Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους κι άλλα δυο παραμυθάκια

Ένας από τους φραστικούς βερμπαλισμούς του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και του Πάνου Καμμένου, αφορά τον ισχυρισμό τους ότι θα ζητήσουν λογιστικό έλεγχο για να αποδειχθεί ότι το χρέος είναι επαχθές και μη αληθινό.

Μέγα παραμύθι.

Πουθενά και ποτέ στην υφήλιο δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο σε χώρες που κυβερνώνται δημοκρατικά. Η μόνη περίπτωση που διεθνώς συνέβη κάτι τέτοιο είναι ο Ισημερινός. Με τη διαφορά, όμως, ότι εκεί το επαχθές χρέος δημιουργήθηκε από

 δικτατορικό καθεστώς και υπό την πίεση του λαού. Αντιθέτως, εδώ στην Ελλάδα το χρέος δημιουργήθηκε από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις για να το διοχετεύσουν στην κοινωνία με οποιασδήποτε μορφής παροχή.

Ένα δεύτερο παραμύθι αφορά τα όσα λένε ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνοδοιπόροι του αναφορικά με τα έσοδα του Κράτους που αρκούν για όλες τις εσωτερικές μας ανάγκες, ενώ τα δανεικά κατευθύνονται μόνο στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Έχουμε γράψει επανειλημμένως ότι ακόμη κι αν μηδενιστεί το χρέος, η Ελλάδα σε έναν μόλις μήνα θα χρωστά και πάλι δισεκατομμύρια ευρώ, που υπολογίζονται μεταξύ 7και 8. Κι είναι εξόχως χαρακτηριστικό το παράδειγμα των 5,2 δισεκατομμυρίων που θα εκταμιεύονταν μετά τις εκλογές και τελικά μας εστάλησαν τα 4. Αυτά τα 4 δισεκατομμύρια αφορούν πράγματι εξυπηρέτηση του χρέους. Όμως, τα υπόλοιπα 1,2 που δεν εστάλησαν αφορούσαν τις εσωτερικές μας ανάγκες. Που θα βρεθούν αυτά και όσα θα λείπουν στο εγγύς μέλλον; Με δυο τρόπους, που δεν λέει ούτε ο Αλέξης Τσίπρας, ούτε οι παρατρεχάμενοί του. Ο ένας είναι η φορολόγηση. Ο άλλος είναι οι περικοπές σε εισαγωγές καυσίμων, τροφίμων, φαρμάκων και λοιπών πρώτων υλών. Και οι δυο τρόποι έχουν εφιαλτικό αποτέλεσμα.

Τέλος, το τρίτο παραμύθι αφορά τον παντελώς αβάσιμο ισχυρισμό ότι τα λαϊκά κινήματα της Ευρώπης και ο Ολάντ θα πιέσουν για αλλαγή πολιτικής, ούτως ώστε να καταργηθεί το Μνημόνιο!

Ο μεν Ολάντ, προσφάτως στο βιβλίο του αναφέρει την αναγκαιότητα της δημοσιονομικής πειθαρχίας στη Γαλλία με στόχο να βελτιώσει αισθητά του δείκτες της ύφεσης και των ελλειμμάτων, ενώ στην Ευρώπη τα μόνα σοβαρά κινήματα που υπάρχουν είναι εκείνα που καθυβρίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες. Φυσικά υπάρχουν και κάποια άλλα, αλλά είναι μόνο της τηλεοπτικής εικόνας. Πενήντα νοματαίοι (που λέγανε οι παλιοί μάγκες), ένας κλεισμένος δρόμος, πέντε συνθήματα και… δεκάδες τηλεοπτικά δίκτυα….