Οι βλαβερές συνέπειες του λαϊκισμού

Γράφει

ο Πάσχος Μανδραβέλης

Και άντε να κάνουμε την κ. Αλέκα Παπαρήγα πρωθυπουργό.

Υπουργό Οικονομικών έχει κάποιον να μάς προτείνει ο κ. Αλέξης Τσίπρας;

Μήπως να είναι ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης έτσι ώστε το ανέκδοτο περί τριετούς στάσης πληρωμών να ολοκληρωθεί;

Μπορεί να φταίει το δημοσκοπικό φούσκωμα των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να είναι και ιδέα μας, αλλά αν κάποιος παρακολουθήσει τον τελευταίο καιρό τον κ. Αλέξη Τσίπρα θα διαπιστώσει αμετροέπεια και ύφος αγέρωχο.

Όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει: παίρνει την εντολή και δεν

 τη δίνει πίσω, ασχέτως με τι υπαγορεύει το Σύνταγμα.

Θα καταγγείλει τη Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ: «μας απειλούν ότι θα φύγουμε από το Σένγκεν.

Μικρό το κακό λέω, η Δανία έχει φύγει δύο φορές», δήλωσε αγέρωχα στη ΝΕΤ, ξεχνώντας βέβαια ότι για να γυρίσει η Δανία δύο φορές κάποιοι τη δέχθηκαν πίσω δύο φορές.

Θα κηρύξει τριετή αναστολή πληρωμών και οι υπόλοιποι που μάς δανείζουν θα περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες για να μας δώσουν κι ένα επιπλέον χρόνο τράτα.

Κι αν δεν το δεχθούν θα ζεσταινόμαστε στο ενδιάμεσο με πετρέλαιο από τον Τσάβες, κι απομένει η εξαγγελία ότι θα γλυκαίνουμε τον πόνο μας με ζάχαρη από τον Κάστρο.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι το υπεροπτικό ύφος του κ. Τσίπρα.

Μπορούμε και να το δικαιολογήσουμε. Κληρονόμησε μια παλαβή ρητορική από τον μέντορά του, την έκανε πιο ανερμάτιστη και πιθανότατα ο λαός θα τον επιβραβεύσει περισσότερο απ’ όσο ψήφισε τον κ. Αλαβάνο.

Το πρόβλημα -εκτός από τα επικίνδυνα αντισυνταγματικά που προτείνει- είναι ότι συνεχίζει τη μεγάλη παράδοση των Ελλήνων πολιτικών ανδρών να υπόσχεται τα πάντα χωρίς να τα κοστολογεί· να υπόσχεται γεφύρια εκεί που δεν υπάρχουν ποτάμια· να δίνει εύκολες λύσεις σε σύνθετα ζητήματα. Το πρόβλημα στη ρητορική του κ. Τσίπρα είναι ο ανερμάτιστος λαϊκισμός, αυτός που μάς οδήγησε μέχρις εδώ και τώρα μπορεί να μας βουλιάξει τελείως.

Η παθογένεια του λαϊκισμού δεν είναι μόνο ότι προσφέρει απατηλές λύσεις σε σύνθετα προβλήματα. Είναι ότι εθίζει τον πληθυσμό στην απλοϊκή ανάλυση, για να καταλήξει τελικώς στη συνωμοσιολογία. Δημιουργεί το έδαφος να νομίζουν οι πολίτες ότι τα προβλήματα λύνονται με τσιτάτα.

Πριν από μερικές μέρες ρωτήθηκε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ «με δεδομένο ότι όλοι όσοι παράνομοι μετανάστες έρχονται στη χώρα δεν έχουν χαρτιά και σπανίως οι πρεσβείες εδώ -και το γνωρίζετε καλά- αναγνωρίζουν ότι οι παράνομοι αυτοί μετανάστες προέρχονται από την δική τους χώρα, πώς σκέπτεστε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα;»

Γ. Καρατζαφέρης: «Θα τους διώξω. Αυτή τη στιγμή μού στοιχίζουν 12 δισ. ευρώ που βγάζουν στη χώρα τους. Όταν έχω 12 δισ. εκτός ελληνικού πορτοφολιού και 27 δισ. ευρώ εκτός ελληνικού πορτοφολιού που είναι τα κέρδη του Lidl, του Carrefour, του Media Markt, του IKEA -όλες οι εισπράξεις από τις αγορές σας- ότι και να πουλάει η Ελλάδα, δεν μπορεί να ελέγξει το έλλειμμα. Εμείς θα βρούμε τον τρόπο και θα τα κόψουμε αυτά...».

«Λαϊκιστικό», θα πουν κάποιοι.

Σωστά, αλλά σάμπως η υπόσχεση ότι θα μπαινοβγαίνουμε από τη Συνθήκη Σένγκεν όποτε μάς καπνίσει, ή θα κάνουμε τριετή αναστολή πληρωμών είναι πιο τεκμηριωμένη και πιο σοβαρή;

Πηγή: Καθημερινή / medium.gr