Λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι πιο κρίσιμες κάλπες των τελευταίων πενήντα χρόνων, είναι ολοφάνερο ότι οι δυνάμεις της ουτοπίας και του λαϊκισμού έχουν σαφές προβάδισμα.
Τόσο η αδυναμία των λεγομένων κομμάτων εξουσίας, όσο και η ολοφάνερη ανεπάρκεια των ηγετών τους, σε συνδυασμό με την ελλιπή παιδεία μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος και την γαλούχησή του στα εύκολα, πιθανότατα θα βάλουν τον τόπο σε μεγάλες περιπέτειες.
Δεν έχουμε διάθεση να γίνουμε μάντεις κακών αλλά οι κραυγές και τα αναθέματα φαίνεται ότι
αντικαταθιστούν τη λογική.
Μεγάλη μερίδα της κοινωνίας δείχνει να έχει πειστεί ότι δεν απαιτούνται μεταρρυθμίσεις για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, αλλά ο Τσίπρας, ο Καμμένος, ο Κουβέλης κι ο Καρατζαφέρης έχοντας τη μαγική λύση στην τσέπη, θα αντικαταστήσουν το επαχθές μνημόνιο, ο καθένας κατά το δοκούν. Οι δε Βενιζέλος και Σαμαράς, δείχνουν να είναι στην κοσμάρα τους.
Ο ένας δείχνει ότι το μόνο για το οποίο νοιάζεται είναι να γίνει πρωθυπουργός κι ο άλλος να …βγάλει το ΠαΣοΚ πρώτο κόμμα!
Όλοι λένε ότι θα διώξουν τους δανειστές.
Κανένας δεν λέει τι θα γίνει αφού τους διώξουν.
Όλοι λένε ότι θα επαναδιαπραγματευθούν.
Κανένας δεν λέει τι θα γίνει αν εκείνοι με τους οποίους θέλουν να επαναδιαπραγματευθούν, το αρνηθούν. Πώς θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις; Πώς θα γίνουν οι απαραίτητες εισαγωγές πετρελαίου και λοιπών πρώτων υλών;
Και ποιος θα αναλάβει την αναγκαστική επιστροφή στη δραχμή;
Φυσικά, ακούστηκαν διάφορα φληναφήματα.
Ότι θα μας δώσει πετρέλαιο ο…Τσάβες (Αλέξης Τσίπρας), ότι θα…διοριστούν εκατό χιλιάδες άνεργοι στο δημόσιο για να επουλωθεί η ανεργία (πάλι Τσίπρας), ότι θα έρθουν οι…Ρώσοι και οι…Κινέζοι, (Καρατζαφέρης) –ανεξαρτήτως αν και αυτοί μας έσπρωξαν στο ΔΝΤ- ότι θα στηθούν κρεμάλες για τους προδότες (Καμμένος), ότι θα ζήσουμε από τις πολεμικές αποζημιώσεις που ΘΑ πάρουμε (πάλι Καμμένος), ότι θα γίνουμε περίπου σαν το Κουβέιτ και την Σαουδική Αραβία όταν βγάλουμε τα δικά μας πετρέλαια και το δικό μας φυσικό αέριο (ακόμη κι αν αρχίζαμε αύριο τις έρευνες θα χρειαστούν από 8-15 χρόνια)….
Ακούγονται κι άλλα.
Ο Σαμαράς τάζει να ξαναφέρει τις συντάξεις στα ίσα τους και να μειώσει τους φόρους, ο Βενιζέλος αγκαλιάζει το βαθύ ΠαΣοΚ και υπόσχεται …ανάπτυξη.
Α, μη το ξεχάσουμε. Ακούσαμε και τον Καμμένο να τραγουδά από εξέδρας το …πότε θα κάνει ξαστεριά!
Εν τω μεταξύ, συνελήφθησαν άλλοι δυο δημόσιοι υπάλληλοι που εκβίαζαν επιχειρηματία, ενώ ο ΟΣΕ εξακολουθεί να μπαίνει μέσα όσο μια έκτακτη εισφορά!\
Ουδείς μίλησε γι αυτά.
Ουδείς μίλησε για όσα πρέπει να γίνουν για να φτάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα και να μπορέσει η χώρα να ξαναβγεί στις αγορές.
Ουδείς μίλησε για την αναγκαιότητα να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας.
Όλοι έταζαν και οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν αν θα …μειωθούν οι μισθοί.
Ουδείς, όμως, έβαλε στο τραπέζι το αυτονόητο: Ότι δεν μπορεί τα εισοδήματα να προηγούνται της παραγωγής.
Ουδείς μίλησε για το γεγονός ότι ακόμη κι αν μας χαρίσουν όλο το χρέος, εμείς πάλι ελλείμματα θα έχουμε και μάλιστα σε ένα μήνα.
Ουδείς μίλησε για να αλλάξει η καταστροφική τακτική με τους κλειστούς δρόμους, λιμάνια και αεροδρόμια, με τα διωγμένα κρουαζιερόπλοια, με τις μαϊμουδένιες συντάξεις και… τα επιδόματα πρόωρης προσέλευσης στην εργασία.
Κι όλοι, μα όλοι, μιλάνε για ανάπτυξη.
Λες κι όπως είναι η Ελλάδα σήμερα, θα έρθει κάποιος να επενδύσει σ’ αυτήν.
Γι αυτό λένε παραμύθια που οι αφελείς πιστεύουν.
Κι αυτό, επειδή ανάπτυξη δεν γίνεται στον αιώνα τον άπαντα, χωρίς να έχουν προηγηθεί οι μεταρρυθμίσεις, χωρίς να μειωθεί η γραφειοκρατία, χωρίς να παταχθεί η διαφθορά, χωρίς ξεκάθαρο φορολογικό σύστημα για δέκα τουλάχιστον χρόνια, χωρίς να μειωθεί και επαναλειτουργήσει το Κράτος και εξοβελιστεί στο πυρ το εξώτερο το πελατειακό κομματικό κατεστημένο.
Φυσικά, ακούσαμε και το ΚΚΕ να μας λέει ότι πρέπει να φύγουμε από την Ε.Ε. αλλά δεν μας είπε με ποιον θέλει να μοιάσουμε και σε ποιο πρότυπο να βαδίσουμε.
Ίσως, επειδή η Βόρειος Κορέα είναι μακριά και δεν είναι εύκολο να έχουμε από εκεί εικόνα και ήχο….
Ψηφίζουμε, λοιπόν! Σε ένα ζοφερό περιβάλλον.
Ο Θεός –αν υπάρχει κι έχει όρεξη να ασχοληθεί με την Ελλάδα- ας βάλει το χέρι του…
Κι έστω και την τελευταία στιγμή, να ψηφιστούν φιλελεύθερες δυνάμεις (Δράση, ΔΗ.ΞΑ. Δημοκρατική Συμμαχία), για να μπορέσουν να συγκυβερνήσουν και να προσδώσουν στην όποια κυβέρνηση σχηματιστεί, μεταρρυθμιστικό ρόλο και κυρίως σοβαρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου