Φαντασιώσεις!

Ο υποψήφιος πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας έχει αλλάξει ρότα εσχάτως και τώρα μιλάει για παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη της Ευρωζώνης.

Το γεγονός ότι κάποιες συνιστώσες του κόμματός του ισχυρίζονται άλλα πράγματα, απλώς επιτείνει τη σύγχυση των Ελλήνων, κάποιοι εκ των οποίων δείχνουν να συνειδητοποιούν τις ουτοπίες της Αριστεράς.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η στροφή του Αλέξη Τσίπρα σε θέσεις που επιθυμεί η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας –δηλαδή την

 παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη- λύνει έναν γόρδιο δεσμό.

Όμως, το πρόβλημα παραμένει.

Ίδιο κι απαράλλακτο.

Όλοι, από τους πιστωτές μας στην Ευρώπη μέχρι τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα, ισχυρίζονται ότι επιθυμούν κι εκείνοι την παραμονή μας στο ευρώ.

Με μια θεμελιώδη λεπτομέρεια.

Να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας που απορρέουν από το Μνημόνιο.

Μέχρι κι ο Ολάντ, εξ ου και ο χλευασμός που υπέστη από τον επίδοξο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των καμένων μυαλών, περί μπλόφας των Ευρωπαίων και …παγκόσμιας συνωμοσίας εναντίον του υπερήφανου και περιούσιου ελληνικού λαού, πέφτει στο κενό.

Ελάχιστοι πλέον πιστεύουν ότι η οποιαδήποτε αμφισβήτηση όσων έχουμε υπογράψει δεν θα μας οδηγήσει μαθηματικά εκτός Ευρωζώνης.

Το περίεργο είναι ότι ταυτοχρόνως όλοι αυτοί -κατά κόρον εκείνοι που δεν επιθυμούν να αλλάξει το παραμικρό στη χώρα- δείχνουν να ακούνε με πολύ μεγάλη προσοχή τις υποσχέσεις περί επαναφοράς των μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του 2009.

Επίσης περίεργο είναι και το γεγονός ότι ελάχιστοι αναρωτιούνται από πού θα βρεθούν τα χρήματα, όταν είναι ξεκάθαρο ότι λεφτά χωρίς την εφαρμογή του Μνημονίου δεν υπάρχουν.

Τα δημόσια ταμεία είναι άδεια, τα φορολογικά έσοδα πνέουν τα λοίσθια και οι δαπάνες του Κράτους είναι ξεκάθαρες και άκρως ανελαστικές σε ότι αφορά μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεων.

Επιπροσθέτως δεν υπάρχουν πουθενά δυνατότητες χρηματοδότησης της χώρας, ο δε δανεισμός –ακόμη και υπό καθεστώς δραχμής- είναι αδύνατος.

Που, λοιπόν, στηρίζονται όσοι λένε και τάζουν;

Η απάντηση βρίσκεται στην ελληνική λέξη φαντασιώσεις!

Η οποία, τις περισσότερες φορές συμβαδίζει με τις ουτοπίες και τους μύθους.

Στις τρεις αυτές έννοιες, η ελληνική Αριστερά κατέχει τα παγκόσμια πρωτεία.