Οι τρεις λύσεις για την Ελλάδα
και οι επιπτώσεις τους
και οι επιπτώσεις τους
Οι επόμενες ώρες, είναι ιδιαιτέρως κρίσιμες για την πορεία του τόπου και τη ζωή των Ελλήνων. Οι ηγέτες της Ευρώπης, ασφαλώς κατώτεροι των περιστάσεων, δεν αποκλείεται με τις αποφάσεις τους να ανατρέψουν ακόμη και την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν τελικά αποφασιστεί η συμμετοχή ιδιωτών στην επικείμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, τότε η Ελλάδα θα τοποθετηθεί αυτομάτως ανάμεσα στις χρεοκοπημένες χώρες.
Το θέμα, λοιπόν, είναι αν στη Σύνοδο Κορυφής θα επικρατήσουν οι φωνές για την νέα διάσωση της Ελλάδας με πολιτικούς όρους
και λύσεις που θα κρατήσουν ζωντανή την ευρωζώνη.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν τελικά αποφασιστεί η συμμετοχή ιδιωτών στην επικείμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, τότε η Ελλάδα θα τοποθετηθεί αυτομάτως ανάμεσα στις χρεοκοπημένες χώρες.
Το θέμα, λοιπόν, είναι αν στη Σύνοδο Κορυφής θα επικρατήσουν οι φωνές για την νέα διάσωση της Ελλάδας με πολιτικούς όρους
και λύσεις που θα κρατήσουν ζωντανή την ευρωζώνη.
Τέτοιες λύσεις υπάρχουν: είναι το EFSF, το Ταμείο Εγγυήσεων και Ασφάλειας που θα λειτουργεί έως το 2013 μέχρι να ξεκινήσει ο νέος μηχανισμός βοήθειας ESM, είναι η δυνατότητα και η δύναμη επαναγοράς χρέους από τη δευτερογενή αγορά. Είναι ακόμη και η φορολόγηση των τραπεζών που έχει τεθεί ως λύση στο τραπέζι των 17 αρχηγών κρατών της ευρωζώνης, αλλά μάλλον απορρίπτεται αφού αντιδρούν οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες.
Πάντως, συμφώνως με ανάλυση του πρακτορείου Reuters, οι ηγέτες της Ευρωζώνης εξετάζουν τις τρεις ανωτέρω λύσεις. Συγκεκριμένα συζητείται η λύση της επαναγοράς ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, η εθελοντική μετακύλιση χρέους (rollover) στη βάση της γαλλικής πρότασης καθώς και η εφαρμογή φόρου στις τράπεζες για την άντληση κεφαλαίων που θα διατεθούν στην Ελλάδα.
Σε περίπτωση που υιοθετηθούν λύσεις με βάση τις δύο πρώτες επιλογές, το Reuters εκτιμά, ότι το κόστος δανεισμού των υπολοίπων χωρών θα εκτιναχθεί στα ύψη. Πορτογαλία και Ιρλανδία θα βρεθούν αντιμέτωπες με νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής τους ικανότητας ενώ οι τράπεζές τους θα αντιμετωπίσουν σημαντικά προβλήματα δανεισμού από τη διατραπεζική αγορά.
Το κόστος δανεισμού της Ισπανίας θα άγγιζε τα επίπεδα της Ελλάδας και της Πορτογαλίας πριν προσφύγουν στον ευρωπαϊκό μηχανισμό. Οι ισπανικές τράπεζες θα είχαν το πρόσθετο πρόβλημα της έκθεσης στο πορτογαλικό χρέος το οποίο θα είχε φτάσει πιθανότατα στο επίπεδο «junk» σύμφωνα με την αξιολόγηση των οίκων.
Η απειλή της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος της τέταρτης σε μέγεθος οικονομίας της ευρωζώνης θα ανάγκαζε την Ισπανία να προσφύγει σε εξωτερικό δανεισμό από τα κεφάλαια της ΕΕ.
Η απειλή της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος της τέταρτης σε μέγεθος οικονομίας της ευρωζώνης θα ανάγκαζε την Ισπανία να προσφύγει σε εξωτερικό δανεισμό από τα κεφάλαια της ΕΕ.
Η Ιταλία με τη σειρά της θα περιπλεκόταν σε έναν φαύλο κύκλο καθώς θα επωμιζόταν το κόστος διάσωσης της Ισπανίας. Αυτό θα επιδείνωνε τη δημοσιονομική της κατάσταση ανοίγοντας νέο κύκλο υποβαθμίσεων από τους αξιολογητές της πιστοληπτικής ικανότητας.
Στην περίπτωση της Ελλάδας οι τράπεζες θα χρειάζονταν (σε περίπτωση «επιλεκτικής χρεοκοπίας» του δημόσιου χρέους) επιπλέον χρηματοδότηση.
Αυτή θα μπορούσε να προέλθει μόνο από την ΕΚΤ η οποία δηλώνει προς το παρόν ότι δεν θα δεχόταν κάτι τέτοιο που θα παραβίαζε τις καταστατικές της υποχρεώσεις.
Πιθανότατα η ΕΚΤ θα επέτρεπε στην Τράπεζα της Ελλάδας να χρησιμοποιήσει κεφάλαια από το μηχανισμό (ΕLA) στον οποίο έχει ήδη πρόσβαση η Ιρλανδία.
Πιθανότατα η ΕΚΤ θα επέτρεπε στην Τράπεζα της Ελλάδας να χρησιμοποιήσει κεφάλαια από το μηχανισμό (ΕLA) στον οποίο έχει ήδη πρόσβαση η Ιρλανδία.
Όμως η ζημιά θα είχε πλέον περάσει τα στενά ελληνικά σύνορα καθώς, όπως σημειώνουν αναλυτές της Fitch, οι 10 μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες υπολογίζεται ότι είναι εκτεθειμένες σε χρέη ευρωπαϊκών χωρών έχοντας επενδύσει κεφάλαια άνω των 300 δισ. ευρώ.
Και μόνο η υποψία ότι αμερικανικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί διατηρούν κεφάλαια που συνδέονται με προβληματικές τράπεζες της Ευρώπης θα ήταν αρκετή για να θέσει στο στόχαστρο των οίκων και τους τραπεζικούς κολοσσούς των ΗΠΑ.
Και μόνο η υποψία ότι αμερικανικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί διατηρούν κεφάλαια που συνδέονται με προβληματικές τράπεζες της Ευρώπης θα ήταν αρκετή για να θέσει στο στόχαστρο των οίκων και τους τραπεζικούς κολοσσούς των ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου