποχή διαμορφώνονται νέες πεποιθήσεις και νέες συνειδήσεις μάλλον κοιτούν αλλού ή απλώς φορούν παραμορφωτικά γυαλιά. Και όσοι από το παρόν πολιτικό σύστημα ψάχνουν μια θέση στο μέλλον δεν έχουν παρά να στρέψουν το βλέμμα τους προς τους πραγματικά ενεργούς πολίτες.